Λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε τη σειρά Total War και κυρίως τι πραγματικά έχει προσφέρει στο χώρο του gaming όλα αυτά τα χρόνια. Είτε καλές είτε κακές κυκλοφορίες, το σίγουρο είναι πως η Creative Assembly μας κάνει μαθήματα ιστορίας και μάλιστα μέσα από gaming. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα δασκάλων σε σχολεία, οι οποίοι προτρέπουν παιδιά ή ακόμα και φοιτητές να ασχοληθούν με τέτοιου είδους τίτλους.
Ήρθε η ώρα λοιπόν για την εταιρεία να αναμειχθεί στα πεπραγμένα πολλών αιώνων πριν και συγκεκριμένα την εποχή των Φαραώ. Μας μεταφέρει στα μονοπάτια του Ραμσή και γενικά στη περιοχή της Μέσης Ανατολής όπου διαδραματίστηκαν αμέτρητα γεγονότα μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα. Το Total War: Pharaoh έχει ως κέντρο την Αίγυπτο και την εποχή όπου διάφορες ας πούμε οικογένειες-φατρίες πάλευαν για την εξουσία. Φυσικά ο τίτλος μας δίνει τη δυνατότητα να ασχοληθούμε και με άλλους λαούς όπως οι Χετταίοι αλλά και με τους Καναανίτες που δεν είναι τίποτα άλλο από τα παιδιά της γης της Χαναάν. Φυσικά ανάλογα τι επιλέξουμε, υπάρχει και η αντίστοιχη δυσκολία για να «βγάλει» κάποιος τις αποστολές.
Αρχικά να ασχοληθούμε με το σενάριο το οποίο είναι σαφώς συνυφασμένο με την ιστορία καθώς μετά το θάνατο του Φαραώ, Merneptah και γίνεται το έλα να δεις στο βασίλειο της Αιγύπτου. Διάφοροι μικροί πρίγκιπες και βασιλείς θα προσπαθήσουν να καθίσουν στο θρόνο. Σε ένα απίθανο σχεδιασμένο χάρτη, η σκακιέρα παίρνει φωτιά και τα πιόνια ετοιμάζουν τις κινήσεις τους.
Αν και το σενάριο λοιπόν είναι καλό και σε εμπνέει να θες να διαβάσεις κανένα βιβλίο παραπάνω, το ζουμί του τίτλου θα παραμένει πάντα το gameplay και οι μάχες-μηχανισμοί που θα δούμε σε αυτόν. Αρχικά πέρα από το βασικό campaign, μπορείτε να παίξετε διάσημες μάχες της εποχής χωρίς να ασχοληθείτε τόσο με άλλους τομείς, όσο το να φτιάξετε στρατό και να νικήσετε. Σημαντικό ρόλο σε όλες τις άλλες κατηγορίες παίζουν οι πρώτες ύλες οι οποίες συλλέγονται αργά και βασανιστικά, μέσω περιοχών που κατακτούμε σιγά σιγά. Πιάστε παραλιακές περιοχές και θα με θυμηθείτε.
Πάντως σε γενικές γραμμές ο τίτλος είναι εύκολος. Εύκολος γιατί σχεδόν όλα είναι υπέρ μας, ακόμα και τα διάφορα buffs που δίνονται. Οι μονάδες είναι καλοσχεδιασμένες σύμφωνα με την εποχή, με τους Αιγύπτιους να έχουν τοξότες, ακοντιστές, μονάδες με σπαθιά και τσεκούρια και όχι μόνο. Κυρίως όμως το ντύσιμο των χαρακτήρων είναι αψεγάδιαστο και καλοσχεδιασμένο. Σιγά σιγά μόλις στρώσετε στο παιχνίδι θα καταλάβετε πως αν απλά αφήσεις τους τοξότες πίσω και βαρέσεις όχι εκεί που μάχεται το πεζικό αλλά στους τοξότες απέναντι, τότε η νίκη είναι σχεδόν σίγουρη. Κυκλωτικές κινήσεις επίσης φέρουν αποτέλεσμα ενώ μη βιαστείτε να «διαβάσετε» τη μάχη και το χάρτη. Επί της ουσίας στο Campaign, ο τίτλος μοιάζει ως ένα ακόμα turn based που όμως μεταλλάσσεται σε πραγματικό Total War όταν έρθει η ώρα των αποφάσεων. Το κακό δυστυχώς είναι πως για Total War παρά-είναι εύκολο. Δυστυχώς ο αντίπαλος χάνει εύκολα το ηθικό του ενώ σε γενικές γραμμές η A.I. είναι σε μέτριο επίπεδο.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι εξαιρετικά ενώ δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο θέμα με τα frames. Κάτι το οποίο μας εντυπωσίασε είναι η μουσική του παιχνιδιού την οποία υπογράφουν οι Ian Livingstone και Ed Watkins οι οποίοι μεγαλούργησαν σε τίτλους όπως το Forza, τη σειρά F1, αλλά και στο εντυπωσιακό The Quarry. Κρατάμε τα εξής τραγούδια: «Fields of Reeds, Mistress of the Bow, Ta Seti, Hills of Sinai».
Εν κατακλείδι το Total War: Pharaoh είναι ένας τίτλος που δεν έχει τεχνικά προβλήματα, εντυπωσιάζει με το σχεδιασμό του και τα γραφικά αλλά το gameplay του είναι λίγο «ξεπερασμένο» χωρίς βελτιώσεις. Επιπλέον, ο τίτλος είναι αρκετά εύκολος και η A.I. μέτρια προς κακή πολλές φορές με τις αποφάσεις στο πεδίο της μάχης να είναι εύκολες για εμάς απέναντι από, επί της ουσίας, ανύπαρκτους στρατηγούς. Ελπίζουμε στο μέλλον να δούμε ένα καλύτερο Total War και γιατί όχι να πρωταγωνιστεί η Ελλάδα.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
