Ήταν αρχές καλοκαιριού του, μακρινού όσο το συλλογίζομαι τώρα, 2013 όταν κυκλοφόρησε αποκλειστικά στη δύση του κύκλου ζωής του PS3 το The Last of Us, ανεπτυγμένο από τη Naughty Dog, η οποία είχε δείξει εξαιρετικά σημάδια -και- «σύγχρονης γραφής» με τη σειρά Uncharted. Οι κριτικές που απέσπασε και κυρίως ο αντίκτυπος που είχε στους παίκτες ανήγαγε το The Last of Us, τόσο αντικειμενικά όσο και υποκειμενικά, σε μία από τις πιο δυνατές εμπειρίες στο χώρο των βιντεοπαιχνιδιών που είχαμε ζήσει μέχρι τότε κρατώντας στα χέρια μας ένα χειριστήριο καθώς και ένα από τα καλύτερα και πιο σημαντικά παιχνίδια που σημάδεψαν την τελευταία δεκαετία. Λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, το PlayStation λάνσαρε την ολοκαίνουρια κονσόλα του, το PS4 και ένας τίτλος όπως το The Last of Us που -και- τεχνολογικά, για τα δεδομένα του PS3, έλαμπε σαν την πυγολαμπίδα στο σκοτάδι φάνταζε ως μία εξαιρετική ευκαιρία για μία ρετουσαρισμένη και καλογυαλισμένη επανακυκλοφορία του παιχνιδιού, που αγαπήθηκε όσο λίγα και στην σημαντικά δυνατότερη νέα κονσόλα. Έτσι το ερχόμενο καλοκαίρι του 2014 το The Last of Us Remastered έλαβε σάρκα και οστά προσφέροντας μία ακόμα ευκαιρία σε όσους δεν είχαν παίξει αυτό το εξαιρετικό παιχνίδι να το κάνουν αλλά και όσοι το είχαν παίξει στο PS3 να μπορούν να εκμεταλλευτούν τα σημαντικά ανώτερα τεχνολογικά χαρακτηριστικά του PS4 προκειμένου να το παίξουν σε full hd ανάλυση και το κυριότερο, κατά τη γνώμη μου, σε 60 καρέ το δευτερόλεπτο. Φτάνουμε στο σήμερα λοιπόν όπου η Naughty Dog σε συνεργασία με τη Sony και το PlayStation και μετά την κυκλοφορία του sequel, The Last of Us Part IΙ, τον Ιούνιο του 2020 στο PS4 και για το οποίο τόσοι τόνοι ψηφιακού μελανιού έχουν χυθεί και ενόψει της πολύ-αναμενόμενης ομότιτλης τηλεοπτικής σειράς στο HBO, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τα πολύπλοκα, εντυπωσιακά και γεμάτα λεπτομέρειες assets με τα οποία αναπτύχθηκε το Part II και εκμεταλλευόμενη τα ακόμα πιο δυνατά χαρακτηριστικά του PS5 να προβεί στο Remake του παιχνιδιού, φτάνοντας έτσι στο The Last of Us Part I το οποίο θα σας περιγράψω και θα αποτυπώσω την εμπειρία μου μαζί του καθώς και την άποψή μου για κάποιες σωστές αλλά και λάθος αποφάσεις που πάρθηκαν και έχουν πολύ-συζητηθεί.
Αρχικά, θέλω να διευκρινίσω ότι εφόσον το The Last of Us Part I αποτελεί Remake του αρχικού The Last of Us και η ιστορία του παιχνιδιού παραμένει η ίδια δεν νομίζω ότι έχει ιδιαίτερη αξία να σας την αφηγηθώ ξανά και ξανά καθώς το έχουμε κάνει εδώ μέσα από το Busted αρκετές φορές. Επομένως αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο σας για τις πολύ ενδιαφέρουσες, πιστέψτε με, παραπομπές που θα σας παραθέσω και θα ξεκινήσω με το υπέρ-αναλυτικό review μας για το The Last of Us Remastered. Θα συνεχίσω με ένα από τα αγαπημένα μου βίντεο που είχαμε ανεβάσει στο κανάλι μας στο YouTube λίγο πριν την κυκλοφορία του The Last of Us Part II και αφορά, οπτικοποιημένα πλέον, την ιστορία του The Last of Us. Πηγαίνοντας λίγο παλιότερα και σαν κερασάκι στην τούρτα θα παραθέσω και ένα συμμαζεμένο review που είχαμε ανεβάσει για το Left Behind, του DLC που είχε κυκλοφορήσει η Naughty Dog για το The Last of Us και περιέχεται στο Part I. Επομένως, αν και νομίζω πως λίγοι είναι αυτοί που δεν έχουν τερματίσει το The Last of Us έως και σήμερα έστω μία φορά σε κάποια έκφανσή του, όσον αφορά την συναρπαστική και άκρως συναισθηματική ιστορία του παιχνιδιού αλλά και γενικότερα τι εστί The Last of Us, είμαστε καλυμμένοι και μπορώ να προχωρήσω ήρεμος στο τι καινούριο και βελτιωμένο φέρνει το The Last of Us Part I στο PS5.
