Hello there Star Wars fans (και μη)! Είμαστε και πάλι εδώ μετά από 3 ½ χρόνια από την κυκλοφορία του Star Wars Jedi: Fallen Order για να σχολιάσουμε παρέα την πολύ-αναμενόμενη συνέχεια του franchise, το Star Wars Jedi: Survivor. Πάρτε λοιπόν τα φωτόσπαθα σας και τα αγαπημένα σας droid και ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι σε έναν γαλαξία μακριά, μακριά από εδώ.
Η ιστορία λαμβάνει μέρος πέντε χρόνια μετά από τα γεγονότα του Fallen Order με τον πλέον, Jedi Knight, Cal Kestis να έχει για βοήθεια μόνο τον BD-1, καθώς η ομάδα του Mantis έχει πλέον διαλυθεί. Ο απώτερος του στόχος δεν είναι άλλος από το να ρίξει την Αυτοκρατορία, όμως αυτή του η επιθυμία θα τον φέρει αντιμέτωπο με νέες απειλές. Προσωπικά θεώρησα το storyline λίγο «χλιαρό». Κατά τη γνώμη μου θα μπορούσαν να το είχαν χτίσει πολύ πιο ομοιόμορφα και να σε τραβάει πραγματικά να μάθεις τι γίνεται στη συνέχεια. Εστίασαν σχεδόν αποκλειστικά στον κεντρικό χαρακτήρα, αφήνοντας λίγο εκτός όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες με αποτέλεσμα να μην σε αφήνει και πολύ να δεθείς μαζί τους, Δεν υπήρχαν ατάκες που να σου μένουν και όλοι μας περνούσαν σχεδόν αδιάφοροι. Ωστόσο να αναφέρω πως το character development του Cal το βρήκα εξαιρετικό.
Ας ξεκινήσω λέγοντας τα θετικά, για να μην με πείτε και αρνητικό άνθρωπο. Στο θέμα των γραφικών δεν περίμενα τίποτα λιγότερο, έχουν επιμεληθεί την κάθε λεπτομέρεια, τόσο στους χαρακτήρες, όσο και στα τοπία. Όλα αυτά σχεδιάστηκαν με την Unreal Engine 4 το οποίο είναι μέχρι και σοκαριστικό, αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για μία σχετικά γερασμένη μηχανή σχεδιασμού προηγούμενης γενιάς. Θα μπορούσε κάποιος πολύ εύκολα με μία γρήγορη ματιά να νομίζει ότι βλέπει ταινία. Όμως αυτά που δένουν τόσο όμορφα με όλο αυτό που βλέπουμε στο παιχνίδι, δεν είναι άλλο από τη μουσική αλλά και τα ηχητικά εφέ. Η μουσική είναι κάτι που θα ακουγόταν σε κάποια ταινία Star Wars, με την αγαπημένη μας ορχήστρα να μας μαγεύει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Έχουν δώσει επίσης και ιδιαίτερη προσοχή στα ηχητικά εφέ όπως για παράδειγμα τον ήχο που κάνει το φωτόσπαθο, η ομιλία των αγαπημένων μας droids και εννοείται τα διαστημόπλοια που περνάνε πάνω από το κεφάλι μας. Εκτίμησα το γεγονός ότι έχουν δώσει βάση ακόμα και στις κινήσεις του Cal, οι οποίες πλέον φαίνονται πιο ανθρωπόμορφες, σε σύγκριση με το πρώτο παιχνίδι όπου ήταν αρκετά πιο άχαρες. Ένα παράδειγμα είναι η κίνηση που κάνει για να εξοπλιστεί και να αφοπλιστεί το φωτόσπαθο του.
