H Obsidian είναι ένας developer που ενώ πάντα έβγαζε πολύ στιβαρά RPG δεν είχε το όνομα/αναγνωρισιμότητα που θα έπρεπε να έχει στο ευρύτερο κοινό. Πατώντας πάνω σε ήδη πολύ καλά παιχνίδια έβγαλε Sequels που ήταν εξίσου καλά και για πολλούς καλύτερα από το πρώτο μέρος (Kotor2, Fallout: New Vegas). Mε τα 2 εξαιρετικά Pillars of Eternity (2015 και 2018) απέδειξε ότι τα ισομετρικά RPG κρατάνε δυνατά και είναι ανεξίτηλα αλλά δεν ακολούθησαν το maistream ρεύμα της 3rd person cinematic experience εποχής με αποτέλεσμα πολύς gaming κόσμος να μη τα παίξει. Με το Outer Worlds που μας εμφάνισε ξαφνικά εχει μία ευκαρία να μπει στο προσκήνιο. Τα κατάφερε; Εμείς λέμε απόλυτα ναι και θα σας πούμε παρακάτω το γιατί χωρίς κανένα gameplay/story spoiler.
Δημιουργώντας αρχικά τον χαρακτήρα μας ερχόμαστε με φαινομενικά τις δύσκολες αποφάσεις που έχουν τα Rpg. Με την διαφορά ότι εδώ παίζουν ρόλο. Τι Attributes να βάλω; Δε μπορώ να τα τερματίσω όλα. Να μειώσω το Intelligence σε below Average προς όφελος του Charm; Όσον αφορά τα Skills τι βάζω; Hacking, Engineering, Science, Stealth, One hand melee, Long arms.. 2 ντουζίνες Skills και όλα χρήσιμα. Πρέπει να αποφασίσω: Τι χαρακτήρα να φτιάξω; Έναν έξυπνο με Ranged όπλα; Έναν χαρισματικό ηλίθιο που πείθει τους άλλους κατά κάποιο τρόπο; Ή έναν φυσιολογικό τύπο που διαλύει τα πάντα στο περασμά του; Στο Outer Worlds δεν υπάρχουν περιορισμοί στο τι πρέπει να κάνουμε και δε μας ενδιαφέρει το optimal. Κάθε χαρακτήρας θα υπερτερεί έναντι κάποιου άλλου σε κάτι. Ακόμα και ο ηλίθιος. Τελειώνοντας το Character Creation διαλέγουμε την εμφανισή μας και αν και υπάρχει πλήρης ελευθερία, αυτή δεν έχει καμία σημασία αφου το όλο παιχνίδι είναι First Person και βλέπουμε το χαρακτήρας μας μόνο όταν ανοίγουμε το Inventory. Δεν υπάρχει κάτι το αρνητικό σε αυτό όμως όπως σε όλα τα First Person παιχνίδια.
Τo Outer Worlds θα θυμίσει σε πολλούς άλλα επιτυχημένα παιχνίδια RPG. Fallout και Mass effect είναι οι κύριοι υπόπτοι με τις πρώτες ώρες να φέρνουν πιο πολύ σε Fallout. Λίγες ώρες αργότερα όμως και τα Vibes από Mass Effect είναι ξεκάθαρα. Δε πρόκειται όμως για ξεδιάντροπη αντιγραφή η δανεισμό, η Obsidian έχτισε επάνω σε αυτά και φέρνει κάτι πραγματικά δικό της. Η εξερεύνηση, το Scavenging και τα ωραία πολύπλοκα Quests μαζί με Companions που έχoυν προσωπικότητα, απόψεις και προσωπικά Quests παντρεύονται αρμονικά.
