
Το Diablo σαν σειρά παιχνιδιών στο άκουσμά του φαντάζει σαν να υπήρχε από τις απαρχές του Gaming, κάτι που μου ακούγεται πολύ λογικό αφού το πρώτο Diablo που έχτισε το legacy κυκλοφόρησε το μακρινό 1997 και μαζί του έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές. Προσωπικά, αν και σε πολύ μικρή ηλικία είχα παίξει τα Diablo λιγότερο και Diablo II (2000) περισσότερο και το δηλώνω ανερυθρίαστα δεν ήμουν αυτός που έπινε νερό στο όνομά του, παρόλα αυτά απολάμβανε το αμέριστου σεβασμού μου. Όλα αυτά μέχρι το Diablo III που πραγματικά και το έλιωσα και το απόλαυσα στο έπακρο. Έτσι λοιπόν μετά από τρία κεντρικά παιχνίδια Diablo και κάνα δυο ενδιάμεσα expansions ήρθε η ώρα που κυκλοφόρησε το Diablo IV, πάλι από τη γνωστή και μη εξαιρετέα Blizzard, όπου όσο πλησίαζε το λανσάρισμά του και μέχρι να γράψει 6 του Ιούνη μετρούσα τις μέρες αντίστροφα. Μιας λοιπόν και έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που αποτελεί τον ορισμό του massive, από άποψη lore και περιεχόμενου θα εκφράσω από τώρα πως αποτελεί μία κολασμένη, για να ταιριάζει το επίθετο και με το concept, επιστροφή της σειράς που προσφέρει καταιγιστική δράση στο πλαίσιο που ορίζει ο action RPG χαρακτήρας του, απείρως διασκεδαστικές και απαιτητικές μετά από ένα σημείο βίαιες μάχες, customization με βάθος και άπειρες επιλογές που καταλήγει επικίνδυνα εθιστικό για τους περισσότερους, να μην πω καλύτερα για όλους.
Αν και θα μπορούσε η κριτική να περιοριστεί και κάπου εδώ για δύο λόγους, ο πρώτος όσοι ξέρετε τι εστί Diablo το απολαμβάνετε ήδη και δεύτερον στον πρόλογο αντί επιλόγου που έκανα εξέφρασα ξεκάθαρα την άποψή μου γι’ αυτό εντούτοις τα δάχτυλά μου συνεχίζουν να πληκτρολογούν γιατί οφείλω να το αναλύσω λίγο περισσότερο. Αρχικά να είμαι ξεκάθαρος πως δεν έχω προλάβει να δοκιμάσω όλα τα classes των χαρακτήρων μέχρι σήμερα για να έχω άποψη για όλα, παρόλα αυτά και με τη βοήθεια ενός πολύ κοντινού μου φίλου που εδώ και μέρες το PS5 του γράφει υπερωρίες με το Diablo 4 νυχθημερόν, έχω μία πολύ καλή εικόνα.
Το Diablo IV λοιπόν εξελίσσεται πέντε δεκαετίες μετά τα γεγονότα του expansion του Diablo III, Reaper of Souls, όπου οι Cultists έχουν καλέσει την κόρη του Mephisto, Lilith, οι δυνάμεις των δαιμόνων και των αγγέλων, μετά και τα γεγονότα των προηγούμενων παιχνιδιών, έχουν εξαντληθεί, δίνοντάς της την ευκαιρία να να εδραιώσει την εξουσία της στο Sanctuary. Ένα Sanctuary που αποτελεί και τόπο εξέλιξής των γεγονότων και που στο παρελθόν οι Lilith και ο άγγελος Inarius δημιούργησα, για να παρέχουν καταφύγιο σε όσους ήθελαν να ξεφύγουν από την αιώνια σύγκρουση μεταξύ των High Heavens και Burning Hells. Εδώ θα βάλω άνω τελεία για να πω πως η ιστορία και το γενικότερο lore του Diablo είναι τεράστιο και συλλέγοντας πρόσφατα πληροφορίες, δουλεύοντας σε ένα μεγάλο βίντεο αφιέρωμα που ετοιμάζουμε και ελπίζουμε να βγάλουμε σύντομα και να το αγαπήσετε και στηρίξετε, εκτίμησα και ξεκαθάρισα πολλά πράγματα για το ποιος είναι ποιος και τι ρόλο παίζει σε κάθε τοποθεσία. Καλώς εχόντων των πραγμάτων θεωρώ ότι σύντομα θα μπορέσετε να το δείτε στο κανάλι μας στο YouTube. Επιστρέφω στο Diablo IV, όπου ο χαρακτήρας που δημιουργούμε, ξεγελιέται, απαγάγεται και ναρκώνεται από χωρικούς που έχουν κυριευθεί-προσηλυτιστεί από τη Lilith και τον ταΐζουν πέταλα από το αίμα της, δημιουργώντας μια σύνδεση μαζί της. Αφού δραπετεύει, ο χαρακτήρας μας συναντά τον Lorath Nahr, έναν από τους τελευταίους Horadrim, ο οποίος μας εξηγεί για την προφητεία της επιστροφής της Lilith και όλα σιγά σιγά αποκτούν νόημα. Από εκεί και πέρα αντιλαμβάνεστε ποιος είναι ο σκοπός μας, στο διάβα μας θα συναντήσουμε πολλούς και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, θα ζήσουμε ανατροπές και εκπλήξεις, θα παλέψουμε με μικρά και μεγάλα δαιμονικά θηρία και ειδικά μετά το πρώτο μισό το παιχνιδιού τα πράγματα και αρχίζουν να ζορίζουν αλλά και να γίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντα.
