Η Ubisoft το τόλμησε και κυκλοφόρησε το Star Wars Outlaws, έναν τίτλο που στηρίζεται σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο κλασσικά franchises παγκοσμίως, «πλασμένο» από τα χεράκια της Massive Entertainment, του στούντιο πίσω από τα διασκεδαστικά Division και του εξαιρετικού Avatar: Frontiers of Pandora. Γυρνάω το ύφος του κειμένου γρήγορα γρήγορα σε πρώτο πρόσωπο γιατί αν και είμαι λάτρης του franchise σε καμία περίπτωση δεν θα με αποκαλούσα και expert του lore του. Το Star Wars της Ubisoft το πίστεψα από την ανακοίνωση του και μετέπειτα όχι τόσο για το όνομα που φέρει όσο γιατί παρατηρούσα ότι το πίστευε και η ίδια, πολύ μάλιστα. Κατάφερε τελικά η Massive Entertainment να δημιουργήσει το απόλυτο (σ.σ. ok βαριά λέξη το «απόλυτο» αλλά καταλαβαίνετε) Star Wars RPG ανοιχτού κόσμου; Και ναι και -περισσότερο- όχι.
Χρονολογικά στο franchise, το Star Wars Outlaws τοποθετείται ανάμεσα στα γεγονότα των The Empire Strikes Back (του 1980) και Return of the Jedi (του 1983) και η ιστορία ακολουθεί, την πρωταγωνίστρια μας, Kay Vess, η οποία λειτουργεί εκτός νόμου (σ.σ. το λέει και ο τίτλος άλλωστε) και αρέσκεται να αναλαμβάνει αποστολές, που στην πλειοψηφία τους θα χρειαστεί να κλέψει κάτι και θα της επιφέρουν μια πολύ καλή ανταμοιβή. Στην προσπάθεια της να δραπετεύσει από τον κόσμο της για να ξεκινήσει μια νέα πολυτάραχη και ενδιαφέρουσα ζωή, αναλαμβάνει μια «νορμάλ» φαινομενικά δουλειά με σκοπό να διαρρήξει το θησαυροφυλάκιο του Sliro με λεία την περιουσία του. Ο ανταγωνιστή Sliro όμως είναι ο σκληροτράχηλος ηγέτης του νεοσύστατου εγκληματικού συνδικάτου Zerek Besh, ο οποίος πρωτύτερα είχε δολοφονήσει τους ηγέτες των αντίπαλων συνδικάτων σε μια προσπάθεια να εδραιώσει την εξουσία του (σ.σ. μιλάμε για πολύ σκληρό καρύδι ενώ κάπου μετά έχει και ένα ωραίο τετ α τετ). Η αποστολή της Kay δεν εξελίσσεται όπως θα έπρεπε αφού στην ουσία παραπλανήθηκε για να απελευθερώσει ένα ηγετικό στέλεχος της Rebel Alliance που κρατούνταν αιχμάλωτο από τον Sliro και μετά από λίγη ακόμα ανακατωσούρα ο Sliro την βάζει στο στόχαστρο για τα καλά, επικηρύσσοντάς το… κεφάλι της. Για να μην μακρηγορώ, η Kay καταλήγει επεισοδιακά στον πρώτο πλανήτη, από τους επόμενους, που θα επισκεφθεί, τον Toshara και στην ουσία ο απώτερος σκοπός της είναι να σβήσει την προαναφερθείσα επικήρυξη. Μπλεγμένη ανάμεσα σε εγκληματικά συνδικάτα προκειμένου να εξυπηρετήσει εν τέλει τα συμφέροντά της αλλάζοντας πολλές φορές και βάσει επιλογών του παίκτη «στρατόπεδα» διαταράσσοντας την σχέση με το εκάστοτε συνδικάτο, που όπως καταλαβαίνετε οι καλές σχέσεις με κάποιο συνδικάτο της δίνουν πρόσβαση στις αντίστοιχες περιοχές, καλούδια κλπ. Αυτές οι σχέσεις που δημιουργούνται βάσει των επιλογών μας είναι ένα σημαντικό στοιχείο του Gameplay και αποτυπώνει από την αρχή κιόλας την προσπάθεια της Massive Entertainment να δώσει το κάτι παραπάνω, ασχέτως αν, όπως θα καταλήξουμε παρακάτω, δεν της βγήκε στο βαθμό που θα θέλαμε κι εμείς και η ίδια.
