Αν περίμενε η Capcom δύο χρόνια ακόμα τότε θα κλείναμε μία ολόκληρη εικοσαετία από την αρχική κυκλοφορία του αγαπημένου μου και φαντάζομαι αρκετών από εσάς που ήταν ενεργοί gamers εκείνη την εποχή, Resident Evil 4. Παρόλα αυτά δεν στενοχωριέμαι καθόλου που το Remake του Resident Evil 4 ήρθε πριν σβήσει τα είκοσι κεράκια του αφού φαίνεται ότι η Capcom είχε μεγάλα σχέδια γι’ αυτό και για τον τρόπο που θα μας το επανασυστήσει. Αρχικά να πω, σαν μια προσωπική αναδρομή, ότι το Resident Evil 4 κυκλοφόρησε το 2005 πρώτα σαν χρονική αποκλειστικότητα για το τεχνολογικά υπέρτερο εκείνη την εποχή Nintendo Gamecube και ενώ το είχα βάλει στο μάτι αρκετό καιρό πριν την κυκλοφορία του, από ένα περιοδικό που μεσουρανούσε, εντούτοις το είχα αγοράσει την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του στο PS2 κάποιους μήνες αργότερα. Ακόμα θυμάμαι να περιφέρω το Satin Silver PS2 μου σε μία τσάντα όπου πήγαινα παρέα με το Resident Evil 4 και δεν μπορώ να μετρήσω σήμερα πραγματικά πόσες ώρες του είχα αφιερώσει, σίγουρα ήταν εκατοντάδες. Αυτό λοιπόν κάνει το Resident Evil 4 κάτι σαν ιδιαίτερα προσωπικά αγαπημένο οπότε αντιλαμβάνεστε ότι η προσμονή μου για το Remake δεν ήταν καθόλου μικρή ενώ το (επι)κριτικό μάτι μου ήταν έτοιμο να εντοπίσει κάθε ατέλεια και κακοτοπιά του νεοφερμένου.
Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι δεν είχα ιδιαίτερες ανησυχίες για το πως θα το φέρει ξανά κοντά μας η Capcom το Resident Evil 4, αφού έχουμε δει ήδη δύο εξαιρετικά Remake των Resident Evil 2 και 3, ΟΚ για το 3 όποιες φωνές ακούστηκαν για το έντεχνο πετσόκομμα που δέχτηκε ήταν σε κάποιο βαθμό σωστές και επίσης, για να επιστρέψω στα του Resident Evil 4, η Capcom στην επικοινωνία της για το παιχνίδι ξεχείλιζε αυτοπεποίθηση. Από την ανακοίνωση του μέχρι λίγο πριν την κυκλοφορία του και όπως σας έχω αναφέρει πολλές φορές και μέσα από τα Game Recap, ειδικά όταν με ρωτάνε για προ-παραγγελίες, πως όταν ο Developer εκπέμπει αυτοπεποίθηση τότε δεν έχουμε να φοβόμαστε πολλά πράγματα. Βρίσκομαι σήμερα εδώ λοιπόν και έχοντας παίξει το Remake του Resident Evil 4 νιώθω ότι το Review μου και γενικά οι εντυπώσεις μου από αυτό θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν πολύ σύντομα και συνοπτικά. Ο λόγος είναι πως ενώ περίμενα ότι το παιχνίδι σαν Remake θα είναι καλό, ήρθε η Capcom και τι έκανε, ξεπέρασε τις προσδοκίες μου αφού δεν ακολούθησε την απλή και εύκολη πεπατημένη των Remake αλλά έβαλε φαντασία και μεράκι, κάνοντας στοχευμένες τροποποιήσεις και αναγέννησε έναν τίτλο που το 2023 που φαίνεται ολόφρεσκος, σύγχρονος και κατάφερε πάλι, παρά τις πολύ μεγαλύτερες υποχρεώσεις που έχω σήμερα σε σχέση με τον προ εικοσαετίας εαυτό μου, να κολλήσω ξανά μαζί του. Συγχωρέστε με αν η παρούσα παράγραφος μοιάζει περισσότερο με επίλογο αλλά θα έσκαγα αν περίμενα να τα γράψω αυτά στο τέλος.