Το PS5 λοιπόν ως μία σύγχρονη, δυνατή και γεμάτη νέα χαρακτηριστικά κονσόλα δεν γινόταν να μείνει ανεκμετάλλευτη από τη Naughty Dog στην εκ νέου ανάπτυξη του The Last of Us και έτσι το παιχνίδι ξαναχτίστηκε για το PlayStation 5, από τη βάση του, χρησιμοποιώντας την τελευταία μηχανή γραφικών της Naughty Dog προσαρμοσμένη στο PS5 προσφέροντας, για ακόμη μία φορά αλλά πλέον στα νέα δεδομένα, φανταστική απεικόνιση όσον αφορά τα γραφικά του και επιλογές γραφικών Fidelity, Performance και Performance+, με την ανάλυση να βρίσκεται είτε native 4K στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο, είτε δυναμικό 4K με στόχο τα 60 καρέ το δευτερόλεπτο. Προφανώς η επιλογή μου ήταν ξεκάθαρα αυτή με τα 60 καρέ το δευτερόλεπτο και γενικά οπτικά το The Last of Us από την Remastered εκδοχή του συγκριτικά με το Part I είναι, να μην πω μέρα με τη νύχτα, θα πω πάρα πολύ βελτιωμένο. Μπορείτε να ρίξετε για παράδειγμα μια ματιά εδώ αλλά και εδώ, μιας και αποτελούν επίσημα συγκριτικά βίντεο που έχει ανεβάσει η ίδια η Naughty Dog και κατά τη γνώμη, μετά και την εκτενή επαφή μου με τον τίτλο, αποτυπώνουν πλήρως τις θεαματικές βελτιώσεις στα γραφικά, στα περιβάλλοντα, στα εφέ αλλά και στα animations, ειδικά σε αυτά των προσώπων (και στους διαλόγους). Από εκεί και πέρα σε μικρότερο μεν του θεαματικού βαθμού αλλά σε πλήρως αντιληπτές βελτιώσεις, συναντούμε πιο μοντέρνους μηχανισμούς gameplay, βελτιωμένο χειρισμό και πιο επιδραστικές μάχες. Ειδικά στο τελευταίο αλλά και σε όλο το παιχνίδι γενικότερα βοηθά και η πλήρως ενσωμάτωση των εξαιρετικών χαρακτηριστικών (haptic feedback, adaptive triggers) του χειριστηρίου DualSense, αν και κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να είναι λίγο ακόμα πιο εντυπωσιακή η αίσθηση, όσον αφορά τις λεπτομέρειες. Εκεί που δεν είδα δραματική βελτίωση είναι στην AI των ανθρώπινων αντιπάλων/εχθρών και όχι στους μολυσμένους καθώς θεωρώ ότι αποτελεί ένα κομμάτι που μπορούσε να φτάσει ακόμα παραπέρα. Δηλαδή, ορισμένες στιγμές, είδα κάποια μοτίβα και κάποιες κινήσεις των αντιπάλων (ανθρώπων επαναλαμβάνω) που θα μπορούσαν να είναι πιο ρεαλιστικές. Επίσης η Naughty Dog ήρθε να προσθέσει στο The Last of Us Part I κάποια χαρακτηριστικά που τα ζητούσαν αρκετοί παίκτες είναι η αλήθεια όπως το Speedrun mode, που κάνει αυτό που φαντάζεστε, μετράει τον χρόνο παιξίματος, κάνοντας όμως όπως είναι λογικό παύση κατά τη διάρκεια των cinematics και των σκηνών μετάβασης προκειμένου να κρατήσετε τον καθαρό χρόνο σας μέχρι τον τερματισμό. Ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό, που μου αρέσει να βλέπω σε όλο και περισσότερα σύγχρονα παιχνίδια είναι τα accessibility options, όπως για παράδειγμα είδαμε στο The Last of Us Part II, που εδώ είναι λίγο περισσότερο ανεπτυγμένα. Ακόμη στο The Last of Us Part I θα συναντήσουμε 3D ήχο και όταν για παράδειγμα θα φορέσετε τα καλά ακουστικά σας και ακούσετε τους clickers να «κροταλίζουν», έστω και από απόσταση, θα σηκωθεί η τρίχα σας. Τέλος αν και νομίζω είναι γνωστό γιατί έτσι γνωρίσαμε και το The Last of Us, το The Last of Us Part I θα το βρείτε και αυτό πλήρως εξελληνισμένο.