Στο Gameplay και θα ξεκινήσω από το πιστό πλασματάκι πολυεργαλείο σύντροφό μας, το μικρούλι γλυκούλι Nix που είναι όμως ιδιαίτερα χρήσιμο και ανοίγει διαστάσεις του παιχνιδιού μας αφού μπορεί να ενεργοποιήσει διακόπτες και κουμπιά, να αποσπάσει την προσοχή των φρουρών ή να επιτεθεί, να φέρει loots ακόμα και να αρπάξει όπλα για να τα φέρει πίσω στην Vess. Από και πέρα το βασικό μας αναβαθμίσιμο όπλο είναι το Blaster (σ.σ. Han Solo ακούει) ενώ μπορούμε να σηκώσουμε περιστασιακά και κάποια νέα όπλα αλλά ως εκεί. Το παιχνίδι μας παροτρύνει να κινούμαστε Stealth καθώς το άσκοπο περιττό πιστολίδι καταλήγει πολλές φορές μοιραίο στην Default δυσκολία που μας ξεκινά το παιχνίδι, παρόλα αυτά μπορώ να πω πως, ειδικά στην αρχή που είναι ακόμα πιο έντονο, οι αποστολές που απαιτούσαν υποχρεωτικά Stealth προσέγγιση που όταν σε ανακαλύπτουν επιστρέφεις πίσω στο Checkpoint, υπήρξαν στιγμές που έως και με εκνεύρισαν (σ.σ. devs που ακούτε, don’t do it). Γενικά όσον αφορά τις αποστολές, υπάρχουν δυνατές και αδύναμες στιγμές και σίγουρα θα προτιμούσα μία περισσότερη ισορροπία. Η περιήγηση μας στο έδαφος περιλαμβάνει Speeder (σ.σ. το μηχανάκι του Star Wars) που μπορεί να αναβαθμιστεί και η εμπειρία είναι καλή γενικά αλλά όταν ερχόμαστε σε κόντρες με αντιπάλους μου έλειψε η δυνατότητα για free shooting. Με το διαστημόπλοιό μας τώρα, έχουμε κάποιες διαστημικές πτήσεις και κάποιες τυπικές αερομαχίες (σ.σ. διαστημομαχίες για την ακρίβεια) και μπορώ να πω πως η απογείωση από ένα πλανήτη για να βρεθούμε στο κενό αν και περιλαμβάνει cut-scene είναι ωραία η μετάβαση. Σχετικά με την αναρρίχηση, αυτή θα σας θυμίσει ελαφρώς Uncharted αφού πέρα από την μεταπήδηση από πλατφόρμα σε πλατφόρμα η Kay διαθέτει και έναν γάντζο για ανάβαση και κατάβαση. Δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι το Outlaws είναι γεμάτο περιεχόμενο που δηλώνει ξεκάθαρα αυτό που έγραψα και παραπάνω για την προσπάθεια της Massive να κάνει το παραπάνω και το κατά δύναμιν διαφορετικό (σ.σ. χωρίς να ανακαλύπτει τον τροχό όμως). Οι πλανήτες είναι όμορφοι και τα σημεία ενδιαφέροντος-πόλεις γεμάτα ζωή. Υπάρχουν ακόμα αρκετά mini games είτε πιο ουσιώδη, όπως για παράδειγμα για να παραβιάσουμε κλειδαριές ή υπολογιστές μέχρι arcade games πλησίον merchants και ένα πολύ ενδιαφέρον card game. Να μην παραλείψω ότι εντύπωση μου έκανε ότι δεν έχουμε το κλασσικό Skill Tree που ξεκλειδώνουμε Abilities ξοδεύοντας Skill Points αλλά αυτό επιτυγχάνεται κατηγοριοποιημένα από βασικούς χαρακτήρες που «ξεκλειδώνουμε» προχωρώντας την ιστορία και ολοκληρώνοντας Challenges και παρόλο που στην αρχή μου φάνηκε κάπως μπορώ να πω ότι με την πάροδο των ωρών με κέρδισε.