Πάμε λοιπόν να κάνουμε και ένα Recap στο Resident Evil 4 αυτό καθαυτό, όπου πρωταγωνιστής μας είναι ο Leon S. Kennedy, ο οποίος κάποιο καιρό μετά τα γεγονότα της Raccoon City και τη συστηματική εκπαίδευση που έχει δεχθεί έχει βρεθεί κοντά στον Λευκό Οίκο και ο ίδιος ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. του αναθέτει μία ειδική αποστολή, να μεταβεί σε μία περιοχή της Ισπανίας και να σώσει την κόρη του (Προέδρου) η οποία έχει απαχθεί από μία αίρεση, τα μέλη της οποίας είναι ταγμένα στους Los Illuminados και οι χωρικοί που συναντούμε είναι άκρως επιθετικοί και παραμορφωμένοι από (από-επι)τυχημένα βιολογικά πειράματα και παντού επικρατεί μια αίσθηση τρόμου που συμπληρώνεται από μακάβρια σκηνικά που αναβλύζουν δυσωδία, απέχθεια και αηδία. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η ιστορία έχει επανατοποθετηθεί με πολύ ωραίο και δημιουργικό τρόπο στο Remake του Resident Evil 4, προφανώς δεν μπορώ να σας αποκαλύψω αυτή τη στιγμή πως συνέβη αυτό αλλά έχετε το στο νου σας όταν ασχοληθείτε μαζί του. Επίσης, θα συναντήσετε εκπλήξεις τις οποίες επίσης δεν θα σας χαλάσω στο παρών κείμενο, οι οποίες εκτείνονται και σε αρκετά επιπλέον στοιχεία του παιχνιδιού. Ακόμη, η Capcom έχει εντάξει κάποιες αποστολές, τύπου δευτερευόντων, τις οποίες ονομάζει «Μπλε αποστολές» και ολοκληρώνοντάς τες θα σας ανταμείψουν κυρίως στον επίσης επανατοποθετημένο (νομίζω είναι ο πιο ορθός όρος περιγραφής) του Merchant («Hello, stanger.»). Πολλές από αυτές ήταν σαν «κρυφές» στο αρχικό Resident Evil 4 αλλά πλέον έχουν πιο δεκτική αποτύπωση. Για να μην σας κουράζω όμως, αφού και η ίδια η Capcom δεν θέλει, καλώς, να σας αποκαλύψω περισσότερα, θα σας αναφέρω γενικώς ότι από τη ιστορία μέχρι τα επιμέρους στοιχεία που απαρτίζουν το Resident Evil 4, όλα έχουν υποστεί μικρές ή μεγαλύτερες τροποποιήσεις που δημιουργούν μια αρκετά φρέσκια, κατά το δυνατόν, εμπειρία και παλαιότεροι παίκτες θα συναντήσουν και ευχάριστες εκπλήξεις.
Αλλαγές έχει δεχθεί και το Gameplay του τίτλου, όπως είναι λογικό, αφού το αρχικό Resident Evil 4 ήταν λίγο, για τα σημερινά δεδομένα, απαρχαιωμένο. Για παράδειγμα όταν στόχευες ο χαρακτήρας μας έμενε βιδωμένος στο έδαφος. Τότε μπορεί να μην μας ενοχλούσε αλλά σήμερα αν έβλεπα κάτι τέτοιο θα κρίντζαρα (που λένε και στο χωριό μου). Όπως προ-ανέφερα όμως η Capcom δεν άφησε τίποτα σχεδόν στην τύχη του στο Remake του Resident Evil 4 και ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα ολοκληρωμένο σύγχρονο σύστημα gameplay. Συνεχίζει να είναι ένας τρίτου προσώπου τίτλος και από το gunplay μέχρι το melee combat όλα είναι πιο απολαυστικά από ποτέ. Δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να αγνοήσω τη στιβαρότητα που πηγάζουν τα όπλα και εκτιμώ κάθε παιχνίδι που δίνει βάρος σε αυτόν τον τομέα (πιστέψτε με δεν το κάνουν όλα θεωρώντας το ως λεπτομέρεια). Επίσης θα συναντήσουμε την επιλογή για parry σε σχεδόν κάθε είδους επίθεση ενώ σε κάποιες πιο ειδικές επιθέσεις θα κληθούμε να προλάβουμε να πατήσουμε το σωστό κουμπί. Είναι μια λειτουργία που δουλεύει και δουλεύει σωστά και αποτελεσματικά και χωρίς να απαιτείται η ακρίβεια χιλιοστού του δευτερολέπτου (ευτυχώς). Από εκεί και πέρα, όσο έχουμε μαχαίρι στην κατοχή μας, μπορούμε να ξεφύγουμε από ένα πιάσιμο, να κάνουμε stealth kill αλλά και να δώσουμε τελειωτικό χτύπημα όταν ο αντίπαλός μας είναι στο έδαφος. Θυμηθείτε με, στοχεύετε στα πόδια και ορμήξτε είτε για melee είτε για finisher. Θα σας σώσει από αρκετή σπατάλη πυρομαχικών.
