Το Harry Potter ως franchise είναι πλέον γνωστό σχεδόν σε όλο τον πλανήτη και σε αυτό βοήθησαν πέρα από τα διάσημα βιβλία της J.K. Rowling αλλά και οι οχτώ άκρως επιτυχημένες ταινίες που ακολούθησαν τη δεκαετία 2001 έως 2011 εκτοξεύοντας τη δημοτικότητα του μαγικού κόσμου του Harry Potter και φυσικά δημιουργώντας αμέτρητους οπαδούς και φίλους του franchise σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Εμένα θα με κατέτασσα όχι στους φανατικούς του κόσμου του Harry Potter αλλά περισσότερο σε αυτούς που γοητεύτηκαν από την ενσάρκωσή του στις ταινίες, τις όποιες και έχω παρακολουθήσει όλες. Από τα βιβλία δυστυχώς λίγα πράγματα καθώς οι γνώσεις μου σε αυτά περιορίζονται στο πρώτο βιβλίο που είχα διαβάσει πολύ παλιότερα. Όσον αφορά τα παιχνίδια Harry Potter είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με αρκετά από αυτά που βασίστηκαν στις ταινίες του, την εποχή των PS2 και PS3 και τα είχα βρει από ευχάριστα μέχρι… οκ. Διασκεδαστικές ήταν βέβαια οι υλοποιήσεις των αντίστοιχων LEGO παιχνιδιών. Οι δυνατότητες όμως που διέθετε το franchise για ένα μεγάλο άνοιγμα στο χώρο των video games φώναζαν εξαρχής οπότε η ανακοίνωση του Hogwarts Legacy φάνταζε ως κάτι βγαλμένο όχι μόνο από τα όνειρα των φίλων του Harry Potter αλλά και από αυτούς που γοητευόταν από τον κόσμο του, σαν κι εμένα και έβλεπαν καλό potential σε μία τέτοια υλοποίηση.
Το Hogwarts Legacy λοιπόν μοιάζει περισσότερο σαν Hogwarts Simulation αλλά είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Ξεκινάμε αρχικά δημιουργώντας και ονομάζοντας το δικό μας χαρακτήρα μέσα από ένα σύστημα δημιουργίας χαρακτήρα, όχι το πιο σύνθετο που έχω συναντήσει σε παιχνίδι αλλά έχει τόσες όσες επιλογές ώστε να σκεφτείς δημιουργικά. Επίσης μέσα στο παιχνίδι από ένα σημείο και έπειτα μπορούμε να επισκεφτούμε το κομμωτήριο, σαν μάγοι που προσέχουμε την εμφάνισή μας και να αλλάξουμε κάποιες επιλογές που είχαμε κάνει στην αρχή. Παρόλα αυτά το παιχνίδι δεν μας πετάει κατευθείαν στο Hogwarts αλλά μας κάνει μία εισαγωγή για να χτίσει την ιστορία και το υπόβαθρο του χαρακτήρα μας, δίνοντας το στίγμα ότι μόνο τυχαίοι δεν είμαστε. Γι’ αυτό και δεν καλούμαστε να φοιτήσουμε στο Hogwarts σαν ποντικαράδες νέοπες αλλά στο πέμπτο έτος παρακαλώ ενώ τα γεγονότα διαδραματίζονται γύρω στο 1800. Προφανώς αυτό γίνεται για να μην ξεκινάμε να χωνόμαστε και στα βαθιά της ιστορίας όντας πιτσιρίκια. Το μυστήριο ξεκινά από τα πρώτα λεπτά που πατάμε New Game, εμείς ως νέος μαθητευόμενος αλλά προχωρημένος μάγος αισθανόμαστε, βλέπουμε και χρησιμοποιούμε ένα σπάνιο είδος μαγείας, αρχαίας μαγείας όπως το αναφέρει το παιχνίδι, η οποία είναι πολύ ισχυρή και σε περίπτωση που αυτή η δύναμη άνηκε σε κακόβουλα χέρια τότε θα γινόταν αυτομάτως πολύ επικίνδυνη, απειλώντας τον κόσμο των μάγων. Από την άλλη έχουμε τον κεντρικό κακό της ιστορίας, το Goblin Ranrok που δημιουργεί μία ευκαιριακή συμμαχία με μία λεγεώνα Dark Wizzards και τον αρχηγό τους Victor Rockwood που ενδιαφέρονται πολύ για το «αρχαίο» μυστικό που κατέχουμε ενώ παράλληλα προσπαθούμε να ανακαλύψουμε κι εμείς οι ίδιοι. Μία μίξη λοιπόν από παρακολούθηση μαθημάτων στο Hogwarts για την εκμάθηση νέων spells, potions κλπ. σε συνδυασμό