Είναι πραγματικότητα πως τα τελευταία χρόνια το WRC, ως γεγονός, έχει χάσει λίγο από την αίγλη του, ειδικά μετά την απόσυρση οδηγών θρύλων όπως του Tommi Makinen, Didier Auriol και άλλων αλλά και το θάνατο των καταπληκτικών Colin McRae και Richard Burns. Αν τα παραπάνω συνδυαστούν και με την απόσυρση μερικών εταιριών που έχουν γράψει ιστορία στο WRC τότε καταλαβαίνουμε τι έχει επιτελεστεί. Ταυτόχρονα, μετά από μερικά καταπληκτικά παιχνίδια με χωμάτινες διαδρομές όπως τα θρυλικά Colin Mcrae, V-Rally, Dirt Rally και τα πρώτα WRC, ίσως η επίδραση της πραγματικής καμπής επηρέασε και τη βιομηχανία των αντίστοιχων βίντεο παιχνιδιών που πλέον κινούνταν στη μετριότητα μέχρι την επανεμφάνιση του Dirt Rally. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε και το WRC 6, το οποίο υπόσχεται να διορθώσει λάθη των παρελθόντων ετών και να διεκδικήσει πάλι τη θέση που του αξίζει. Για να δούμε όμως πως τα καταφέρνει.
Μετά από δύο αναγνωριστικές χρονομετρημένες διαδρομές το παιχνίδι ανιχνεύει (και καλά) το επίπεδο μας και μας προτείνει τις αρχικές ρυθμίσεις. Αν και “βετεράνος” του είδους, με έβγαλε άχρηστο εν ολίγοις αλλά διατήρησα την ψυχραιμία μου. Στη συνέχεια εμφανίζεται το κεντρικό μενού όπου ο χρήστης έχει στη διάθεσή του τις εξής επιλογές: Solo (quick game, career, custom championship, introduction, driving test), record and accomplishments, multiplayer, Rally Catalunya ως Dani Sordo (Championship), Shakedown- Argentina SSS, leaderboards, options και rxtras (drivecard, statistics, accomplishments, showroom, credits). Γενικά τα μενού είναι απλά αν και λίγο παράξενα στημένα, με αρκετές όμως επιλογές. Πρώτη επιλογή μας φυσικά το Career με την ρύθμιση στοιχείων του οδηγού μας (όνομα, καταγωγή), επιλογή συμβολαίου και αμέσως στο γκαράζ προκειμένου να ετοιμαστούμε για την έναρξη του Junior WRC/WRC. Στο γκαράζ δίνεται η δυνατότητα εποπτείας του ημερολογίου αγώνων, σύνοψη της ομάδας ηθικού και στρατηγικής, εποπτεία κατάταξης και φυσικά next race. Μετά φυσικά από την ολοκλήρωση κάθε ειδικής έχουμε στη διάθεσή μας συγκεκριμένο χρόνο να προβούμε στις επιδιορθώσεις του αυτοκινήτου μας.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι αρκετά καλά χωρίς να διεκδικούν δάφνες ποιότητας και με αρκετες διακυμάνσεις. Σε μερικά σημεία εντόπισα textures χαμηλής ανάλυσης ειδικότερα δεξιά και αριστερά του δρομου σε μερικά δέντρα ή βράχους ή στην ομίχλη ενώ στους δοκιμαστικούς αγώνες στην αρχή, λόγω πιθανών frame drops, η κίνηση του αμαξιού γινότανε ελαφρώς “σπαστά”, δυσχεραίνοντας το έργο μας. Σε ορισμένα σημεία το background μοιαζει θολό και στατικό ενώ το draw distance είναι ομαλό και αξιοπρεπές. Τα μοντέλα των αυτοκινήτων είναι αρκετά λεπτομερή ενώ οι φωτοσκιάσεις αποτελούν δυνατό σημείο του τίτλου. Η γενικότερη λεπτομέρεια των επιπέδων είναι αξιόλογη αλλά θα πρέπει να αναφέρω την ύπαρξη μερικών δενδρυλλίων που δεν ξεριζώνονται με τίποτα. Τα εφέ της σκόνης που σηκώνεται θα ήθελα να είναι πιό ζωντανά. Το μοντέλο παραμόρφωσης
