Ύστερα από ένα χρόνο αναμονή, έχουμε επιτέλους στα χέρια μας το καινούργιο Need for Speed Unbound. Το παιχνίδι είχε προγραμματιστεί για το 2021, όμως ο λόγος που υπήρξε αυτή η καθυστέρηση, ήταν γιατί η Criterion Software, πέρα από το NFS, έπρεπε παράλληλα να βοηθήσει στην ανάπτυξη του Battlefield 2042 (μεταξύ μας, καλύτερα να είχε αφοσιωθεί περισσότερο στο NFS). Τα ηνία φέτος τα έχει πάρει όπως προανέφερα η Criterion Software, παρόλα αυτά όμως, δεν θα έλεγα ότι έχει μεγάλες διαφορές με το NFS Heat, το οποίο είχε αναλάβει η Ghost Games το 2019. Είναι η πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια που βλέπουμε την Criterion ως αποκλειστικό προγραμματιστή για κάποιο NFS παιχνίδι, με την τελευταία φορά να είναι στο Need For Speed: Most Wanted (2012) και στο Need For Speed: Rivals (2013), κάνοντας συνεργασία με την Ghost Games.
Πριν ξεκινήσω να αναλύω το παιχνίδι, να αναφέρω σε όλους/όλες εσάς που δεν έχετε ξαναπαίξει κάποιο παιχνίδι NFS ή ακόμα μπερδεύετε το είδος τους, πως δεν πρόκειται για μία racing προσομοίωση αλλά, για ένα racing arcade παιχνίδι όπου η “καγκουριά” είναι ο κύριος πρωταγωνιστής. Αν θέλετε αγώνες προσομοίωσης, καλύτερα να καταφύγετε σε παιχνίδια όπως το Gran Turismo, iRacing, Forza Motorsport, F1, WRC κ.α. Είναι κρίμα να “χαντακώνεται” το franchise επειδή υπάρχει κόσμος που δεν έχει κατανοήσει ακόμα που ανήκει.
Αυτή τη φορά θα βρεθούμε στο Lakeshore City, μία πόλη αρκετά μεγάλη, χωρίς να είναι μονότονη αφού θα βρείτε (πέρα από τους δρόμους προφανώς) μία ζωντανή πόλη με πολλά κτήρια, πεζούς, βουνά, θάλασσες, χωματόδρομους και αρκετές πίστες για να αγωνιστείτε. Μέσα σε όλα αυτά μπορείτε να βρείτε διάφορα collectibles ή να ολοκληρώσετε κάποια mini challenges προκειμένου να κερδίσετε περισσότερα αυτοκίνητα στη συλλογή σας και πιστέψτε με αξίζει τον κόπο να ασχοληθείτε μαζί τους. Η ιστορία του είναι το ίδιο χλιαρή με τα υπόλοιπα NFS της σειράς, ενώ αυτή τη φορά προσπαθούν να την κάνουν λίγο πιο “πικάντικη“, προσθέτοντας το στοιχείο της προδοσίας στην ομάδα, χωρίς όμως αυτό να μου αλλάζει την γνώμη όσον αφορά το storyline.
Στο κομμάτι του gameplay, θα μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε 3 διαφορετικές δυσκολίες οι οποίες είναι: Relaxed (150% Health, 10 Restarts, λιγότερο ανταγωνιστικοί αστυνομικοί και αντίπαλοι) Challenging (100% Health, 4 Restarts, ανταγωνιστικοί αστυνομικοί και αντίπαλοι) και Intense (60% Health, 2 Restarts, πολύ ανταγωνιστικοί αστυνομικοί και αντίπαλοι). Οι αστυνομικοί φαίνεται να είναι πιο ανταγωνιστικοί σε σύγκριση με προηγούμενα παιχνίδια του franchise, ενώ όσο ανεβάζετε το heat, η καταδίωξη γίνεται πιο απαιτητική. Επιπλέον, πριν την εκκίνηση κάθε αγώνα, μπορείτε να δείτε με ποιους ανταγωνίζεστε, να μάθετε πράγματα για αυτούς καθώς επίσης να βάλετε και στοιχήματα εναντίον τους. Να αναφερθεί πως κάθε φορά που φτάνετε σε κάποιο safehouse (εναλλακτικά πείτε το checkpoint), η μέρα γίνεται νύχτα και το αντίστροφο, με την νύχτα να είναι πιο επίφοβη να σας κυνηγήσει η αστυνομία.
Πλέον θα βρείτε μία μεγάλη γκάμα στα πάντα. Ξεκινώντας με το χτίσιμο του χαρακτήρα όπου θα βρείτε πολλές επιλογές σε χαρακτηριστικά, μακιγιάζ και πολλά ρούχα από γνωστές μάρκες όπως είναι η Vans, Puma, Napapijri, Versace κ.α. Προφανώς, όμως όταν πρόκειται για το αμάξι μας έχουμε πολλές παραπάνω επιλογές τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά αφού έχουμε την δυνατότητα να “πειράξουμε” σχεδόν τα πάντα, όπως να αλλάξουμε χρώμα σχεδόν στα πάντα, να διαλέξουμε wraps με διάφορες υφές (π.χ carbon, matte, iridescent κ.α), να αλλάξουμε προφυλακτήρες, μασπιέδες, φτερά, αεροτομές κλπ. , ενώ εσωτερικά, μπορούμε να ασχοληθούμε με κινητήρες, φίλτρα ελευθέρας, άμεσο ψεκασμό, διαφορικό, σασμάν κ.α. Εννοείται ούσα σωστή “κάγκουρας” έπρεπε να τα αλλάξω και να τα “πειράξω” όλα. Μπορείτε βέβαια να αρκεστείτε και σε κάποια body kits (το οποίο αφορά μόνο το εξωτερικό του αμαξιού) σε περίπτωση που δεν είστε σίγουροι για το πως θέλετε να φτιάξετε το αμάξι σας ή όλα αυτά που θέλετε να βάλετε υπάρχουν σε κάποιο body kit και έτσι να γλυτώσετε κάποια χρήματα.
