Τα 20 χρόνια της ιστορικής σειράς Pokemon, γιορτάζονται με το εξαιρετικό Pokken Tournament που προστίθεται στην ήδη ποιοτική βιβλιοθήκη του Wii U.
Εδώ και δύο δεκαετίες, τα Pokemon ήρθαν, έμειναν, εξελίχθηκαν και ακόμη αποτελούν ένα από τα πιο «καυτά» franchise της αγοράς. Τα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν ποικίλουν από τα κλασικά, turn-based RPG της σειράς, μέχρι match-3 (Pokemon Shuffle) και action-RPG/dungeon crawler (Mystery Dungeon). Για πολλούς, το Stadium ήταν ένα όνειρο που όμως κάτι έλειπε. Μπορούσαμε να δούμε τα Pokemon μας σε τρισδιάστατη μορφή να παλεύουν σε μεγάλες αρένες με εντυπωσιακά εφέ. Όμως κάτι έλειπε.
Αυτό το «κάτι» έρχεται να καλύψει το Pokken Tournament, προσφέροντας την πρώτη εμπειρία fighting παιχνιδιού της σειράς, όπου χειρίζεσαι απευθείας τo Pokemon σου. Και δεν μιλάω για ένα απλό fighting παιχνίδι με «κοστούμι» Pokemon — είναι ένα βαθύ παιχνίδι που όλοι μπορούν να παίξουν, αλλά λίγοι μπορούν να κατακτήσουν πλήρως.
Ξεκινώντας με τα βασικά, η δράση εκτυλίσσεται σε δύο στάδια: Field Phase και Duel Phase. Στην πρώτη, έχεις τον έλεγχο του Pokemon σου σε τρισδιάστατο περιβάλλον εντός της κυκλικής αρένας, προσπαθώντας να χτυπήσεις τον αντίπαλο ώστε να μεταφερθείτε στο Duel Phase, στην οποία φάση πλέον παίζεις σε δισδιάστατο περιβάλλον όπως σε ένα Mortal Kombat ή Street Fighter. Οι κινήσεις που αλλάζουν τις φάσεις είναι είτε δυνατά χτυπήματα, είτε τελικά χτυπήματα combo, είτε grabs, και σε κάθε φάση έχεις ένα παρόμοιο κατά κύριο λόγο αλλά όχι ακριβώς ίδιο moveset — κοινώς, κινήσεις που κάνεις στη μια φάση δεν είναι πάντα ίδιες στην άλλη φάση. Επίσης, μερικά χτυπήματα μειώνουν το HP σου, όμως επιτυγχάνοντας μια αλλαγή φάσης, μπορείς να κερδίσεις πίσω το σκιαγραφημένο κομμάτι της μπάρας σου, μια τακτική που αποθαρρύνει τους εκνευριστικά αμυντικούς παίκτες και μπορεί να δημιουργήσει εκπληκτικά comeback, αφού κάθε χτύπημα μετράει και μπορεί να ανοίξει ευκαιρίες juggling παρόμοιες με του Tekken.
Οι λειτουργίες των πλήκτρων έχουν ως εξής: στο μπροστινό μέρος, τα A, X και Υ εκτελούν επιθέσεις, το Α πραγματοποιεί τα άλματα, και τα πίσω πλήκτρα ενεργοποιούν την άμυνα ή το Support Pokemon σου. Δύο από τα μπροστινά πλήκτρα εκτελούν grab, και δύο ακόμη από αυτά εκτελούν Counters. Πατώντας μια κατεύθυνση μαζί με ένα πλήκτρο αλλάζει την δράση που εκτελείτε, ενώ τα Support Pokemon ενεργοποιούνται μέσω μιας από τις δύο κύριες μπάρες — πέραν της μπάρας HP — που θα πρέπει να προσέχετε. Η Support μπάρα γεμίζει με την πάροδο του χρόνου, αργά ή γρήγορα ανάλογα με το Pokemon, ενώ η μπάρα Synergy μπάρα γεμίζει όταν δέχεστε ή κάνετε ζημιά, καθώς και ελάχιστα με την πάροδο του χρόνου. Όταν, δε, αυτή φτάσει στο τέρμα, έχεις την δυνατότητα να εκτελέσεις Synergy Burst, όπου το Pokemon ενδυναμώνεται και αποκτά boosts σε άμυνα και επίθεση. Αυτό μεταφράζεται σε Mega Evolution ή απλώς μια αύρα δύναμης, ανάλογα το Pokemon, κι όταν θελήσεις, μπορείς να εκτελέσεις την Burst Attack, την αντίστοιχη ultimate επίθεση του παιχνιδιού.
