Πάμε για λίγη νοσταλγία με Michael Jordan και…Bugs Bunny να πρωταγωνιστούν σε μια ταινία…φυσικά αφιερωμένη στο μπάσκετ.
Η ταινία είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας και διασκέδασης που προκαλεί ενθουσιασμό στους ταινιόφιλους. Οι ταινίες αρχικά δεν ήταν και τόσο mainstream αλλά αντίθετα μέχρι και το 1930, υπήρχαν βουβές ταινίες κινηματογράφου, κυρίως κωμικές ( Ο Χοντρός και ο Λιγνός, Ο Σαρλό ), όμως από τον Πολίτη Κέιν του Ουέλς και έπειτα, οι ταινίες έχουν καθιερωθεί στις συνειδήσεις μας. Είτε έχοντας πάντα ένα σύμβολο του σεξ, όπως την Ρίτα Χεϊγουορθ παλιότερα και την Μέγκαν Φόξ και την Σκάρλετ Γιόχανσον τώρα, είτε μεταφέροντας μηνύματα κοινωνικού περιεχομένου, όπως τα “Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας” με τον Έντουαρντ Νόρτον, για να μας δείξουν πως τα κοινωνικά στερεότυπα επηρεάζουν τον τρόπο συμπεριφοράς μας. Το σίγουρο είναι ότι μια καλή ταινία, πλέον σου προσφέρει μια ιστορία, σου προσφέρει “τροφή για σκέψη”, σε κάνει να θέτεις στον εαυτό σου διάφορα ερωτήματα. Αυτό είναι για μένα μία ταινία.
Στο σημερινό Movie Maniac, θα αγγίξω τις ευαίσθητες χορδές του καθενός από εσάς. Ελάτε τώρα, πείτε την αλήθεια. Όλοι μας όταν ήμασταν μικρά παιδιά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είχαμε παρακολουθήσει αυτήν την ταινία. Η νοσταλγία και η χαρά της παιδικής αθωότητας και ευαισθησίας θα κυριαρχήσουν στις καρδιές σας, αφού σήμερα, θα μιλήσω για το Space Jam. Το Space Jam ήταν μια ταινία, που είχε κυκλοφορήσει, για μένα πάντα, καθαρά για marketing λόγους, το 1996 και θα εξηγήσω γιατί. Πρώτον, το 1996 ήταν εκείνη η περίοδος, όπου ο Michael Jordan, ο οποίος ήταν και ο πρωταγωνιστής μαζί με τα Looney Tunes, είχε παρατήσει το μπάσκετ για να παίξει baseball, αν και δεν τα πήγαινε και τόσο καλά. Για αυτό και το 1996 αποφάσισε να επιστρέψει. Και προτού αποφασίσει να γράψει το ιστορικό τελεσίγραφο με δύο μόνο λέξεις που ήταν η φράση ” I’m back”, αποφάσισε να κάνει μια ταινία για να προμοτάρει την επιστροφή του. Δεύτερον, και τελευταίο, τα Looney Tunes, χάρης σε αυτήν την συγκεκριμένη ταινία επέστρεψαν στην mainstream σκηνή και άρχισαν να ξεπουλάνε πάλι τα προϊόντα της Warner, όπως για παράδειγμα, τα παπούτσια του Bugs Bunny από την ταινία με τον τίτλο “Hare Jordan Kicks“.
Πάμε στην πλοκή και ότι είναι άξιο σχολιασμού πιστέψτε με, θα σχολιαστεί. Λοιπόν, η ταινία μας ξεκινάει με έναν μικρό Michael Jordan να σουτάρει στην μπασκέτα που έχει έξω από το σπίτι του και να λέει στον πατέρα του, ότι αφού παίξει στο NBA και γίνει πρωταθλητής, θα αποσυρθεί από το μπάσκετ και θα ασχοληθεί με το baseball, όπως ήθελε ο τελευταίος. Πως το ήξερε αυτό ο μπαγάσας; Γιατί στην αμέσως επόμενη σκηνή, ο Michael Jordan αποσύρεται από την ενεργό δράση. Εδώ θα μιλήσω καθαρά μπασκετικά. Εγώ πιστεύω ότι ο Jordan αποσύρθηκε όχι επειδή όντως ήθελε να παίξει baseball, αλλά επειδή βαρέθηκε το άθλημα. Είδε ότι οι Detroit Pistons τον είχαν κατατροπώσει δύο φορές, μετά πήρε τίτλους ξανά και σου λέει: Θέλω μια πρόκληση. Θέλω κάτι καινούργιο. Και έτσι έφυγε. Βλακείες τύπου ” Έδειξε σεβασμό στον πατέρα του και ασχολήθηκε με το άθλημα που ήθελε εκείνος.” δεν υπάρχουν για εμένα. Έφυγε γιατί βαρέθηκε. Αυτό. Τέλος πάντων, ενώ λοιπόν, ο Michael διαπιστώνει το πόσο άσχετος είναι στο baseball, σε ένα πάρκο αναψυχής στο διάστημα, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, ο ιδιοκτήτης, στέλνει τα μικρόσωμα τσιράκια του, να πιάσουν τους ήρωες του Looney Tunes και να τους φέρουν στο διάστημα ως νέα ψυχαγωγία. Ωστόσο, οι ήρωές μας δεν παίρνουν στα σοβαρά τις απειλές των εξωγηίνων και τους προκαλούν μάλιστα σε έναν αγώνα μπάσκετ για να κερδίσουν την ελευθερία τους. Τώρα, ετοιμαστείτε για την μεγαλύτερη κοροϊδεία της ταινίας, που για εμάς, εκείνη την εποχή μας φαινόταν τεράστια μαγκιά.