Η νόρμα του gameplay συνεχίζει στη βάση της να είναι απλή και περιστρέφεται γύρω από την απόκτηση xp, μέσω ολοκλήρωσης αποστολών και σκοτώνοντας εχθρούς, την απόκτηση ολοένα και δυνατότερου εξοπλισμού αναβαθμίζοντας το build μας και ξεκλείδωμα και αναβάθμιση skills του χαρακτήρα μας. Εδώ έχω να πω ότι ότι τα skills πέρα από την απίστευτη ποικιλία σε κάθε class είναι και πολύ εντυπωσιακά στο μάτι και μετά από ένα σημείο απαιτείται στρατηγική σκέψη αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί απέναντι σε πιο απαιτητικούς αντιπάλους. Όπως είναι λογικό όσο προχωράμε και αντιλαμβανόμαστε καλύτερα το build και τις απαιτήσεις ήδη αρχίζουμε να σκεφτόμαστε το επόμενο class που θα ξεκινήσουμε και πως θα το διαχειριστούμε. Η Blizzard έχει κάνει έναν ωραίο διαχωρισμό που σχετίζεται με τη δυσκολία που θα επιλέξουμε στο Diablo 4 χωρίζοντας το σε τέσσερα World Tiers. Κάθε ένα από αυτά αλλάζει τη δυσκολία του κόσμου, τα loots που θα κληθούμε να συλλέξουμε καθώς και την ποσότητα του χρυσού. Μιας και αναφέρω χρυσό, έχω να πω ότι το shop του παιχνιδιού σε φάση micro-transactions μπορεί να περιορίζεται κατά βάση σε κοσμητικά αντικείμενα αλλά ο έμμεσος και μαεστρικός τρόπος που σε παρέπεμπει να του δώσεις σημασία δεν μου άρεσε και μου πήρε λίγο χρόνο μέχρι να αρχίσω να το αγνοώ τελείως.
Το Diablo IV είναι ένας cross gen τίτλος που σημαίνει πως είναι διαθέσιμος τόσο σε πλατφόρμες της τρέχουσας γενιάς όσο και της προηγούμενης. Προσωπικά το έπαιξα στο PS5 και έχω να πω πως είναι αρκετά όμορφο και η απόδοσή του ικανοποιητική που αγγίζει τα 60fps. Να πω την αλήθεια μου, η Blizzard πάντα δημιουργούσε φανταστικά cgi cut-scenes για τα Diablo αλλά όταν γινόταν η μετάβαση στο gameplay στα προηγούμενα Diablo, το cringe στα μούτρα μου ήταν εμφανή. Εδώ έχουμε μία πολύ καλή ισορροπία και τόσο ο κόσμος και το περιβάλλον και τα dungeons όσο και οι χαρακτήρες είναι καλοφτιαγμένοι και η συνολική παραγωγή φαίνεται να έχει πάει στα ύψη. Δεν γίνεται να μην σχολιάσω τον ήχο που με μάγεψε πραγματικά και είναι ίσως από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία ενός, ακούστε με, ήδη πολύ εντυπωσιακού παιχνιδιού.
Ολοκληρώνοντας, το Diablo IV είναι για μένα και με όσα περιέγραψα για την ιστορία μου μαζί του στην αρχή, το καλύτερο σε αυτή τη θρυλική μακροχόνια σειρά. Στο είδος του τα έχει όλα, προσφέρει άπειρο περιεχόμενο και επιλογές με βάθος, ποικιλία, πανέμορφο κόσμο με ποικιλομορφία και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, τρομερή αφήγηση, δράση και βία, πρόκληση και επιλογή να παίξουμε με άλλους τρεις φίλους μας διαδικτυακά. Ένας τίτλος που τιμά κάθε σεντ που σπατάλησε κάποιος για να τον αποκτήσει. Ο τρόπος μάλιστα που φαίνεται να στήθηκε αυτή τη φορά, αποπνέει ποιότητα και μου δίνει μία άκρως ενθαρρυντική εικόνα για το μέλλον της σειράς.
Ευχαριστούμε τις Blizzard και AVE για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!