H επιστροφή των πρακτόρων…
Η Ubisoft συνεχίζει την παρέλαση τίτλων με το όνομα του Tom Clancy’s και αυτή την φορά προσπαθεί να μας υπενθυμίσει ότι τα παιχνίδια που φέρουν το όνομα αυτό πρέπει να προσεγγίζονται με τακτική. Το Tom Clancy’s The Division 2 είναι το sequel ενός τίτλου που μέχρι και τώρα έχει κόσμο στους servers του και ενώ είχε ένα πολύ δύσκολο launch στην αρχή κατάφερε να ορθοποδήσει και να δώσει όσα περίμενε ο κόσμος. Πάμε να δούμε όμως τι προσθήκες προσπάθησε να υλοποιήσει η Ubisoft στο νέο παιχνίδι της σειράς.
Το Division 2 διαδραματίζεται κάποιους μήνες μετά τα γεγονότα του πρώτου τίτλου και αυτή την φορά καλούμαστε να καθαρίσουμε την Washington DC. H γρίπη που μάστιζε και την Νέα Υόρκη έχει εξαπλωθεί παντού και εμείς καλούμαστε να απαντήσουμε σε μια κλήση βοήθειας από την Ουάσινγκτον στην οποία οι διάφορες συμμορίες προσπαθούν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Όπως καταλαβαίνετε η ιστορία του Division 2 είναι πιο γραφική και από την Σαντορίνη κάνοντας την από κακή έως τελείως αδιάφορη. Για να μην παρεξηγηθώ τα συγκεκριμένα παιχνίδια δεν βασίζονται και πάρα πολύ στην ιστορία τους αλλά το Division ως franchise θεωρώ ότι έχει να δώσει πολλά περισσότερα από γλυκανάλατες ιστορίες που στο τέλος όχι μόνο δεν θυμάσαι τους διάφορους χαρακτήρες αλλά δεν θυμάσαι και για ποιον λόγο ξεκίνησες την εκάστοτε αποστολή. Τα cutscenes και οι διάλογοι κάνουν ότι μπορούν καλύτερο για να μας βάλουν στο κλίμα αλλά όλα αυτά τελειώνουν όταν αρχίσει το πιστολίδι και το looting.
Όλα τα παραπάνω έχουν την εξήγηση τους και ευτυχώς είναι πολύ σημαντική για την βιωσιμότητα του τίτλου. Αυτή είναι το Gameplay. Αυτή την φορά βλέπουμε την Massive παρέα με την Ubisoft να δίνουν την εντύπωση ότι πλέον ξέρουν τι κάνουν και δεν πηγαίνουν στα τυφλά όπως με το πρώτο παιχνίδι. Η δράση και το looting σύστημα είναι καταιγιστικά και σε καμία στιγμή δεν ένιωσα ότι το παιχνίδι δεν έχει να μου προσφέρει κάτι παραπάνω. Ακόμη και ο τρόπος που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε τα διάφορα skills και perks έχει λόγο ύπαρξης. Να πω εδώ ότι ευτυχώς οι διμιουργοί κράτησαν τα βασικά στοιχεία του πρώτου τίτλου στο gameplay και πήραν την γενναία απόφαση να “χτίσουν” το παιχνίδι εμπλουτίζοντας το ήδη πολύ καλό υλικό. Βλέπουμε μια πληθώρα όπλων, χειροβομβίδων και skills που δεν σε κάνουν να βαριέσαι κατά την διάρκεια της μάχης. Επίσης, επιτέλους το Division 2 είναι όλη η έννοια του cover based shooting παιχνιδιού που ήθελε να έχει η σειρά από το πρώτο παιχνίδι. Η AI είναι σε τόσο υψηλά επίπεδα που ακόμη και να θέλει να την ξεγελάσει κάποιος με διάφορα κολπάκια θα δυσκολευτεί πολύ να αφήσει το cover του για να το δοκιμάσει. Έχοντας παίξει πολλά παιχνίδια του συγκεκριμένου είδους δεν είναι υπερβολή να πω ότι η AI που έχει το Division 2 είναι η καλύτερη που έχουμε δει και σε κάνει να νιώθεις κάθε στιγμή ότι δεν έχεις τον έλεγχο αλλά μπορείς να τον αποκτήσεις. Θα μπορέσετε να το καταλάβετε όταν δείτε τους εχθρούς να πλησιάζουν από κάθε κατεύθυνση και να σας περικυκλώνουν χωρίς να έχετε κάποιο τρόπο να το αποφύγετε. Τέλος, αν είχατε παίξει το πρώτο ή φοβάστε ότι οι εχθροί θα είναι τα περίφημα bullet sponges να σας καθησυχάσω και να πω ότι το balancing αν και προβληματικό σε κάποια σημεία, όπως για παράδειγμα στα bosses, γενικά είναι σε υψηλά επίπεδα και δεν χρειάζεται να αδειάζετε γεμιστήρες επ’ άπειρων στους εχθρούς.
