Όσοι ακούτε τη φράση “πλατφόρμα της PlayLink στο PS4” και δεν σας κάνει αίσθηση είτε γιατί δεν την έχετε ξανακούσει είτε γιατί την έχετε συσχετίσει μόνο με το μόνιμα δωρεάν παιχνίδι, το τελευταίο τρίμηνο τουλάχιστον, στο PlayStation Plus, That’s You, του οποίου Busted Review μπορείτε να θυμηθείτε εδώ, τότε μην ανησυχείτε καθόλου γιατί σας έχουμε καλυμμένους ακόμη μία φορά. Όπως λοιπόν είχα αναφέρει και στις πρώτες γραμμές του κειμένου για το That’s You, “η σειρά PlayLink της Sony έρχεται να ενισχύσει και να γεφυρώσει το χάσμα της διασκέδασης που προσφέρει μία κονσόλα σε casual κοινό που αρέσκεται απλά να αλληλεπιδρά με το smartphone ή το tablet του”. Η Sony φαίνεται λοιπόν ότι δεν έχει πάρει επιπόλαια την υπόθεση του PlayLink και επενδύει χρήματα προκειμένου να ενισχύσει την πλατφόρμα με τίτλους που θα κάνουν γκελ στο κοινό. Κι ένας από αυτούς τους τίτλους είναι το Planet of the Apes: Last Frontier καθώς μόνο και μόνο στο άκουσμα του franchise, δεν χρειάζεται κάποιος να είναι gamer για να του τραβήξει την προσοχή, απλά να του άρεσαν οι τελευταίες κι αρκετά πετυχημένες ταινίες Planet of the Apes.
Το Planet of the Apes: Last Frontier λοιπόν, ως σενάριο, τοποθετείται χρονικά και ιστορικά ανάμεσα στις δύο τελευταίες ταινίες, Dawn of the Planet of the Apes και War for the Planet of the Apes κι όπου με τη δύναμη του PlayLink μπορούν μέχρι τέσσερις παίκτες να αποφασίσουν για την τύχη είτε των πιθήκων είτε των ανθρώπων. Ο πρώτος παίκτης παίζει με το κλασσικό χειριστήριο και οι υπόλοιποι είτε πάλι μέσω χειριστηρίου είτε μέσω της κινητής συσκευής τους, έχοντας κατεβάσει πρωτίστως βέβαια την εφαρμογή Last Frontier από το εκάστοτε Store του αντίστοιχου λειτουργικού συστήματος. Πριν περάσω στο χειρισμό, που έχει και το μεγαλύτερο αρνητικό ενδιαφέρον, στο Planet of the Apes: Last Frontier χειριζόμαστε εκατέρωθεν τον πίθηκο, Bryn, από την μεριά της φυλής του και την Jess, την επικεφαλής της μικρής κοινωνίας που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι, σαν έναν ευρύτερο καταυλισμό αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς.
Πάμε να περάσουμε στο χειρισμό του παιχνιδιού όμως γιατί πραγματικά δεν κρατιέμαι να τα βγάλω από μέσα μου. Το Planet of the Apes: Last Frontier ως interactive drama χάνει δυστυχώς πολλούς πόντους στη “θυσία” της ομάδα ανάπτυξης να κάνει το παιχνίδι playable και από κινητές συσκευές. Ο χειρισμός λοιπόν του παιχνιδιού έχει να κάνει με την επιλογή διαλόγων και άλλων επιλογών. Δεν υπάρχει ούτε στην πιο τυπική της έκφανση η δυνατότητα να περιπλανηθούμε με τον χαρακτήρα μας στο χώρο ούτε να ξεφύγουμε λίγο από την καθαρά γραμμική κατεύθυνση που μας έχει ορίσει ο developer. Για να το κάνω πιο λιανά, είναι σαν να παρακολουθούμε μία ταινία και εμείς επιλέγουμε τους διαλόγους και κάποιες ενέργειες που όσο να’ ναι επηρεάζουν τη συνέχεια καταλήγοντας στην αντίστοιχη έκβαση του σεναρίου. Επίσης, το θεωρητικά δυνατό σημείο του παιχνιδιού που είναι το multiplayer χωλαίνει και δείχνει να εφαρμόσθηκε δίχως ιδιαίτερη φαντασία. Για παράδειγμα, αν παίζουν τέσσερις παίκτες και επιλέξουν οι τρεις την άλφα επιλογή και ο ένας την βήτα επιλογή θα ενεργοποιηθεί η άλφα λόγω πλειοψηφίας. Αν έχουμε όμως ισοπαλία και οι άλφα και βήτα επιλογές έχουν από δύο παίκτες τότε κάποιος πρέπει να μεταπειστεί και να αλλάξει την επιλογή του για να πάμε πάλι στο τεκμήριο της πλειοψηφίας. Αυτό το κομμάτι πραγματικά με προβλημάτισε και θεωρώ πως μπορούσε ο developer να ανακαλύψει τρόπους να ενισχύει το ενδιαφέρον της εν λόγω διαδικασίας.
Τεχνικά το Planet of the Apes: Last Frontier στέκεται αξιοπρεπέστατα, με τα γραφικά τόσο των μοντέλων όσο και του περιβάλλοντος να διαθέτουν αρκετή λεπτομέρεια. Έχω μόνο μία ένσταση ως προς το animation των χαρακτήρων που σε στιγμές παραείναι “ρομποτικό”. Ηχητικά επίσης στέκεται σε πολύ καλό σημείο και τόσο τα διάφορα εφέ αλλά και οι διάλογοι, στους οποίους δίνω ιδιαίτερη σημασία σε παιχνίδια αυτής της κατηγορίας, με άφησαν ικανοποιημένο.
Καταλήγοντας στην τελική έκβαση για το Planet of the Apes: Last Frontier, θεωρώ ότι ασχέτως τις παραφωνίες που δείχνουν προχειρότητες, την δουλειά του την κάνει στηριζόμενο σε δύο βασικούς άξονες. Πρώτον, στην αφήγηση του σεναρίου και στο πως αυτό ξετυλίγεται επηρεασμένο από τις επιλογές και δεύτερον, στον όμορφο οπτικό του τομέα που σε βάζει στο κλίμα. Όσον αφορά την πλατφόρμα της PlayLink, θεωρώ ότι η Sony βρίσκεται στη φάση μπουσταρίσματος της πλατφόρμας με την προοπτική να πιάσει, αν όχι, πιθανότατα να εγκαταλειφθεί και σε λίγα χρόνια να μην τη θυμόμαστε πια. Αν επιθυμούμε να πετύχει για να φέρει πιο casual κοινό κοντά στο gaming, σίγουρα ναι. Ο χρόνος θα δείξει σε κάθε περίπτωση.
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PS4 ProΕίδος: Interactive Drama
Κυκλοφορεί για: PS4
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21/11/2017
Εκδότρια εταιρία: FOXNEXT Games, The Imaginarium, Creative England
Εταιρίες ανάπτυξης: The Imaginati Studios[/vc_column][/vc_row] [review]
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
