Μετά την τεράστια επιτυχία του Resident Evil 2 που μας το επανασύστησε πριν από σχεδόν ένα χρόνο η Capcom, αναφέροντας το συχνά ως Remake, αλλά μεταξύ μας ήταν κάτι παραπάνω μιας και το παιχνίδι «γκρεμίστηκε» και «ξαναχτίστηκε» από την αρχή με τη νέα και εντυπωσιακή μηχανή γραφικών RE Engine αλλά και μερικούς σύγχρονους μηχανισμούς Gameplay, η εταιρεία αποφάσισε, και με την πίεση πολλών οπαδών της σειράς, να μας φέρει με το νέο σχεδιασμό και φιλοσοφία το Resident Evil 3, που είχε κυκλοφορήσει αρχικά με τον υπότιτλο Nemesis το 1999 στο πρώτο PlayStation. Για του λόγου το αληθές, δεν ήθελε και πολύ πίεση η Capcom καθώς η επιτυχία και τα οφέλη που αποκόμισε από το επανασχεδιασμένο Resident Evil 2, σε πολλούς τομείς, ήταν πάρα πολλά αλλά και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πλέον είχε μία βάση και ένα γερό θεμέλιο όσον αφορά την ανάπτυξη για να κινηθεί ταχύτατα, φτάσαμε στο σήμερα και στο Resident Evil 3 με τη νέα του μορφή.
Αρχικά όσον αφορά το σενάριο θέλω να ξεκαθαρίσω πως αντιλαμβάνομαι ότι λιγότεροι οι περισσότεροι είχαν ασχοληθεί με το αρχικό Resident Evil 3 και πάνω κάτω γνωρίζουν το πως εξελίσσεται αυτή αλλά θα σεβαστώ το γεγονός ότι άλλοι τόσοι δεν γνωρίζουν το τι συμβαίνει στο παιχνίδι και ποιος είμαι εγώ για να τους το χαλάσω. Επομένως θα αρκεστώ στα βασικά, αφήνοντας τα ενδότερα σε όσους αποφασίσουν να ασχοληθούν μαζί του και για να βιώσουν την εμπειρία, με το πρωτόγνωρο γι’ αυτούς συναίσθημα. Στον έλεγχό μας λοιπόν έχουμε την Jill Valentine, η οποία έχει διατελέσει μέλος των Special Tactics And Rescue Service (S.T.A.R.S.) και σκοπός μας αποτελεί να αποδράσουμε από τη μολυσμένη και γεμάτη ανθρώπους που μεταλλάχθηκαν σε ζόμπι εξαιτίας του ιού, πόλη της Raccoon City. Από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, γίνεται αντιληπτό ότι η απόδραση μόνο εύκολη δεν θα είναι καθώς εκτός από τον κακό χαμό που επικρατεί στους κεντρικούς δρόμους και στα σοκάκια της πόλης έχουμε και έναν Nemesis να μας έχει στο κατόπι, στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Ένα παντοδύναμο βιοχημικό όπλο-πλάσμα που ανέπτυξε η Umbrella Corporation και το έχει στείλει με σκοπό να εξοντώσει τα εναπομείναντα μέλη των S.T.A.R.S. δηλαδή -σχεδόν- μόνο εμάς. Άλλωστε είναι και η μόνη λέξη που ψελλίζει και μας κάνει να τρέμουμε συθέμελα. Ο Nemesis εμφανίζεται σε πολλά σημεία του παιχνιδιού και σε διάφορα στάδια όπου είτε θα κληθούμε να τον αποφύγουμε είτε να τον αντιμετωπίσουμε, όσο μπορείς να πεις ότι αντιμετωπίζεις και ξεκάνεις ένα τέτοιο βιοχημικό όπλο. Επίσης, στην αρχή του παιχνιδιού, η Jill θα συναντήσει κάποια μέλη της Umbrella Biohazard Countermeasure Service (U.B.C.S.) και κυρίως τον Carlos Oliveira, μιας ειδικής ομάδας που αρχικά αναφέρεται ότι στάλθηκαν από την Umbrella με σκοπό να σώσουν τους πολίτες. Μεταξύ Carlos και Jill αναπτύσσεται μια ιδιαίτερη σχέση, τέτοια που στα δύο τρίτα του παιχνιδιού περίπου έχουμε στο χειρισμό μας τον Carlos. Με τους Jill και Carlos θα επισκεφθούμε εκτός από τους δρόμους και τα υπόγεια της Raccoon City και γνώριμα μέρη της πόλης αλλά και πρόσωπα που συναντήσαμε στο Resident Evil 2. Άλλωστε το Resident Evil 3 χρονικά και χονδρικά τοποθετείται, το μισό, λίγο πριν το Resident Evil 2 και το άλλο μισό λίγο μετά. Να επισημάνω επίσης πως στο Resident Evil 3 δεν έχουμε τη δυνατότητα να παίξουμε την ιστορία από διαφορετική σκοπιά και με άλλο πρωταγωνιστή όπως γινόταν στο Resident Evil 2 με τους Leon και Claire.
