Total Recall Review

total_recall

Άλλο ένα άχρηστο remake ή μια διαφορετική προσέγγιση σε μια εξαιρετική ιδέα;

Τι θα είναι αυτό που θα καθορίσει αν το remake της αγαπημένης ταινίας του 90 έπρεπε να γίνει και τελικά αν εκτελέστηκε σωστά; Μήπως θα καταλήξει περιττό όσο ο τρίτος μαστός της γνωστής πόρνης;

Καταρχήν πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι το Hollywood έχει στραφεί εδώ και αρκετό καιρό στην ανακύκλωση παλιών, ή όχι και τόσο ιδεών (πχ Spiderman). Έτσι η διασκευή του Total Recall δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη έκπληξη.  Η ταινία είναι βασισμένη σε ένα δοκίμιο του Phillip K. Dick, του οποίου οι κινηματογραφικές μεταφορές μας έχουν δώσει πάρα πολλές και καλές ταινίες.  Το ασυναγώνιστο ‘’Blade Runner’’ το υποτιμημένο άλλα εξαιρετικό  ‘’A Scanner Darkly’’ και τα  ‘’Minority Report’’, ‘’Next’’, ‘’The Adjustment Bureau’’, ‘’Paycheck’’, ‘’Screamers’’, βασίζονται στα εξαιρετικά βιβλία του, διαπραγματεύονται τις ‘’περίεργες’’ απόψεις και μπλέκονται στις καταπληκτικές  ανατροπές του. Η ‘’ελαφριά’’ προσέγγιση λοιπόν του σεναρίου που είχε η ταινία του Total Recall του 1990 άφηνε αμέσως περιθώρια για μια διαφορετική προσέγγιση. Και εδώ ακριβώς μπαίνει η φετινή ταινία…

Για να ήταν λοιπόν επιτυχημένο το φετινό remake έπρεπε να ξεχωρίζει ότι είναι μια διαφορετική ταινία από την παλιά, να είναι σύγχρονη με την εποχή και τέλος, και σημαντικότερο, να διαπραγματευτεί καλυτέρα την κεντρική ιδέα του σεναρίου ‘’Τι είναι πραγματικό’’. Το έργο θα ήταν έξαρχος δύσκολο καθώς η δομή του σεναρίου δεν μπορούσε να απέχει από το παλιό που σημαίνει αυτόματα ότι οι ανατροπές δεν ήταν πρωτότυπες. Ο σκηνοθέτης Len Wiseman όντως έθεσε αυτούς τους στόχους, και τελικά άλλους τους έτυχε ενώ σε άλλους δεν κατάφερε εξίσου καλά… Πριν όμως μιλήσουμε γι αυτά ας πούμε λίγα πράγματα για την ταινία και τους συντελεστές τις.

Η υπόθεση της ταινίας μας μεταφέρει σε ένα post-apocalyptic μέλλον όπου τα μόνα σημεία του πλανήτη που κατοικούνται ακόμα είναι η παλιά Ευρώπη με το όνομα ‘’Συνομοσπονδία της Βρετανίας’’, και η παλιά ποτέ Αυστραλία που πλέον ονομάζεται ‘’Αποικία’’ (βασικά και τωρα έτσι ονομάζεται αλλά τέλος πάντων). Η επικοινωνία των δυο χώρων γίνεται μέσω της ‘’Πτώσης’’, ενός τρένου που περνά από των Πυρήνα της Γης για να μεταφέρει τους φτωχούς εργάτες της Αποικίας στα εργοστάσια της ακμάζουσας Συνομοσπονδίας. Ένας από αυτούς τους εργάτες είναι ο Douglas Quaid (Colin Farrell) που ζει ήσυχα με την σύζυγο του Lori (Kate Beckinsale). O Douglas ταλαιπωρείται από εφιάλτες στους όποιους είναι μυστικός πράκτορας μαζί με μια μυστηριώδη γυναίκα την Melina (Jessica Biel) και όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο αποφασίζει να επισκεφτεί την Rekall, μια εταιρία εμφύτευσης αναμνήσεων, για να τον βοηθήσει. Τότε αρχίζουν όλα.

Όπως καταλάβατε ο Άρης μας τελείωσε, οι μεταλλαγμένοι το ίδιο και όλα αυτά είναι τελικά για το καλύτερο!!! Από την αρχή η ατμόσφαιρα της ταινίας θυμίζει την μελαγχολική ομορφιά του Blade Runner και ξεχωρίζει από την πολύχρωμη αισθητική των 90ς της ταινίας του Verhoeven. Επίσης πέρα από το σκηνικό η υπόλοιπη αισθητική της ταινίας θυμίζει λίγο Minority Report, με τις αντίστοιχες τεχνολογίες , τα αυτοκίνητα που αιωρούνται κτλ. Η μίξη αυτή συνθέτει ένα σκηνικό που για τους προκατειλημμένους θεωρήθηκε αντιγραφή αλλά, αν το εξετάσουμε αντικείμενα, ταιριάζει με την αισθητική των καλύτερων ταινιών του ιδίου συγγραφέα και το πώς οραματίζεται τον κόσμο του και φυσικά δημιουργεί μια πρωτότυπη ατμόσφαιρα.

