Lara-mbo Croft!
Το 2013 ξεκίνησε, στην προηγούμενη γενιά κονσολών, η τριλογία με το Reboot του Tomb Raider, εκπλήσσοντας ευχάριστα άπαντες και πρώτο εμένα, δίνοντας έναν αέρα φρεσκάδας στο franchise και ειδικότερα στο κορίτσι μου, τη Lara Croft, σε σημείο να μπορεί να κοιτά στα μάτια παιχνίδια για τα οποία, καλώς ή κακώς, κυρίως λόγω ύφους και είδους συγκρίνεται, όπως το Uncharted. Το Reboot αλλά και το Sequel που ακολούθησε, Rise of the Tomb Raider, και ξεκίνησε το ταξίδι του ως αποκλειστικότητα για το Xbox One πριν έρθει ένα χρόνο αργότερα και στο PS4, αναπτύχθηκαν από την Crystal Dynamics. Το Shadow of the Tomb Raider όμως από την άλλη, που φαινομενικά κλείνει την τριλογία, πέρασε στα χέρια της Eidos Montreal, γνωστή για τα τελευταία Deus Ex, με την Crystal Dynamics να παραμένει σε υποστηρικτικό πλέον ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι οι αλλαγές από το Rise στο Shadow είναι τόσο μεγάλες; Δεν θα το έλεγα αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω ότι υπάρχει μία διαφορετική προσέγγιση στο ρόλο και το χαρακτήρα της Lara Croft.
Το Shadow of the Tomb Raider, παρά την αλλαγή του Studio ανάπτυξης, αποτελεί ένα απευθείας Sequel του Rise of the Tomb Raider, με το σενάριο να τοποθετείται δύο μήνες μετά, με την Lara και τον πληθωρικό φίλο της Jonah, να ακολουθούν τα χνάρια της παραστρατιωτικής οργάνωσης Trinity και να βρίσκονται στην αναζήτηση ενός ασημένιου κουτιού που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μέσω φυσικών καταστροφών και πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί η κατοχή του από λάθος χέρια, όπως αυτά του Pedro Dominguez που εκπροσωπεί την Trinity. Όλα αυτά οδηγούν τους ήρωες μας στη λατινική Αμερική και σε σκηνικά του τροπικού Αμαζονίου. Ξεκάθαρα δεν μιλάμε για το πιο πρωτότυπο σενάριο και αποτελεί το πιο αδύναμο στοιχείο του παιχνιδιού αλλά έχει τις στιγμές του, κυρίως όταν η Lara αλληλεπιδρά με τον Jonah και χαρακτηριστικό παράδειγμα θα αναφέρω λίγο παρακάτω. Ένα άλλο σημείο που θέλω να θίξω και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν το εκμεταλεύτηκε η ομάδα ανάπτυξης, αποτελεί ένα flashback με τη Lara στην παιδική της ηλικία που και playable είναι και προσδίδει λίγο στο υπόβαθρο της ιστορίας και ενδιαφέροντες γρίφους έχει αλλά συναντούμε μέσα στη βασική ιστορία μόνο ένα! Είναι σαν το τοποθέτησαν και απλά μετά να ξέχασαν να βάλουν κάποιο ακόμα.
Από εκεί και πέρα, το στιβαρό gameplay για το οποίο ξεχώρισαν οι προκάτοχοί συνεχίζει να εντυπωσιάζει και να προσδίδει ευχαρίστηση και αυτοπεποίθηση στον παίκτη. Η Lara κινείται στο χώρο υπέροχα, το shooting κομμάτι ειδικά με τη χρήση του τόξου είναι εθιστικό ενώ έχουν γίνει κάποιες προσθήκες όσον αφορά το platforming κομμάτι με την είσοδο γάντζου, κάτι αντίστοιχο από αυτό που θυμόσαστε από το Uncharted 4, αλλά και αναρριχητικών παπουτσιών, που κάποια στιγμή βρίσκουμε μέσα στο παιχνίδι, για να κρεμιόμαστε ανάποδα από βράχους που πρέπει να σκαρφαλώσουμε. Η προσέγγιση στις μάχες όμως έχει αλλάξει αρκετά. Πλέον, το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού και οι περιοχές που συναντούμε εχθρούς μας ωθούν να κινούμαστε stealth καθώς η απευθείας αντιπαράθεση ακόμα και στο μεσαίο επίπεδο δυσκολίας δεν μας χαρίζεται. Μ’ άρεσε πάρα πολύ η προσθήκη του καμουφλάζ, με τη Lara να λασπώνεται από κάτι γούρνες προκειμένου να μην γίνεται τόσο αντιληπτή όταν κρύβεται στις φυλλωσιές. Στοιχείο που θυμίζει λίγο από Rambo, και μιας που έφτασα εδώ να αναφέρω και αυτό που έκανα λόγο λίγο πριν. Ενώ λοιπόν το παιχνίδι μας προκαλεί να παίξουμε stealth υπάρχει ένα σημείο της ιστορίας με την Lara να τα παίρνει, να βγαίνει βρεγμένη και λασπωμένη από μία λίμνη, να αρπάζει ένα αυτόματο όπλο και να αρχίσει να γαζώνει. Το λάτρεψα αυτό το σημείο!
