Σαν παιδάκι των 90’s δεν είχα τη χαρά να παίξω το Super Mario RPG. Παρόλα αυτά όταν μεγάλωσα και έμαθα γι αυτό το εξαιρετικό δείγμα JRPG βρήκα την ευκαιρία και το δοκίμασα. Ήταν (και ακόμη για αρκετούς είναι) το καλύτερο δείγμα του είδους. Η συνεργασία της Square με τη Nintendo μας έδωσε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Παρ’ όλα αυτά έσπασαν τη συνεργασία τους και με τα πνευματικά δικαιώματα μπερδεμένα (χαρακτήρες της Nintendo και της Square, κώδικας, το όνομα του franchise κλπ.) χάθηκε κάθε ελπίδα για sequel. Τότε ήταν που ήρθε το πρώτο Paper Mario η πνευματική συνέχεια του Mario RPG. Άλλος ένας τίτλος με πολλά θετικά σχόλια και μεγάλη ιστορία. Στα δυο τελευταία παιχνίδια όμως η Nintendo έχει αλλάξει την προσέγγισή της στον τίτλο. Έχει εστιάσει πιο πολύ στο action adventure κομμάτι και στο Origami King, δυστυχώς για μένα, ευτυχώς για κάποιον άλλο υποθέτω, δεν άλλαξε γνώμη.
Όπως σε όλα τα Paper Mario, έχουμε ιδιαίτερο artstyle, το οποίο από μόνο του είναι κάτι που κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίζει. Εν συντομία, ο βασιλιάς Olly (introduction νέου χαρακτήρα εδώ) θέλει να κυριαρχήσει «διπλώνοντας» τα πάντα σύμφωνα με τις επιθυμίες του. -Να γιατί Origami King- Ενώ ο Bowser σε αυτό το storyline είναι πιο κοντά σε antihero παρά villain όντας τσαντισμένος που βρέθηκε κάποιος να κάνει claim το ρόλο του. (Compensating much bruh?) Έρχεται λοιπόν ο 2D Mario σε ένα 3D κόσμο να αλληλεπιδράσει και με «κλασικούς» χαρακτήρες της σειράς αλλά αυτή τη φορά και με origami όπου έχουν πιο 3D αισθητική.
Το παιχνίδι είναι open world θυμίζοντας αρκετά Zelda και στον κόσμο αλλά και στο character progression system. Όπως και στον προηγούμενο τίτλο δεν παίρνεις πλέον xp από τις μάχες και δεν υπάρχει leveling system. Αυτό που κερδίζεις είναι χρυσό και κομφετί. Με το χρυσό αγοράζουμε εξοπλισμό και με το κομφετί ξεκλειδώνουμε κομμάτια του κόσμου. Παράλληλα υπάρχουν dungeons, life upgrades, διαφορετικός εξοπλισμός για κάποιους εχθρούς και αρκετά puzzle. Παρ όλα αυτά όλο το vibe του παιχνιδιού είναι πολύ πιο χαλαρό από το Zelda.
Το battle system είναι λίγο πιο ιδιαίτερο με τις μάχες να γίνονται μέσα σε rings και τους εχθρούς σκόρπιους μέσα σε αυτό. Θα πρέπει είτε με ένα κύκλο είτε με μια ευθεία να συγκεντρώσεις τους εχθρούς για να τους χτυπήσεις με το σφυρί σου είτε να πηδήξεις επάνω τους. Αν και τα βασικά σου όπλα δεν αλλάζουν, υπάρχουν παραλλαγές αυτών (π.χ. ατσάλινα παπούτσια) οι οποίες κάνουν διαφορετικό damage ανάλογα με τον εχθρό που έχεις να αντιμετωπίσεις. Στα boss fights τώρα, κάποια bosses είναι πανεύκολα και έχουν αρκετά απλοϊκά puzzles ενώ άλλα έχουν την ικανότητα να σε κάνουν να σιχτιρίσεις χωρίς όμως να είναι απαραίτητα κακό στοιχείο.
Σε γενικές γραμμές έχουμε στα χέρια μας ένα πολύ δυνατό παιχνίδι. Απέχει πολύ από την original συνταγή αλλά σαν άτομο που δε θέλει να παίζει το ίδιο ξανά και ξανά αυτό μόνο σαν θετικό μπορώ να το δώ. Υπάρχουν κάποια σκαμπανεβάσματα στη ροή του παιχνιδιού και λίγες που φορές που ήμουν σε φάση “ΠΡΟΧΩΡΑ Γ*ΜΩ !!!” αλλά σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλοδουλεμένος τίτλος. Θα ήθελα να δω και κάτι πιο φρέσκο όμως αν και ανώτερο από τα δυο προηγούμενα παιχνίδια του franchise δεν μου δίνει την αίσθηση ότι κάνει το επόμενο βήμα. Με την έλλειψη του xp και την πληθώρα του χρυσού στον κόσμο οι μάχες έχουν γίνει λίγο “άχρηστες” και φαντάζουν αγγαρεία μετά από λίγο, ειδικά σε περιοχές με πολλούς εχθρούς. Από την άλλη, η χαλαρή του προσέγγιση, το χιούμορ του, οι χαρακτήρες και πάνω απ όλα το artwork κάνουν το Paper Mario: The Origami King έναν πάρα πολύ διασκεδαστικό τίτλο.
Ευχαριστούμε τη CD Media (Nintendo Distributor Hellas) για την παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του Review
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