Η δομή της ταινίας και το σενάριο δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από την προηγούμενη ταινία όπως αναφέραμε πριν. Παρολ’αυτα οι εξελίξεις έρχονται πολύ γρήγορα και συνεχίζουν με καταιγιστικό ρυθμό πλαισιωμένες με δράση και όμορφα σκηνοθετημένα χορευτικά μάχης. Μερικές εσκεμμένες αναφορές στην παλιά ταινία, όπως η γνωστή πόρνη, συμβάλλουν θετικά ώστε οι θεατές που γνωρίζουν να μην βαρεθούν. Ο Farrell ,στον πρώτο του μεγάλο ρόλο μετά από 6 χρόνια, είναι περιττό να πούμε ότι είναι καλύτερος ηθοποιός από τον Arnie.  Επίσης είναι πιο λογική η ένταση που βγάζει σε σχέση με την ψυχρότητα του Governator… H Beckinsale είναι ο ουσιαστικός ‘’κακός’’ της ταινίας, μια μίξη από την Sharon Stone και του Michael Ironside της αρχικής ταινίας. Πραγματικά είναι εντυπωσιακή σε όλες τις μάχες αλλά η διανομή στην παλιά ταινία ήταν καλύτερη και δεν κούραζε τόσο. Εδώ η Kate δεν πεθαίνει με τίποτα!!! Ίσως γιατί ο σκηνοθέτης Len Wiseman είναι ο άντρας της… Η Biel σε σχέση με τον μικρό ρόλο της είναι μια χαρά αλλά ο Cohaagen του Bryan Cranston (Breaking Bad) είναι κάκιστος! Πραγματικά θα είχαμε μια πολύ καλύτερη ταινία αν δεν υπήρχε ή αν είχε το ρόλο του σκοτεινού υποκινητή και δεν εμφανιζόταν καθόλου. Όπως και να έχει οι ηγέτες χωρών ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ, ούτε ηγούνται εισβολής, ούτε παίζουν μπουνιές με πράκτορες 20 χρόνια νεότερους τους…

Επίσης η ταινία θα μπορούσε να εμβαθύνει λίγο περισσότερο στο πραγματικό ερώτημα: Τελικά ήταν όλα μια ψεύτικη ανάμνηση; Ο Quaid είναι ακόμα στην καρεκλά της Rekall; Η ψευδαίσθηση όταν την ζεις γίνεται πραγματικότητα; Η κεντρική ιδέα είχε τόσο πολύ χώρο να αναπτυχτεί και ήταν μια ευκαιρία που δεν αξιοποιήθηκε εξάλλου τα αντίστοιχα υπονοούμενα στο φινάλε είναι διακριτικά και εύκολα να αγνοηθούν. Τέλος κάτι που λείπει παντελώς είναι το χιούμορ. Το κύριο συστατικό της αρχικής ταινίας , εδώ απουσιάζει ηχηρά. Η πιο αστεία στιγμή της ταινίας είναι ότι η εταιρία παράγωγης στην αρχή των τίτλων είναι η ‘’Original Films’’. Υπάρχουν σαφώς τα κλασικά συζυγικά αστεία αλλά κάθε σύγκριση με τα αρχικά είναι τουλάχιστον ατυχής. Έξαλλου ο Arnie μας είχε δείξει πως πρέπει να βγαίνουν τα διαζύγια…

Συνοψίζοντας το Total Recall καταλήγει να είναι  μια καλή περιπέτεια, μια ξεχωριστή από το παρελθόν ταινία αλλά τελικά παραμένει μια ημιτελής ιστορία που ίσως χάνεται στην σύγκριση. Η ταινία του Verhoeven  είχε άμυαλη δράση, χυδαίο χιούμορ, σπλατεριστικη αισθητική στις μάχες, είχε εξωφρενικά σκηνικά αλλά ίσως ήταν καλύτερη ταινία γιατί είχε τον Arnie αλλά κυρίως γιατί τότε ξεχώρισε. Η φετινή ταινία είναι μια πάρα πολύ καλή περιπέτεια, καλογυρισμένη, όχι βαρετή,  σαφώς αξίζει τα λεφτά της στην αίθουσα και ο Wiseman έκανε το καλύτερο που ξέρει να κάνει όπως έχει δείξει και στις άλλες ταινίες του (Underworld), για το κάτι παραπάνω ίσως θα έπρεπε να υπάρχει άλλος σκηνοθέτης.  Τελικά όμως είναι ακόμα μια περιπέτεια και για να ξεχωρίσει έπρεπε να εμβαθύνουν περισσότερο και να δοκιμάσουν να προσεγγίσουν το Blade Runner ή έπρεπε να βγει πριν από την αντίστοιχη ταινία του 1990.

Βαθμολογία: 7

 

Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!