Οι μικροί εξωγηίνοι αποφασίζουν να κλέψουν το ταλέντο 5 διάσημων μπασκετμπολιστών, του Charles Barkley, του Patrick Ewing, του Mugsy Bogues, του Shawn Bradley και του Larry Johnson. Και όλα αυτά, μέσω μιας μπάλας μπάσκετ.Έλα ρε φίλε, πόσο θα συνεχίσει η κοροϊδεία. Αυτά είναι για τα μικρά παιδάκια για να τα βλέπουν και να λένε: ” Οοοο, πόσο κακοί είναι αυτοί και πόσο κακό το αφεντικό τους.” Αλλά πέρα από την πλάκα, εκείνη την εποχή, τα γουστάραμε άγρια αυτά τα πράγματα, αυτές τις κακές πράξεις. Οι εξωγηίνοι λοιπόν φτάνουν τα 4 μέτρα ύψος, παίρνουν όγκο και δέχονται την πρόκληση των Tunes. Έτσι, λοιπόν, ο Bugs Bunny, παίρνει τον Michael Jordan από την γη, υπο την άγνοια των φίλων του, μια μέρα που παίζουν γκολφ και τον φέρνει στον φανταστικό του κόσμο, με σκοπό να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τα τέρατα. Ο Michael είναι διστακτικός στην αρχή, επειδή έχει αποσυρθεί, αλλά τελικά δέχεται ( σιγα μην δεν δεχόταν) και έτσι ο μεγάλος αγώνας είχε πλέον κανονιστεί.
Στην αρχή, όπως ήταν φυσικό οι εξωγηίνοι κυριαρχούσαν και ο Michael Jordan ήταν απελπιστικά μόνος του. Και όλα έδειχναν πως θα νίκαγαν οι εξωγηίνοι μετά την λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Τότε, όμως ο MJ σαν ο “θεός” που είναι, δίνει ένα “μαγικό” ( και καλά) νερό στα Looney Tunes για να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, ενώ ταυτόχρονα ο Stanley, ο ατζέντης του Jordan στην ταινία, μαθαίνει, πληρώνοντάς το αυτό φυσικά, για τα πλάνα των εξωγηίνων. Έτσι, λοιπόν, το ματς το φέρνουν στα ίσα, με αποτέλεσμα, οι εξωγηίνοι, να αρχίζουν να παίζουν βρώμικα, με σκοπό να βγάλουν εκτός τους αντιπάλους τους και όχι να σκοράρουν. Με την ομάδα του αποδεκατισμένη, ο Jordan δεν επηρεάζεται. Φίλε, ο τύπος ήταν τόσο σίγουρος ότι θα νίκαγε που μέχρι και την δική του ελευθερία έπαιξε κορώνα-γράμματα. Και λέγαμε, εμείς παιδάκια τότε: ” Πω, πω τι ήρωας είναι ο Michael, θα έκανε το ίδιο για την ομάδα των Chicago και οποιαδήποτε άλλη ομάδα.” Και τότε σαν από μηχανής θεός, φτάνει ο άνθρωπος που σε όλη την ταινία ήθελε να παίξει μπάσκετ και δεν του δίνανε την ευκαιρία. Έρχεται ο Bill Murray από τους Ghostbusters που θα οργανώσει το παιχνίδι και θα σώσει μια για πάντα τα Looney Tunes & τον φίλο του τον Michael. Έτσι, λοιπόν, καταστρώνουν σχέδιο, με τον Jordan φυσικά να βάζει το νικητήριο καλάθι. Έτσι, λοιπόν, μπερδεύοντας τα τέρατα με τις πάσες τους, η μπάλα καταλήγει στον Jordan ο οποίος πηδάει από το κέντρο του γηπέδου σχεδόν για να καρφώσει. Όμως ξαφνικά όλα τα τέρατα κρατούν τα πόδια του. Ο ήρωάς μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Τι θα κάνει;
Και εκεί που όλα μοιάζουν μαύρα, έρχεται ο Dr Reed Richards από τους Fantastic Four και λέει στον “Μιχαλάκη” να πάρει την δύναμή του και να τεντώσει όσο πιο μακριά γίνεται το χέρι του. Όχι, αυτό δεν γίνεται στην ταινία, αλλά μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω τα παρακάτω. Ο Michael τεντώνει το χέρι του, το χέρι του μακραίνει και φυσικά στο buzzer βάζει το νικητήριο καλάθι και όλα τελειώνουν μέλι-γάλα για τα Looney Tunes, με τους εξωγηίνους να δίνουν τις ικανότητες πίσω στους παίκτες από τους οποίους τις έκλεψαν και ύστερα να τα βάζουν με το αφεντικό τους. O Michael Jordan όπως ήταν φυσικό, επέστρεψε στο μπάσκετ και τα Looney Tunes στον κόσμο τους. Η ταινία τώρα για μένα, θεωρείται χαζή, όπως ακριβώς και για τους περισσότερους, αλλά παρ’όλα αυτά όταν μαθαίνουμε ότι την βάζει η τηλεόραση ή ότι θα κυκλοφορήσει Space Jam 2, αισθανόμαστε μια παιδική αθωότητα μέσα μας με αποτέλεσμα έτσι να καθόμαστε από φυσική και αυθόρμητη αντίδραση στις τηλεοράσεις μας και να βλέπουμε από την αρχή την ταινία. Α ρε Space Jam. Για μένα αποτελείς το “Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι” για τους άντρες ή το “Κωνσταντίνου και Ελένης” της Αμερικής. Πάντως, καλή ταινία δεν είσαι. Αυτά για το σημερινό Movie Maniac. Ευχαριστώ για την πολύ αγάπη που έχετε ρίξει στην στήλη και θα τα πούμε τον Σεπτέμβρη ξανά.
