Μετά από τόσες δεκαετίες που υφίσταται το Gaming γενικότερα στη ζωή μας, υπάρχουν αμέτρητοι τίτλοι και παιχνίδια στην αγορά. Κάποια άφησαν εποχή, δημιουργώντας τη δικιά τους κληρονομιά και κάποια που απογοήτευσαν. Υπάρχουν και αυτά που ίσως να χρωστούσαν κάτι παραπάνω τόσο στους παίκτες όσο και στον ίδιο τους τον εαυτό, σε βαθμό να αξίζουν τη προσοχή μας τριάντα χρόνια μετά. Ένας τέτοιος τίτλος είναι και το System Shock. Ένα παιχνίδι που επηρέασε θετικά και εμπνέοντας πολλές εταιρείες να προχωρήσουν και να δημιουργήσουν τίτλους με τη δική τους αξία, τίτλους όπως το Bioshock. Μπορούμε να πούμε πως το System Shock, είναι ένα διαχρονικό παιχνίδι συνολικά, για αυτό και ακόμα μετά από τόσα χρόνια αξίζει να ανακαλύψουμε την μεταφορά του στις σύγχρονες πλατφόρμες, με τη μορφή του Remake.
Αρχικά για αυτούς που ποτέ δεν έπαιξαν το τίτλο καθώς και για αυτούς που δεν ασχολήθηκαν ποτέ με το System Shock, από το μακρινό 1994 που είχε πρωτό-κυκλοφορήσει, θα μιλήσουμε για το σενάριο του παιχνιδιού. Το σενάριο για την εποχή του ήταν, μπορώ να πω, έτη φωτός μπροστά και για τα σημερινά δεδομένα έχει ακόμα.. πέραση. Είμαστε ένας ανώνυμος hacker, ο οποίος συλλαμβάνεται κατά τη διάρκεια προσπάθειάς του να κλέψει στοιχεία από μία «διαστημική» εταιρεία (Citadel Station), οδηγώντας τον στον κεντρικό της σταθμό. Εκεί ο διευθυντής του σταθμού θα του κάνει μία πρόταση που δύσκολα μπορεί να αρνηθεί, αφού ανταλλακτικό προϊόν είναι είναι η ελευθερία και η ζωή του αν hack-άρουμε διακριτικά την SHODAN (Sentient Hyper-Optimized Data Access Network), την AI του σταθμού και η οποία είναι στην ουσία αυτή που κινεί τα νήματα εκεί γύρω. Τα υπόλοιπα… inside game κύριοι! Καλά καλά μη φωνάζετε… λίγο ακόμα. Μετά από λίγο καιρό ξυπνάμε σε ένα σταθμό που θυμίζει εκείνες τις ταινίες που έβαζαν σε υγρό άζωτο ανθρώπους για να ξυπνήσουν μετά από εκατό χρόνια. Το θέμα είναι εκείνους τους περίμενε κάνα φαγητό. Εμάς μας περιμένουν πτώματα, σκοτεινά και κρύα δωμάτια και κάτι τέρατα που σου κόβουν την ανάσα και όχι μόνο. Σε αυτό το σημείο βρίσκω σκόπιμο να μην προχωρήσω, το μόνο σίγουρο είναι πως η SHODAN μας βλέπει σαν μία απειλή που πρέπει να εξαλείψει πάσει θυσία πριν είναι αργά.
Σε γενικές γραμμές Remake του System Shock και μετά από τις επανειλημμένες προσπάθειες που έγιναν για την ανάπτυξή του, είναι μία μεταφορά η οποία πραγματικά αξίζει. Ο προαναφερόμενος κεντρικός σταθμός, ό,τι έχει τέλος πάντων απομείνει από δαύτον, είναι ένας χώρος εξέλιξης του τίτλου με τεράστιο ενδιαφέρον. Ένας συνδυασμός παλαιού και νέου όσον αφορά τη διέγερση του οπτικού μας νεύρου ενώ ταυτόχρονα μοιάζει να είναι πιστό στη βάση του αλλά και παράλληλα όμορφο. Ίσως οι χάρτες και ο σχεδιασμός του παιχνιδιού να σας φανεί λαβύρινθος, όμως είναι φτιαγμένοι με έξυπνο τρόπο. Κάθε επίπεδο του κεντρικού σταθμού εξυπηρετεί ένα σκοπό, τόσο για το σενάριο όσο και για την αλληλεπίδραση με τα υπόλοιπα στοιχεία. Όμως ίσως για τους παλιούς παίκτες λιγότερο και τους νέους περισσότερο αυτό φανεί αρνητικό καθώς εδώ υπήρχε μία μεγάλη ευκαιρία να αλλάξουν οι devs κάποια πράγματα προς το καλύτερο, όπως το να κάνουν τον τίτλο πιο προσιτό προς τους παίκτες. Για παράδειγμα μπορεί να υπάρξει μια μικρή σύγχυση όσον αφορά το να βρίσκεις συγκεκριμένα μέρη στο χάρτη. Αποτέλεσμα να μην είναι πάντα ξεκάθαρο και το που πρέπει να πας.