Το Outer Worlds είναι ένα γνήσιο RPG στους διάφορους μηχανισμούς του με πιο Action μάχη. Δεν είναι Open World αλλά έχουμε να εξερευνήσουμε διάφορα μέρη, από μικρά έως πολύ μεγάλα. Έχουμε διάφορα Skill Checks (πχ αυτός ο η/υ θέλει πάνω απο 45 Hack skill) για το hacking, lockpicking κτλ ενώ υπάρχουν και Skill Checks στους διαλόγους. Πολλές φορές στους διαλόγους πετάγονται και διαθέσιμες απαντήσεις ως απόροια κάποιου Skill, πχ το Engineering ή το Science ή κάποιου Stat που βάλαμε όταν δημιουργήσαμε το χαρακτήρα μας. Οι ηλίθιοι (Intelligence below average) χαρακτήρες μάλιστα έχουν έξτρα επιλογές διαλόγων με την ένδειξη Dumb, μια προσθήκη ιδιαιτέρως διασκεδαστική.
Το καλύτερο χαρακτηριστικό του Outer Worlds είναι το πόσο πεπλεγμένα είναι κάποια Quests και ο διάλογος. Πολλαπλές απαντήσεις είναι διαρκώς διαθέσιμες εξαιτίας του μουγγού χαρακτήρα μας και κάποιες από αυτές φέρουν βαρύτητα. Ο διάλογος είναι εξαιρετικά γραμμένος με φυσικές απαντήσεις και πολύ καλό έως άριστο Voice Acting. Τα Quests έχουν πολλούς τρόπους επίλυσης και διαφορετικά τέλη. 3,4 ή 5 διαφορετικά άτομα θα έχουν επιλύσει διαφορετικά κάποια Quests όπως συνέβει ακριβώς με εμάς. Για παράδειγμα μας ζητείται να βρούμε ένα αντικείμενο και έπειτα από αναζήτηση μαθαίνουμε ότι τα έχει η γιατρός στην πόλη. Μπορούμε είτε να το κλέψουμε από την αποθήκη της, είτε να Hackάρουμε τον Η/Υ της για να πειράξουμε τη λίστα των ασθενών της, είτε να τη σκοτώσουμε για να κλέψουμε το κλειδί της ή να της μιλήσουμε για να μας δώσει ένα Sidequest της πρώτα. Η πρώτη ‘μεγάλη’ απόφαση του παιχνιδιού στον πρώτο πλανήτη έχει φαινομενικά 2 επιλογές αλλα στην πραγματικότητα υπάρχουν παραλλαγές σε κάθε μία επιλογή.
H μάχη είναι όπως εμείς θέλουμε: Melee με 1handed ή 2handed σπαθιά, ρόπαλα, διαστημικά γαλλικά κλειδιά/κάβουρες ή Ranged με πιστόλια, Shotguns, Rifles κτλ. Για όσους επενδύσουν στο Science Skill υπάρχουν και τα διάφορα Science weapons όπως αυτό που παραμορφώνει τους εχθρούς με αστεία αποτελέσματα. Μέσω του άμεσου χειρισμού, τα όπλα νιώθουν καλά και το Shooting είναι σχετικά σφιχτό. Εκεί που υπήρχε το Vats στο Fallout έδω έχουμε κάτι αντίστοιχο και συνάμα διαφορετικό. Με το πάτημα του RB/R1 μπαίνουμε σε αργή κίνηση/Detective Mode που μας επιτρέπει να στοχεύουμε και να αναγνωρίζουμε τα πολλά αδύναμα σημεία: πχ στο κεφάλι έχουμε Blind, στα πόδια Cripple κτλ. Παράλληλα επενδύοντας ελάχιστα στο Determination μπορούμε να χρησιμοποιούμε το δυνατό Ability των Companions ακριβώς όπως στα παλαιότερα Mass Effect. Φυσικά μπορούμε να παίξουμε και Solo εφόσον το επιθυμούμε ή πεθάνει μόνιμα κάποιος Companion στη μεγαλύτερη δυσκολία.
Φυσικά όμως και δεν είναι ανάγκη να ανταλλάσουμε κουλτούρα μέσω πυροβολισμών και όσοι επενδύσουν στα Persuade/Intimidate/Lie θα βρουν συχνά ευκαιρίες να γλυτώσουν μάχες η ακόμα και ολόκληρα Sidequests μέσω του διαλόγου. Όλα είναι θέμα επιλογών.
