Ένας τρόμος που κορυφώθηκε και κατέληξε σε δράμα.
Το Until Dawn της Supermassive Games δημιούργηθηκε για να τρομάξει και να προβληματίσει. Πόσο κατάφερε να πετύχει κάποιο από τα δύο ή και τα δύο είναι κάτι που θα το δούμε στη συνέχεια αυτό που οφείλω να παρατηρήσω από την αρχή όμως είναι πως τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για να προκαλέσουν φόβο, ταραχή και αγωνία παραπέμπουν σε cult horror movies και αυτό από μόνο του είναι ένα από τα θετικά του σημεία. Από εκεί και πέρα η κινηματογραφική αίσθηση είναι διάχυτη από την εισαγωγή του παιχνιδιού κάτι που ενισχύεται και με τη χρήση γνωστών ηθοποιών στο cast των χαρακτήρων. Οι φάτσες τους κατά πάσα πιθανότητα θα σας θυμίσουν συμμετοχές τους σε γνωστές ξένες τηλεοπτικές σειρές και ταινίες.
Το Until Dawn είναι ένα παιχνίδι λιγότερο εξερεύνησης και περισσότερο αποφάσεων το οποίο συνοδεύεται από Quick Time Events, τα οποία οι developers είναι η αλήθεια πως δεν τα λυπήθηκαν. Σε πολλούς ίσως θυμίσει κάτι από Heavy Rain και Beyond Two Souls κύριως λόγω της αργής εξέλιξης των γεγονότων αλλά και των αποφάσεων που θα κληθείτε να λάβετε αλλά μην ξεγελαστείτε και τα ταυτίσετε μεταξύ τους.
Σεναριακά δεν θα ήθελα να αποκαλύψω πολλά πράγματα για ευνόητους λόγους αλλά θα ήθελα να επιμείνω σε κάτι. Ας αναφέρω για αρχή όμως τα βασικά σημεία χωρίς να κάνω spoil της ιστορίας σε υποψήφιους κατόχους του παιχνιδιου. Οκτώ φίλοι λοιπόν επανασυνδέονται στο εξοχικό σπίτι της οικογένειας του Joshua ύστερα από πρόσκλησή του, προκειμένου να τιμήσουν παρτάροντας μετά από ένα χρόνο ακριβώς την εξαφάνιση των δύο δίδυμων κοριτσιών, αδερφών του Josh, στο ίδιο εξοχικό σπίτι, στο ίδιο απομακρυσμένο από τον θεό χιονισμένο βουνό που η μόνη πρόσβαση είναι μέσω τελεφερίκ (I love this word). Χωρίζοντας το σενάριο σε δύο μέρη οφείλω να ομολογήσω ότι το πρώτο μισό ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα παρακολουθώντας τις προωθητικές εκφάνσεις του παιχνιδιού μέχρι να το πιάσω στα χέρια μου. Στο δεύτερο μισό όμως θέλοντας να περιγράψω ακριβώς την αίσθηση που βίωσα καθάρα, ξάστερα και ωμά θα χρησιμοποιήσω την έκφραση “ξενέρωσα”. Δεν θέλω να το λάβετε στον υπερθετικό βαθμό και ούτε να το θεωρήσετε δεδομένο, πρώτον γιατί όλα τα γούστα δεν είναι ίδια και δεύτερον μπορεί να ξενέρωσα γιατί οι απαιτήσεις μου ήταν υψηλές αλλά δεν απογοητεύτηκα από την ροή συνεχίζοντας ακάθεκτος την ιστορία. Σαν συμβουλή, θα σας προέτρεπα να κάνετε ένα στοιχειώδες ψάξιμο κάθε περιοχής που βρίσκεστε γιατί τα collectibles του παιχνιδιού βοηθούν τελικά στην ουσιαστικότερη κατανόηση της ιστορίας.
Ένας άλλος τομέας που έχει συζητηθεί εντόνως γύρω από το Until Dawn είναι ο τεχνικός του τομέας. Προσπερνώντας το ηχητικό σκέλος που κάνει άριστα τη δουλειά του θα σταθώ στα γραφικά. Η αλήθεια είναι πως διαφώνησα ακόμα και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με συναδέλφους σχετικά με το θέμα. Αυτό συνέβει γιατί ενώ τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι λεπτομερέστατα, πιστά αντίγραφα των ηθοποιών που τα υποδύονται και το lip sync εντυπωσιακό, προσωπικά αντιμετώπισα με επιφυλακτικότητα το animation και φυσικά το frame rate του παιχνιδιού που μερικές φορές γίνεται ακόμη και ενοχλητικό όταν πέφτει σε σημαντικό βαθμό. Το animation λοιπόν μου φάνηκε εντελώς μηχανικό με τους χαρακτήρες να κινούνται αρκετές φορές σαν ρομποτάκια ειδικά όταν πρόκειται για άλματα ή πτώσεις. Επίσης, οι κανόνες φυσικής κάποιες φορές έδειχναν να μην ισχύουν. Χαρακτηριστικά θυμάμαι τη σκηνή με μία εκ των πρωταγωνιστριών να κρέμεται ανάποδα, το μαλλί όπως είναι φυσιολογικό να ανεμίζει προς τα κάτω, αλλά το ανοιχτό μπουφάν της ήταν λες και το κόλλησαν με κόλλα στιγμής πάνω στο κορμί της αψηφώντας τους στοιχειώδες κανόνες της βαρύτητας. Για να μην ακούγομαι όμως σαν τον περίεργο του χωριού, αν κάποιος δει στατικά το Until Dawn θα δει οπτικά έναν από τους ομορφότερους τίτλους αυτής της γενιάς.
Ολοκληρώνοντας την αφήγηση της εμπειρίας μου μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης, το παιχνίδι απαιτεί γύρω στις 10 για την βασική ολοκλήρωση του, και θέλοντας να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα, το Until Dawn είναι ένα παιχνίδι καλύτερο από ότι πίστεψαν ακόμα και οι ίδιοι οι developers. Το δήλωσαν πρόσφατα άλλωστε ότι πούλησε πολύ καλύτερα από ότι περίμεναν αλλά και του ότι δεν δώσανε καν βαρύτητα στην προώθηση του παιχνιδιού προφανώς γιατί δεν το πίστεψαν και τόσο. Το είδος του interactive drama που χάραξε το Heavy Rain έχει πλέον ακόμη έναν εκπρόσωπο που μπορεί να χωλαίνει σε μερικά σημεία αλλά για κάποιον που θέλει να πεταχτεί από τη θέση του αρκετές φορές, άλλωστε τα jump scares που προσφέρει είναι ουκ ολίγα, τότε το Until Dawn είναι μία πολύ καλή επιλογή. Προσωπικά λόγω του ιδιαίτερου ύφους του παιχνιδιού, των όμορφων γραφικών κατά βάση και της αποκλειστικότητας στο PS4 θεωρώ ότι οι κάτοχοι της κονσόλας της Sony δεν πρέπει να το προσπεράσουν τόσο απλά.
[wp-review]Ταυτότητα Παιχνιδιού
Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για review: PlayStation 4
Είδος: Horror, Adventure
Κυκλοφορεί για: PS4
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25/08/2015
Εκδότρια Εταιρεία: Sony Computer Entertainment
Εταιρεια ανάπτυξης: Supermassive Games
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
