Επιστροφή στα καλύτερα χρόνια της σειράς με τον καλύτερο τρόπο. Γνωρίστε ξανά τον μύθο με το The Legend of Zelda: Twilight Princess HD.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν, κι έχουν ειπωθεί πολλάκις, για την κληρονομιά και τακτική της Nintendo. Βαρετή, επαναλαμβανόμενη, πεισματάρα και πολλά ακόμη την «στολίζουν» κατά καιρούς. Όμως, ρωτώ: γιατί να αλλάξεις κάτι που δεν χρειάζεται αλλαγή; Γιατί να πάρεις το κορυφαίο και να το αλλάξεις για χάρη της διαφορετικότητας και μόνο; Η επανακυκλοφορία του The Legend of Zelda: Twilight Princess με ανανεωμένα γραφικά, gameplay και ήχο απαντά ακριβώς αυτή την ερώτηση με τον πιο εμφατικό τρόπο: μην αλλάξεις κάτι που δεν χρειάζεται αλλαγή.
Λίγο-πολύ, μια ματιά στον τίτλο ρίξαμε πριν λίγες εβδομάδες, όπου το preview μας κάλυψε τα κύρια σημεία της νέας έκδοσης. Για χάρη της ενημέρωσης όμως, θα φερθώ στο παιχνίδι σαν να κυκλοφόρησε πρώτη φορά, και θα καλυφθεί πλήρως κάθε «γωνιά» του. Κατανοώντας πως ίσως κάποιοι θα το βιώσουν για πρώτη φορά, όντας και παιχνίδι με μεγάλη έμφαση στην ιστορία, τα spoilers θα μείνουν στο ελάχιστο όμως μερικές γενικότητες θα συμπεριληφθούν.
Όπως στο ζενίθ της σειράς για πολλούς The Legend of Zelda: Ocarina of Time, έτσι κι εδώ ο Link ξεκινά ως απλός χωριάτης, βοηθός σε μια φάρμα σε ένα μικρό επαρχιακό χωριό της Hyrule. Η καθημερινότητά του αφορά σχεδόν αποκλειστικά την βοήθεια των συγχωριανών του όπως και τον νεαρών φίλων του. Άλλη μια μέρα όπως αυτές, ήρθαν όλα ανάποδα όταν τέρατα επιτέθηκαν στο χωριό, λεηλάτησαν και απήγαγαν κατοίκους. Ο «χαμένος» Link βρίσκεται αναίσθητος ως αποτέλεσμα της επίθεσης, και ξυπνά μεταμορφωμένος σε λύκο, σε έναν μυστηριώδη κόσμο, με την εξίσου άγνωστη αλλά και τερατόμορφη Midna να τον βοηθά — με αντάλλαγμα τις ικανότητές του.
Με συνοπτικές διαδικασίες και μετά από περίπου μια ώρα παιχνιδιού, όλα τα παραπάνω έχουν εδραιώσει την παρουσία τους και ένα γενικότερο ξεκαθάρισμα τύπου “who’s who” βοηθά τον παίκτη να εγκλιματιστεί. Tutorials, γνωριμία με τον κόσμο και τους χαρακτήρες αλλά και αναγνώριση της απειλής έχουν ήδη συμβεί και πλέον είσαι έτοιμος να «ξεχυθείς» στην ομορφότερη εκδοχή του μαγευτικού βασιλείου Hyrule.
Είναι εκπληκτικό το πόσα πολλά μπορούν να ειπωθούν από σκηνικά, ερημωμένα σπίτια, σπηλιές και δάση. Υπάρχει πλούσια ιστορία προς ανακάλυψη και πολλά κομμάτια του παζλ να ενωθούν για να δημιουργηθεί η συνολική εικόνα. Ο πρωταγωνιστής μας, όπως σε κάθε τίτλο της σειράς, είναι άλαλος και μονάχα γνέφει στις ελάχιστες φορές που έχει την ευκαιρία να μπει σε μια κουβέντα. Από την άλλη, το υπόλοιπο καστ χαρακτήρων λέει όσα είναι απαραίτητα για να στηθεί η σκηνή, αφήνοντας πολλά στην φαντασία του παίκτη, πλην σημαντικών λεπτομερειών της ιστορίας που φυσικά εξηγούνται εις βάθος, αργά ή γρήγορα. Ακόμη και τώρα, σχεδόν 10 χρόνια μετά, ένιωθα την «δίψα» να ανακαλύψω ποιος είναι ποιος, από την πριγκίπισσα του τίτλου ως τον μυστήριο Twilight King και την πηγή του «λυκόφωτος».
