Θα ξεκινήσω αναφέροντας αρχικά πως είμαι μεγάλος fan των J games και τα JRPG έχουν μόνιμα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Επίσης, η σειρά Tales έχει μια μεγάλη ιστορία στο είδος από το 1995 με πρώτη εμφάνιση στο SNES (η πιο σωστά Super Famicom) μιας και ήταν Japan exclusive στην αρχή. Η πρώτη μου επαφή με τη σειρά, όντας κυρίως PC gamer, ήταν το Tales of Symponia το 2016 ενώ το αγαπημένο μου της σειράς ήταν το Tales of Berseria. Μετά έπαιξα αρκετά παιχνίδια της συγκεκριμένης και πάλι σειράς αλλά σε γενικές γραμμές ενώ όλα είχαν πολύ καλές ιστορίες κανένα δεν κατάφερε να μου προκαλέσει το συναίσθημα που μου είχαν προκαλέσει τα δυο πρώτα που είχα δοκιμάσει. Εδώ λοιπόν είναι που έρχεται το Tales of Arise.
Το Tales of Arise έχει να κάνει με δύο κόσμους που βρίσκονται σε σχέση κατακτητή κατακτημένου. Αποφεύγοντας τα spoilers θα προσπαθήσω να εξηγήσω την ιστορία όσο καλύτερα μπορώ. Έχει να κάνει με δυο βασικούς πρωταγωνιστές, τον Iron Mask (το όνομα του οποίου μαθαίνουμε αργότερα) και τη Shionne. Ο πρώτος είναι ένας σκλάβος χωρίς αναμνήσεις που δε νιώθει πόνο και η δεύτερη μια κοπέλα της φυλής των κατακτητών η οποία προκαλεί αβάσταχτο πόνο σε όποιον την αγγίζει. Λόγω ανάγκης βρίσκονται μαζί και προσπαθούν μαζί με την αντίσταση να ρίξουν το καθεστώς των αποικιοκρατών. Ίσως ακούγεται λίγο βασικό το σενάριο αλλά το απαραίτητο βάθος, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, υπάρχει.
Η εξέλιξη των χαρακτήρων και το πως η σχέση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές αναπτύσσεται στη διάρκεια του παιχνιδιού είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους αφήγησης που έχω δει σε game. Ακόμη και η ροή της ιστορίας είναι προσεγμένη ούτως ώστε να πηγαίνει πιο χαλαρά σε κάποια σημεία χωρίς όμως να αφήνει την αίσθηση ότι κάνει την λεγόμενη «κοιλιά». Στην αρχή σκεφτόμουν ότι το exposition θα με κουράσει μιας και η επιλογή της αμνησίας είναι ίσως ο πιο «τεμπέλικος» τρόπος αφήγησης αλλά τελικά, προς ευχάριστη έκπληξή μου, βγήκα λάθος.
Το artwork θυμίζει anime και όπως τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς έχει το δικό του anime intro. Όλο το παιχνίδι φαίνεται σαν να έχει ζωγραφιστεί και σε συνδυασμό με το είδος του είναι μια εξαιρετική επιλογή αισθητικά. Το casting και ο ήχος του είναι και αυτά τρομερά και καταφέρνουν να σε εισάγουν ακόμη περισσότερο στην ιστορία.
Αναφορικά με το gameplay, οι μάχες έχουν το στυλ της αρένας, όπου πολεμάς τους εχθρούς σου σε περιορισμένους χώρους. Εδώ, μαζί με τα γραφικά είναι και η μεγαλύτερη ανανέωση της σειράς. Το combat system πλέον δεν είναι turn based αλλά full action, θυμίζοντας stylish hack n Slash. Ενώ οι χαρακτήρες που μπαίνουν στο party σου έχουν ο καθένας μια ξεχωριστή ικανότητα που με σωστό timing μπορείς να κάνεις εντυπωσιακά combos. Κάπως καταφέρνει, ειδικά στα boss fights και στα μεγάλα τέρατα να μην είναι button musher, με το positioning και τα timed dodges να παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.
Όσων αφορά το RPG element, ο κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του skill tree και build. Τα ρούχα και τα όπλα δεν είναι μόνο cosmetic και προσφέρουν επιπλέον stats αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι “βαθύ” RPG.
Εν κατακλείδι, έχουμε ένα εξαιρετικό τίτλο. Ακόμη και αν δεν είστε fan της σειράς Tales ή των jRPG το συστήνω ανεπιφύλακτα. Η ιστορία είναι ένα πάρα πολύ δυνατό σημείο, ενώ ο συνδυασμός του artwork με τα γραφικά δένουν πολύ όμορφα με το gameplay. Πραγματικά, ψάχνοντας για κάτι αρνητικό ίσως το μόνο που μπορώ να βρω είναι κάποιες φορές ένας ελαφρύς αποσυγχρονισμός στο lipsync.
Ευχαριστούμε την Bandai Namco για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
