Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, αναβιώνουμε τον θρύλο με το Shenmue III. Ο Ryo και η Shenhua ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους, όμως στέκεται στα πόδια του το τρίτο μέρος της σειράς;
Το Dreamcast ήταν μια κονσόλα που, παρότι αγαπήθηκε από πολλούς, αγοράστηκε από λίγους. Αυτό οδήγησε τη SEGA μακριά από τη δημιουργία και παραγωγή κονσολών, και μετατράπηκε σε απλή εκδότρια. Όμως, οι εμπειρίες που ζήσαμε στην τελευταία της κονσόλα, μας ακολουθούν και μας φέρνουν χαμόγελα ακόμη και τώρα, σχεδόν 20 χρόνια αργότερα. Μια από αυτές τις εμπειρίες, ήταν το Shenmue.
Για το πόσο πρωτοποριακό παιχνίδι ήταν, έχω επεκταθεί σε αντίστοιχο άρθρο μου, ενώ πέρυσι, έγραψα την άποψή μου για την, τότε φρέσκια, συλλογή Shenmue I & II. Μπορείτε, λοιπόν, με ασφάλεια να υποθέσετε πως τα Shenmue μού αρέσουν και περίμενα υπομονετικά το τρίτο μέρος της σειράς… και θα έχετε δίκιο. Η πραγματική ερώτηση, όμως, είναι: άξιζε την αναμονή; Καθίστε αναπαυτικά, φτιάξτε ζεστό τσάι, και ελάτε να ταξιδέψουμε στην μαγευτική και μακρινή Κίνα, ώστε να βρούμε την απάντηση.
Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία, με πολύ λίγα λόγια: ο Ryo Hazuki κυνηγά τον μυστηριώδη Lan Di, τον Κινέζο δολοφόνο του πατέρα του. Η αναζήτησή του, τον πήγε από την Ιαπωνία στο Hong Kong και, πλέον, στην Κίνα, καθώς τα ίχνη τού Lan Di εντοπίστηκαν στο χωριό τής Shenhua Ling. Μάλιστα, πρόκειται για το χωριό όπου δύο μαγικοί καθρέπτες δημιουργήθηκαν πριν αμέτρητα χρόνια, και οι οποίοι αποτελούν τον κύριο στόχο τού Lan Di, όμως η χρησιμότητά τους παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο – στο οποίο μπορεί να ρίξει φως η Shenhua.
Η ιστορία εκδίκησης τού Ryo, συνεχίζεται αμέσως μετά το τέλος τού Shenmue II, με τους Ryo και Shenhua σε μια σπηλιά, όπου ανακάλυψαν δύο μεγάλες εκδοχές των καθρεπτών που κυνηγά ο Lan Di. Στο χωριό Guilin, λοιπόν, βρίσκεται ο γρίφος για το επόμενο βήμα της δυάδας. Ξεκινώντας το περπάτημα προς τα ενδότερα, εντυπωσιάστηκα από τον σχεδιασμό του περιβάλλοντος. Παρότι, ναι, τα γραφικά δεν είναι αυτό που θα περιμέναμε εν έτει 2019, η όποια τεχνική υπερανάλυσή τους θα ήταν άστοχη, αφού ο παράγοντας «ομορφιά» δεν είναι κάτι μετρήσιμο. Και το Shenmue III, με τα όποια μειονεκτήματά του στον τεχνικό τομέα, παραμένει ένα παιχνίδι ικανό να μαγέψει, όπως όταν το πρώτο παιχνίδι μας έκοψε την ανάσα με τα όσα κατάφερε σε ένα… «απλό Dreamcast».
