Πέρασε ήδη ένας χρόνος από το rebranding του θρυλικού FIFA της EA και φέτος είναι ο δεύτερος χρόνος που ο άξιος εκπρόσωπος ποδοσφαίρου στο gaming κυκλοφορεί με την ονομασία EA Sports FC 25. Πέρα από την ονομασία όμως αυτά που στην ουσία διαφοροποιούνται από έτος σε έτος είναι περισσότερο επιμέρους στοιχεία παρά κάτι τρανταχτό που θα βελτιώσει την ήδη, πολύ καλή ομολογουμένως, ποδοσφαιρική εμπειρία. Αν για κάποιο λόγο, εδώ που τα λέμε, δέχονται έντονη κριτική τα FIFA παλαιότερα και τα EA Sports FC τελευταία, ακόμα και από εμένα τον ίδιο δεν έχουν να κάνουν τόσο με την ποιότητα του παιχνιδιού και την πιστότητα του στο πιο λαοφιλές σπορ αλλά στις βελτιώσεις που δέχονται κάθε χρόνο που είναι περισσότερο touch ups και δυσκολεύονται να δικαιολογήσουν την full price επανά-κυκλοφορία τους. Όπως καταλαβαίνετε το σκηνικό δεν αλλάζει δραματικά και με το EA Sports FC 25 που παραμένει η καλύτερη – με διαφορά – επιλογή για να παίξετε ποδόσφαιρο στις κονσόλες και στους υπολογιστές σας.
Με έναν πρόλογο λοιπόν που εύκολα στεκόταν αντί επιλόγου πάμε να δούμε τα νέα χαρακτηριστικά που μας συστήνει η ΕΑ και τα στούντιο ανάπτυξης που επιμελήθηκαν και φέτος τον τίτλο, αυτά των EA Vancouver και Romania. Αρχικά βλέπουμε μία προσπάθεια ενίσχυσης του ρεαλισμού και της τακτικής προσέγγισης από την πλευρά των παικτών. Φυσικά αναφέρομαι, μιας και πολυδιαφημίστηκε προ της κυκλοφορίας του, σε αυτό που η EA Sports ονόμασε FC IQ, μια σειρά από νέα συστήματα και μηχανισμούς που προορίζονται να δώσουν στους παίκτες μεγαλύτερο έλεγχο στην τακτική και τη διαχείριση ενός παιχνιδιού. Η EA μάλιστα το περιγράφει ως ένα νέο μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης που τροφοδοτείται από δεδομένα του πραγματικού κόσμου και ένας από τους βασικούς νέους μηχανισμούς γύρω από τους οποίους στηρίζεται το Player Roles. Το τελευταίο αποτελεί αυτό που μαρτυρά και η ίδια του ονομασία αφού πλέον μπορούμε να μπούμε στη διαδικασία όταν επιλέγουμε τη σύνθεση της ομάδας, να ορίζουμε συγκεκριμένους ρόλους για τους παίκτες σε συγκεκριμένες θέσεις, όπου διαφορετικοί ρόλοι συνεπάγονται και διαφορετικές ευθύνες στο παιχνίδι. Βέβαια το πόσο κατάλληλος είναι – ή δεν είναι – ένας παίκτης για τον ρόλο που του ζητάμε να αναλάβει μπορεί κάλλιστα να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην εξέλιξη ενός αγώνα. Μιας και αναφέρθηκα περί προσπάθειας ενίσχυσης του ρεαλισμού πρωτύτερα, ενδιαφέρον έχουν οι προσθήκες αλληλεπίδρασης καιρικών συνθηκών – ανέμου και νερού για παράδειγμα – στη μπάλα. Κάτι που σημαίνει ότι μία καταρρακτώδης βροχή μπορεί εύλογα να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη συνήθη τακτική μας προσέγγιση σε ένα ματς και να πάμε περισσότερα με τα «νερά» των στοιχείων της φύσης. Όπως και να το κάνουμε είναι ωραίο και προβάλλει τεχνολογική εξέλιξη, τουλάχιστον στα μάτια μου, να βλέπεις για παράδειγμα σέντρες να αλλάζουν κατεύθυνση εξαιτίας μίας δυνατής ριπής ανέμου. Αξίζει να επισημάνω όμως ότι αυτή η λειτουργία ενίσχυσης του ρεαλισμού είναι μόνο διαθέσιμη για offline τμήματα του παιχνιδιού και συγκεκριμένα για τα Kick Off και Career Mode.
