Η FromSoftware επέστρεψε με μια ανατρεπτική προσθήκη στο σύμπαν του Elden Ring. Όμως αυτή τη φορά, δεν πρόκειται για ακόμα ένα soulslike έπος γεμάτο lore και μοναχικό πόνο. Το Elden Ring: Nightreign είναι κάτι εντελώς διαφορετικό: ένα roguelike με co-op φιλοσοφία, χτισμένο γύρω από τη συνεργασία, τη γρήγορη δράση και την επαναληψιμότητα.
Η εμπειρία είναι σύντομη, αλλά έντονη. Ένα run διαρκεί περίπου 40 λεπτά, με τον χάρτη να περιορίζεται σταδιακά από μια “ζώνη θανάτου”, οδηγώντας πάντα σε μια αποκαλυπτική τελική μάχη κάθε τρίτη in-game νύχτα. Το αποτέλεσμα; Ένα δυναμικό, σχεδόν arcade σύστημα επιβίωσης σε έναν φανταστικό κόσμο, που προσπαθεί να ισορροπήσει το παλιό με το καινούριο.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να ξεκαθαριστεί το εξής: το Nightreign δεν είναι Elden Ring 2. Δεν είναι ούτε open world, ούτε βαθιά RPG εμπειρία. Αντιθέτως, λειτουργεί ως spin-off, με εντελώς διαφορετικό ρυθμό. Ο παίκτης διαλέγει έναν από τους 8 διαθέσιμους χαρακτήρες (Nightfarers), καθένας με δικές του ικανότητες, passive και ultimate. Ορισμένοι, όπως ο Guardian, λειτουργούν ως tank και support, ενώ άλλοι, όπως ο Revenant, βασίζονται σε low health και υψηλό damage. Αυτός ο σχεδιασμός δημιουργεί ενδιαφέροντα synergies, ιδιαίτερα όταν παίζεις σε 3-player co-op, όπου η ομαδική χημεία παίζει κρίσιμο ρόλο.
Η FromSoftware έχει βάλει εδώ την υπογραφή της σε κάτι νέο, η αίσθηση μάχης παραμένει βαριά και ακριβής, με γνώριμα animations και sound design, αλλά με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό. Όπως εύστοχα είχε αναφέρει ένας παίκτης κατά το beta testing του παιχνιδιού: “This is like Elden Ring, but on crack.”
Το Nightreign εξελίσσεται σε έναν χάρτη χωρισμένο σε ζώνες που αλλάζουν σε κάθε run. Καθώς προχωράει η in-game μέρα, η “ομίχλη της νύχτας” κλείνει την πρόσβαση σε παλιές περιοχές, εξαναγκάζοντας τους παίκτες να κινηθούν προς το κέντρο. Κάθε run κορυφώνεται με μία αναμέτρηση με το “Nightreign Boss”, ένα boss fight που όπως φαντάζεστε είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι έχουμε αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η πίεση του χρόνου σε συνδυασμό με το permadeath (με περιορισμένες revival επιλογές) προσφέρει μια σχεδόν battle-royale αίσθηση. Όμως εδώ, ο αντίπαλος δεν είναι άλλοι παίκτες, αλλά το ίδιο το περιβάλλον και η αποτυχία να συντονιστείς με την ομάδα σου.
Εκεί που το παιχνίδι δείχνει αδυναμίες είναι στην επαναληψιμότητα των χαρτών και εχθρών. Πολλά assets προέρχονται εμφανώς από το βασικό Elden Ring, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Αν και αυτό είναι σύνηθες σε spin-offs, εδώ γίνεται αισθητό γρήγορα. Οι εχθροί, τα τοπία και τα στοιχεία περιβάλλοντος αρχίζουν να μοιάζουν copy-paste μετά από 3-4 runs.