Τεχνικά δεν μπορώ να πως σε καμία περίπτωση ότι εντυπωσιάζει, μιας και συστήνεται ως αποκλειστικά «next gen» game δείχνοντας για ακόμη μία φορά τους περιορισμούς της τρέχουσας έκδοσης της Snowdrop engine που χρησιμοποιεί κατά κόρον η Ubisoft στα παιχνίδια της και αφορά τα μοντέλα των χαρακτήρων και τα textures, με εξαίρεση κάποιες κλειστές περιοχές. Για ακόμη μία φορά και για ακόμα ένα παιχνίδι παρατηρούμε ότι η AI δεν είναι επίσης σε καθόλου καλό επίπεδο. Ευχάριστη έκπληξη οι επιλογές γραφικών όπου πέρα του Performance Mode που στοχεύει στα 60fps, έχουμε επιλογή Quality με τηλεοράσεις που υποστηρίζουν VRR να στοχεύει στα 40fps και ο συνδυασμός δημιουργεί αυτό το fluid που επιθυμώ να βλέπω όταν επιλέγω Performance. Επομένως ήταν από τους λίγους τίτλος σε αυτή τη γενιά που με ευχαρίστηση επέλεξα το Quality Mode. Πριν το λανσάρισμα του παιχνιδιού βρέθηκα αντιμέτωπος και με αρκετά bugs (σ.σ. δεν είχα ελπίδες ότι θα τα αποφύγω) που όμως βελτιώθηκαν κατά το λανσάρισμα και βλέπω πρόθεση και γνώση των προβλημάτων από τη Ubisoft να συνεχίσει να τα βελτιώνει-διορθώνει.
Ολοκληρώνοντας, το Star Wars Outlaws δεν είναι κακό παιχνίδι, είναι αρκετά fun to play και με αρκετό περιεχόμενο και κατά διαστήματα ενδιαφέρον αλλά για μένα απουσίαζε η έντονη αίσθηση του Star Wars όπως την έχω στο μυαλό μου. Προφανώς με μία πιο «θνητή» πρωταγωνίστρια δεν είχα την προσδοκία ότι θα κραδαίνω φωτόσπαθα αλλά από την άλλη αν και ο κόσμος και οι χαρακτήρες είναι αποτυπωμένοι από το franchise δεν μου έβγαλε αυτή την StarWars-ίλα. Είναι σαν το βαρύ όνομα που φέρει να έπεσε και να το πλάκωσε γιατί πιθανώς αν είχε έναν άλλον οποιοδήποτε τίτλο να το βλέπαμε υπό διαφορετική σκοπιά. Σίγουρα σε αυτή την αίσθηση παίζει ρόλο και η έλλειψη προσωπικότητας των βασικών χαρακτήρων με εξέχουσα την Kay που σε καμία περίπτωση δεν σε κάνει νοιαστείς σε μεγάλο βαθμό ή να ταυτιστείς μαζί της. Το Nix σίγουρα το συμπάθησα πάντως. Εκτιμώ όμως την διαφαινόμενη προσπάθεια της Massive να βάλει χρόνο, σκέψη και μεράκι σε ακόμα ένα παιχνίδι της, ακόμα και αν δεν της βγήκε σε μεγάλο βαθμό, όπως για παράδειγμα στο Avatar.
Ευχαριστούμε τις Ubisoft και CD Media για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
