Αν έπρεπε να ψάξουμε στην ιστορία για να βρούμε την απαρχή και την προέλευση του όρου gangster, τότε η εποχή που θα έπρεπε να κοιτάξουμε δεν είναι άλλη από εκείνη της δεκαετίας του 1920. Κάτι η ποτοαπαγόρευση, κάτι το μεγάλο κύμα μετανάστευσης στις Η.Π.Α. κάτι το “αμερικάνικο όνειρο”, έθεσαν τα θεμέλια, για αυτό που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα (μέσα από ταινίες, σειρές και μυθιστορήματα) ως την: Αμερικάνικη Μαφία.
Στην εποχή αυτή λοιπόν θα βλέπαμε να ανθίζει το παράνομο εμπόριο όπλων, των οπιούχων ναρκωτικών και φυσικά των ποτών. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο ποτοαπαγορευτικός νόμος στάθηκε ως αφορμή για να ξεκινήσει το επικίνδυνο κύκλωμα των μαφιόζων.
Το Empire of Sin λοιπόν, αναλαμβάνει τον δύσκολο ρόλο του να σε βάλει στα δερμάτινα και ακριβά παπούτσια των μεγαλύτερων gangsters εκείνης της εποχής, όπως τον Daniel McKee Jackson, τον Dion “Dean” O’Banion, την Stephanie St. Clair και φυσικά τον Al Capone αλλά και πολλούς άλλους.
Το παιχνίδι έχει μια πολύ απλή ιδέα από πίσω. Αρχικά ξεκινάει με το να σου δώσει την επιλογή να διαλέξεις μία από αυτές τις… ετερόκλητες προσωπικότητες για να ξεκινήσεις το ταξίδι σου στα επικίνδυνα σοκάκια του Σικάγο. Το κάθε boss έχει διαφορετικά stats και abilities τα οποία προσαρμόζουν το παιχνίδι σου και είναι και η πρώτη ένδειξη πως μιλάμε για ένα παιχνίδι με RPG μηχανισμούς. Όμως το μείγμα των πολλών μηχανισμών δεν σταματάει εκεί, και ίσως αυτή να είναι και η γοητεία του Empire of Sin. Στην πορεία βλέπουμε έναν ανοικτό κόσμο στον οποίο υπάρχει ένα ανεπαίσθητο level restriction, και μπορείς να πας (πρακτικά) όπου θες. Open World και RPG – δύο λοιπόν τα κρατούμενα. Έπειτα γνωρίζουμε το πως ξετυλίγονται οι μηχανισμοί της μάχης, και εκεί βλέπουμε ένα κράμα από XCOM και Mutant: Year Zero, μάχες δηλαδή με έντονη έμφαση στην στρατηγική, οι οποίες λειτουργούν με turn base και cover. Στην πορεία περνάμε στην μίκρο-διαχείριση του παιχνιδιού. Εκεί αναγνωρίζουμε μηχανισμούς παρμένους αλλά και διαμορφωμένους από τα Sid Meier’s Civilization και άλλα 4Χ παιχνίδια. Δηλαδή, εξερευνάς περιοχές, μάχεσαι για να αποκτήσεις ένα κατάστημα, το διαμορφώνεις και έπειτα πρέπει να το υπερασπιστείς. Από ποιόν το υπερασπίζεσαι; Από άλλους gangsters που βρίσκονται στην περιοχή, καθώς το παιχνίδι θα σε βάλει αντιμέτωπο με τους άλλους A.I. bosses (που δεν διάλεξες) ούτως ώστε να σου κάνει τη ζωή δύσκολη. Όλα τα mob boss κάνουν τα ίδια πράγματα που κάνεις κι εσύ: εξερευνούν, μάχονται για να αποκτούν κτίρια, τα διαμορφώνουν όπως θέλουν κι έπειτα τα υπερασπίζονται από εσένα ή από άλλους.
