Το 3DS όπως θα έπρεπε να είναι. Εις βάθος ανάλυση του New 3DS.
Το πρώτο κεφάλαιο στην τρέχουσα γενιά handhelds άρχισε το 2011 με το Nintendo 3DS, μια συσκευή που άρχισε δύσκολα και με χαμηλές πωλήσεις όμως πλέον απολαμβάνει τεράστια επιτυχία. Πάνω σε γερά θεμέλια λοιπόν η Nintendo αποφάσισε να “χτίσει” μια ανανεωμένη έκδοση (όπως μας έχει συνηθίσει με τα redesigns της στα φορητά), βαφτίζοντάς την New 3DS.
Το New 3DS/New 3DS XL, λοιπόν, είναι οι νεότατες προσθήκες στην οικογένεια των handhelds της Nintendo και φέρνουν ένα “κάρο” αλλαγές.
Σημείωση: Θα ασχοληθούμε με το New 3DS XL λόγω έλλειψης New 3DS, όμως το review μας θα ανανεωθεί για να περιλαμβάνει ακριβείς πληροφορίες και για εκείνη την έκδοση.
Ξεκινώντας από έξω προς τα μέσα, βλέπουμε πως το New 3DS XL είναι το ίδιο από άποψη μεγέθους, με διαφορά μισό χιλιοστό επιπλέον σε πλάτος και ύψος συγκριτικά με το παλιό 3DS XL, ενώ οι γωνίες του είναι πιο “κοφτές” όπως και το πίσω μέρος της επάνω οθόνης. Οι διαστάσεις της οθόνης και η ανάλυση αυτής παραμένουν ακριβώς ίδιες, ενώ η τεχνολογία 3D ακόμα χρησιμοποιεί τον ίδιο τρόπο μετάδοσης της εικόνας (δηλαδή 400 pixel ανά μάτι).
Μεγάλες αλλαγές ακολουθούν περιμετρικά, όπου στην κάτω μεριά της κονσόλας βρίσκεται η είσοδος της κάρτας παιχνιδιού, το 3.5mm βύσμα των ακουστικών, η είσοδος για το πενάκι, το κουμπί on/off, καθώς και οι τρεις ενδείξεις λειτουργίας, φόρτισης και ασύρματης σύνδεσης wifi — οι δύο πρώτες ήταν στο δεξιά κάτω μέρος του πρώτου μοντέλου, η τελευταία ήταν στο επάνω δεξιά μέρος, οπότε είναι βολικό να τα έχουμε όλα σε ένα σημείο πλέον. Την πόρτα της εξόδου είδε η τρύπα για περικάρπιο λαστιχάκι, κάτι που μάλλον δεν χρησιμοποιήθηκε αρκετά κι έτσι η Nintendo το παρέλειψε για λόγους design. Συγκριτικά, στην παλιά 3DS κονσόλα το κάτω μέρος φιλοξενούσε απλώς το βύσμα των ακουστικών, ενώ τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά ήταν μοιρασμένα γύρω. Στο πίσω μέρος της κονσόλας θα βρούμε τις υπέρυθρες, καθώς και το βύσμα φόρτισης, όπως και δύο νέα πλήκτρα στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω.
Μια άλλη μεγάλη αλλαγή είναι η παντελής έλλειψη πλήκτρου ενεργοποίησης της κεραίας wifi, η οποία πλέον είναι χειριζόμενη μόνο μέσα από τις ρυθμίσεις. Τουλάχιστον δεν χάνουμε StreetPass δεδομένα γιατί κατά λάθος σύρθηκε το πλήκτρο αυτό, κάτι που ίσως είχε συμβεί σε μερικούς από εσάς με τα πρώτα μοντέλα (ποτέ δεν μου έτυχε). Όπως μερικοί ίσως προσέξατε, δεν αναφέρθηκε το slider της έντασης ήχου, το οποίο αρχικά ήταν στα αριστερά του κάτω μέρους της κονσόλας, αλλά πλέον μεταφέρθηκε στο αριστερό μέρος της επάνω οθόνης. Μιας και το 3DS XL πάντα απευθυνόταν σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, το μεγαλύτερο μέγεθος των χεριών μερικών από εμάς ίσως ερχόταν ανεπιθύμητα σε επαφή με το slider, οπότε η επιλογή της Nintendo να το μετατοπίσει με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Ανοίγοντας την κονσόλα έχουμε μπροστά μας το ίδιο design με τις δύο οθόνες επάνω και κάτω, όμως η προσοχή σας αμέσως θα στραφεί στο δεξί κάτω μέρος. Τα τέσσερα βασικά πλήκτρα A, B, Y και X φορούν τα χρώματα του κλασικού SNES χειριστηρίου, κι ακριβώς από κάτω τους βρίσκονται σε κάθετη διάταξη τα πλήκτρα Start και Select, τα οποία πρωτίστως βρίσκονταν κάτω από την οθόνη αφής, εκεί που πλέον υπάρχει μόνο του το κουμπί Home. Ξανά, αυτή είναι μια αλλαγή που όχι μόνο βοηθάει στην αισθητική της κονσόλας λόγω του καθαρότερου σχεδιασμού, αλλά και στην ευκολότερη χρήση των πλήκτρων μιας και η πιθανότητα να πατήσεις κατά λάθος κάτι άλλο πέρα από το Home button είναι μηδαμινή πλέον.