Κι είναι εξίσου σημαντικό το πόσο πολύ, παρά τα όσα σας κάνει ο τίτλος να πιστεύετε, ξεφεύγει από τη φόρμουλα του «σώσε την πριγκίπισσα». Παρότι πιστεύω ακόμη ότι η θεματολογία και δομή πλοκής του The Legend of Zelda: Majora’s Mask παραμένει η σκοτεινότερη της σειράς ως σήμερα, το Twilight Princess έρχεται δεύτερο με άνεση — αποτελεί, εξάλλου, άμεση συνέχιση εκείνης της ιστορίας. Σημαντικότερα θέματα από μια πριγκίπισσα διακυβεύονται, με γεγονότα που εξιστορούν το παρελθόν πολιτισμών ή παρουσιάζουν κλασικούς χαρακτήρες υπό νέο πρίσμα, δημιουργώντας έναν κλασικό, αγέραστο τίτλο που μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μελλοντικά παιχνίδια της σειράς.
Υπό αυτές τις συνθήκες, εικόνες που δεν φανταζόμασταν ποτέ σε ένα παιχνίδι αυτής της σειράς, «σοκάρουν» και δείχνουν από πολύ νωρίς την πρόθεση της Nintendo. Τα φαντάσματα είναι πιο αλλόκοτα και απειλητικά από ποτέ, καθώς πλέον δεν μιλάμε για ιπτάμενες σακούλες σούπερ μάρκετ με μάτια, αλλά για μορφές που θυμίζουν την κλασική φιγούρα του Χάρου. Θέματα όπως η απορρόφηση μιας κουλτούρας, η διαστρέβλωση αυτής με τον χρόνο ή ακόμη και η ιδέα κάποτε ο Link να επιστρατευτεί στην μεριά των κακών, όλα εξερευνώνται με γενναιότητα και προσφέρουν κάτι νέο για τα δεδομένα της σειράς, αλλά και κάτι φρέσκο για τους παίκτες που αρέσκονται στο να αναζητούν, να ανακαλύπτουν και να συνδέουν κομμάτια «παζλ» σε τέτοιες ιστορίες.
Εκεί, με μια λέξη, διαπρέπει. Το level design είναι ξεχωριστό, ακόμη κι όταν φλερτάρει με την επανάληψη ή την έλλειψη διαφορετικότητας. Μιλάμε για το ίδιο, θεωρητικά, σύμπαν κι έτσι είναι απλώς φυσιολογικό μερικά πράγματα να συνεχίζονται. Η Hyrule είναι ακόμη η Hyrule, οπότε είναι σαφές πως θα συναντήσετε γνώριμα τοπία, πόλεις, χωριά και μπουντρούμια, όμως όχι απαραίτητα με τον τρόπο που το κάνατε στο Ocarina of Time. Θα ξαναδείτε το Forest Temple, όμως με διαφορετική αρχιτεκτονική, διαφορετικούς γρίφους, ολοκαίνουριους εχθρούς και bosses, και θα υπερβείτε κάθε εμπόδιο χρησιμοποιώντας παλιά ή νέα gadgets, από τα οποία υπάρχει καλή ισορροπία.