Επίσης το Volta, όπως το είχαμε γνωρίσει πήγε… βόλτα – είδατε τι έκανα εδώ – για να παραχωρήσει τη θέση του στο Rush, το οποίο αποτελεί μία νέα εμπειρία πέντε εναντίον πέντε και αντί να είναι απλώς ένα αυτόνομο mode αποτελεί μέρος σχεδόν ολόκληρου του παιχνιδιού, συμπεριλαμβανομένων των Career και Ultimate Team. Από τη μία μπορεί να πει κανείς ότι χάνεται αυτή η τέρμα Arcade αίσθηση που πρόσφερε το Volta από την άλλη έχουμε μία εντελώς πρωτότυπη εμπειρία. Οι παίκτες με το σφύριγμα έναρξης τρέχουν προς τη μπάλα, οι κόκκινες κάρτες έχουν αντικατασταθεί από μπλε, που αποβάλλουν προσωρινά μόνο τους παίκτες, επιτρέποντάς τους να επανέλθουν στο παιχνίδι μετά το επόμενο γκολ που θα δεχτεί η ομάδα τους, τα οφσάιντ μετράνε μόνο στο τελευταίο τρίτο και γενικότερα επικρατεί μία ωραία τρέλα. Μου άρεσε επίσης η ευελιξία που προσφέρει αυτό το mode αφού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παίκτες από το Career ή από το Ultimate Team για παράδειγμα.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και κάποια ακόμα tweaks – μικροδιορθώσεις, μικροαλλαγές – χωρίς όμως να μου έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση για να σταθώ περισσότερο. Κάτι σημαντικό για μένα πάντως παραμένει η γενικότερη παρουσίαση του παιχνιδιού που συνεχίζει να είναι στα μάτια μου εξαιρετική βελτιώνοντας την πιο «μινιμαλιστική» αλλά γεμάτη περιεχόμενο παρουσίαση του προηγούμενου έτους. Τεχνικά ο τίτλος συνεχίζει να στηρίζεται και να αναπτύσσεται με την Frostbite Engine, συνεχίζει να είναι cross gen και είναι μεν όμορφος αρκετά αλλά όμοιος σε μεγάλο βαθμό με προηγούμενους τίτλους του franchise, χωρίς και πάλι να αποτελεί κάτι ιδιαίτερα αρνητικό. Να πως και φέτος την αμαρτία όμως – ως ευχή θα ακουστεί και πάλι – θέλω κάποια στιγμή να δω αυτό το μεγάλο άλμα στα γραφικά του, ένα άλμα που θα ξεχειλίζει next gen. Όσον αφορά το ελληνικό πρωτάθλημα συνεχίζει να απουσιάζει, με τις «μεγάλες» ελληνικές ομάδες να βρίσκονται στην κατηγορία Rest of the World αλλά σε αυτές συμπεριλήφθηκε και ο κάτοχος του τροπαίου του Conference League, Ολυμπιακός, που έδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι αδίκως δεν συμπεριλήφθηκε πέρυσι.
Ολοκληρώνοντας, παρατηρώ ότι ο περσινός μου επίλογος κουμπώνει γάντι και όσον αφορά το EA Sports FC 25. Αποτελεί το γνωστό, αξιόλογο και μοναδικό πλέον παιχνίδι ποδοσφαίρου που γνωρίζουμε και αγαπήσαμε. Είναι εμφανές ότι η έλλειψη ανταγωνισμού δεν δίνει ιδιαίτερο κίνητρο στην EA Sports για μεγάλες αλλαγές σε ετήσια βάση και αυτό έχει και αντίκτυπο στις παθογένειες που χαρακτήριζαν τα προηγούμενα παιχνίδια και παραμένουν. Παρόλα αυτά όποιος θέλει να απολαύσει το καλύτερο παιχνίδι ποδοσφαίρου εκεί έξω η επιλογή του είναι ξεκάθαρα αυτή, γεμάτη περιεχόμενο, που θα καλύψει εν τέλει τις ανάγκες του.
Ευχαριστούμε τις EA και Bandai Namco για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