Στα του gameplay τώρα, να πω πως έμεινα αρκετά ευχαριστημένη. Λατρεύω το γεγονός ότι ξεκινάμε το παιχνίδι και μπορούμε να κάνουμε «φετούλες» τους αντιπάλους μας (υπάρχει και η επιλογή βέβαια να απενεργοποιήσουμε εφόσον το επιθυμούμε τον διαμελισμό). Επιτέλους ένα sequel όπου δεν χρειάζεται να ξεκινήσουμε από το μηδέν και μπαίνουμε με πολλή «Δύναμη» στα χέρια μας (έπρεπε να το πω). Από την αρχή κιόλας, μας δίνονται απλόχερα και τα δύο φωτόσπαθα καθώς επίσης και η επιλογή να αλλάξουμε χρώμα, πράγμα που όσοι θυμάστε, στον προηγούμενο τίτλο, μπορούσαμε να το κάνουμε μόνο στο τελευταίο στάδιο. Οι μάχες είναι πραγματικά απολαυστικές, καθώς πέραν από την Δύναμη, έχουμε την πολυτέλεια των Stances. Είναι μία νέα προσθήκη όπου μας επιτρέπει να έχουμε διαφορετικούς χειρισμούς στο φωτόσπαθο μας ανάλογα τις κινήσεις ή και το πόσο επιθετικοί θέλουμε να είμαστε. Οι επιλογές που έχουμε είναι: Single Handed, Double Bladed, Crossguard, Dual Wield και Saber & Blaster.
Έφτασε όμως η ώρα να χαλάσω την ωραία ατμόσφαιρα και να μιλήσω για τους λόγους που με έκαναν να χάσω το hype που είχα για το παιχνίδι. Ίσως πολλοί από εσάς να έχετε ακούσει διάφορα σχετικά με τα glitches, bugs και performance του παιχνιδιού. Κατανοώ πλήρως ότι το παιχνίδι ήρθε στα χέρια μας για τις ανάγκες του review κοντά στο λανσάρισμά του αλλά είδα αρκετά πράγματα που μου χάλασαν την εμπειρία του παιχνιδιού. Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι επέλεξα να παίξω το παιχνίδι στο quality mode, κάτι το οποίο μετάνιωσα από το πρώτο μισάωρο μιας και ήρθα αντιμέτωπη με πολλά bugs ακόμα και κατά την διάρκεια των cutscenes. Άλλαξα λοιπόν το mode στο performance και τα πράγματα βελτιώθηκαν αρκετά τολμώ να πω αλλά τα bugs και τα glitches εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε σημείο που αναγκαζόμουν να κάνω restart το παιχνίδι από τα crashes που έτρωγε. Και στα δύο modes αντιμετώπισα έντονα frame drops. Τα συγκεκριμένα προβλήματα με το πέρασμα του χρόνου και με μερικά updates θα διορθωθούν αλλά όπως και να έχει το παιχνίδι κατά τη γνώμη μου δεν ήταν έτοιμο στο 100% για να κυκλοφορήσει και θα έπρεπε να δοθεί λίγο παραπάνω χρόνος στο development του. Παρόλα αυτά, η ομάδα ανάπτυξης, Respawn Entertainment, ακόμα και λίγο πριν δημοσιευθεί το παρών κείμενο παρείχε αρκετές διορθώσεις με αρκετά GB να κατεβαίνουν και να εγκαθίστανται μέσω patch, με αποτέλεσμα να έχουν εξαλειφθεί αρκετά και σε πολύ μεγάλο βαθμό τα προαναφερόμενα.
Ο χάρτης μπορεί να είχε κάποιες βελτιώσεις σε σύγκριση με τον προηγούμενο, αλλά για μια ακόμα φορά τον βρήκα αρκετά δυσανάγνωστο. Συνεχίζει στην ίδια λογική με τον προκάτοχό του. Ναι μεν ο κάθε πλανήτης είναι μεγαλύτερος σε έκταση και μας αφήνει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων αλλά κάθε φορά που άνοιγα τον χάρτη ώστε να δω το επόμενο σημείο που ήθελα να φτάσω μου έπαιρνε λίγη ώρα ώστε να καταφέρω να τον διαβάσω σωστά. Θα ήθελα να υπήρχε στην κορυφή της οθόνης μία γραμμή του ορίζοντα ώστε να μου κάνει λίγο πιο ευανάγνωστη την μετακίνηση μου στα checkpoints και τα marks που έχω τοποθετήσει. Ο χάρτης έχει μία πολύ-επίπεδη λογική στημένος όλος σε 3D επίπεδα. Μιας και αναφέρθηκα στον χάρτη όμως πρέπει να αναφέρω ξανά ότι είναι αρκετά μεγαλύτερος σε κάθε πλανήτη που επισκεπτόμαστε σε σχέση με το προηγούμενο και το ίδιο το παιχνίδι μας επιβραβεύει στο να τον εξερευνούμε σπιθαμή προς σπιθαμή.