Σχετική απογοήτευση είναι η δυσκολία των περισσότερων bosses, καθώς παρά το γεγονός ότι δείχνουν απειλητικοί και υπολογίσιμοι, δεν συμπεριφέρονται με τρόπο που δεν θα μπορούσες να προβλέψεις αν έδινες την απαιτούμενη σημασία στους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Έτσι, οι περισσότερες μάχες γίνονται μια απλή διαδικασία απομνημόνευσης και αντίδρασης, χάνοντας την ευκαιρία να γίνουν πραγματικά αξιομνημόνευτες, πλην μερικών λαμπρών εξαιρέσεων που «ζουν» στο άλλο άκρο. Η «αμαρτία» είναι πως το παιχνίδι δεν πάσχει, γενικότερα, στο κομμάτι της δυσκολίας — εν αντιθέσει, είναι μια τίμια και δίκαιη πρόκληση στο μεγαλύτερο μέρος του. Οι καρδιές που αναπληρώνουν την ζωή σου είναι δυσκολότερο να βρεθούν δίχως αρκετό ψάξιμο, πόσο μάλλον στη μέση μιας μάχης, ενώ οι απλοί εχθροί είναι μερικές φορές δυσκολότεροι από ένα boss, ειδικά όταν πρόκειται για ομάδες αυτών.
Τα dungeons αποτελούν κύριο μέρος της εμπειρίας, καθώς η ολοκλήρωσή τους επιφέρει νέα αντικείμενα ή την ευκαιρία για πρόοδο παρακάτω. Για να το πετύχεις αυτό, πρέπει να εξοικειωθείς με τον τρόπο χειρισμού του Link, και στις δυο μορφές του. Ο άνθρωπος Link είναι εξοπλισμένος με ασπίδα και σπαθί, διάφορα άλλα όπλα, τα gadgets του και αργότερα αποκτά πρόσβαση σε διάφορες στολές και εξοπλισμό που επηρεάζουν καταστάσεις. Ως τυπικό παιχνίδι The Legend of Zelda, είναι σχεδόν «ριζωμένος» στη γη και κάνει άλματα μόνο σε άκρες υπερυψωμένου εδάφους, όμως από την άλλη μπορεί να διαχειριστεί κάθε σενάριο μάχης με ευκολία — η γκάμα επιθέσεών του περιλαμβάνει κάρφωμα με το σπαθί, οριζόντιο ή κάθετο κόψιμο, κάρφωμα μετά από άλμα και πάει λέγοντας, με παράλληλη χρήση gadgets όπως το τόξο, η σφεντόνα και άλλα που μπορούν να γίνουν βασικά εργαλεία σου ή απλώς να σε ξελασπώνουν.
Από την άλλη, η δεύτερη μορφή του (αυτή του λύκου) είναι ένα εντελώς διαφορετικό σενάριο. Είναι πιο ευέλικτος, κάνει άλματα με ένα πλήκτρο, μπορεί να χρησιμοποιήσει την όσφρησή του για να βρει περάσματα ή κρυμμένα αντικείμενα, αλλά το κυριότερο, να χρησιμοποιήσει την Midna ως βοηθό σε σημεία που ο άνθρωπος Link απλώς δεν μπορεί να έχει πρόσβαση. Όταν αργότερα στο παιχνίδι αποκτάτε την ιδιότητα μεταμόρφωσης από και προς τις δύο μορφές, το παιχνίδι αποκτά αμέσως ένα ακόμη επίπεδο στην πολυπλοκότητα, καθώς πολλοί γρίφοι πλέον θα προϋποθέτουν την σκέψη και γνώση σας για δύο «χαρακτήρες», με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους.
Αυτό ισχύει κι εκτός dungeon, και ίσα-ίσα που θα πρότεινα να περάσετε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας έξω από αυτά, απλώς για να εξερευνείτε. Ο Link έχει το πιστό άλογο, Epona, από την πρώτη ουσιαστικά στιγμή παιχνιδιού κι έτσι η περιήγηση είναι πανεύκολη — κιαν δεν φτάνει αυτό, σε μετέπειτα σημείο η Midna προσφέρει τη δυνατότητα τηλεμεταφοράς μεταξύ σημείων-κλειδιών. Είναι ο πιο προσβάσιμος τίτλος της σειράς με διαφορά, δίχως να σημαίνει πως αυτό αφαιρεί από την συνολική εμπειρία. Υπάρχει πληθώρα από sidequests και mini games για να ασχοληθείτε, το καθένα με την δική του μορφή επιβράβευσης, και είναι σίγουρο πως το να κατεβαίνεις ένα χιονισμένο βουνό καβαλώντας ένα κομμάτι πάγου με σκοπό να κάνεις high score στον χρόνο, δεν θα γίνει βαρετό γρήγορα.