Ο κόσμος του Outer Worlds είναι μία πραγματική υπερκαπιταλιστική δυστοπία. Στον κόσμο του The Outer Wοrlds χρειάζεται να προαγοράσεις τον τάφο σου, η ζωή σου ανήκει στην επιχείρηση και η υπερεργασία είναι υποχρεωτική αρετή. Ο τόνος όμως που μας δίνεται δεν είναι τραγικός/σκοτεινός σε φάση Cyberpunk αλλά συνήθως πιο φωτεινός και πιο κωμικός. Δεν είναι καθόλου λίγες οι φορές που θα γελάσουμε δυνατά είτε λόγω διαλόγου είτε λόγω μη σοβαρότητας της κατάστασης ενώ δε θα λέιψουν και οι πιο δραματικές στιγμές.
Αυτό αποτυπώνεται και στο πολύχρωμο Artstyle retro-sci-fi αισθητικής. Θα επισκεφτούμε κάποιους πλανήτες και άλλα μέρη διαφορετικής θεματολογίας. Από τον πανέμορφο και πιο μικρό Terra 2 και τον πιο μουντό και τεράστιο Terra 1, το Outer Worlds είναι Open World μικρής κλίμακας σε κάθε μέρος που επισκεπτόμαστε. Για τα πιο μεγάλα εσωτερικά μέρη όμως θα βλέπουμε και από μία οθόνη loading. Τα γραφικά μπορούν να είναι πολύ όμορφα πολλές φορές ενώ άλλες αδιάφορα. Παράλληλα το Artstyle ξεχωρίζει πολλές φορές. Στο ίδιο ύφος κυμαίνονται και οι Npcs με τους βασικούς χαρακτήρες να είναι πιο όμορφοι από τους αδιάφορους δευτεροκλασάτους.
Τα αρνητικά του παιχνιδιού έρχονται, ή καλύτερα, τα παρατηρούμε όσο πιο πολύ παίζουμε. Οι εχθροί δεν είναι δύσκολοι (όσο ανεβαίνουμε level) παρόλο που χρησιμοποιούν Cover και κάποιες στοιχειώδεις τακτικές δεν υπάρχει ποικιλία στις μάχες. Υπάρχουν συγκεκριμένα όπλα που επαναλαμβάνονται ως πιο δυνατές εκδόσεις (γιατί να μην υπάρχουν περισσότερα όπλα απλά;) ενώ ένας πλανήτης ίσως κουράσει λόγω του ότι είναι πολλαπλά πιο μεγάλος από τα υπόλοιπα μέρη. Τέλος, κάποια Quality of life Improvements που όμως δεν επιδρούν αρνητικά στην εμπειρία μας όπως: το να βλέπουμε πριν lootαρουμε αν το όπλο/armor είναι καλύτερο, όταν αγοράζουμε να μπορούμε να συγκρίνουμε με αυτά που φοράμε, το κείμενο θέλει μεγέθυνση για μεγαλύτερες οθόνες.
Το The Outer Worlds τελειώνει έγκαιρα όμως πριν καν αισθανθούμε κορεσμό και είναι ευχάριστο έως τον επιλογό του που θα δούμε τον αντίκτυπο των αποφάσεών μας. Πάνω όμως που θα πούμε ¨είναι μονότονο” μπαίνουμε στο τελευταίο και καλύτερο Act που αποκτά παραπάνω ενδιαφέρον. Για όποιον το τρέξει τον περιμένουν 18 ώρες διασκέδασης ενώ για ο πιο σχολαστικός Completionist θα λάβει 45 ώρες διασκέδασης τουλάχιστον. Το Replay Value υπάρχει και είναι δυνατό αφού ένας πολύ διαφορετικός χαρακτήρας μπορεί να τα κάνει μαντάρα με άλλο τρόπο!
Με το είδος των RPG να έχει υποστεί αραίωση και κακή διύλιση το The Outer Worlds έφτασε να μας υπενθυμίσει πως πρέπει να είναι το είδος. Ανυπομονονούμε για το αναπάντεχο και βελτιωμένο Sequel.
Το παιχνίδι αγοράστηκε και παίχτηκε στο Xbox One X στο Hard σε διάρκεια 65 ωρών.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