Αφότου προσπέρασα την αρχική συγκίνηση, παρατήρησα πως ακόμη και το gameplay συνεχίζει από εκεί που έμεινε το Shenmue II – για καλή και κακή μου τύχη. Με όλη μου την ειλικρίνεια, θεωρώ πως κανένα Shenmue δεν είναι εμπορικό παιχνίδι, και το έχω αποδεχτεί με όσα αυτό σημαίνει. Όμως, αυτό συνεπάγεται ελευθερία και πειραματισμό, όπως και ακέραιο όραμα, πράγματα που ο Yu Suzuki αξιοποιεί στο έπακρο, και για άλλη μια φορά, έχουμε στα χέρια μας ένα ακατέργαστο «διαμάντι»: φιλόδοξο, μαγευτικό στην όψη, που με την κατάλληλη δουλειά μπορεί να γίνει κάτι πραγματικά μοναδικό.
Από όταν μπήκα στο χωριό κι έπειτα, ξεκίνησαν τα tutorials: σύντομα και, δυστυχώς, καθόλου περιεκτικά. Για ένα παιχνίδι όπως το Shenmue III, θεωρώ μεγάλο φάουλ να μην υπάρχουν επαρκείς οδηγίες για τις βασικά ενέργειες και μηχανισμούς, καθώς παρά την ομοιότητα των μηχανισμών με τα παλαιότερα παιχνίδια, κυκλοφορεί δύο δεκαετίες αργότερα, και ρισκάρει να ξενίσει ένα τεράστιο κοινό που δεν έχει προηγούμενη επαφή με τη σειρά. Όπως και τότε, το βασικό gameplay παραμένει απαράλλαχτο στον κορμό του, καθώς, ως Ryo, συναναστρέφεσαι με τους γύρω σου για να συλλέξεις πληροφορίες και να έρθεις πιο κοντά στον Lan Di, ενώ ταυτόχρονα εκπαιδεύεσαι στις πολεμικές τέχνες και παλεύεις για τα προς το ζην.
Ιδιαίτερα εύκολα στο άκουσμα, όμως υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να συνοπολογίσετε. Αρχικά, ένας νέος μηχανισμός κάνει τον Ryo να κουράζεται όσο περπατάει ή κάνει κάποιες ενέργειες, και η ίδια μπάρα ενέργειας αποτελεί το HP του. Οπότε, πρέπει να κουβαλάτε διαρκώς φαγητό στην τσάντα σας και να έχετε ένα πλάνο για το πού θα κινηθείτε, ειδάλλως κινδυνεύετε να βρεθείτε στις τρεις τελευταίες, κίτρινες «μπίλιες» ενέργειας, οι οποίες ανανεώνονται με τον χρόνο, όμως κάνουν το τρέξιμο πολυτέλεια – και με τους ρυθμούς του παιχνιδιού, το περπάτημα είναι σαν… κατάρα όταν θέλεις να κάνεις κάτι.
Επιπλέον, οι μέρες κυλούν όπως στην πραγματικότητα (σε πολύ μικρότερους κύκλους, φυσικά), κι αυτό επηρεάζει τα ωράρια καταστημάτων, το πού βρίσκονται οι χωρικοί ή κάποια γεγονότα, μεταξύ άλλων. Όταν νυχτώνει, λοιπόν, η σοφότερη κίνηση είναι ο έλεγχος των σημειώσεων στην ατζέντα σας, ώστε να σκεφτείτε το αυριανό σας επόμενο βήμα, προτού κοιμηθείτε για να φορτίσετε τις (μεταφορικές) μπαταρίες σας. Ευτυχώς, για πολύ σημαντικά γεγονότα ή πολύ βασικές διαδρομές (π.χ., σπίτι προς πλατεία χωριού), ενσωματώθηκε ένα σύστημα fast travel που σας κερδίζει αρκετό χρόνο μέσα στη μέρα.
Για να προμηθευτείτε φαγητό, ή οτιδήποτε άλλο απαιτεί χρήματα, πρέπει να δουλέψετε – κυριολεκτικά. Καθώς θεωρώ βασικό να μιλάτε σε όποιον βρίσκετε μπροστά σας, σίγουρα θα βρείτε σχετικά νωρίς μια δουλειά, όπως το να κόβετε ξύλα, η οποία δεν θα σας κάνει πλούσιους, όμως θα φροντίσει να έχετε τα βασικά για να περνάτε τη μέρα σας όσο ερευνείτε το χωριό Guilin. Παράλληλα, αν δεν αφήνετε κανέναν στην ησυχία του, η ατζέντα σας θα γεμίσει γρήγορα με πληροφορίες που μπορείτε να αξιοποιήσετε για να καταλήξετε στο επόμενο στάδιο της έρευνάς σας.
