Μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις που προέκυψαν στη φετινή Ε3 αποτέλεσε αν μη τι άλλο η ανακοίνωση του Dishonored 2 από την Bethesda. Το ντελίριο ενθουσιασμού στους λάτρεις της σειράς δεν περιγράφεται, συμπεριλάβετε και μένα σε αυτούς, αλλά η ημερομηνία κυκλοφορίας του φαντάζει λίγο μακριά, μιας και αυτή έχει οριστεί για το 2016. Η γιατρεία στο πόνο μας όμως κατέφθασε από την επανακυκλοφορία του αρχικού Dishonored ως remastered και με το οποίο ασχολήθηκα υπερ του δέοντος της τελευταίες ημέρες για τις ανάγκες του review.
Όσοι έχουν παίξει ήδη το πρώτο παιχνίδι γνωρίζουν την ιστορία του αλλά για όσους δεν το έχουν ακουμπήσει, κακώς, η ιστορία έχει ως εξής. Το παιχνίδι λαμβάνει τόπο στο Βικτοριανό Λονδίνο ενώ ο πρωταγωνιστής μας, Corvo Attano, κατηγορείται για τον φόνο της αυτοκράτειρας του Dunwall. Ο Corvo, ήταν προσωπικός φρουρός της εν λόγω αυτοκράτειρας και βρίσκεται άδικα στην φυλακή, ψάχνοντας εκδίκηση εξαιτείας του φόνου που του φόρτωσαν ενώ παράλληλα αναζητά την μικρή κόρη-αδυναμία της αυτοκράτειρας και την οποία κρατούν αιχμάλωτη οι πραγματικοί δολοφόνοι. Στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με μία ομάδα επαναστατών η οποία θέλει να αποτρέψει το απολυταρχικό καθεστώς που προκύπτει από την άνοδο των δολοφόνων στην εξουσία. Έτσι λοιπόν ο πρωταγωνιστής μας μετατρέπεται σε assassin και με την χρήση πιστολιού, βαλίστας, σπαθιού και υπερδυνάμεων αναλαμβάνει να σκοτώσει οποιονδήποτε βρεθεί στον δρόμο του.
Το παιχνίδι μου κέντρισε το ενδιαφέρον διότι εκτός από τον καλό χειρισμό των όπλων που έχει ο Corvo, διαθέτει και υπερδυνάμεις που τον βοηθούν αρκετές φορές είτε να ξεφεύγει ευκολότερα από τους εχθρούς του είτε να τους εξολοθρεύει αποτελεσματικότερα. Είναι ένα first person game και δίνει την δυνατότητα στους gamers να παίξουν είτε σε stealth mode, είτε σε “kill em all mode“.
Μέσα στις 9 αποστολές που έχει να διασχίσει ο χαρακτήρας μας δεν ένιωσα ούτε σε μία να κουράζομαι αν και είχα ασχοληθεί με το παιχνίδι όταν πρωτοκυκλοφόρησε στις προηγούμενης γενιάς κονσόλες. Μάλιστα, ένιωθα κατά τη πάροδο του χρόνου να ταυτίζομαι με τον χαρακτήτα και σε αυτό νομίζω πως συνυπολογίζεται και το έξυπνο στήσιμο του παιχνιδιού όπου προκειμένου να φέρουμε κάθε αποστολή εις πέρας δεν περιοριζόμαστε σε ένα γραμμικό σχεδιασμό αλλα ο κάθε παίχτης μπορεί να στήσει το δικό του σενάριο δολοφονίας, τόσο των φρουρών όσο και του κεντρικού προσώπου-στόχου.
Για τους fans, μην ξεχνάμε και τα collectables που βρίσκονται σε κάθε πίστα και με τα οποία αναβαθμίζεται ο εξοπλισμός του Corvo, οι υπερδυνάμεις του ενώ επιπροσθέτως μπορεί να αγοράσει σφαίρες, health potion και mana potion τα οποία πιστέψτε με θα σας χρειαστούν σε μεγάλο βαθμό μέσα στο παιχνίδι καθώς σε γενικές γραμμές εύκολο δεν το λες ενώ πεθαίνεις με σχετική ευκολία από τους αντιπάλους.
Όπως ανέφερα και λίγες σειρές πιο πάνω, έχοντας ασχοληθεί και με την παλαιότερη έκδοση του παιχνιδιού θέλω να διευκρινίσω τις διαφορές που παρατήρησα. Πρώτα απ’ όλα τα dlc του παιχνιδιού δίνονται δωρεάν στην definitive edition και είναι τα : Dunwall City Trials, The Knife Of Dunwall και το The Brigmore Witches. Τα οποία χαρακατηρίζονται άκρως ουσιώδη και μας χαρίζουν μερικές ώρες gameplay εκτός του main story. Το dlc που προσωπικά ξεχώρισα ήταν το The Knife of Dunwall διότι μου άρεσε το παραφυσικό που παρουσιάζεται στο walkthrough και επειδή μπαίνουμε στο ρόλο ενός άλλου assassin βλέποντας την ιστορία από τα μάτια του δολοφόνου της αυτοκράτειρας . Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι αρκετά βελτιωμένα στα 1080p αλλά όχι στα 60 fps κάτι το οποίο προσωπικά δεν με χάλασε καθόλου, αν και έχω όμως ένα παράπονο από τις σκιές, διότι αρκετές φορές παρατήρησα τις σκιές των NPC να τετραγωνίζουν στις άκρες. Επίσης, θα να συμπληρώσω μετά απορίας ότι ο δικός μου χαρακτήρας δεν είχε σκιά καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Στη συνολική εμπειρία πάντως θετικότατο αντίκτυπο έχει η χρήση των μουσικών εφέ που κάποιες στιγμές ένιωσα ότι πραγματικά απογείωναν το παιχνίδι.
Κάτι ακόμα που θα ήθελα να συπληρώσω και να το βγάλω από μέσα μου είναι ότι πιστεύω πως θα ήταν πολύ θετικο να υπήρχε και η επιλογή προβολής third person γιατί ενώ έχουμε έναν πολύ ωραίο χαρακτήρα, την αμφίεσή του την βλέπουμε μόνο σε wallpapers και σε loading screens, εκτός αυτού θερώ ότι θα έκανε πιο εύκολο και τον χειρισμό στις κονσόλες.
Σε γενικές γραμμές τo Dishonored Definitive Edition είναι ένα πολύ ευχάριστο παιχνίδι, αρκετά δύσκολο μεν, με ωραία ιστορία, ενδιαφέρον gameplay ενώ δίνεται η δυνατότητα στο χρήστη να προσεγγίσει κάθε αποστολή με όποια μέθοδο επιθυμεί. Τα άτομα που θέλουν να μπούνε πιο βαθιά στην ιστορία καλό θα ήταν να διαβάσουν και τα βιβλία που θα βρίσκουν στον “δρόμο” τους . Τα γραφικά παρουσιάζονται εμφανώς πιο βελτιωμένα αν και υπάρχουν μικρά glitches. Τα dlc διατίθενται δωρεάν με τη διάρκεια της κυρίως ιστορίας να υπολογίζεται γύρω στις 12 ώρες και τα dlc από 4 με 5 ώρες το καθένα. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι τα λεφτά του τα αξίζει και με το παραπάνω.
[wp-review]Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για review: PlayStation 4
Είδος: First Person, Action
Κυκλοφορεί για: PS4, Xbox One
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 28/08/2015
Διάθεση για την Ελλάδα: IGE
Εκδότρια Εταιρεία: Bethesda Softworks
Εταιρεια ανάπτυξης: Arcane Studios
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
