Είναι κάποιες ταινίες που πραγματικά σου θέτουν υπαρξιακά ερωτήματα. “Ποιος είμαι;” “Γιατί γεννήθηκα και με ποιον σκοπό γεννήθηκα;” “Ποιο είναι το μέλλον μου;”. Όλα αυτά μια ταινία μπορεί να σε βάλει να τα σκεφτείς. Να τα βάλεις κάτω ένα-ένα και να τα αναλύσεις με διάφορες παραμέτρους, που η κάθε μία τους έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Αυτό ακριβώς κάνει και το “Κορίτσι από την Δανία”. Μια ταινία που είναι υποψήφια για Όσκαρ και προσωπικά, μια από τις καλύτερες που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Αλλά ας δούμε παρακάτω τι πραγματεύεται η ταινία και την προσωπική μου άποψη, πάνω σε αυτή.
Το “Κορίτσι από την Δανία” ( στα Αγγλικά “The Danish Girl”) είναι μια ταινία, βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του 2000, γραμμένη από τον David Ebershoff. Πρωταγωνιστές είναι οι Eddie Redmayne στον ρόλο του Einar Wegener/Lili Elbe και την Alicia Vikander στον ρόλο της Gerda Wegener, ενώ την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Tom Hooper. Η ιστορία της ταινίας είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, αφού τα πρόσωπα της ταινίας ήταν υπαρκτά και στην πραγματικότητα και μάλιστα η Lili Elbe αποτέλεσε την πρώτη πετυχημένη εγχείρηση αλλαγής φύλου. Η ταινία από μόνη της, είχε κάποιο συναισθηματικό και ιστορικό βάρος να “κουβαλήσει” και πιστεύω ότι το πέτυχε αυτό με έναν μοναδικό τρόπο
Η ταινία μας ξεκινάει, δείχνοντας μας μια απλή ζωή. Ένα ανδρόγυνο, χαρούμενο ο ένας που έχει τον άλλον, δεμένο στενά μεταξύ του, χωρίς να έχουμε την παραμικρή υποψία για το τι θα ακολουθήσει. Όλα μοιάζουν ” μέλι γάλα” που δεν περιμένει κανείς ότι τα πράγματα θα πάρουν μια περίεργη τροπή, όταν η Gerda θα ζητήσει από τον Einar να τον ζωγραφίσει με γυναικεία ρούχα. Εκείνος δέχεται, αλλά τότε συμβαίνει κάτι που δεν μπορεί ούτε και ο ίδιος να το ελέγξει. Κάτι που περίμενε καρτερικά να βγει. Κάτι που απλά κάποια στιγμή ήταν αναμενόμενο να φανεί. Ο Einar έχει μια δεύτερη προσωπικότητα. Έχει την προσωπικότητα της Lily, μιας γυναίκας που εδώ και καιρό περίμενε να αναδειχθεί μέσα από τις “στάχτες” της ψυχής του νεαρού Δανού. Είναι απλά εκπληκτικό το ότι ένα μόνο γεγονός μπόρεσε να οδηγήσει σε τέτοια αλλαγή ζωής για τον Einar & την Gerda. Ένα ζευγάρι που τα είχε όλα, τώρα παλεύει να χωνέψει το γεγονός ότι ο άνδρας μετατρέπεται σε γυναίκα και ορισμένες αποφάσεις απαιτούν και την συνεισφορά των δύο. Στην ουσία σε όλη την ταινία, τους βλέπουμε να “παλεύουν” μέχρι ενός ορισμένου σημείου τους πάντες που θεωρούν τον Einar ψυχοπαθή ή τρελό και δεν παραδέχονται ότι απλώς, αισθάνεται γυναίκα. Οι αντιλήψεις εκείνης της εποχής σε μια ” κλειστή”, για τα δεδομένα του 20ου αιώνα, Δανία και γενικά όλου του κόσμου, αποτυπώνονται τέλεια στην ταινία, δίνοντας ένα αίσθημα ρεαλισμού αλλά και διαχρονικότητας.