Τα combos είναι συχνά μακροσκελή και ευέλικτα, δηλαδή μπορείς ενδιάμεσα να χωρέσεις επιθέσεις που ακυρώνουν μεν την συνέχεια του combo, όμως μπορεί να δημιουργήσουν μια κατάσταση που σε ωφελεί. Υπάρχουν δεκάδες κινήσεις για το κάθε Pokemon, από ακτίνες πάγου για το Suicune ως τηλεμεταφορά για τον Gengar. Η διαφορά φάσεων δίνει ένα ακόμη στρώμα τακτικής, καθώς οι εξ ορισμού μακρινής απόστασης χαρακτήρες, όπως το Braixen, επωφελούνται από τον ανοιχτό, κυκλικό χώρο, ενώ οι rush χαρακτήρες σαν τον Garchomp μπορούν (στα σωστά χέρια) να σε «κατεδαφίσουν» στην Duel Phase.
Παρότι διαλέγεις ένα Pokemon αρχικά ως σύντροφό σου, μπορείς να αλλάξεις οποιαδήποτε στιγμή, και κάτι που μ’ άρεσε ιδιαίτερα είναι πως υπάρχει ένα γενικό pool στατιστικών/ιστορικού κι ένα ανά Pokemon, για να βλέπεις τις νίκες, ήττες σου και λοιπά. Επωφελείσαι, όμως, από τη χρήση ενός Pokemon σταθερά, καθώς οι νίκες σου φέρνουν εμπειρία, και η εμπειρία φέρνει levels, κάθε ένα από τα οποία σου δίνει έναν πόντο για ξόδεμα στα 4 στατιστικά του Pokemon σου: Attack, Defense, Synergy, Strategy. Τα δύο πρώτα είναι εμφανή το τι κάνουν, το τρίτο σου αυξάνει την αποδοτικότητα του Synergy Burst καθώς και τη διάρκεια, ενώ το τέταρτο μειώνει τον χρόνο που χρειάζονται τα Support Pokemon για να εισέλθουν στο στάδιο.
Μπερδεμένο; Καθόλου. Αν το πάρεις στα χέρια σου, όλα θα πηγαίνουν μόνα τους και πολύ ομαλά, όμως ακόμα κι αν αυτό δεν συμβεί, υπάρχει ένα βαθύ Training Mode όπου βλέπεις όχι απλώς τι κάνει κάθε κουμπί, αλλά οδηγίες για το πώς να εκτελείς κινήσεις και combo ανά Pokemon, καθώς και συμβουλές για το πώς να τις αξιοποιείς καλύτερα στη μάχη! Είναι ίσως το πιο επεξηγηματικό και βοηθητικό Training Mode που έχω παίξει τα τελευταία χρόνια σε οποιοδήποτε είδος παιχνιδιού.
Αυτό αποτελεί τεράστιο «μαξιλαράκι» για παίκτες κάθε επιπέδου. Φτιαγμένο από τους βετεράνους του Tekken (εξ’ ου και το όνομα) στην Bandai Namco, το παιχνίδι προσφέρει πάνω αρχικά 16 διαφορετικά Pokemon για να παίξεις, το καθένα με την δική του, πολύ ξεχωριστή συμπεριφορά και moveset. Σαν πρώτο δείγμα, είναι ένα καλό νούμερο μιας και μιλάμε για νέο υπό-franchise, όμως σίγουρα δεν θα έβλαπταν περισσότερες επιλογές. Η ικανοποιητική προς σχετικά μικρή λίστα δικαιολογείται, από μεριάς μου, χάρις στην προσωπικότητα που βγάζει ο κάθε μαχητής. Το «πρόσωπο» των Pokemon, ο Pikachu, είναι ευέλικτος και στηρίζεται πολύ στις μακρινές επιθέσεις για να μικρύνει την απόσταση και να αρχίσει το… ξύλο, ενώ ο ισχυρός Charizard δεν σπαταλά χρόνο μακριά και φροντίζει οι επιθέσεις του να σου μείνουν στον νου και να αποτυπωθεί το αντίκτυπό τους στην μπάρα HP σου.