Ο χειρισμός του παιχνιδιού πραγματοποιείται είτε μέσω του GamePad είτε μέσω Wii U Pro Controller, πράγμα που σημαίνει ότι ο βολικός (για πολλούς) χειρισμός με Wii Remote και Nunchuk της έκδοσης Wii δεν υφίσταται πια. Από την άλλη, το καλύτερο στοιχείο αυτού του προτύπου, δηλαδή ο χειρισμός με κίνηση κατά το σημάδι, υπάρχει κατά τη χρήση του GamePad, με την επιλογή να αφαιρεθεί πλήρως και να χρησιμοποιείς μόνο τους μοχλούς. Προσωπικά, κράτησα την λειτουργία ως συμπλήρωμα στο σημάδι με μοχλούς, καθώς σε περιπτώσεις όπου χρειαζόταν ελάχιστη λεπτομέρεια, έκαναν το κόλπο με άνεση. Η οθόνη του GamePad χρησιμοποιείται ως χάρτης ή ως λίστα με τα αντικείμενα του inventory, για γρήγορη πρόσβαση, κάτι που σου λύνει τα χέρια σε αρκετά dungeons και γενικότερα γλυτώνει πολύ «νεκρό» χρόνο που συνήθως περνάμε στα μενού.
Στις νέες προσθήκες επίσης συγκαταλέγονται τα Hero Mode (σας ασκείται διπλή ζημιά), η μείωση αναγκαίων Twilight Tears από 16 σε 12 (απαιτούνται για κάθε περιοχή που χρειάζεται απελευθέρωση από το Twilight), και μια μικρή λεπτομέρεια που γλυτώνει πολλά νεύρα: η μεταμόρφωση του Link σε Wolf Link γίνεται με ένα πλήκτρο, οπότε ξεχνάς τον αχρείαστο διάλογο και το πλήκτρο επιβεβαίωσης κάθε μα κάθε μα κάθε φορά.
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει η υποστήριξη Amiibo. Η Limited Edition του τίτλου θα κυκλοφορήσει πακεταρισμένη με το Wolf Link Amiibo, ένα μεγαλύτερο από το φυσιολογικό Amiibo με τον Wolf Link να έχει στην πλάτη του την Midna. Η χρήση αυτού ξεκλειδώνει ένα επιπλέον, μη απαραίτητο dungeon που ονομάζεται Cave of Shadows, στο οποίο παίζεις αποκλειστικά ως Wolf Link και πρέπει να βγεις νικητής από 40 ορόφους γεμάτους εχθρούς, παγίδες και γρίφους. Δεν είχαμε πρόσβαση στο Amiibo κατά τη διάρκεια δοκιμής και συγγραφής, όμως θα προστεθεί μια σύντομη γνώμη για το dungeon αυτό όταν φτάσει στα χέρια μας.
Άλλα Amiibo, δηλαδή της σειράς Super Smash Bros., είναι συμβατά και προσφέρουν τα δικά τους αντικείμενα ή gameplay αλλαγές. Ο Ganondorf προσθέτει ένα x2 damage multiplier, το οποίο συνεργάζεται με το Hero Mode για να το τετραπλασιάσει συνολικά, ενώ οι Sheik και Zelda σου προσφέρουν καρδιές — οι Link και Toon Link, αντίστοιχα, προσφέρουν βέλη.
Φτάνουμε και στο τεχνικό κομμάτι, σίγουρα το κυριότερο για ένα remaster. Το ευχάριστο είναι πως έχουμε ριζικές αλλαγές σχεδόν παντού, με ανανεωμένα ή και ολοκαίνουρια textures σε αμέτρητα αντικείμενα και χαρακτήρες, τα οποία κάνουν τις εκδόσεις Wii και GameCube να μοιάζουν απαρχαιωμένες. Λειτουργεί σε 1080p ανάλυση με αψεγάδιαστα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως την πρώτη φορά που εισέρχεστε σε περιοχή με έντονη ομίχλη όπου τα καρέ θα πέσουν για λίγα δευτερόλεπτα.
