Το τελευταίο παιχνίδι που ανήκει στο αγαπημένο σε πολλούς franchise του Mafia είναι διαφορετικό από ό,τι Mafia είχαμε γνωρίσει έως και σήμερα. Προσωπικό αγαπημένο παραμένει το Mafia II που αναπτύχθηκε από το τσέχικο στούντιο της 2K αλλά η ομάδα ανάπτυξης, Hangar 13, που μας έφερε το υποτιμημένο για μένα (αν και δικαίως εν πολλοίς για την κριτική που είχε δεχθεί) Mafia III έρχεται με το Mafia: The Old Country, όπου κατά τη γνώμη μου ρίχνει μία ζαριά για το αν πρόκειται να επαναπροσδιορίσει τη σειρά. Γιατί με ξέρετε ότι δεν θέλω να κουράζω τους αναγνώστες μας σε καμία περίπτωση, αυτό που διαφοροποιεί το The Old Country από τα υπόλοιπα της σειράς είναι ότι πλέον έχουμε αφήσει τον open world χαρακτήρα του και την ελευθερία που προσέφερε αυτή η προοπτική και έχουμε πάει σε (πολύ) πιο γραμμικά μονοπάτια που στηρίζονται κατά βάση στην αφήγηση. Αυτό είναι κακό; Φυσικά και όχι, γι’ αυτό πρόκειται να σας αφηγηθώ από την εμπειρία που αποκόμισα και θα σας πρότεινα να μην σταθείτε αποκλειστικά στο βαθμό και μόνο γιατί ο τίτλος φαίνεται ότι δεν αναπτύχθηκε με απεριόριστο budget στις πλάτες του αλλά στην υποκειμενική εμπειρία που αναφέρω στα γραφόμενα μου. Αυτό σημαίνει ότι αν τα γούστα μας συμπέφτουν μάλλον θα έχετε μία ευχάριστη εμπειρία στο τέλος κι εσείς.
Το Mafia: The Old Country είναι τοποθετημένο χρονικά στις αρχές του 1900 στη Σικελία με πρωταγωνιστή το λαϊκό παιδί της εργατιάς Enzo, που από εργάτης σαν σκλάβος σε ορυχεία καταλήγει να ανεβαίνει σκαλοπάτι σκαλοπάτι την ιεραρχία της τοπικής μαφίας. Spoilers μην περιμένετε από μένα και μιας και το παιχνίδι βασίζεται πολύ στο σενάριο και στην αφήγηση θα σας πω μόνο ότι αν και κάποιος μπορεί να πει ότι η ιστορία μπορεί να θεωρηθεί και προβλέψιμη εντούτοις είναι πολύ ενδιαφέρουσα, με δράμα, ρομάντζα και ανατροπές και την αφήγηση ενισχύουν κατακόρυφα οι εξαιρετικές ερμηνείες των χαρακτήρων. Μου άρεσε ότι παρόλο που σαν διάρκεια ο τίτλος δεν είναι μεγάλος, δεν βιάζεται να παρουσιάσει γεγονότα και χαρακτήρες, με αποτέλεσμα το χτίσιμο της προσωπικότητας των περισσοτέρων να είναι σχεδόν υποδειγματικό. Ειδικά σε αυτό τον τομέα ομολογώ ότι είχε πάρα πολύ καιρό να μου κάνει εντύπωση σε αυτό το βαθμό ένας τίτλος.
Στα του Gameplay αλλά και τεχνικά όπως θα αναφέρω παρακάτω, φαίνεται σε πολλές εκφάνσεις ότι οι developers δεν είχαν λευκή επιταγή και οι δυνατότητες τους για ένα Mafia «ζαριά» για τον publisher κυρίως, υπήρξαν περιορισμένες. Αυτό αποτυπώνεται σε ένα βασικό σχετικά gameplay, όπου κυριαρχεί η stealth προσέγγιση των αποστολών με silent finishers και το gunplay. Προσπάθησαν να βάλουν και την πινελιά τους, εν είδει boss fights που παλεύεις σαν τον Κούρκουλο με τον Καλογήρου στη Λόλα (οι νεότεροι please google it) αλλά δεν είναι κάτι εξαιρετικά ιδιαίτερο. Επισημαίνω ότι ναι μεν οι gameplay μηχανισμοί είναι βασικοί και που έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά δεν είναι προβληματικοί. Μια χαρά δουλεύει και το stealth, αν συγχωρήσεις τη στραβωμάρα μερικές φορές των αντιπάλων λόγω AI και φυσικά το Gunplay με σχετικά καλή αίσθηση των όπλων. Από εκεί και πέρα ο τίτλος προσπαθεί να εισαγάγει και νέα στοιχεία με κάποιους αγώνες με άλογα ή vintage cars της εποχής αλλά καταλήγουν ως ένα nice to have διάλλειμα.
Τεχνικά οι δυνατότητες συνεχίζουν να είναι περιορισμένες με τα σκηνικά και τα cut scenes όμως να ξεχωρίζουν. Προσωπικά γνωρίζοντας ότι δεν ασχολούμαι με έναν triple A τίτλο που θέλει να μου κρεμάσει το σαγόνι και από τη στιγμή που τα γραφικά εξυπηρετούσαν ικανοποιητικότατα τον αφηγηματικό του χαρακτήρα ήμουν κάτι παραπάνω από εντάξει, ακόμα και όταν η απόδοση δεχόταν πλήγματα με κάποια frame drops σε έντονες σκηνές δράσης, στο PS5 Pro μάλιστα. Θα μου επιτρέψετε κάπου εδώ να κάνω επίσης μία ιδιαίτερη μνεία στο φανταστικό voice acting των ηθοποιών που «ενσαρκώνουν» του ηθοποιούς, δίνοντας πνοή και υπόσταση στους χαρακτήρες ακριβώς στο σετάρισμα και στο συναίσθημα που θέλουν να μας περάσει ο τίτλος.
Ολοκληρώνοντας, το Mafia: The Old Country μπορεί να μην «ανακαλύπτει τον τροχό» και οι ιδέες στο Gameplay να εξαντλούνται σχετικά γρήγορα αλλά η Hangar 13 φαίνεται πως έβαλε τις βάσεις για κάτι που μπορεί να έχει μέλλον λαμπρό με έμφαση στις λεπτομέρειες και επενδύοντας μεράκι. Η budget αρχική τιμή του τίτλου σε συνδυασμό με το νέο είδος που μας συστήνεται για Mafia, δηλαδή single player τρίτου προσώπου που στηρίζεται στην αφήγηση φαίνεται ότι στηρίχθηκε από τους παίκτες και αυτό αποτυπώνεται στις πωλήσεις του, παρά τις αντικειμενικές αδυναμίες του. Η δική μου εμπειρία εν τέλει ήταν πολύ ευχάριστη και κάθε φορά που έβαζα σε stand by το PS5 περίμενα πότε θα το ανοίξω ξανά για να το συνεχίσω και να βιώσω τη συνέχεια του. Θα ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενος αν έβλεπα την Hangar 13 να συνεχίσει να χτίζει πάνω στις βάσεις που έθεσε η ίδια στο Mafia και αυτή τη φορά η 2K ας δώσει λίγο περισσότερο χώρο και χρήμα στην ομάδα ανάπτυξης.
Ευχαριστούμε τις 2K και CD Media για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