Μιας και τα μάτια σας είναι ήδη στα τέσσερα πλήκτρα δεξιά, θα προσέξετε και το γκρι C-Stick όπως το αποκαλεί η Nintendo, εμπνευσμένο από τον περίφημο C μοχλό του GameCube χειριστηρίου. Με αυτή την κίνηση-ματ, η Nintendo “σκότωσε” την ανάγκη για το (πλέον πολύ δυσεύρετο) εξάρτημα της, Circle Pad Pro, καθώς η προσθήκη ενός δεύτερου μοχλού το φέρνει στα ίδια πρότυπα με τον ανταγωνιστή του, PlayStation Vita. Αυτό γιατί δεν χρειάζεσαι κάτι έξτρα για να απολαύσεις gameplay με δύο μοχλούς, το οποίο όχι μόνο είναι βολικό όμως ανοίγει και νέους δρόμους χειρισμού.
Στον χρόνο μου με το The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D ήταν πραγματική απόλαυση να έχω τον έλεγχο της κάμερας με το δάχτυλό μου τόσο κοντά στα 4 πλήκτρα, χωρίς να παρεμποδίζεται από τίποτα. Το C-Stick έχει εκπληκτική απόκριση κι ευαισθησία — με απαλή αφή χειρίζεσαι την ταχύτητα της κάμερας για λεπτομέρειες, ενώ πιο δυνατά πατήματα αυξάνουν την ταχύτητα περιστροφής της. Όλα, δηλαδή, γίνονται μέσω αφής και το C-Stick είναι “κολλημένο” ώστε να μην χρειάζεται συνεχής κίνηση του δαχτύλου — σκεφτείτε το παλιό “ποντίκι” στους ThinkPad υπολογιστές της IBM. Η ποιότητα του υλικού επίσης φαίνεται στα στάνταρ της Nintendo, κάτι που με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο μιας κι αναφερόμαστε σε ένα σταθερό πλήκτρο καλυμμένο με λάστιχο — ο καιρός θα δείξει την ποιότητα του λάστιχου.
Το τελειωτικό χτύπημα στο Circle Pad Pro ήταν η προσθήκη δύο πλήκτρων ακόμα στο πίσω μέρος της κονσόλας: πλέον, δίπλα από το L και το R υπάρχουν τα ZL και ZR, αντίστοιχα. Αυτό ήταν ένα προσόν του προαναφερθέντος περιφερειακού που όμως απολαμβάνουν όλοι πλέον με το New 3DS. Το καλό για αυτούς που θα αναβαθμίσουν είναι πως τίτλοι οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το περιφερειακό είναι απολύτως συμβατοί, που σημαίνει ότι η χρήση παιχνιδιών σαν το Resident Evil: Revelations, Kingdom Hearts 3D: Dream Drop Distance κ.ά. είναι ευκολότερη και βολικότερη.
Η οθόνη ανταποκρίνεται στην φωτεινότητα του χώρου, ανιχνεύοντας τον φωτισμό που υπάρχει και προσαρμόζοντας την φωτεινότητά της αναλόγως για καλύτερη διαχείριση της μπαταρίας, καθώς και για να καθιστά δυνατό το να παίζεις σε περιπτώσεις όπως όταν ο ήλιος αντανακλά. Τέλος, τα ηχεία είδαν επίσης αναβαθμίσεις τις οποίες, τεχνικά, δεν μπορώ να προσδιορίσω. Παρατήρησα όμως ότι παίζοντας το The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D και το Bravely Default σε παλαιότερα μοντέλα και στο New 3DS XL, η μεταφορά είναι καθαρότερη, ειδικά στις ψηλές νότες. Δυστυχώς όμως, ο νούμερο ένα τρόπος να απολαύσεις την καλύτερη δυνατή ποιότητα ήχου είναι η χρήση ακουστικών.