Άλλοι χαρακτήρες, όπως τα «σιγουράκια» Blaziken και Lucario, είναι ένα όνειρο που έρχεται στη ζωή, ενώ λιγότερο γνωστοί ή λογικοί χαρακτήρες όπως το Chandelure ή το Weavile, δεν αποτελούν filler αλλά μπορούν επάξια να κρατήσουν το έδαφός τους. Οι Burst επιθέσεις είναι χαρακτηριστικές και ξεχειλίζουν από προσωπικότητα, όπως οι ανελέητες γροθιές του Machamp ή το νοκ άουτ του Pikachu Libre, ο οποίος, σαν σε ρινγκ, κατεδαφίζει τον εχθρό του υπό τις επευφημίες του πλήθους που φωνάζει ρυθμικά το όνομά του. Αντίστοιχα, οι αρένες όπου εκτελούνται οι μάχες, είναι σαν να βγήκα από κάποιο παραδοσιακό παιχνίδι της σειράς. Στο παρασκήνιο βλέπεις εκπαιδευτές, έναν ποδηλάτη που μάλλον προσπαθεί (με την κλασική μέθοδο) να κάνει τα αυγά του να εκκολαφθούν και πάει λέγοντας.
Η ίδια σημασία στη λεπτομέρεια έχει δοθεί και στα ζευγάρια Support Pokemon, τα οποία είναι προκαθορισμένα ζευγάρια μη playable Pokemon που βοηθούν εντός της μάχης, το καθένα με τον δικό του τρόπο. Για παράδειγμα, εμένα με βολεύει το ζευγάρι Dragonite/Victini, καθώς το πρώτο εξαπολύει φωτιές σε μεγάλη έκταση της αρένας, ενώ το δεύτερο αυξάνει για λίγο χρόνο τη δύναμή μου σε όλα τα επίπεδα, κάτι που κάνει τον ήδη επιθετικού στυλ Sceptile μου σχεδόν… «δολοφονικό» σε συνδυασμό με Synergy Burst, μια τακτική που χρησιμοποιώ στον τελευταίο γύρο της μάχης για να κλειδώσω τη νίκη. Υπάρχουν πάνω από 20 ζευγάρια να διαλέξεις και προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερο βάθος στο παιχνίδι, ενώ η ενεργοποίησή τους γίνεται με ένα πλήκτρο. Η λέξη «προσβάσιμο» συνδυάζεται άψογα με τη λέξη «επιβράβευση», καθώς όλα στο παιχνίδι είναι σχεδιασμένα να σου ανταποδίδουν ακριβώς όσα προτίθεσαι να δώσεις σ’ αυτό.
Η προσβασιμότητα αυτή έχει επεκταθεί και στο Story Mode του παιχνιδιού, το οποίο είναι δομημένο ως ένα παραδοσιακό Pokemon League πολλών κατηγοριών, με μορφή που αλλάζει περίπου στα μισά για χάρη της ιστορίας, και ακολουθεί ένα Pokemon με μεγάλη δύναμη κι ένα μεγαλύτερο μυστήριο πίσω του. Παρότι σαν ιστορία δεν ταρακουνά τα θεμέλια του είδους — ίσα-ίσα που ακολουθεί το template των σταδιακών bosses και του μεγάλου final boss–, η ευρύτερη περιοχή Ferrum έχει δικό της «πρόσωπο» και διάφορες τοποθεσίες που επισκέπτεσαι, έστω για να πολεμήσεις, και διάφορες κάστες ανθρώπων με ιστορία που θα ήθελα να μάθω. Αρκετά καλοστημένος κόσμος για να χρησιμοποιηθεί μια φορά μονάχα και σε ένα παιχνίδι, πράγμα που με κάνει να υποπτεύομαι πως ίσως τα επερχόμενα Pokemon Sun και Pokemon Moon λαμβάνουν χώρα στο Ferrum.
Κερδίζοντας μάχες στα Modes του παιχνιδιού, αποκτάτε χρήματα που μπορούν να ξοδευτούν για να προσαρμόσετε στα γούστα σας το ντύσιμο, το background, την πλακέτα ονόματός σας (χρησιμοποιώ το “My sights are clear”, γιατί ακούγεται badass!) και την γενικότερη εμφάνιση του εκπαιδευτή που χειρίζεστε, τον οποίο δημιουργείτε εξαρχής διαλέγοντας τα βασικά — φύλο, χρώμα, όνομα κλπ. Τα περισσότερα Support Pokemon, καθώς και ο Mewtwo ως χαρακτήρας, ξεκλειδώνονται με πρόοδο στην ιστορία, οπότε το νόμισμα είναι αποκλειστικά για τέτοιου είδους επενδύσεις. Επίσης, σε όλη την περιπέτεια συνοδεύεστε από μια γλυκύτατη φίλη/εκπαιδεύτρια/καθοδηγητή, η οποία διαθέτει την ικανότητα να βοηθάει ένα συγκεκριμένο κομμάτι στην επίδοσή σας από την αρχή της μάχης, όπως για παράδειγμα τον χρόνο αναπλήρωσης του Synergy Gauge ή να ξεκινάς αυτόματα με γεμάτο Support Gauge από τον δεύτερο γύρο κι έπειτα — κάτι που επίσης συνδυάζω στην παραπάνω τακτική μου.
