Ξεκινώντας την «πειρατική» ζωή του σαν expansion του Assassin’s Creed Black Flag του 2013 και μετά από, χωρίς υπερβολή, δεκάδες αναβολές και σαράντα κύματα το Skull and Bones κατάφερε να έρθει στα χέρια μας, από ποια άλλη, την προσωπικά αγαπημένη Ubisoft, ανεπτυγμένο κυρίως από το Studio της Σιγκαπούρης. Για όσους πιθανόν να μην έχουν ακούσει για τον τίτλο όλα αυτά τα χρόνια, η κεντρική ιδέα ήταν να μεταφέρουν τις φανταστικές πειρατικές ναυμαχίες του Black Flag σε ένα νέο διαδικτυακό παιχνίδι, όπου θα μπορούμε να φτιάξουμε το δικό μας πειρατικό καράβι και crew, να συνεργαστούμε ή να αντιμετωπίσουμε διαδικτυακά άλλους επίδοξους μεγαλό-πειρατές σαν και του λόγου μας και να κατακτήσουμε τη καλύτερη πειρατική φήμη των ωκεανών (κυρίως του Ινδικού). Το τελικό αποτέλεσμα έχει τις δυνατές του στιγμές αλλά και στιγμές που δυστυχώς απογοητεύουν.
Αρχικά να αναφέρω ότι δεν έχει κάποια ιστορία ή έστω ένα ουσιαστικό σενάριο να ακολουθήσουμε πέρα από το εισαγωγικό που είμαστε ένας καπετάνιος ο οποίος ηττήθηκε ολοκληρωτικά και καλείται να ξεκινήσει την σταδιοδρομία του από την αρχή. Κάπου εκεί δημιουργούμε τον χαρακτήρα μας από ένα βασικό character creation σύστημα και με το σαπιοκάικο μας τραβάμε για τον «παράδεισο των πειρατών» του Sainte-Anne. Από εκεί και πέρα η συλλογή resources και blueprints, για να μην πω απευθείας grinding, είναι το άλφα και το ωμέγα προκειμένου να κατασκευάσουμε εργαλεία, πλοία, όπλα, κοστούμια και όλα αυτά αυτά που απαιτούνται για έναν σωστό πειρατή σαν την αφεντιά μας, που θα βγαίνει από το προστατευμένο λιμάνι στην ανοιχτή θάλασσα με περίσσια αυτοπεποίθηση. Σε γενικές γραμμές λοιπόν τον χρόνο μας τον σπαταλάμε στη συλλογή των resources που ανέφερα πριν από λίγο, στη διαχείριση των πειρατικών μας και των επιμέρους στοιχείων τους και σε κάποιο βαθμό στις ναυμαχίες, αν και αυτές έγκεινται κυρίως και στην επιλογή μας. Μην σας τρομάζουν τα resources που αναφέρω ξανά και ξανά, γιατί όντως είναι πολλά αλλά το Studio της Ubisoft Singapore έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο να μας τα παρουσιάζει με ευδιάκριτο σχετικά τρόπο ειδικά για αυτά που απαιτούνται κάθε φορά.