Επίσης, έχουμε να κάνουμε και με έναν πιο open world προσανατολισμό, αφού πλέον η Lara μπορεί να περιηγηθεί στα λιγοστά τροπικά χωριά που συναντούμε, να συνομιλήσει με κατοίκους που είτε θα ξεκλειδώσουν ένα side mission, είτε θα αποκαλύψουν ένα σημείο ενδιαφέροντος στο χάρτη είτε θα πουν κάτι απλά για να πουν. Κρυφές σπηλιές έχουμε και εδώ για να ανακαλύψουμε και να εξερευνήσουμε και που θα μας βοηθήσουν να κερδίσουμε πόντους για να ξεκλειδώσουμε κάποιο skill ή να συμπληρώσουμε μία στολή για την Lara με το δικό της ξεχωριστό ability. Πολύ θετική εντύπωση μου έκανε ακόμα η περιήγηση τόσο πάνω από το νερό όσο και κάτω από αυτό με σημεία που να απαιτούν στρατηγική για να μην μας φάνε τα πιράνχας είτε για να μην μας τελειώσει ο αέρας. Πραγματικά στο Shadow of the Tomb Raider συνάντησα ίσως τα πιο όμορφα κρυστάλλινα νερά που έχω συναντήσει σε παιχνίδι.
Τεχνικά, το παιχνίδι συνεχίζει να εντυπωσιάζει, αποτελώντας ένα από τα πιο όμορφα multiplatforms εκεί έξω, με την Lara να έχει δεχθεί μία μυική ενδυνάμωση από αυτή που συναντήσαμε στο Rise of the Tomb Raider. Αν και σεναριακά είμαστε δυο μήνες μετά, εντούτοις η Lara παρουσιάζεται πιο γυναικά και πιο… τούμπανο, απ’ όλες τι απόψεις. Ναι το κορίτσι μου το προτιμώ έτσι! Όσοι έχετε την επιλογή των Xbox One X και PS4 Pro αξίζει να γνωρίζετε ότι στο πρώτο τρέχει σχεδόν σε ανάλυση native 4K παρά κάτι pixels ενώ στο δεύτερο, με το αποτέλεσμα να παραμένει πάλι εντυπωσιακό, γίνεται χρήση της τεχνικής checkerboard γιατί τρέχει σε λίγο χαμηλότερη ανάλυση. Τα frames βρίσκονται στα 30 αλλά δίνεται η επιλογή να παίξουμε σε Full HD ανάλυση με ξεκλείδωτο frame rate που κυμαίνεται στα 45 αλλά σας προτείνω να μην το επιλέξετε γιατί δεν μένει σταθερό. Αν και στο Shadow of the Tomb Raider δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλομορφία περιβάλλοντος εκτός από τα τροπικά δάση του Αμαζονίου εντούτοις το θεωρώ αναβαθμισμένο από το προκάτοχό του και σε αυτό το σημείο. Ηχητικά δεν έχω να προσδώσω κάτι αρνητικό και λάτρεψα την επιλογή να διατηρήσουμε στα Voice Overs των ντόπιων κατοίκων την μητρική τους γλώσσα, κάτι που ενισχύει την εμπειρία στο περιβάλλον που κινούμαστε.
Το Shadow of the Tomb Raider λοιπόν, από τα χέρια της Eidos Montreal πλέον, θυμίζει μεν τους προκάτοχους του και κυρίως το Rise of the Tomb Raider αλλά στις λεπτομέρειες φαίνονται οι πινελιές και η προσέγγιση που θέλησε να δώσει η νέα ομάδα χωρίς όμως να πάρει ιδιαίτερα ρίσκα. Αν και το story telling παραμένει το πιο αδύναμο σημείο παρόλα αυτά έχουμε να κάνουμε με ένα στιβαρό παιχνίδι στη βάση του και τους μηχανισμούς του ενώ μου πήρε σχεδόν 15 ώρες για να τερματίσω τη βασική ιστορία με κάποιες παρεκκλίσεις που έκανα για να εξερευνήσω κάτι ακόμα. Παρά την έμφαση στο stealth υπάρχουν και οι σκηνές δράσης που είναι πολύ καλά δομημένες και θεωρώ ότι όσοι αρέσκονται σε αυτό το είδος παιχνιδιών και ειδικά στη αξιαγάπητη Lara δεν θα απογοητευτούν. Αν η τριλογία του reboot του Tomb Raider έκλεισε εδώ, καλώς έκλεισε αλλά σίγουρα θέλω να δω τη Lara να επιστρέφει είτε σε αυτή είτε πιθανότατα στη νέα γενιά.
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PS4 ProΕίδος Παιχνιδιού: Action – Adventure
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14/09/2018
Κυκλοφορεί για: PlayStation 4, Xbox One, PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: Eidos Montreal
Εκδότρια Εταιρεία: Square Enix
Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για τη έγκαιρη παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του review.
[/vc_column][/vc_row]Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