Το The Last of Us Part I λοιπόν ξαναχτίστηκε ως ένας τίτλος για το PS5 και η Naughty Dog σε ένα τεράστιο βαθμό απέδωσε αυτό που ήθελε να κάνει και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Για μένα το The Last of Us από την πρώτη φορά που ασχολήθηκα μαζί του το 2013 αποτελεί ένα από τα καλύτερα single player κινηματογραφικά story driven survival horror παιχνίδια και η σύνδεση με τους πρωταγωνιστές Joel και Ellie είναι αναπόφευκτη. Παίζοντας μάλιστα το The Last of Us Part I αντιλήφθηκα ότι σαν avatar στον λογαριασμό μου στο PlayStation έχω ακόμα τον Joel από το 2013 που τον είχα βάλει, συμπεριλαμβανόταν σαν bonus τότε στη συλλεκτική έκδοση, και μετά το The Last of Us Part II δεν ξέρω αν θα το αλλάξω και ποτέ (you know what I mean). Μπορεί για πολλούς η κυκλοφορία ξανά του The Last of Us, μετά και το εξαιρετικό Remastered, να θεωρούνταν έως και περιττή αφού το Remastered ως PS4 τίτλος μπορεί να παίξει κάλλιστα, απροβλημάτιστα και αποδοτικότερα στο PS5 μέσω backwards compatibility και δεν το κρύβω ότι πέρασε και από το μυαλό μου αυτή η σκέψη με την ανακοίνωση του The Last of Us Part I. Όμως παίζοντας το με αυτό τον εξαιρετικό τεχνικό τομέα για τα απολύτως σύγχρονα δεδομένα και γιατί το The Last of Us, όσον αφορά την ιστορία, την αφήγηση και τους χαρακτήρες είναι αυτό που είναι, με το που το ξεκίνησα με πήρε από τα μούτρα που λένε (με την καλή έννοια) βυθίζοντάς με στον κόσμο του για ακόμη μία φορά αλλά με την αίσθηση πλέον ότι παίζω έναν τίτλο όχι μόνο εναρμονισμένο στην εποχή του αλλά και πλήρως εντυπωσιακό για την εποχή που διανύουμε. Όλα καλά έως τέλεια μέχρι στιγμής αλλά αυτό που συζητιέται εδώ και μήνες στο διαδίκτυο και θα συνεχίσει να συζητιέται και λίγο μετά και την κυκλοφορία του The Last of Us Part I είναι η αμφιλεγόμενη επιλογή να κυκλοφορήσει ως full price τίτλος και όχι σε budget τιμή. Θεωρώ όμως και αυτή είναι η άποψή μου, ότι κάλλιστα μπορούσε να αποφευχθεί όλη αυτή η δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη για τον καθένα «γκρίνια» εάν το The Last of Us Part I κυκλοφορούσε ως αρχική τιμή στο εύρος των σαράντα με πενήντα ευρώ, θα αποτελούσε ίσως ένα φρέσκο και μεγάλο (με λιγότερη μουρμούρα) λανσάρισμα για τη νέα αυτή έκδοση του The Last of Us διατηρώντας σχεδόν άπαντες ευχαριστημένους. Επομένως για να κάνω ακόμα πιο απλό το συλλογισμό μου θεωρώ, όχι γιατί δεν έχει γίνει σοβαρή δουλειά από τη Naughty Dog στο Remake του The Last of Us, κάθε άλλο τα ανέλυσα νομίζω αρκετά ευδιάκριτα πιο πάνω, απλά γιατί έχουμε δει ήδη ένα Remastered στο παρελθόν, θα ήταν αποδοτικότερο να κυμανθεί στο ανωτέρω προτεινόμενο από μέρους μου εύρος αρχικής τιμής. Παρόλα αυτά η τιμή είναι μία δυναμική μεταβλητή που συνήθως στους τίτλους μεταβάλλεται προς τα κάτω με το πέρασμα του χρόνου, είτε αυτό είναι λίγοι ή περισσότεροι μήνες και κάποιος μπορεί να διαβάζει αυτό το κείμενο όταν θα βρίσκει για παράδειγμα το The Last of Us Part I στη μισή τιμή από αυτή που ξεκίνησε, θέλω να κλείσω λέγοντας πως The Last of Us Part I ως Remake είναι εξαιρετικό και όταν έχεις για βάση ένα από τα παιχνίδια σταθμούς της τελευταίας δεκαετίας, τότε το αποτέλεσμα δεν γίνεται να μην εντυπωσιάζει.
Ευχαριστούμε την Sony PlayStation Ελλάδας για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