Όταν βγαίνουμε λοιπόν στην ανοιχτή θάλασσα και στον τεράστιο χάρτη του παιχνιδιού, το Skull and Bones δείχνει τη δύναμή του καθώς η πλεύση, αν μπορώ να το θέσω έτσι, με το καράβι είναι πραγματικά απολαυστική και αρκετά αντιπροσωπευτική με αυτή που μπορεί να φανταστεί κάποιος έχοντας στο χειρισμό του ένα πλωτό μέσο κάθε φορά, το οποίο πέρα από τα διαφορετικά χαρακτηριστικά και στατιστικά που διαθέτει το καθένα, επηρεάζεται από τις δυναμικές καιρικές συνθήκες, τους ανέμους και τη θάλασσα την ίδια. Οι ναυμαχίες αποτελούν επίσης highlight με τις προσπάθειες μας να επικεντρώνονται στο να αποκτήσουμε περισσότερα καράβια, διαφορετικών χαρακτηριστικών και επιδόσεων, να τα εξοπλίσουμε κατάλληλα όχι μόνο διακοσμητικά και με μέσα άμυνας και προστασίας αλλά φυσικά με όπλα κάθε είδους (κανόνια μικρού και μεγάλο βεληνεκούς, mortars κλπ.), μέσα από ένα μεγάλο οπλοστάσιο που διαθέτει ο τίτλος. Μάλιστα δεν αργούμε αντιληφθούμε το πόσο βαθιά είναι τα RPG στοιχεία του παιχνιδιού κάτι που εκ πρώτης άποψης μπορεί να μην γίνεται αντιληπτό. Ένα μεγάλο μου παράπονο στις ναυμαχίες όμως είναι το ανύπαρκτο boarding που τόσο θαυμάσαμε και απολαύσαμε στο Black Flag. Εδώ λοιπόν όταν έχουμε φέρει το αντίπαλο καράβι στο σημείο να το πλησιάσουμε και να κάνουμε απόβαση το μόνο που βλέπουμε είναι ένα animation σε αντίθεση με το Black Flag που ανεβαίναμε πάνω στο αντίπαλο πλοίο με το crew μας και γινόταν χαμός. Γενικά η εμπειρία μας εκτός πλοίου, on foot που λέμε, έχει προοπτική τρίτου προσώπου και περιορίζεται απλά στην περιήγηση, τους διαλόγους και την αλληλεπίδρασή μας στα shops. Για να επιστρέψω όμως εντός του υγρού στοιχείου, θα βρούμε πολλά σημεία ενδιαφέροντος, θα ανακαλύψουμε προορισμούς, θα έρθουμε αντιμέτωποι με καράβια κάθε είδους ενώ οφείλω να διευκρινίσω ότι αργότερα μέσα στο παιχνίδι «ξεκλειδώνουμε» και PvP, μιας και δεν το έχω δει να αναφέρεται συχνά.
Τεχνικά ο τίτλος αν και έχει κάποια στοιχεία που ξεχωρίζουν, όπως οι καιρικές συνθήκες και τα εφέ που τις απαρτίζουν εντούτοις η μηχανή γραφικών που στηρίζεται δείχνει σχεδόν απαρχαιωμένη και θα τολμήσω να πω στα επίπεδα του Black Flag που κυκλοφόρησε πριν από περίπου μια δεκαετία. Τη δουλειά τους την κάνουν, ναι και το ελαφρυντικό της μακρόχρονης και και προβληματικής ανάπτυξης το έχει το στούντιο αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι ήθελα κάτι παραπάνω, ειδικά όταν ερχόμουν αντιμέτωπος με τα μοντέλα των χαρακτήρων.
Ολοκληρώνοντας, το Skull and Bones με εντυπωσίασε και μόνο που κυκλοφόρησε καθώς άλλος στη θέση της Ubisoft πιθανώς να το είχε ακυρώσει προ πολλού. Έχει τα δυνατά του σημεία, όπως την πλεύση στην ανοιχτή θάλασσα και τις ναυμαχίες αλλά με την ανύπαρκτη ιστορία, παρά το φανταστικό πειρατικό σετάρισμα του 17ου αιώνα, η προσπάθεια για συλλογή resources και η αναβάθμιση του επίπεδου μας, πέρα από grindy καταλήγει μέχρι και επαναλαμβανόμενη. Θεωρώ βέβαιο όμως ότι η Ubisoft θα συνεχίζει να το υποστηρίζει, ήδη που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει κυκλοφορήσει η Season 1 με πολλά events και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Το προτείνω λοιπόν σε αυτούς που θέλουν να ζήσουν μια πειρατική ζωή αλλά όχι στην αρχική τιμή που κυκλοφόρησε.
Ευχαριστούμε τις Ubisoft και CD Media για τη διευκόλυνση πραγματοποίησης του Review.
Τι σημαίνουν οι βαθμολογίες στο Busted
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