Αφού “φάγαμε” το “κέλυφος”, πάμε στα πράγματα κάτω από το “καπό“. Η νούμερο ένα αλλαγή που θα παρατηρήσετε είναι η ταχύτητα — τα New 3DS χρησιμοποιούν νέο και ταχύτερο επεξεργαστή που βελτιώνει αισθητά την χρήση της κονσόλας. Οτιδήποτε, από την εκκίνηση ενός τίτλου και τον χρόνο ως το κεντρικό μενού, μέχρι και την ταχύτητα που επαναφέρεστε στην οθόνη Home, πλέον γίνεται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα. Τόσο μεγαλύτερη, για την ακρίβεια, που τίτλοι θα κυκλοφορήσουν αποκλειστικά για το νέο hardware με αφορμή όλες τις άνωθεν προσθήκες! Ο πρώτος θα έρθει τον Απρίλιο και πρόκειται για το εξαιρετικό Xenoblade Chronicles, το οποίο απολαύσαμε στο Wii και προσωπικά μου κέντρισε το ενδιαφέρον το αίσθημα έκτασης που μου γέννησε — είδα το “αδύναμο” κατά πολλούς Wii με άλλο μάτι. Το γεγονός ότι ένα τέτοιο έπος θα χωρέσει στις τσέπες μας δείχνει τις δραστικές αλλαγές στα New 3DS.
Κάτι που θα χαροποιήσει πολλούς είναι η εξίσου βελτιωμένη εμπειρία 3D. Στα πρώτα μοντέλα, το να βρεις την σωστή γωνία θέασης ήταν εφάμιλλο του να τερματίσεις το Dark Souls με ένα χέρι και κλειστά μάτια, καθώς η παραμικρή κίνηση του κεφαλιού “κόστιζε”, με διπλά μοντέλα και παραμορφώσεις να παίρνουν την θέση ενός, κατά τ’ άλλα, αρκετά λειτουργικού θεάματος. Στα New 3DS αυτό το πρόβλημα εξαλείφεται, καθώς η μπροστινή κάμερα κάνει χρήση “head-tracking” τεχνολογίας κι ακολουθεί το κεφάλι, σε συνδυασμό με τον αισθητήρα κίνησης που διαθέτει η κονσόλα ώστε να “κλειδώνει” την γωνία θέασης σε 1-2 δευτερόλεπτα από την στιγμή που θα ενεργοποιηθεί το 3D. Υπάρχουν βέβαια τρόποι να το αποσυντονίσεις, όπως το να γυρίσεις πλάγια το κεφάλι ή να κουνηθείς πολύ απότομα, όμως ξανά δεν θα χρειαστούν πάνω από 2 δευτερόλεπτα για να ξανακλειδωθεί η γωνία. Επιτέλους, το 3D είναι πραγματική απόλαυση και σημείο αναφοράς για την εξαιρετική τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε!
Στις ευχάριστες αλλαγές επίσης κατατάσσεται ο ανασχεδιασμένος browser, με ευκολότερο μενού χρήσης και την προσθήκη αλλαγής καρτελών με το πάτημα των ZL/ZR! Η μπαταρία επίσης δέχτηκε ένα ελαφρύ “φούσκωμα”, και πλέον διαρκεί ως και (σχεδόν) μια ώρα επιπλέον, φέρνοντας το σύνολο της κονσόλας στις 3-6 ώρες maximum, πάντα αναλόγως τον τρόπο χρήσης. Τα Amiibo, η νέα δημιουργία της Nintendo, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το “πάρτυ”, κι έτσι τα New 3DS XL έρχονται με τεχνολογία NFC στο κάτω μέρος της οθόνης (σ.σ.: NFC reader/writer θα κυκλοφορήσει φέτος για τα παλιότερα μοντέλα και το New 3DS) για να καθιστά δυνατή τη χρήση τους. Προς το παρόν μόνο το Super Smash Bros. 3DS μπορεί να επωφεληθεί από αυτό, όμως κοντινές κυκλοφορίες που θα επωφελούνται της λειτουργίας είναι τα Codename: S.T.E.A.M. και Xenoblade Chronicles 3D.