O νέος χάρτης της Ουάσινγκτον βοηθάει πάρα πολύ στο να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω. Βλέπουμε διαφορετικές τοποθεσίες και υπάρχει μεγάλη γκάμα σε μέρη που θα χρειαστούν διαφορετικό οπλοστάσιο κάθε φορά. Έχοντας ξεκαθαρίσει το βασικό gameplay πάμε σε αυτό που οι developers λένε ότι έδωσαν και την περισσότερη σημασία, το End Game. Σε αυτό βλέπουμε την ομάδα Black Tusk να παίρνει τα ηνία σε όλο τον χάρτη και εμείς να προσπαθούμε να τον ανακτήσουμε από την αρχή. Η εμμονή των δημιουργών στο End Game αποδίδει καρπούς καθώς με το πέρας του βασικού campaign το παιχνίδι έχει την τάση να μας δίνει συνέχεια PvE περιεχόμενο. Είτε αυτό λέγεται bounty, είτε βασικές αποστολές με τους Black Tusk εν δράση, είτε Strongholds κ.ο.κ.! Πολλοί θα πουν ότι το παιχνίδι ξεκινάει μετά το τέλος του campaign και συμφωνώ μαζί τους. Άλλωστε η έννοια των looter shooter παιχνιδιών είναι ακριβώς αυτή. Στο Division 2 θα έχετε συνέχεια κάτι να κάνετε και αυτό πριν κυκλοφορήσουν τα διάφορα DLC’s που θα είναι και δωρεάν για όλους. Ο τίτλος έχει το υλικό να σας απασχολήσει για πάνω από 500+ ώρες με το που τον ανοίγετε και πετυχαίνει την τελειοποίηση του End Game σε κάθε μορφή του.
Το Tom Clancy’s The Division 2 όμως δεν σταματάει εκεί καθώς έχει και επιλογές PvP. Μπορείτε να παίξετε το πατροπαράδοτο Deathmatch στο μενού Conflict ή να δοκιμάσετε την δύναμή σας στο Domination (catch the flags). Το Conflict προσφέρει δικό του σύστημα με XP και χαρίζει πλουσιοπάροχο loot σε όποιον το δοκιμάσει. Αλλά το PvP δεν σταματάει εκεί, η Dark Zone του πρώτου παιχνιδιού ήταν το πρώτο δείγμα για μια από τις καλύτερες υλοποιήσεις PvP που έχουμε δει σε looter shooters και αυτή την φορά στην Ουάσινγκτον έχουμε 3 Dark Zones! Θα σας δώσω μια συμβουλή πάνω στις Dark Zones, σας καλώ να τις δείτε σαν παιδικές χαρές που άμα θέλετε μπορείτε να ασχοληθείτε με άλλα “παιδάκια” και να παίξετε αλλά μπορείτε και να κοιτάξετε την δουλειά σας και να φύγετε με το loot που ψάχνετε. Και οι δύο επιλογές είναι εξίσου διασκεδαστικές και εξίσου πανέξυπνες από άποψη υλοποίησης. Αν και νομίζω ότι μετά την πρώτη φορά που θα γίνεται Rogue δεν υπάρχει γυρισμός στο να παίξετε με ηρεμία στην Dark Zone.
Οπτικοακουστικά το Division 2 ακολουθεί τα υψηλά production values της Ubisoft αλλά σαν ένα ακόμη παιχνίδι της πέφτει στα ίδια λάθη με τα υπόλοιπα. Το παιχνίδι αν και βρίσκεται σε πολύ καλύτερα επίπεδα από αυτά που είχαμε δει στον πρώτο τίτλο μαστίζεται από bugs που χαλάνε την εμπειρία και δυσκολεύουν ακόμη και την ανάπτυξη του χαρακτήρα μας. Για παράδειγμα τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας πολλοί παίκτες δεν μπορούσαν να μιλήσουν σε ένα συγκεκριμένο NPC που θα τους βοηθούσε να συνεχίσουν στην ιστορία γιατί η πόρτα του δωματίου δεν άνοιγε για να το βρούμε. Θα μου πείτε ότι όλα αυτά φτιάχνονται αλλά καλό θα ήταν να μην έχει φτάσει καν στα χέρια μας ένα παιχνίδι που δεν μας αφήνει να συνεχίσουμε την πρόοδο μας σε αυτό. Οι servers της Ubisoft στην συντριπτική πλειοψηφία τους δεν δημιουργούν προβλήματα στην όλη εμπειρία και αυτό θα καλυτερεύει όσο περνάει ο καιρός. Τέλος, θέλω να αναφερθώ στις πολύ όμορφες λεπτομέρειες που θα δείτε τόσο στον κόσμο του τίτλου όσο και στον ήχο των όπλων. Για ακόμη μια φορά η Ubisoft μας δείχνει ότι είναι μια από τις καλύτερες εταιρίες δημιουργίας κόσμων.
Το Tom Clancy’s The Division 2 δεν είναι ένα τέλειο παιχνίδι. Έχει αρκετά προβλήματα που δημιουργούνται κατά βάση από τα bugs που υπάρχουν σε αυτό αλλά έχει και κάτι που δεν έχει κανένα άλλο looter shooter και αυτό είναι ένα απίστευτο περιεχόμενο που δεν κουράζει και σου δίνει συνεχώς κάτι καινούργιο. Το Gameplay του είναι στιβαρό και την στιγμή της μάχης θα φαίνεστε αδύναμοι να ακολουθήσετε τα γεγονότα χωρίς την χρησιμοποίηση όλων των όπλων που σας δίνει ο τίτλος. Το Division 2 πάει ένα βήμα μπροστά το είδος των looter shooters και το συστήνω τόσο σε hardcore fans του είδους όσο και σε όλους αυτούς που σκέφτονται ακόμη και τώρα την αγορά του γιατί φοβούνται ότι θα είναι μια από τα ίδια.
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PlayStation 4 Pro
Είδος Παιχνιδιού: Action, Adventure, Multiplayer
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15/3/2019
Κυκλοφορεί για: PlayStation 4, PC, Xbox One
Εταιρεία Ανάπτυξης: Massive Entertainment, Ubisoft Reflections, MORE
Εκδότρια Εταιρεία: Ubisoft
Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για την παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του Review.
[/vc_column][/vc_row]Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