Από πλευράς γραφικών, το Nightreign δεν κάνει άλματα, αλλά στέκεται αξιοπρεπώς. Η μηχανή του Elden Ring παραμένει στη θέση του οδηγού, με τα ίδια γνώριμα assets, φωτισμούς και εφέ. Η ατμόσφαιρα είναι πιο “ασφυκτική” και πιο σκοτεινή, με έντονη χρήση μοβ και μαύρων τόνων, κάτι που ταιριάζει στο θέμα της νύχτας και της παρακμής. Ωστόσο, η επανάληψη χρήσης τοπίων, textures και animations γίνεται γρήγορα αντιληπτή, αφήνοντας μια αίσθηση “DLC μεταμφιεσμένου σε spin-off“. Τεχνικά, το παιχνίδι τρέχει σταθερά, με καλό framerate ακόμα και σε χαοτικές μάχες τριών παικτών με δεκάδες εχθρούς στην οθόνη. Τα loading times είναι μικρά, τα controls ανταποκρίνονται άμεσα και δεν υπάρχουν κραυγαλέα bugs – κάτι που δείχνει πως η FromSoftware, παρότι δεν καινοτομεί εδώ, τουλάχιστον παραδίδει ένα στιβαρό και σταθερό προϊόν.
Επιπλέον, το UI μπορεί να αποδειχθεί κάπως δυσνόητο, ειδικά για νέους παίκτες. Οι πληροφορίες για τις ικανότητες των χαρακτήρων είναι κρυμμένες ενώ δεν υπάρχει πραγματική in-game καθοδήγηση. Αυτή η έλλειψη καθαρής πληροφόρησης σε συνδυασμό με την ταχύτητα του gameplay μπορεί να αποθαρρύνει αρκετούς νέους παίχτες ή και άτομα που δεν έχουν έρθει σε επαφή με soulslike παιχνίδια.
Αν όμως υπάρχει κάτι που λάμπει εδώ, είναι η συνεργασία. Η ομάδα σου μπορεί να σε “αναστήσει” αν πέσεις, μπορεί να “pingάρει” για loot, για εχθρούς ή για κίνδυνο. Το co-op είναι σχεδιασμένο με ακρίβεια και προσοχή, χωρίς να χρειάζεται chat. Παράλληλα, οι χαρακτήρες συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Ένα καλά οργανωμένο party μπορεί να ξεπεράσει δυσκολίες που φαίνονται αδύνατες σε solo mode. Είναι ξεκάθαρο ότι η FromSoftware έχει δοκιμάσει εδώ ιδέες για πιθανά επόμενα projects, συνδυάζοντας την φιλοσοφία του tactical combat με live‑service δυναμικές.
Παρά τη fast-paced δομή, το Nightreign δεν ξεχνά εντελώς το DNA του Elden Ring. Σκοτεινά μυστικά υπάρχουν, ένα μυστηριώδης “Cord End” αντικείμενο, φήμες για μυστικές περιοχές, περίεργα NPCs που εμφανίζονται μόνο αν πληρούνται ειδικές συνθήκες. Οι θεωρίες φουντώνουν ήδη στην κοινότητα για το αν το παιχνίδι “κρύβει” πραγματικά μεγάλο lore ή αν είναι απλώς εσωτερικά easter eggs. Αυτό προσθέτει βάθος και προκαλεί τον παίκτη να ψάξει πέρα από τη μάχη.
Το Elden Ring: Nightreign είναι ένα πείραμα. Και ως τέτοιο, αποτυπώνεται με τα θετικά του και κάποιες ξεκάθαρες αποτυχίες. Δεν είναι το επόμενο μεγάλο soulslike, ούτε προσφέρει την εμπειρία του Elden Ring που καθήλωσε εκατομμύρια. Είναι όμως ένα γρήγορο, συμπαγές roguelike, που αποδεικνύει ότι η FromSoftware έχει την ικανότητα να παίξει με νέα είδη χωρίς να χάνει εντελώς την ταυτότητά της. Αν μπει κάποιος με τις σωστές προσδοκίες, περιμένοντας δράση, συνεργασία και ανατρεπτική ένταση, όχι εξερεύνηση και lore, θα περάσει καλά. Αν όμως κάποιος αναζητά μία συνέχεια του Elden Ring, καλύτερα να το αποφύγει.
Ευχαριστούμε την Bandai Namco Hellas για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
