Πριν αρχίσω να καταθέτω τις εντυπώσεις μου για το Forspoken, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το παιχνίδι έχει κυκλοφορήσει εδώ και λίγες ημέρες και η πραγματικότητα είναι ότι έχουν ειπωθεί ήδη πολλά γι’ αυτό. Θα σας πάω λοιπόν κάποια χρόνια πίσω και συγκεκριμένα σε ένα event του PlayStation και στην αρχική ανακοίνωση του, ως Project Athia. Προφανώς από ένα βίντεο ενάμιση λεπτού δεν μπορείς να εξάγεις σοβαρά συμπεράσματα αλλά έδειχνε, όπως και να το κάνουμε, εντυπωσιακό, ειδικά εκείνο το σημείο που αναφέρεται ως «captured from PS5». Το ίδιο βέβαια ίσχυσε και με ότι υλικό είδαμε από τις Square Enix και Luminous Productions (το στούντιο που είχαμε γνωρίσει στο Final Fantasy XV) και μεταγενέστερα. Το πρώτο όμως «καμπανάκι» για το Forspoken χτύπησε στη διάθεση του Demo λίγο καιρό πριν την κυκλοφορία του. Σαν γενικό πρώτο σχόλιο λοιπόν έχω να πω πως το Forspoken ενώ πάει να κάνει κάποια πράγματα καλά καταφέρνει εν τέλει να μην σταθεί στις αρχικές προσδοκίες, που όπως καταλάβατε ήταν υψηλές.
Στο Forspoken λοιπόν αναλαμβάνουμε το ρόλος της Frey Holland, μίας 20χρονης κοπέλας στη Νέα Υόρκη, με λερωμένο ποινικό μητρώο για μικροεκγλήματα, ορφανή, που παλεύει να τα βγάλει μόνη της πέρα αλλά καταφέρνει να πιάσει πάτο από τον πρόλογο μάλιστα του παιχνιδιού, φτάνοντας στο σημείο να παραχωρήσει μέχρι και την αγαπημένη της γάτα. Αφού λοιπόν προηγηθεί ένα κυνηγητό από γνωστούς της κακοποιούς με κατάληξη το κτίριο-ερείπιο που διαμένει να τυλιχτεί στις φλόγες, απομένει με το απόλυτο τίποτα, απελπισμένη και με τάσεις φυγής. Πάνω στην απελπισία της και την περιπλάνησή της ανακαλύπτει κάποια μαγικά κοσμήματα, συγκεκριμένα ένα μαγικό βραχιόλι-μπρασελέ που τυλίγεται στο χέρι της καταλήγει να μεταφερθεί σε έναν άλλο κόσμο που ονομάζεται Athia.
Η Frey προφανώς είναι απόλυτα μπερδεμένη για το τι έχει συμβεί, απαιτεί απαντήσεις και ξαφνικά ανοίγει διάλογο με μια φωνή που προέρχεται από αυτό το μαγικό βραχιόλι, που μιλάει με σαρκαστικό τόνο μάλιστα και η ίδια αποκαλεί Cuff. Νομίζω ότι είναι κοινό μυστικό ότι το ίντερνετ έχει γεμίσει με αρκετά memes από αντίστοιχους διαλόγους του παιχνιδιού που είναι λίγο… gringe. Η Frey έχει ως λογικό σκοπό να επιστρέψει στον κόσμο της και στο σπίτι της αλλά γιατί η Athia είναι μια περιοχή που την ταλανίζουν πολλά προβλήματα και η Frey που μέσω του μαγικού κοσμήματός της διαθέτει πλέον αντίστοιχες μαγικές δυνάμεις θα καταφέρει στην πορεία της να αναπτύξει σχέσεις με ανθρώπους από αυτόν τον νέο κόσμο και θα συναινέσει περισσότερο και λιγότερο θα υποχρεωθεί να βοηθήσει στην κατάσταση.
Η Frey, την οποία υποδύεται η γνωστή κυρίως από το Resident Evil του Netflix και συμπαθέστατη για μένα Ella Balinska, με το background που διαθέτει κατά την ενηλικίωσή της, είναι αυτό που λέμε αλανάκι, είναι αθυρόστομη και γενικά έχει όπως και να το κάνουμε προσωπικότητα. Προσωπικότητα όμως που λείπει από τους υπόλοιπους χαρακτήρες που συναντούμε στο παιχνίδι και δύσκολα θα νοιαστούμε γι’ αυτούς στην πραγματικότητα, άσχετα αν αυτό επιδιώκει το παιχνίδι να κάνει η Frey για τους κατοίκους και τον κόσμο της Athia. Επίσης έχω να πω ότι ο ρυθμός εξέλιξης της ιστορίας μου φάνηκε κάπως ασύνδετος και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει λόγω ενός συνόλου πραγμάτων που συγκροτούν τη γενικότερη αφήγηση.
Το Forspoken όμως γίνεται πολύ καλύτερο όταν ανοίγει, αν και αργεί λίγο να ανοίξει, στον ανοιχτό κόσμο του (ως open-world γαρ). Η περιήγηση με τη Frey στο χάρτη και χάρη στο μαγικό της παρκούρ, αν και θέλει λίγο εξάσκηση για να μην κουτουλάς ή κολλάς σε απίθανα σημεία είναι εν τέλει έως και ικανοποιητική για να μην πω απολαυστική. Μάλιστα είναι σε θέση να φτάσει γρήγορα και σε δυσπρόσιτα φαινομενικά σημεία και αυτό είναι κάτι που συγκαταλέγεται στα πολύ θετικά του. Παρόλα αυτά σίγουρα θα ήθελα τον κόσμο του παιχνιδιού να διαθέτει περισσότερη ζωντάνια. Εκεί όμως που το παιχνίδι μπορεί να σε κερδίσει και σε μένα το κατάφερε είναι στο σύστημα μάχης που κατά βάση πραγματοποιείται με τη χρήση μαγικών ικανοτήτων, κύριων και υποστηρικτικών και μπορεί στην αρχή να θυμίζει περισσότερο shooting εντούτοις όσο προχωράμε στο παιχνίδι και αποκτούμε νέες μαγικές ικανότητες είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό και υπάρχει φυσικά ποικιλία. Ειδικά μετά από ένα αρκετά μεταγενέστερο σημείο υπάρχουν μερικές πολύ εντυπωσιακές από αυτές. Από μετεωρίτες, χείμαρρους, κεραυνούς, αστραπές και καταιγίδες, σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά κυρίαρχος. Αλλά και πάλι πιστεύω ότι για να φτάσεις σε αυτό το σημείο, θα έπρεπε να γίνεται σταδιακά και κυρίως νωρίτερα μέσα στο παιχνίδι και να μην σε αφήσει, σε συνδυασμό με τις παραπάνω αδυναμίες του ακόμα και να το βαρεθείς. Πρέπει όμως να το επισημάνω και να του το δώσω ότι οι μάχες ειδικά με μεγάλης κλίμακας εχθρούς είναι το κάτι άλλο.
Τεχνικά, να πω την αλήθεια από το Forspoken που είναι ένα παιχνίδι τρέχουσας γενιάς και κυκλοφορεί αποκλειστικά σε PS5 και PC περίμενα καλύτερα πράγματα. Το πιο καλοφτιαγμένο μοντέλο που θα συναντήσουμε, όπως είναι λογικό, είναι αυτό της πρωταγωνίστριας Frey και από εκεί και πέρα τα πράγματα κινούνται στη μετριότητα, δυστυχώς. Πέρα από τα μοντέλα των χαρακτήρων, οι υφές, οι αντανακλάσεις (οκ πάντως υπάρχει και Ray-Tracing mode), ο φωτισμός ακόμα και τα εφέ δεν με εντυπωσίασαν. Υπάρχουν modes γραφικών στο PS5 που το έπαιξα, από Quality και Ray-Tracing για καλύτερη απεικόνιση και 30fps μέχρι Performance που στοχεύει στα 60fps, που όμως δεν καταφέρνουν να μείνουν ιδιαίτερα σταθερά και υπάρχουν μικρές αλλά αισθητές μεταπτώσεις ενώ χτύπημα δέχεται και η δυναμική ανάλυση ειδικά όταν γίνονται πολλά στην οθόνη. Από την άλλη ηχητικά το Forspoken είναι πολύ όμορφο και υπάρχουν κάποιες πολύ ωραίες μελωδίες και γενικά η όλη μουσική επένδυση είναι αρκετά καλή.
Δεν θα το κρύψω ότι με πείραξε σε κάποιο βαθμό που το Forspoken δεν είναι τόσο καλό όσο περίμενα όμως από την άλλη δεν είναι και κακό. Περισσότερο το θεωρώ σαν μία χαμένη ευκαιρία για την Square Enix και την Luminous Productions να δημιουργήσουν κάτι αξιομνημόνευτο γιατί το παιχνίδι σε σημεία, ή καλύτερα, από ένα σημείο και μετά είναι διασκεδαστικό, το gameplay του είναι γρήγορο και με καλή ροή ενώ από την άλλη η αφήγηση της ιστορίας και ο κόσμος του παιχνιδιού παρουσιάζουν αδυναμίες. Δείχνει σαν το στούντιο να έδωσε το συνολικό βάρος του στις μαγικές ικανότητες της Frey, που όπως ανέφερα καταλήγουν εντυπωσιακές αφαιρώντας βάρος από άλλους ζωτικούς τομείς. Ολοκληρώνοντας λοιπόν, θα πω ότι αν σας αρέσουν τα action rpg τρίτου προσώπου ανοιχτού κόσμου, όπως σε εμένα, αξίζει να του δώσετε την ευκαιρία σε μία πτώση τιμής.
Ευχαριστούμε τις Square Enix και CD Media για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