Το Star Wars Jedi: Survivor αποτελείται από πέντε επίπεδα δυσκολίας τα οποία μπορούμε να τα αλλάξουμε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού σε περίπτωση που θέλουμε κάτι πιο challenging ή και ακόμα κάτι πιο χαλαρό. Μας άρεσε αυτή η εύκολη εναλλαγή μεταξύ των δυσκολιών μιας και μπορούμε να κυνηγήσουμε τα τρόπαια του χωρίς να απαιτείται να το παίξουμε σε συγκεκριμένη δυσκολία.
Μου φάνηκε απαράδεκτο το ότι ενώ είχα στην κατοχή μου το αντίτυπο του παιχνιδιού και σε δίσκο, χρειάστηκαν περίπου 60GB download, τα οποία αφορούσαν μόνο την πρώτη αποστολή και στη συνέχεια χρειάστηκαν άλλα 120GB ώστε να είναι προσβάσιμο σε μένα το υπόλοιπο παιχνίδι. Κάτι το οποίο κάνει την έννοια του δίσκου να χάνει τελείως την αξία του. Αν ήθελα να κάνω Download όλο το παιχνίδι θα το είχα προτιμήσει εξαρχής σε ψηφιακή μορφή. Εφόσον το παιχνίδι είναι τεράστιο θα μπορούσαν τα είχαν τοποθετήσει μέσα στο κουτί ακόμα και δύο δίσκους, όπως έχουμε δει και στο παρελθόν με τα Final Fantasy VI, Red Dead Redemption και πολλά ακόμα.
Εν ολίγοις, το Star Wars Jedi: Survivor, είναι ένα παιχνίδι που θα σε κάνει να πιστέψεις πως πραγματικά υπάρχουν περιπτώσεις, όπου τα sequel είναι καλύτερα. Ωστόσο θεωρώ ότι βιάστηκαν να το κυκλοφορήσουν έχοντας υπόψιν όλα όσα χρειάστηκε να αντιμετωπίσω κατά τη διάρκεια του gameplay και τα patches που ήρθαν και διόρθωσαν αρκετά την κατάσταση και θα έρθουν. Ίσως δεν είχαν άδικο όσοι έλεγαν πως «το καλό πράγμα, αργεί να γίνει». Αν αφήσουμε όμως για λίγο στην άκρη αυτό το αρνητικό, τότε μιλάμε σίγουρα για τον καλύτερο τίτλο σε Star Wars παιχνίδι που έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής. Οι δυναμικές μάχες, τα εκπληκτικά γραφικά του με τους φαντασμαγορικούς κόσμους είναι μόνο λίγα παραδείγματα από το τι πρόκειται να αντιμετωπίσετε. Αν θέλετε μια μικρή συμβουλή, καλό θα ήταν να περιμένετε ένα μικρό διάστημα πριν το πιάσετε στα χέρια σας και μέχρι να στρώσει τελείως (ήδη είναι σε πολύ πολύ καλύτερη κατάσταση), μιας και τώρα θα γίνονται διαρκώς βελτιώσεις. Αλλά ακόμα και αν επιλέξετε να παίξετε τώρα, είμαστε σίγουροι πως δεν θα απογοητευτείτε (αρκεί να έχετε λίγο υπομονή!).
Ευχαριστούμε τις EA και Bandai Namco για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