με το μυστήριο που είναι προς διερεύνηση και σκοτεινούς χαρακτήρες που μας έχουν βάλει στο μάτι, δημιουργούν μία ωραία και διασκεδαστική πλοκή που όπως αντιλαμβάνεστε σε ένα παιχνίδι ανοιχτού κόσμου και μεγάλης έκτασης η αφήγηση δεν έχει μία σταθερή ροή αφού από τη μία ναι μεν έχουμε την ελευθερία κινήσεων και ενεργειών που επιτάσσει το είδος του αλλά από τη άλλη έχουμε κάποιους περιορισμούς που μπορεί να απαιτεί το επόμενο βασικό quest. Υπάρχουν φυσικά και δευτερεύουσες αποστολές που δίνουν μια πιο χαλαρή διάσταση και πιθανότατα θα τις ξεχάσετε λίγο αφού τις ολοκληρώσετε. Οφείλω να ομολογήσω ότι η παρουσίαση επιλογής των quests και λοιπών παρεμφερών στοιχείων είναι πολύ ιδιαίτερη και μου άρεσε αρκετά. Επίσης, οι βασικοί χαρακτήρες που μας πλαισιώνουν διαθέτουν μια κάποια προσωπικότητα που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια μερικώς αλλά υπάρχουν αρκετοί που κυμαίνονται στα ρηχά και δύσκολα θα νοιαστούμε γι’ αυτούς.
Ακόμα όμως και μια απλή βόλτα στο κάστρο του Hogwarts μπορεί να φανεί διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα, αφού η ομάδα ανάπτυξης, Avalanche Software, κάνει μπαμ ότι πίστευε και γούσταρε πολύ αυτό που έκανε βάζοντας μεράκι, φαντασία και το αγαπημένο μου, λεπτομέρειες σχεδόν σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού. Ένα πράγμα που με προβλημάτιζε όταν παρακολουθούσα την ανάπτυξη του Hogwarts Legacy αφορούσε το σύστημα μάχης και το πόσο διασκεδαστικό θα ήταν. Το να βλέπεις σε ένα βίντεο έναν ή δύο τύπους με ραβδάκια στα χέρια να κάνουν spells δεν με προϊδέαζε για κάτι ενθουσιώδες. Ευτυχώς ήρθε το παιχνίδι και με «αποστόμωσε» αφού το σύστημα μάχης του είναι αρκετά εντυπωσιακό και άμεσο. Η εμπειρία μάλιστα σε συνδυασμό με τις ξεχωριστές λειτουργίες του DualSense στο PS5 που το έπαιξα ενισχύει την όλη εμπειρία. Προφανώς και ο χαρακτήρας μας, ο οποίος όπως είπαμε δεν είναι τυχαίος, διαθέτει μια βασική επίθεση για παράδειγμα με το R2 και από εκεί και πέρα μπορούμε να δημιουργούμε spells, που μετά από ένα σημείο είναι αρκετά προχωρημένα και εντυπωσιακά, να κάνουμε συνδυασμό αυτών ενώ μου άρεσε πάρα πολύ η ενσωμάτωση της αρχαίας μαγείας που ανέφερα προηγουμένως που δίνει το κάτι και παραπάνω και τη δυνατότητα για περισσότερα πράγματα. Δεν ξέρω αν φαίνονται πολύπλοκα αλλά πιστέψτε με δεν είναι, το παιχνίδι τα εντάσσει αρμονικά στην εξέλιξή του και οι επιλογές που μας δίνονται είναι μεν αρκετές αλλά κατανοητές και εύκολα προσβάσιμες. Η έκταση του Hogwarts Legacy όπως ανέφερα και προηγουμένως είναι μεγάλη, τόσο από το κάστρο και το Hogsmeade μέχρι τον χάρτη έξω από αυτό και αποτυπώνεται και σε όλα σχεδόν τα στοιχεία του παιχνιδιού. Είναι πραγματικά πολύ ευχάριστος ο τρόπος που εντάσσονται κατά την πορεία μας αυτά νέα στοιχεία που ενισχύουν το Gameplay, πέρα από τις μάχες που ανέφερα λίγο πριν, την κατασκευή potions και καλλιέργεια φυτών μέχρι την περιήγησή μας στον κόσμο του σε κάνει να θες να το προχωρήσεις και το κυριότερο, να το ανακαλύψεις. Με λίγα λόγια το ενδιαφέρον και η προσμονή που σου δημιουργεί το παιχνίδι να θες να πας παρακάτω είναι κάτι που δεν γίνεται τυχαία από μία ομάδα ανάπτυξης και αυτό αποτυπώνεται πλήρως στο Hogwarts Legacy.