του αυτοκινήτου είναι καλό ενώ στην περίπτωση της εξομοίωσης να τονίσω ότι πέραν της υπέρμετρης δυσκολίας προστίθενται και τυχαία φαινόμενα όπως το κλατάρισμα ελαστικών που απλά το επιδιορθωνεις επιβαρύνοντας τον συνολικό σου χρόνο. Το τελευταίο μάλιστα μου άρεσε πολύ καθότι ανεβάζει την αδρεναλίνη αφού ένα υπέρμετρο ζόρισμα του τροχού μπορεί να αποβεί μοιραίο. Βεβαίως, η μηχανή και το σασί φθείρονται επίσης, επηρεάζοντας την απόδοση. Να αναφέρουμε ότι στο απλό επίπεδο δυσκολίας οι ζημιές είναι απλά διακοσμητικές λεπτομέρειες. Επίσης, μεταξύ των διαδρομών υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τύχει κάτι και να μην μπορέσει η ομάδα να αγωνιστεί στη διαδρομή. Ο δρόμος, εφόσον δεν ξεκινάς πρώτος, είναι παραμορφωμένος σε διάφορα σημεία από τους προηγούμενους οδηγούς που περάσανε, κάτι που φυσικά του δίνει θετκούς πόντους και ρεαλισμό. Οι πάσσαλοι των συρματοπλεγμάτων πέφτουν με δυσκολία και σε εκτοπίζουν, πράγμα θετικό. Οι διαθέσιμες κάμερες
είναι ικανοποιητικές με την εσωτερική και αυτή του καπό να με έχουν κερδίσει προσωπικά. Το μοντέλο καιρού δηλώνει παρόν με κάθε συνδυασμό ανάμεσα σε χώμα ή άσφαλτο, μέρα ή νύχτα, ήλιο, βροχή, ομίχλη ή χιόνι. Θα ήθελα όμως να έχει μεγαλύτερη επίδραση στο χειρισμό. Αξίζει να πούμε ότι η κάμερα που περιστρέφεται γύρω από το αμάξι ενώ τρέχουμε κινείται με τον δεξί αναλογικό, αλλά για να δεις αμέσως πίσω σου από το καπό πρέπει να ξεκινήσεις όλη την διαδρομή από δεξιά ή αριστερά μέχρι να φτάσεις μπροστά, πράγμα που σε καθυστερεί πολύ ενώ βρίσκεσαι εν κινήσει. Είναι καθήκον μου γενικά να αναφέρω ότι υπήρχαν σημεία που τα γραφικά ήταν πολύ όμορφα και σε άλλα ήταν αρκετά μέτρια με αποτέλεσμα να διχαστώ λιγάκι λόγω διακυμάνσεων όπως προανέφερα. Σε γενικές γραμμές όμως έχει γίνει καλή δουλειά.
Ταυτόχρονα ο ήχος του αμαξιού καθώς κινείται και αλλάζει ταχύτητες ενώ βρίσκεται σε χώμα ή άσφαλτο είναι πολύ καλός. Ανάλογα την κάμερα που χρησιμοποιεί κανείς μεταβάλλεται και ο ήχος και ακούγονται μέχρι και τα πετραδάκια που χτυπάνε στο σασί. Οι κραυγές των στατικών οπαδών δεν είναι στο αναμενόμενο επίπεδο και θα τολμούσα να τις χαρακτηρίσω τυποποιημένες και σε σημείο που αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ηχογραφημένο κομμάτι που δε δένει με τον πραγματικά όμορφο ήχο του αμαξιού. Ο συνοδηγός δίνει λεπτεμερέστατα τις οδηγίες του ενώ τα σχετικά σήματα στροφών εμφανίζονται διαδοχικά στο πάνω μέρος της οθόνης.