Όσον αφορά τα γραφικά, μπορώ να πω πως με άφησαν έκπληκτη, καθώς τα τοπία φαίνονται ρεαλιστικά και η λεπτομέρεια που υπάρχει στα αμάξια και στο περιβάλλον (π.χ όταν πέφτει η βροχή πάνω τους, όταν γίνεται κάποια ζημιά σε αυτά, ακόμα και η αντανάκλαση σε λιμνούλες) είναι συγκλονιστική. Μου άρεσε πάρα πολύ το crossover που έχουν κάνει με τους “καρτουνίστικους” χαρακτήρες και τα πολύχρωμα εφέ σε συνδυασμό με το αληθοφανές περιβάλλον. Θα παρομοίαζα αυτό το στυλ με την ταινία Space Jump και δεν θα με χάλαγε να ξαναέβλεπα αυτόν τον σχεδιασμό και σε μελλοντικά παιχνίδια NFS, παρόλο που αρκετοί μπορεί να μην συμφωνείτε μαζί μου.
Το soundtrack με άφησε εξίσου χαρούμενη, με τον A$ap Rocky να έχει επιμεληθεί ένα μέρος από το soundtrack και παράλληλα να είναι και η μασκότ του παιχνιδιού μαζί με την custom Mercedes-Benz 190E του, να βρίσκεται στο εξώφυλλο του παιχνιδιού. Η μουσική που επιλέξανε να συνοδεύσει το παιχνίδι ήταν ίσως η καλύτερη επιλογή, καθώς αντιπροσωπεύει την underground αισθητική που βγάζει το παιχνίδι. Είμαι σίγουρη ότι πάλι κάποιοι δεν θα συμφωνήσουν μαζί μου, κυρίως λόγω μουσικών γούστων, αλλά πιστέψτε με αν αντί για A$ap Rocky, βάζαμε Iron Maiden ή κλαρίνα, ίσως να μην “έδενε” το ίδιο (ή μπορεί και ναι, ποια είμαι εγώ για να κρίνω;) Τέλος θα ήθελα να επισημάνω πως μου άρεσε πάρα πολύ η εκμετάλλευση του DualSense από το παιχνίδι, όπως για παράδειγμα η δόνηση του χειριστηρίου όταν το αμάξι μας βρίσκεται σε ανώμαλο έδαφος (π.χ χωματόδρομους) και η σωστή χρήση των adaptive triggers. Αν έχετε σκοπό να το αγοράσετε, θα συνιστούσα την εκδοχή του PlayStation 5, εφόσον αυτό είναι εφικτό.
Επειδή όμως κανείς δεν είναι τέλειος, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια αρνητικά που εντόπισα. Ένα από αυτά είναι ότι υπάρχει επανάληψη στις πίστες και μπορεί να γίνει κουραστικό. Δεύτερον, οι αστυνομικοί μπορούν να σε κυνηγήσουν για το παραμικρό, ακόμα και στο free-roaming και να μην μπορείς να το ευχαριστηθείς. Αυτό που ίσως φανεί αρνητικό σε κάποιους είναι οι “καρτουνίστικοι” χαρακτήρες και το soundtrack, τα οποία όπως προανέφερα εμένα μου αρέσουν, αλλά είμαστε αντικειμενικοί και πρέπει να καλύψουμε όλα τα γούστα. Τέλος επειδή ο τίτλος δοκιμάστηκε και σε PC (RTX 2080 SUPER, AMD 3800X, 32 GB RAM) μπορώ με σιγουριά να σας πω, πως έτρεχε καλύτερα στο PlayStation 5.
Ολοκληρώνοντας, το Need For Speed Unbound είναι ένα παιχνίδι το οποίο δείχνει ανώτερο από προηγούμενους τίτλους του franchise, όμως έχει περιθώρια βελτίωσης. Ίσως παίρνοντας μικρά βήματα τη φορά να μην είναι η πιο σοφή επιλογή, όταν το κοινό περιμένει καινοτομίες από έναν τίτλο που υπάρχει εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Σίγουρα δεν είναι ένα κακοφτιαγμένο παιχνίδι, όμως δεν είναι και αριστούργημα. Διασκέδαζα πολύ παίζοντάς το και θα το συνιστούσα σε όποιον/όποια αρέσουν τέτοιου είδους παιχνίδια, ίσως όμως καλύτερα να περιμένετε να το αγοράσετε σε κάποια έκπτωση.
Ευχαριστούμε τις EA και Bandai Namco για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