Όσον αφορά τον τεχνικό του τομέα, το Hogwarts Legacy αναπτύχθηκε με τη χρήση της Unreal Engine 4 και την επιφύλαξή μου για τη χρήση αυτή της μηχανής γραφικών, ειδικά σε open world παιχνίδια, στηριζόμενος σε αρκετά παραδείγματα του πρόσφατου και μακρινού παρελθόντος την έχω εκφράσει στο παρελθόν. Από τη μία κάνει προσβάσιμο το παιχνίδι και σε συστήματα προηγούμενης γενιάς από την άλλη τεχνικά το κάνει λίγο «άγαρμπο». Δεν είναι άσχημο αλλά δεν είναι και το παιχνίδι που θα με κάνει να ρίξω το σαγόνι μου στο πάτωμα αν και διαθέτει κάποια εντυπωσιακά σκηνικά. Παρόλα αυτά χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν συνάντησα ενοχλητικά bugs ενώ ακόμα και σε αυτό το κομμάτι φαίνεται ότι η ομάδα ανάπτυξης έκανε, τηρουμένων των αναλογιών, το καλύτερο που μπορούσε και αυτό αποτυπώνεται κυρίως, αφού για τα σκηνικά σας είπα, στα μοντέλα των χαρακτήρων που δεν δείχνουν «άψυχα». Οι επιλογές γραφικών και προσβασιμότητας υπάρχουν, πάντα επιλέγω αυτή που θα μου δώσει εμπειρία κοντά στα 60fps και το Hogwarts Legacy στην απόδοση τα πηγαίνει καλά αν και συναντούσα εδώ και εκεί κάποια drops. Όπως είπα και πριν, μου άρεσε ιδιαίτερα η φροντίδα και η εκμετάλλευση χρήσης του DualSense και αξίζει να πιστωθεί κι αυτό στην ομάδα ανάπτυξης καθώς μιλάμε για ένα open world παιχνίδι που διαθέτει πολλά επιμέρους στοιχεία. Για τη μουσική επένδυση δεν έχω να πω πολλά και αυτά που θα πω είναι μόνο θετικά αφού όταν έχεις πρόσβαση σε ένα franchise σαν το Harry Potter αναμένεις και το αντίστοιχο ηχητικό αποτέλεσμα. Μοναδική παραφωνία στον ήχο είναι κάποια όχι πολύ καλής ποιότητα voice overs αλλά δεν είναι κάτι που δεν μπορείς να παραβλέψεις.
Ολοκληρώνοντας, μόνο και μόνο που γράφοντας αυτές τις γραμμές μου έρχονται συνέχεια πράγματα να γράψω για το Hogwarts Legacy σημαίνει ότι το παιχνίδι με κέρδισε σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό αλλά νομίζω ότι έχετε καταλάβει ότι προσπαθώ να κρατήσω το κείμενο σε μέγεθος που να διαβάζεται ευχάριστα. Επομένως αυτό που έχω να πω είναι ότι το Hogwars Legacy κατάφερε να πραγματοποιήσει τα όνειρα των οπαδών του Harry Potter (και όχι μόνο όπως ανέφερα στην εισαγωγή) δημιουργώντας ένα Hogwarts Simulator που όμως είναι περισσότερα από αυτό. Όλη η αίσθηση που βασίζεται κυρίως στο σύμπαν που δημιούργησαν οι ταινίες είναι παρ;vν και χαίρομαι διπλά που ξεπέρασε τις αρχικές προσδοκίες μου γι’ αυτό. Είναι ένας τίτλος που η Avalanche Software μπορεί να νιώθει περήφανη γι’ αυτό που δημιούργησε κι εμείς χαρούμενοι που επιτέλους που μπορούμε να ζήσουμε τη μαγεία του κόσμου που όρισε ο Harry Potter, όπως της αξίζει και όπως τη φανταζόμασταν.
Ευχαριστούμε τις CD Media και Warner Bros. για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