Έτσι λοιπόν διαμορφώνεται ένα RPG – Open World – Turn Base cover – 4X παιχνίδι. Μία… ιδιάζουσα περίπτωση ενός strategy παιχνιδιού που συνδυάζει πολλούς μηχανισμούς με έναν τρόπο που αρχικά μοιάζει γοητευτικός. Το gameplay-loop (διότι περί αυτού πρόκειται) που σε τοποθετεί η Romero Games είναι, όπως κάθε 4Χ game που σέβεται τον εαυτό του, αν μη τι άλλο διασκεδαστικό και κατά τι εθιστικό. Παρ’ όλ’ αυτά, αν και οι πολλοί μηχανισμοί υπάρχουν, το Empire of Sin δεν φαίνεται να τους αναπτύσσει όλους με την πρέπουσα προσοχή, όπως π.χ. οι μάχες. Ξέρουμε από άλλα games με turn base combat, πως υπάρχει μια λεπτή γραμμή που τις διαχωρίζει από το να γίνουν γρήγορα βαρετές και επαναλαμβανόμενες. Το Empire of Sin δυστυχώς πέφτει σε αυτήν την παγίδα σχετικά νωρίς. Οι μάχες λαμβάνουν τόπο συνεχώς στα ίδια σκηνικά με συνεχώς τους ίδιους thugs (εκτός και αν το λιγδιασμένο t-shirt και το μαύρο κάπρι παντελόνι ήταν η επιτομή της μόδας στο Σικάγο του 1920). Σπάνια θα δεις ένα διαφορετικό σκηνικό όσων αφορά τον φωτισμό, το εικαστικό ή τα διάφορα αντικείμενα που βρίσκονται γύρω σου για cover. Όχι μόνο αυτό, αλλά υπήρξε στιγμή στο παιχνίδι, όπου χρειάστηκε να κάνω reload μια μάχη ξαναμπαίνοντας σε αυτή, και οι εχθροί έκαναν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με πριν δίχως καμία εναλλαγή στο μοτίβο. Από αυτό προκύπτει το ερώτημα του ή είναι προγραμματισμένοι να ακολουθούν τα ίδια μοτίβα ή η A.I. δεν τους άφησε περιθώρια να κάνουν κάτι διαφορετικό. Είτε φταίει το ένα είτε το άλλο το συμπέρασμα είναι και στις δύο περιπτώσεις άσχημο. Σε γενικές γραμμές τα bugs φτάνουν το παιχνίδι στο να φαίνεται άσχημο και σε αυτό συμβάλει και ο κακός σχεδιασμός των menu και του UI που πολλές φορές θυμίζει παιχνίδι που μπορούμε να βρούμε στα κινητά.
Μιας και πιάσαμε το θέμα του τεχνικού τομέα, μπορώ να επεκταθώ κι άλλο πάνω σε αυτό, λέγοντας πως τα bugs και τα glitches δίνουν ρέστα. Πραγματικά υπήρξαν φορές που μου χάλασαν όλοι την εμπειρία και πολλές φορές το progress σταμάτησε και έπρεπε να ξαναπαίξω ένα ολόκληρο (και δύσκολο) κομμάτι του παιχνιδιού, διότι το Empire of Sin αποφάσισε να κολλήσει πάνω σε ένα animation και να με υποχρεώσει να παίξω από την αρχή όλη τη μάχη η οποία μου πήρε 10 ολόκληρα λεπτά για να την ολοκληρώσω και μάλιστα κόλλησε κυριολεκτικά στον τελευταίο εχθρό. Οπότε φανταστείτε την απογοήτευσή μου και κυρίως τα νεύρα μου.
Το παράδοξο βέβαια, είναι πως το παιχνίδι μπορεί να τρέξει στα πάντα. Δεν υπάρχουν καθόλου απαιτήσεις για το PC σας, οπότε αυτό κάνει την όλη εμπειρία με τα bugs κάπως (ας μου επιτραπεί η φράση) αλλοπρόσαλλη και άνιση.
