Ήταν το μακρινό 1999 όταν η μητέρα μου με έγραψε σε φροντιστήριο Αγγλικών. Ήμουν ακόμα πέμπτη δημοτικού αλλά κάναμε το βήμα. Γενικά ήμουν ανήσυχος και αφού ήδη είχα ξεκινήσει τα πρώτα μου βήματα στο να προσπερνάω κόσμο στο Crash Bandicoot Racing, είπαμε να προσπαθήσουμε και στα αγγλικά.
Αν και ξεκίνησα να παίζω Pokemon και αρκετά games στο PlayStation χρειαζόμουν βοήθεια. Τότε το ίντερνετ ήταν κάτι σαν χρυσός και που γνώση για όλα αυτά. Δεν υπήρχε youtube με tutorials και πάει λέγωντας. Δεν ήταν η τεχνολογία όπως τη ξέρουμε τώρα.
Η μητέρα μου λοιπόν, μεγάλη λάτρης των video games και γενικά των τεχνών, προσπαθούσε συνεχώς να με ιντριγκάρει στο να παίζω video games, card games, να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία και ότι άλλο μου αρέσει. Κάθε Τετάρτη λοιπόν γινόταν το εξής.
Μου αγόραζαν ένα φακελάκι κάρτες Magic The Gathering. Άνοιγα το φακελάκι και μέσα υπήρχαν κάρτες στα αγγλικά με λέξεις που πραγματικά δεν είχα ιδέα. Τι σημαίνει Whenever… Τι σημαίνει this creature… Trample…Λέξη λέξη… Κομμάτι κομμάτι… Το Puzzle άρχιζε να ολοκληρώνετε.
Ανοίγαμε το Metal Gear Solid και κάναμε και ρυθμίσεις. Εκεί που δε ξέραμε ούτε που είναι ο ήχος, τώρα βλέπαμε volume και ξέραμε.
Ίσως ακούγονται αστεία όλα αυτά αλλά εκείνη τη δεκαετία δεν ήταν απλά τα πράγματα. Τα video games, οι ταινίες και όλα αυτά που περιβάλουν τη geek κοινότητα είναι ένα τεράστιο εργαλείο για ένα παιδί να προχωρίσει στη ζωή του.
Φυσικά για να είμαστε απόλυτα δίκαοι όλα αυτά πρέπει να γίνονται κάτω από τη σκέπη και το πέπλο προστασίας ενός σωστού γονιού. Ενός γονιού που ξέρει να βάζει τα όρια και να μαθαίνει στο παιδί του αξίες και αρχές.
Καλό gaming σε όλους!
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