Καλά όλα τα παραπάνω, αλλά ο χειρισμός; Η αίσθηση που αποκόμισα ήταν σε γενικές γραμμές ικανοποιητική. Στην αρχή ομολογώ ότι μου φάνηκε λίγο παράξενος αλλά με το χρόνο τον συνήθισα και άρχισα να γίνομαι πιο ανταγωνιστικός. Το αυτοκίνητο αποκρίνεται άμεσα σχεδόν ενώ αρκετές φορές με έκανε να νιώθω ότι έχει βεντουζώσει κάτω λες και είναι άσφαλτος παρόλο που οδηγούσα στο χώμα. Το χειρόφρενο αργεί να αποκριθεί και πρέπει να το υπολογίσεις καλά πριν το χρησιμοποιήσεις γιατί είναι πανεύκολο να βγεις εκτός πίστας. Αν το παρακάνεις το αυτοκίνητο σε τραβάει απότομα, τείνοντας να γυρίσει, ακόμα και αν προσπαθείς ανεπιτυχώς να κάνεις ανάποδο τιμόνι, πράμα μάταιο. Στα άλματα το αμάξι μοιάζει “ξένο”, ενώ η κάμερα όταν περνάς κοντά από εμπόδια όπως στύλους, φράχτες ή κάτω από ταμπέλες απορυθμίζεται προς στιγμήν. Η παραμετροποίηση του αυτοκινήτου γίνεται με απλό τρόπο στην αρχή της πίστας ή της ομάδας των ειδικών διαδρομών.
Το online multiplayer δυστυχώς δεν κατάφερα να το παίξω καθότι συνεχώς εμφάνιζε το μήνυμα ότι όλες οι θέσεις είναι γεμάτες, όσες φορές και αν προσπάθησα να μπω. Συνεπώς μετά από άπειρες προσπάθειες και σε διαφορετικές ημέρες με εκνεύρισε ως ένα βαθμό και θα επανέλθω σε αυτό το κομμάτι στο άμεσο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει θέμα στην προσπάθεια κάποιων να συνδεθούν online, τουλάχιστον προς το παρόν.
Τελικά αξίζει το WRC 6; Μέσα στο παιχνίδι είναι διάχυτη η προσπάθεια των κατασκευαστών να μας μεταδώσουν το ομαδικό κλίμα του WRC και να μας δώσουν την ψευδαίσθηση της θέσης του οδηγού. Ο τίτλος εμφανίζεται σαφώς βελτιωμένος των προκατόχων του ειδικά σε γραφικά και gameplay. Αξιοπρεπής λοιπόν προσπάθεια από την ομάδα σχεδιασμού δείχνοντας ότι πορεύονται στο σωστό δρόμο. Προσωπικά, το διασκέδασα το παιχνίδι πολύ, καθότι δεν υπάρχουν και πολλοί αντίστοιχοι τίτλοι στην κατηγορία οι οποίοι να σέβονται το όνομά τους. Αν σας αρέσουν λοιπόν οι χωμάτινες διαδρομές του επίσημου WRC τότε είναι σίγουρο ότι θα περάσετε όμορφα. Φτάνει μόνο να του δώσετε χρόνο και να δείξετε λίγο υπομονή στην αρχή τουλάχιστον. Ίσως να περιμένατε και λίγο να πέσει ελαφρώς η τιμή.
Φωτογραφίες
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PS4 Είδος: Racing
Κυκλοφορεί για: PS4, Xbox One, PC
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 07/10/2016
Εκδότρια εταιρεία: Bigben Interactive S.A.
Εταιρεία ανάπτυξης: Kylotonn Games[/vc_column][/vc_row]
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