Ο χρόνος είναι, σχεδόν κυριολεκτικά, χρήμα στον κόσμο του Shenmue, κι αυτό αντικατοπτρίζεται παντού, από την ανάγκη για εργασία έως τη δυνατότητα να ζήσετε το “bad ending” αν δεν έχετε καταφέρει να τερματίσετε το παιχνίδι μέσα σε επτά (in-game) μήνες. Είναι θετικό που, έστω κι αν δεν είναι πολύ αυστηρό σαν όριο, υπάρχει η συναίθηση του χρόνου. Σε πολλά παιχνίδια, open world και μη, οι κακοί φαίνεται να σας περιμένουν υπομονετικά για όσο χρειάζεται, προτού προχωρήσουν σε περαιτέρω κακές πράξεις – αυτό δε συμβαίνει, στο Shenmue, και αμέσως το κάνει λίγο πιο οργανικό, πιο αληθινό.
Ένας άλλος τομέας με εξαιρετικό ρεαλισμό, είναι οι πολεμικές τέχνες. Εμφανώς επηρεασμένο από κλασικές ταινίες πολεμικών τεχνών, το Shenmue πάντα έδινε βάση στις μάχες και οι μηχανισμοί ήταν πιο κοντά σε ένα παιχνίδι fighting παρά σε ένα adventure, με πολλαπλά combos και κάθε πλήκτρο να αντιστοιχεί σε ένα άκρο, πέραν των ενεργειών άμυνας και αποφυγής. Στο dojo του χωριού, για αρχή, μπορείτε να εξασκήσετε τις τεχνικές σας κόντρα σε άλλους μαθητές και να αυξήσετε την δύναμή σας, ενώ αν κάνετε ασκήσεις που αυξάνουν την αντοχή σας, συνδυαστικά, ανεβαίνει το Kung Fu level σας, το οποίο αργότερα γίνεται βασικό για την απόκτηση νέων τεχνικών μάχης, αλλά και για να ανταπεξέλθετε στις πιο δύσκολες δοκιμασίες του παιχνιδιού.
Σαν τον Ryo, έτσι κι ο παίκτης πρέπει να αγκαλιάσει αυτή τη φιλοσοφία γαλήνης, σταδιακής ανάπτυξης και αυτοβελτίωσης, για να αποκομίσει τα μέγιστα από το παιχνίδι. Μιλώντας σε όλους, παρατηρείτε την προσωπικότητα του καθενός και το πόσο καλογραμμένοι, φυσιολογικοί και γεμάτοι ατέλειες είναι όλοι τους. Μέσα από τη δουλειά, εκτιμάτε τον χρόνο που «χάνετε» και τα χρήματα που κερδίζετε, διότι έρχονται δύσκολα, και απαιτούν σωστή διαχείριση για να μη φύγουν εύκολα. Είναι πανέμορφα τα mini games που βρίσκετε τριγύρω, όμως αξίζουν την επένδυση χρημάτων, όταν δεν έχετε να φάτε; Η ορθή διαχείριση πόρων είναι κάτι που σπανίζει σε τέτοιου είδους παιχνίδια, και το να εφαρμόζεις λογική στην καθημερινότητά σου ίσως ακούγεται (και είναι) βαρετό για κάποιους, όμως για άλλους, είναι άλλη μια πρόκληση. Καμιά φορά, δεν χρειάζεται να σώζεις τον κόσμο ή να πολεμάς στρατούς για να νιώσεις πως κάνεις κάτι σημαντικό. Απλά, να έχεις φαγητό στο πιάτο, να γίνεσαι ολοένα και καλύτερος στο kung fu, και να ψάχνεις τον δολοφόνο του πατέρα σου.