Το Resident Evil 3 όπως ανέφερα και λίγο πιο πάνω αναπτύχθηκε με την εντυπωσιακή μηχανή της RE Engine, που είδαμε για πρώτη φορά στο Resident Evil 7: Biohazard. Πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα όμως είναι το Resident Evil 2 και αν σας εντυπωσίασε οπτικά εκείνο ετοιμαστείτε να εντυπωσιαστείτε λίγο περισσότερο καθώς φαίνεται ότι η μηχανή δέχθηκε κάποια tweaks για να δείχνει ακόμη καλύτερη. Στο PlayStation 4 Pro που έπαιξα το παιχνίδι δεν συνάντησα κάτι που να με προβληματίζει αντιθέτως οπτικά είναι πανέμορφο ενώ όσον αφορά την απόδοση ένιωθα τα καρέ να παραμένουν εκεί στα εξήντα το δευτερόλεπτο. Επομένως τα μάτια μου με ευχαριστούσαν διπλά. Από εκεί και πέρα το Resident Evil 3 παραμένει και είναι ένα γραμμικό επί της ουσίας παιχνίδι, που χαρακτηρίζεται από έντονα survival horror στοιχεία, ειδικά με την δυσκολία που θα επιλέξετε. Αν επιλέξετε το μικρότερο βαθμό δυσκολίας, οι αντίπαλοι είναι λίγο πιο αδύναμοι ενώ το παιχνίδι προσφέρει απλόχερα σε πολλά σημεία σφαίρες και αντικείμενα αναπλήρωσης της υγείας. Στο μέσο βαθμό δυσκολίας αρχίζουν τα πράγματα να ζορίζουν από λίγο έως πολύ σε συνδυασμό πάντα σε ποιο σημείο βρισκόσαστε. Ο Nemesis είναι Nemesis όπως και να το κάνουμε. Για το ανώτερο βαθμό δυσκολίας νομίζω δεν χρειάζεται να επεκταθώ, καταλαβαίνετε ότι οι οπίσθιοι αρχίζουν και σφίγγουν επικίνδυνα. Τα στενά δρομάκια της Raccoon City, τα υπόγεια και μέρη όπως το Νοσοκομείο δημιουργούν έντονα το κλειστοφοβικό συναίσθημα και δεν σας κρύβω πως υπήρχαν στιγμές που στο παιχνίδι και φόβο ένιωσα και πετάχτηκα από τη θέση μου χωρίς να γίνεται χρήση φτηνών jump scares και άλλων αντίστοιχων τεχνικών. Το Resident Evil 3 είναι τόσο τρομακτικό όσο του αρμόζει. Από την άλλη όμως και σε σύγκριση με το πρόσφατο Resident Evil 2, μου έδωσε την αίσθηση και έτσι είναι, πως τα πράγματα εξελίσσονται πιο γρήγορα και δεν μπορείς να ηρεμήσεις παρά μόνο για λίγα λεπτά ανά περίσταση και πως να μην εξελίσσονται έτσι όταν σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού έχεις τον Nemesis είτε μπροστά σου είτε πίσω σου. Ακόμη στις κινήσεις της Jill έχει προστεθεί αυτή της αποφυγής που είναι ίσως και το πιο δυνατό μας όπλο στις αναμετρήσεις με τον Nemesis, να θυμόσαστε, το timing είναι το παν.