Στα αρνητικά θα πρέπει να σημειώσω την κάμερα της συσκευής, η οποία δεν δέχτηκε απολύτως καμία βελτίωση και παραμένει στο εφιαλτικό 0.3mp. Παρότι η κάμερα του PlayStation Vita είναι ακριβώς ίδιας ανάλυσης και με κανένα φλας, είναι καθαρότερη κι έτσι δύσκολα θα συνιστούσα την χρήση του New 3DS XL για φωτογραφίες πέραν των απολύτως βασικών. Επίσης, παρά το γεγονός πως η μπαταρία βελτιώθηκε μεν, πιστεύω πως υπήρχε χώρος για περαιτέρω αύξηση χωρητικότητας — μιλάμε για 1750 mAh, που είναι αρκετά μικρή χωρητικότητα αν αναλογιστούμε πως κινητά και tablets έχουν ίσως και τη διπλή, ουκ ολίγες φορές. Τέλος, η Nintendo άλλη μια φορά μας κάνει να απορούμε με τις τακτικές της, αφού κανένα New 3DS, είτε μικρό είτε XL, δεν περιέχει φορτιστή — όπως ακριβώς έγινε το 2012 με το 3DS XL. Η δικαιολογία του “για να μην ανέβει η τιμή“, δεν ξέρω γιατί, όμως δεν με καλύπτει.
Κι ίσως μερικοί εκνευριστούν με την επιλογή του γρηγορότερου επεξεργαστή. Η δημιουργία τίτλων αποκλειστικά για το New 3DS ανοίγει υπερβολικά πολλές πιθανότητες, όπως ακόμα περισσότεροι ανανεωμένοι παλιοί τίτλοι, ή νέοι που θα έχουν καινούριες δυνατότητες χάρις στον επεξεργαστή και τον νέο χειρισμό. Όμως, τι θα απογίνουν όσοι δεν σκοπεύουν να αναβαθμίσουν; Πρακτικά, η Nintendo “διώχνει” όσους αγόρασαν και στήριξαν μια κονσόλα που πέρασε δύσκολα τον πρώτο καιρό, χωρίς να τους δίνει ένα κίνητρο για την αναβάθμιση — πιστεύω ένα πρόγραμμα απόσυρσης παλιών κονσολών θα ήταν η “χρυσή τομή”, δεδομένης της γνωστής ποιότητας service που παρέχει η εταιρία όταν μεταπωλεί κονσόλες από δεύτερο χέρι.
Κάτι που με άφησε σχετικά ουδέτερο είναι η αλλαγή από SD κάρτες μνήμης σε MicroSD τύπο, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ετοιμαστείτε για νέα αγορά αν ήδη έχετε κάποια SD κάρτα από το παλιό σας 3DS. Αυτό που όμως με παραξένεψε ξανά είναι το ότι η κάρτα μνήμης κρύβεται κάτω από το καπάκι της κάτω μεριάς, που σημαίνει ότι θα χρειαστείτε κατσαβίδι απλώς και μόνο για να την εναλλάσσετε! Σε περίπτωση που χρησιμοποιείτε πολλές κάρτες, λόγω Virtual Console ή απλώς digital παιχνιδιών, καταλαβαίνετε πως αυτό είναι μια μικρή μεν, εκνευριστική δε διαδικασία. Ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφτώ για την επιλογή της τοποθέτησης τής κάρτας είναι για λόγους design — πλέον δεν υπάρχει πλαϊνή υποδοχή για την κάρτα, που συμβάλλει στην “καθαρότερη” εικόνα του φορητού.
Με λίγα λόγια, ανακεφαλαιώνουμε: πρόκειται για το καλύτερο 3DS που υπάρχει στην αγορά, και σκεπτόμενοι την μεγάλη γκάμα ποικίλων ποιοτικών τίτλων που ήδη υπάρχει και θα έρθει (με το C-Stick και τα ZL/ZR σκέφτομαι ήδη GameCube ports…), ίσως μιλάμε για την καλύτερη επιλογή handheld και ένα ακόμη λαμπρό σημείο στην ιστορία της Nintendo με τις φορητές παιχνιδομηχανές. Η χρονική στιγμή δείχνει πως μιλάμε για το τελευταίο redesign, οπότε το ερώτημα που μου γεννάται είναι: τι μας ετοιμάζεις για το μέλλον, Nintendo;
[wp-review]