Δυστυχώς, τα όρια του budget είναι εύκολα ορατά, σε όσα έχω περιγράψει έως τώρα. Μια από τις ανακοινώσεις-«βόμβα» στην E3 2015, το Shenmue III αποτελεί προϊόν Kickstarter, παρότι κατέληξε στα χέρια της Deep Silver, η οποία το κυκλοφόρησε στην ευρύτερη αγορά. Με λιγοστά εκατομμύρια στα χέρια τους, ο Yu Suzuki και η Ys Net έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν, εστιάζοντας στη συνέχιση της ιστορίας, που είναι ο βασικός πυλώνας τού Shenmue, έπειτα στους μηχανισμούς που του δίνουν την ταυτότητά του, και μετά σε όλα τα υπόλοιπα.
Οι μάχες, παρότι εντυπωσιακές μέσα από τον ρεαλισμό τους, δείχνουν πως τα animations θέλουν πολλή δουλειά, ενώ το ΑΙ των αντιπάλων είναι αρκετά παθητικό, κάνοντάς τους να στηρίζονται στην δύναμη των στατιστικών τους παρά στην μαχητική τους ευφυία. Αντίστοιχα, από τα πρόσωπα έως και τις απλές κινήσεις όλων γύρω, τα πάντα μοιάζουν «ξύλινα», μονοκόμματα. Οι διάλογοι, από τους οποίους θα ακούσετε πολλούς, είναι γραμμένοι ώστε να έχουν φυσικότητα, όμως οι φωνές των ηθοποιών δεν κάνουν την ανάλογη δουλειά. Τα μενού, δε, μοιάζουν πολύ απλά και πρόχειρα, σαν να βρίσκονται εκεί απλώς για να εξυπηρετήσουν τον σκοπό τους.
Από την άλλη πλευρά, τα μοντέλα των χαρακτήρων, έχουν αρκετή λεπτομέρεια και ποιότητα, ενώ κάτω από ιδανικό φωτισμό, η εικόνα μπορεί να εντυπωσιάσει και να ξεχάσετε όλες τις ελλείψεις του τεχνικού τομέα. Να βλέπεις το φεγγάρι, πίσω από το δέντρο sakura στον κήπο τής Shenhua, είναι μια μαγική στιγμή και όποτε τη ζούσα, ο αριθμός πολυγόνων, των pixels ή των animations, δεν με απασχολούσε. Η μουσική, ένα από τα ισχυρά σημεία της σειράς, παραμένει ένα σημαντικό και περιποιημένο κομμάτι της εμπειρίας, έτοιμο να σας ταξιδέψει στην μακρινή Κίνα και στα αγνά, εξοχικά τοπία της, με έντονο το συναίσθημα της νοσταλγίας.
Αλλά, όσο κι αν με πικραίνουν τα στραβοπατήματά του, οι σχεδόν 30 ώρες που μου χάρισε, είναι κάτι που δεν θα έδινα πίσω ως αντάλλαγμα για καλύτερα γραφικά ή ομορφότερα μενού. Το Shenmue III είναι αυτό το σπάνιο παιχνίδι, όπου τα βαρετά, συνηθισμένα, καθημερινά πράγματα είναι αυτά που το κάνουν τόσο ξεχωριστό. Το παιχνίδι όπου, το πρωί κόβεις ξύλα, το απόγευμα παίζεις παιχνίδια στο υπαίθριο πανηγύρι, και το βράδυ τρέχεις στο σπίτι για ύπνο, έπειτα από σκληρή προπόνηση στο dojo – ανυπομονώντας να κάνεις τα ίδια ακριβώς πράγματα αύριο, και μεθαύριο, και όσο χρειαστεί, έως ότου νιώσεις έτοιμος για το επόμενο βήμα στην περιπέτειά σου.
Ευχαριστούμε πολύ την Enarxis Dynamic Media, για την έγκαιρη παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του review.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