Πάμε τώρα στον τεχνικό τομέα, που όπως σας είχα δείξει και από το preview video, τα γραφικά του είναι εκπληκτικά. Η RE Engine, πάνω στην οποία αναπτύχθηκε και το Remake του Resident Evil 4 είναι στα καλύτερα της και μπορώ να δηλώσω με βεβαιότητα ότι είναι ξεκάθαρα μέσα στο top 5 των πιο εντυπωσιακών παιχνιδιών που έχω παίξει σε next gen κονσόλα (current gen είναι το ορθότερο όταν αναφερόμαστε στα PS5 και Xbox Series X βέβαια) μέχρι σήμερα και αν το περιορίσω στην κατηγορία του, μπορεί να ανέβει και άλλες θέσεις στην κατάταξη. Στο PS5 που το έπαιξα και προφανώς ισχύει και για το Xbox Series X, υπάρχουν επιλογές γραφικών που δίνουν είτε βάση στην ποιότητα της εικόνας είτε στην απόδοση αλλά όπως κάθε φορά επέλεξα αυτή που στοχεύει στα 60fps με τις όποιες μικρές εκπτώσεις στην ανάλυση και στην ευκρίνεια, χωρίς όμως να έχω και πάλι κανένα παράπονο, όλα κύλησαν ομαλά και απολαυστικά. Απλά όπως κάθε φορά ταν μπαίνω σε κάθε τίτλο απενεργοποιώ πρώτα πρώτα το motion blur, εδώ μου δημιούργησε κάποιες στιγμές κάποια προβληματάκια με κάτι άκυρους φωτισμούς στην οθόνη. Προφανώς έπαιξα ένα early build και δεν με ανησυχεί ιδιαίτερα αφού είναι κάτι που μπορεί εύκολα να διορθωθεί με ένα απλό update. Πολύ θετική εντύπωση μου έκανε όμως η πλήρης και εντυπωσιακή εκμετάλλευση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του DualSense, σε βαθμό που έχω δει μόνο από μεγάλα αποκλειστικά του PlayStation, από το haptic feedback μέχρι το ηχείο του χειριστηρίου, απογείωσαν την εμπειρία ακόμα περισσότερο. Επίσης, ο τίτλος κυκλοφορεί και στο PS4 και ειδικά αν έχετε PS4 Pro θέλω να σας πω μην το φοβηθείτε καθόλου, είναι άξιο θαυμασμού πως τρέχει έτσι ένας τίτλος σε τέτοιο παρωχημένο, κατά μία έννοια, hardware. Ηχητικά δεν έχω να διαφοροποιηθώ από τα προηγούμενα αφού κινείται σε εξαιρετικά επίπεδα και σε αυτόν τον τομέα.
Πάμε λοιπόν να ολοκληρώσω τις εντυπώσεις μου, δίνοντας και ως συνήθως στον επίλογο και κάποια επιπλέον στοιχεία. Με ενθουσίασε μπορώ να πω ότι το Remake του Resident Evil 4 μου έδωσε περισσότερο τον εντύπωση του reimagine παρά τη ξερή εκ νέου δημιουργία πάνω στο αρχικό παιχνίδι, σκηνή με σκηνή και σκηνικό με σκηνικό. Η Capcom επέλεξε επιτυχημένα να τολμήσει, να αλλάξει (επανατοποθετήσει) από την ιστορία μέχρι επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού κάτι που αποτυπώνεται από τις πρώτες περιοχές που επισκεπτόμαστε. Αν κάτι επιζητούσα κάτι διαφορετικό από παιχνίδι θα ήταν λίγο περισσότερο εμβάθυνση στην προσωπικότητα του Leon από αυτό το στυλ του ατσαλάκωτου γόη, γυμνασμένου, τέλεια εκπαιδευμένου τύπου που δεν φοβάται τίποτα και πετάει μόνο κλισέ ατάκες. Παρόλα αυτά νομίζω δεν χρειάζεται μετά από χίλιες πεντακόσιες λέξεις να προβληματιστείτε για το αν μου άρεσε το Remake του Resident Evil 4, σας το αποκάλυψα από την πολύ αρχή και επανέρχομαι να δηλώσω απερίφραστα ότι το λάτρεψα και πιθανότατα βάζει πλώρη για αρκετά βραβεία όταν θα έρθουν οι υποψηφιότητες για τα παιχνίδια της χρονιάς. Εύχομαι όταν το πιάσετε στα χέρια σας να το απολαύσετε όσο κι εγώ.
Ευχαριστούμε τις CD Media και Capcom για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