To σύστημα μάχης του System Shock είναι αρκετά χαλαρό και διασκεδαστικό, πιθανώς πάντως να σας φανεί παλιομοδίτικο σε σύγκριση με τα καινούργια shooters. Κάθε μάχη όμως που δίνουμε είναι πραγματικά ξεχωριστή και χρειάζεται προσοχή στο πως ξεδεύουμε τα πυρομαχικά μας και όχι μόνο. Μεγάλος σωτήρας μας τα quicksaves, όπου σε κάποιες περιπτώσεις που ο θάνατος είναι χαϊδεύει το προσκέφαλό μας, σώζουν από περιττό κόπο. Ο τίτλος προσφέρει μεγάλο πλήθος όπλων όπως laser guns, ενεργειακά όπλα, απλά σύνθετα και άλλα πολλά. Ανακαλώντας τη μνήμη μου, προς το τέλος του παιχνιδιού χρησιμοποιούσα περίπου τρία διαφορετικά όπλα τα οποία είχα μάθει να τα χειρίζομαι άριστα και να τα «μανατζάρω» ιδανικά για να ξεπερνώ τα δύσκολα σημεία.
Ένα από τα πιο όμορφα στοιχεία του παιχνιδιού είναι πως δεν υπάρχει ένα επίπεδο δυσκολίας αλλά τρία διαφορετικά. Τα συστήματα μάχης και τα Puzzles είναι πολύ διασκεδαστικά αλλά δυστυχώς όχι σε επίπεδο που θα μας βάλουν ιδιαίτερα υψηλή πρόκληση. Κάτι το οποίο μου άρεσε επίσης είναι πως αντικείμενα τα οποία θεωρούμε άχρηστα, γίνονται scraps και μπορούμε να αγοράσουμε άλλα καλούδια. Επιπλέον, σε κάθε όροφο του παιχνιδιού υπάρχει το Restoration bay, όπου σε περίπτωση που απδημήσουμε εις τον Κύριον, ξεκινούμε από εκεί.
Δυστυχώς κάτι το οποίο δεν με ξετρέλανε είναι το γεγονός ότι ενώ από απόσταση ο σχεδιασμός του παιχνιδιού φαίνεται ωραίος μέσω της Unreal Engine 4, όταν πλησιάζουμε το περιβάλλοντα χώρο και τους χαρακτήρες, επιστρέφουμε λίγο… στο παρελθόν. Αν και ίσως σε κάποιους να αρέσει αν το εντάξουμε στο πλαίσιο της υποκειμενικότητας. Τέλος, να αναφέρω πως αντιμετώπισα το εξής πρόβλημα δύο φορές, όπου άνοιξα το χάρτη και δεν έβλεπα τη θέση του χαρακτήρα μου και έπρεπε να επανεκκινήσω το παιχνίδι για να… νιώσει
Εν κατακλείδι, το System Shock μου άρεσε τόσο, όσο που λέμε. Είναι μία αξιόλογη και αξιοπρεπέστατη προσπάθεια επαναφοράς ενός παλιού τίτλου στη σημερινή εποχή χωρίς να σπάει κανένα φράγμα, ούτε καν αυγό. Προσωπικά το σενάριο, αν και κάποιοι μετά από τόσες δεκαετίες το βρουν κοινότυπο, το θεωρώ πολύ μπροστά από την εποχή του και εξαιρετικά ενδιαφέρον σήμερα. To gameplay έχει αρκετές βελτιώσεις ενώ ο και σχεδιασμός του έχει αλλάξει προς το καλύτερο και χαρακτηρίζεται πιο σύγχρονο συνολικά, με λίγες εξαιρέσεις. Αν αναλογιστούμε και τα σαράντα κύματα που πέρασε η ιδέα υλοποίησης της κυκλοφορίας του Remake μέχρι την ανάπτυξη και την κυκλοφορία του τότε ναι αξίζει να το δοκιμάσει κάποιος.
Ευχαριστούμε τις Enarxis και Prime Matter για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