Αυτό που δεν μου άρεσε στο The Danish Girl ήταν το γεγονός ότι τα γεγονότα συνέβησαν τόσο γρήγορα, που το νόημα της όλης “μεταμόρφωσης” του Einar σε Lily για ορισμένους δεν ήταν κατανοητό. Θεωρώ πως η ταινία έπρεπε να εστιάσει περισσότερο στην προσωπικότητα του Einar και όχι τόσο στις εκφράσεις του προσώπου, των χεριών και την γενικότερη στάση του στην ταινία, οι οποίες, παρ’όλα αυτά, είναι εξαιρετικές και ειδικά μέσω της απόδοσης του Redmayne. Επίσης, κάποιες σκηνές μου φάνηκαν υπερβολικές. Όχι δεν είμαι ρατσιστής, ούτε είμαι πουριτανός, αλλά θεωρώ ότι έπρεπε λίγο η ταινία να μην μας δώσει τόσο “ωμά” κάποια πράγματα. Όσοι έχετε δει την ταινία, θα καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Αυτό που κρατάει την ταινία ενδιαφέρουσα είναι οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών. Ο Eddie Redmayne, μετά από τον ρόλο του ως Stephen Hawking στην “Θεωρία των Πάντων”, συγκλονίζει για άλλη μια φορά και δίνει τον καλύτερό του εαυτό ως μια γυναίκα που όπως λέει ο χαρακτήρας του στην ταινία “είναι μεταμφιεσμένη σε άνδρα”. Τα πάντα στην ερμηνεία του είναι τέλεια. Από τον τρόπο που μας δείχνει στην αρχή τον Einar, που δεν μπορούμε να φανταστούμε το ότι θα επακολουθήσει, μέχρι τον τρόπο που μας δείχνει την Lily, μια γυναίκα που επιτέλους θέλει να απελευθερωθεί, θέλει να ζήσει την δική της ζωή, δεν θέλει να της επιβάλλουν πράγματα που την στενοχωρούν και την απογοητεύουν. Από την άλλη, έχουμε την Alicia Vikander, η οποία στην ταινία μας δείχνει την αγωνία της Gerda για την αγάπη της, για τον έρωτά της. Εκείνη είναι που θα προκαλέσει το “ερέθισμα” με το οποίο ο Einar θα ψάξει εσώψυχα για να αποκαλύψει την Lily και εκείνη είναι που θα αναγκαστεί σε αυτήν την περίπτωση να πάρει τις σκληρές αποφάσεις για τον ίδιο αλλά και να τον βοηθήσει και να τον στηρίξει, όπου εκείνος την έχει ανάγκη. Θα έλεγε κανείς πως οι ρόλοι αντιστρέφονται και πως η Gerda θα αναλάβει τον ρόλο του “άνδρα”, προκειμένου να αναδειχθεί η Lily με την θηλυκότητα που την διακατέχει.
Το The Danish Girl μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση, στο τέλος, όπως και σε όλους, μπορώ να φανταστώ. Είναι μια ταινία, με φοβερές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές και με μηνύματα διαχρονικά. Ο καθένας μας μπορεί να νιώθει όπως θέλει μέσα του και δεν χρειάζεται να κρύβει για χάρη των άλλων τον πραγματικό του εαυτό. Σε μια κοινωνία, όπου πλέον το “θεαθήναι” είναι πιο σημαντικό από το “είναι”, αυτή η ταινία περνάει ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους φοβούνται να αναδείξουν αυτό που κρύβουν μέσα τους, τους δείχνει τον δρόμο να είναι ο αληθινός τους εαυτός, δίχως να έχουν να ανησυχήσουν για τις αντιδράσεις των άλλων. Θα είναι μια ταινία που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε πολλούς να δουν και επίσης, θεωρώ ότι ο Leonardo DiCaprio με το The Revenant, φέτος θα έχει ισχυρό ανταγωνισμό από τον Eddie Redmayne και το The Danish Girl.
Μερικές “ιστορικές” φωτογραφίες:
O Einar και η Gerda Wegener μπροστά από έναν πίνακα της Gerda
Η απίστευτη μετατροπή του Einar Wegener σε Lily Elbe
Περιμένουμε τις απόψεις σας σχετικά με την ταινία. Για περισσότερα νέα και review σχετικά με ταινίες, μείνετε συντονισμένοι στο Busted.gr.