Σε συνδυασμό με τον νέο φωτισμό και την φανερά καλύτερη υφή, η ποιότητα έχει ανέβει κατακόρυφα, όμως η ηλικία του τίτλου είναι εμφανής. Τα μοντέλα έστω των κύριων χαρακτήρων έχουν μεν βελτιωθεί, όμως μονάχα όσον αφορά το «ντύσιμο» κι όχι το μοντέλο καθεαυτό. Έτσι, παρά την ομαλότητα που χαρακτηρίζει τις εικόνες, υπάρχουν στιγμές που φαίνονται ξεκάθαρα πράγματα που δεν ανήκουν σε αυτή τη γενιά κονσολών, είτε λέγονται animations, είτε μοντέλα με χαμηλότερο αριθμό πολυγόνων, που σημαίνει λιγότερη λεπτομέρεια. Προς τιμήν του, δείχνει φανταστικό αν και όχι τεχνολογικά κορυφαίο, και ενώ δεν γνωρίζω τα όρια της μηχανής που χρησιμοποιεί για να λειτουργεί, είμαι σίγουρος πως οι «μάγοι» της Nintendo και της Tantalus Media θα μπορούσαν να πετύχουν κάτι ακόμη καλύτερο από αυτό που τελικά παίρνουμε.
Στο κομμάτι του ήχου, πολλοί ίσως θυμούνται πως η Αχίλλειος πτέρνα του τίτλου ήταν η μουσική του. Όχι πως το soundtrack ήταν άσχημο — κάθε άλλο, ήταν άλλη μια αξιομνημόνευτη λίστα κομματιών για τη σειρά που σε συνόδευαν από την αρχή ως το τέλος του επικού ταξιδιού σου. Όμως, η ποιότητα του ήχου ήταν αυτή που έδινε μια απόκοσμη, αφύσικη χροιά σε ένα κατά τ’ άλλα εξαιρετικό σύνολο τραγουδιών. Πλέον, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος αυτών έχει ανανεωθεί όπως και τα γραφικά, κι έτσι η εμπειρία συμπληρώνεται με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία.
Κλείνοντας, θα πρότεινα το The Legend of Zelda: Twilight Princess HD σε κάποιον; Αν είχε παίξει τις πρώτες εκδόσεις, ναι. Με επιφύλαξη μεν, λόγω των μικρών αριθμητικά αλλά μεγάλων σημασιολογικά αλλαγών στο παιχνίδι, με δυνατό «χαρτί» μου την εξαιρετικά μεγάλη βελτίωση στο οπτικοακουστικό κομμάτι αλλά και αυτό του χειρισμού. Αν δεν τις είχε παίξει, θα το πρότεινα με κλειστά μάτια, δεμένα χέρια, και ό,τι άλλο παρόμοιο σκεφτείτε (αλλά κρατήστε το σε λογικά επίπεδα). Είναι μια ώριμη ιστορία, μασκαρεμένη με παραμυθένιους τόπους και πριγκίπισσες, τέρατα και μαγεία. Είναι όμως, επίσης, ένα ταξίδι που θα σου μείνει αξέχαστο για χρόνια αφότου το τερματίσεις. Αν κάποιος με ρωτούσε ποιο παιχνίδι της σειράς αντιπροσωπεύει καλύτερα το πνεύμα της σειράς, από κάθε άποψη και με όλη μου την ειλικρίνεια, θα του έλεγα να ξεκινήσει με το The Legend of Zelda: Twilight Princess HD.
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]
Ταυτότητα Παιχνιδιού
Πλατφόρμα που χρησιμοποιηθήκε για Review: Wii U
Είδος: Action Adventure
Κυκλοφορεί για: Wii U
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 04/03/2016
Εκδότρια εταιρία: Nintendo
Εταιρία ανάπτυξης: Nintendo, Tantalus Media
Το παιχνίδι μας παραχωρήθηκε από την Nintendo of Europe για τις ανάγκες του review, την οποία και ευχαριστούμε θερμά.
[/vc_column][/vc_row]