Πέρα από το Story Mode, υπάρχει το Single Battle, όπου παίζεις μάχες ορίζοντας τη δυσκολία, τους γύρους και το χρόνο σε σειρά (όπως ένα arcade ladder), όμως υπάρχει και μια υπό-επιλογή όπου επιπλέον αντικείμενα εμφανίζονται στην αρένα. Επίσης, θα βρεις Online μάχες καθώς και τοπικές μάχες με δύο χειριστήρια (σημ.: το παιχνίδι λειτουργεί και με Wii U GamePad, και με Pro Controller) για να παίζεις με τους φίλους σου, ο ένας κοιτάζοντας την οθόνη κι ο δεύτερος το GamePad. Από υλικό, υπάρχει αρκετό για να κρατήσει απασχολημένο κάθε παίκτη για δεκάδες ώρες, ανάλογα το πόσο επιθυμεί να δοκιμάσει τους χαρακτήρες αλλά και να εκπαιδευτεί με αυτούς.
Οπτικά, είναι επίτευγμα το πόσο εντός χαρακτήρα μένουν όλα τα Pokemon στις κινήσεις τους, με κανένα να μην αντιγράφει ένα άλλο στο ελάχιστο. Στο τεχνικό μέρος τους, τα γραφικά είναι όμορφα και ζωηρά, με τις special επιθέσεις να ξεχωρίζουν δίχως να κουράζουν, ενσωματώνοντας χρωμοκώδικα σε διάφορα σημεία ώστε ακόμα κι αν η οθόνη καλυφθεί, να ακολουθείς τα χρώματα για να ξέρεις που βρίσκεσαι και σε τι κατάσταση. Τα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο είναι σταθερά και δίνουν ομαλή ροή στις μάχες, όμως στο τοπικό multiplayer, παρατηρείται μια μικρή πτώση σε σημεία.
Γενικά μιλώντας, τα γραφικά θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα, αν κρίνουμε από τα εξαιρετικά Mario Kart 8, Bayonetta 2 ή το Xenoblade Chronicles X, όμως δεν θα τα χαρακτήριζα άσχημα — απλώς αφήνουν ένα συναίσθημα πως κάτι καλύτερο θα μπορούσε να είχε γίνει. Τουλάχιστον, στο ακουστικό κομμάτι δεν υπάρχει κάτι να κατακρίνω, καθώς από την μουσική ως τις φωνές διαλόγων κι από τα χτυπήματα ως τους χαρακτηριστικούς ήχους των Pokemon, όλα είναι στην εντέλεια. Τέλος, αναφορικά με τα amiibo, όλα τα Pokemon amiibo είναι συμβατά, και η χρήση τους περιορίζεται στο να ξεκλειδώνουν διακοσμητικά αντικείμενα που είτε διατίθενται προς αγορά όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είτε είναι special και δεν μπορείς να τα πάρεις αλλιώς.
Αν κάτι παρατηρείται τον τελευταίο καιρό, είναι πως η Nintendo όχι μόνο εκσυγχρονίστηκε, όμως αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση σε πολλά σημεία της, όπως σχέση τιμής-περιεχομένου σε DLC, περιεχόμενο παιχνιδιών, ποιότητα απόδοσης και πολλά ακόμη. Στην προσπάθειά της να κατακτήσει ακόμη μεγαλύτερο μέρος των hardcore, δίχως να ξενίσει τους casual παίκτες, πήρε ένα γνώριμο κι αγαπητό brand και με μεγάλη προσοχή κατάφερε από αυτό να «γεννήσει» έναν εξαιρετικό fighting τίτλο. Το όνομα αυτού, Pokken Tournament!
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]
Ταυτότητα Παιχνιδιού
Πλατφόρμα που χρησιμοποιηθήκε για Review: Wii U
Είδος: Fighting
Κυκλοφορεί για: Wii U
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 18/03/2016
Εκδότρια εταιρία: Nintendo
Εταιρία ανάπτυξης: Bandai Namco, Game Freak, Nintendo
Το παιχνίδι μας παραχωρήθηκε από την Nintendo για τις ανάγκες του review, την οποία και ευχαριστούμε θερμά για την κίνηση.
[/vc_column][/vc_row]
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