Πριν περάσω στον επίλογο και στο κομμάτι του κειμένου που σας ενδιαφέρει περισσότερο καθώς εκεί εκφράζομαι συμπερασματικά συνήθως, οφείλω να αναφέρω και το Resident Evil: Resistance, που δεν θα με χάλαγε καθόλου να προσπεράσω. Το Resistance λοιπόν αποτελεί το διαδικτυακό multiplayer που έρχεται μαζί με το Resident Evil 3. Αποτελεί ξεχωριστό project καθώς εγκαθίσταται σαν διαφορετικό παιχνίδι και έχει και την δική του ξεχωριστή λίστα τροπαίων. Σε αυτό το ενδιαφέρον εκ πρώτης άποψης online multiplayer στον κόσμο του Resident Evil, επιλέγουμε να είμαστε είτε ο Mastermind είτε ένας από τους χαρακτήρες που ρίχνονται στη μάχη των κλειστών δωματίων. Ως Mastermind ελέγχουμε μέσω των καμερών τους χώρους που βρίσκονται οι χαρακτήρες-πειραματόζωα και τοποθετούμε παγίδες, ζόμπι κάθε είδους και γενικότερα τους κάνουμε τη ζωή δύσκολή με σκοπό να μην τους επιτρέψουμε να αποδράσουν. Επίσης σαν Mastermind μπορούμε να πάρουμε και τον έλεγχο κάποιου ζόμπι και να επιτεθούμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Από την άλλη ως χαρακτήρες πρέπει να επιβιώσουμε από τις παγίδες που μας στήνει ο Mastermind και να βρούμε τον τρόπο να αποδράσουμε τελικώς από τις εγκαταστάσεις. Η ιδέα καλή αλλά η υλοποίηση προβληματική. Δεν ένιωσα σχεδόν σε κανένα σημείο να διασκεδάζω αντί αυτού επικρατούσε ένα χάος και μία ασυνεννοησία όταν έπαιζα στην ομάδα των χαρακτήρων ενώ ως Mastermind, λειτουργώντας ως ο θεός των εγκαταστάσεων μπορούσα να τοποθετήσω για παράδειγμα μια παγίδα εγκλωβισμού στο επόμενο βήμα τους. Ευελπιστώ πως με συνεχή υποστήριξη από την Capcom αλλά και εργατοωρών που θα οδηγήσει στην εξειδίκευση από τους παίκτες να βελτιωθεί δραματικά γιατί όπως προείπα η ιδέα, για ένα online multiplayer διαφορετικό από τα συνηθισμένα είναι καλή.
Πάμε τώρα στον επίλογο γιατί αν και το Resident Evil 3 κυκλοφόρησε πριν από λίγα εικοσιτετράωρα έχουν ακουστεί πολλά. Για να σας λύσω την περιέργεια και να σας μιλήσω με πάσα ειλικρίνεια όπως κάθε φορά, για να ολοκληρώσει κάποιος την ιστορία στο χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας, με μια τυπική εξερεύνηση των χώρων και όχι να κυνηγά το σύνολο των collectibles απαιτεί σχεδόν πέντε ώρες. Όσο ανεβάζουμε τη δυσκολία και όσο πάμε και για τα collectibles ανεβαίνει και ο χρόνος ολοκλήρωσης του παιχνιδιού που μπορεί να φτάσει τις επτά, οκτώ ή και δέκα ώρες. Το hardcore κοινό του παιχνιδιού επιδίδεται και σε speedruns που μπορεί να το ολοκληρώσουν και σε κάτω από δύο ώρες και η δομή του φαίνεται να εξυπηρετεί τα speedruns απλά δεν θέλω να μπερδευτείτε με αυτή τη μερίδα παικτών που καλά κάνουν και τους καμαρώνουμε που το κάνουν. Οι παραπάνω ώρες που ανέφερα είναι αυτό που λέμε κάθομαι και παίζω «ανθρώπινα». Επίσης για τους νοσταλγούς του αρχικού, προ εικοσαετίας, Resident Evil 3, για κάποιες κομμένες περιοχές και σκηνές θα φανεί περίεργο. Δεν σας το κρύβω ότι η μικρή διάρκεια του παιχνιδιού και η απουσία λόγων για το ευρύ κοινό που θα ανεβάσουν το replayability του τίτλου με προβλημάτισαν κι εμένα αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω πως το Resident Evil 3, για όσο διαρκεί, είναι εκπληκτικό. Κι εκεί έρχεται το ερώτημα που δέχθηκα αρκετά, για το αν αξίζει day one το Resident Evil 3. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με το πόσο διαρκεί ένα παιχνίδι αρκεί να είναι καλό και το Resident Evil 3 είναι παραπάνω από καλό, από εκεί και πέρα η απάντηση είναι ότι ναι αξίζει οπωσδήποτε κάποια στιγμή να το παίξετε, ειδικά αν σας αρέσει αυτό το είδος. Για τους οπαδούς της σειράς, δεν το συζητώ ότι λογικά το έχουν ήδη στα χέρια τους, για αυτούς που αναζητούν την αιτιώδη συνάφεια με το αντίτιμο του τίτλου, να πω ότι δεν είναι «αμαρτία» να περιμένουν κάποια μικρή ή μεγάλη έκπτωση.
Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για την παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του Review.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