Άνιση επίσης είναι και η δυσκολία ακόμα και στο normal επίπεδό της, καθώς οι εχθροί μετά από λίγες ώρες σου επιτίθενται συνεχώς σε όλα τα racket σου, και σε αναγκάζουν να παίξεις μια χαμένη turn base μάχη όπου εσύ έχεις 2 low level protectors, ενώ ο (απρόσμενα) ανεπτυγμένος αντίπαλός σου έχει 6 mid level attackers. Γενικά οι αντίπαλοί σου αναπτύσσονται πολύ γρηγορότερα από ότι εσύ, και αυτό σε φέρνει σε σημείο να χάνεις το παιχνίδι πάνω που αρχίζεις να μαθαίνεις όλους τους μηχανισμούς του Empire of Sin, κι έτσι είτε ανατρέχεις σε προηγούμενο save είτε ξεκινάς από την αρχή. Ίσως αυτό να μην θεωρείται καν ως ψεγάδι για τους σκληροπυρηνικούς strategy gamers, πάντως όφειλα να το θίξω. Όσοι σκέφτεστε να ξεκινήσετε με το εν λόγο παιχνίδι την καριέρα σας στα strategy – 4X games, τότε καλύτερα να ξεκινήσετε από την χαμηλότερη δυσκολία που προσφέρεται μέχρι να μάθετε όσα χρειάζεται για να νιώθετε πιο άνετα στον αφιλόξενο κόσμο του Σικάγο.
Μιας και αναφέρθηκε η λέξη Σικάγο, όσοι ψάχνεται για έναν κόσμο γεμάτο πολυπλοκότητα στον σχεδιασμό του, μάλλον θα απογοητευτείτε, μίας και το Empire of Sin δεν προσφέρει ποικιλία ούτε σε αυτό το σημείο. Τα ίδια σοκάκια, η ίδιες περιοχές σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό του χάρτη (ο οποίος είναι procedural generated σε κάθε playthrough). Όμως στον αντίποδα αυτών είναι η πολύ όμορφα σχεδιασμένοι χαρακτήρες όχι όμως σε επίπεδο animation, αλλά σε ό,τι αφορά το backstory τους, το voice acting, τους διαλόγους και τις επιλογές σας σε αυτούς. Η Romero Games έκανε καλή δουλειά σε ό,τι αφορά την διαφορετικότητα του κάθε gangster, ούτως ώστε να έχουν έναν ξεκάθαρο τρόπο με τον οποίο φέρονται ο ένας στον άλλον, αλλά και το τι θέλουν να πετύχουν. Ένα από τα πιο απολαυστικά σημεία του παιχνιδιού, είναι τα sit-downs, στα οποία το boss σας κάθεται με το αντίπαλο\φιλικό boss απέναντί του, και σχεδιάζουν είτε πόλεμο με αντίπαλη ομάδα ή εκεχειρία ή επιχειρηματική συμφωνία. Στα σημεία αυτά, ο παίκτης καλείτε να επιλέξει προσεκτικά τις απαντήσεις ή της ερωτήσεις που θα κάνει, διότι μπορεί να ξεσπάσει, άθελά του, έναν αιμοβόρο πόλεμο ανάμεσα σε δύο ή και περισσότερες ομάδες.
Το Empire of Sin είναι ένα παιχνίδι που θα το απολαύσουν όσοι έχουν εμπειρία σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Συνδυάζει με έναν πρωτότυπο τρόπο μηχανισμούς που έχει δανειστεί από πολλά και διαφορετικά strategy games, προσπαθώντας να διαφοροποιηθεί και να δημιουργήσει μία δικιά του ταυτότητα. Ορισμένες φορές το πετυχαίνει όμως τις περισσότερες ο κακός του τεχνικός τομέας και τα πολλά bugs χαλάνε την αίσθηση την οποία θέλει να περάσει ιδικά στις σχέσεις τον gangsters αναμεταξύ τους. Αναμφίβολα το παιχνίδι είναι διασκεδαστικό και αν κάποιος καταφέρει να ξεπεράσει τα πάμπολλα bugs, ίσως θα το ευχαριστηθεί περισσότερο. Όμως το επαναλαμβανόμενο και ανέμπνευστο σύστημα μάχης, τα επαναλαμβανόμενα περιβάλλοντα και η άνιση δυσκολία του παιχνιδιού, του στερούν την ευκαιρία να αναδειχθεί κατά πως του έπρεπε, γιατί σίγουρα κάπου εκεί κάτω υπάρχει ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι, που μπορεί να σας πάρει ώρες.
Ευχαριστούμε θερμά τη Paradox Interactive για την παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του Review
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
