Από το 2011 που ξεκίνησε το πρώτο επεισόδιο του Game of Thrones, πολλοί κοιτούσαν με περιέργεια και ευλάβεια για το τι θα γίνει στην συνέχεια, αφού τα πάντα ήταν απρόβλεπτα και κανείς από τους χαρακτήρες που είχαμε δει για πρώτη φορά στις οθόνες μας, δεν ήταν ασφαλής. Πολλοί έγιναν πρωταγωνιστές σε αυτό το “παιχνίδι των θρόνων” και πολλοί που φαινόντουσαν ως σοβαροί διεκδικητές για τον θρόνο, έφυγαν από την μέση με συνοπτικές διαδικασίες. Σε αυτό το τηλεοπτικό φαινόμενο είδαμε συμμαχίες να διαλύονται, συμμαχίες να φτιάχνονται, φόνους, ίντριγκα, ερωτισμό, πάθος και αρρώστια για την κυριαρχία στα Επτά Βασίλεια.
Από τον Ned Stark έως ίσως και τον πιο μισητό χαρακτήρα στο Game of Thrones, τον Joffrey Barratheon, πολλοί χαρακτήρες ήρθαν και πολλοί έφυγαν. Όμως σίγουρα ο κάθε ένας τους έβαλε το δικό του σημαντικό λιθαράκι για να οδηγηθούμε μετά από 8 χρόνια και συνολικά 67 επεισόδια (μέχρι και την 7η σεζόν) στο τελικό φινάλε. Στο επικό τέλος αυτού του παιχνιδιού που σηματοδοτήθηκε με τον φόνο του βασιλιά Robert Barratheon και την εκτέλεση του Φύλακα του Βορρά, Ned Stark. Δύο γεγονότα που έμελλαν να ξεκινήσουν γεγονότα και να “γεννήσουν” νέους ανερχόμενους χαρακτήρες, που άλλοι στοχεύουν στην εξουσία και την δύναμη και άλλοι στην επιβίωση και την λύτρωση.
Η 8η σεζόν έχει μόλις 6 επεισόδια (φτάνουν στο σύνολο τα 73 όλα τα επεισόδια), τα λιγότερα σε κάθε σεζόν που έχει περάσει από την σειρά που ωστόσο θα είναι αυτά που θα περιλάμβαναν το συγκλονιστικό φινάλε. Δύο είναι τα κομμάτια της σεζόν που θα απασχολούσαν και απασχόλησαν πολλούς. Η μεγάλη μάχη με τους Νεκρούς και τον Night King και φυσικά, η μάχη με την Cersei, η οποία όπως θυμόμασταν από την προηγούμενη σεζόν δεν είχε κάτσει να βοηθήσει τους υπόλοιπους, για να παραμείνει σίγουρα στην εξουσία. Επίσης μας ενδιέφερε να μάθουμε, ποιος εν τέλει θα γινόταν ο νέος Βασιλιάς των Επτά Βασιλείων. Οι θεωρίες έδιναν και έπαιρναν, τα “φαβορί” ήταν λίγα, αλλά “τρανταχτά” και όλοι μας περιμέναμε με αγωνία να δούμε, τι θα γίνει στην σειρά που μας έχει κάνει να χαρούμε, να κλάψουμε., να πονέσουμε και να μισήσουμε.
Τελικά, αυτά που έγιναν, άλλους τους άφησαν ικανοποιημένους και άλλους με ένα μεγάλο “γιατί” και ένα μεγάλο παράπονο στα χείλη. Οι David Benioff & D.B Weiss ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας, ένα τέλος, που θα ικανοποιήσει το κοινό που τους “είχε κάνει θεούς” στα μάτια του. Πολλοί ωστόσο καθώς είδαν την σεζόν, παρατήρησαν ότι υπήρξαν “τρύπες” στην πλοκή, λάθη ως προς την διαχείριση χαρακτήρων και έχουν αρχίσει μέχρι και ένα petition, προκειμένου να ξεκινήσει και πάλι να γυρίζεται η όγδοη σεζόν, προκειμένου όλοι να δουν το τέλος που, όπως λένε, αξίζει να έχει το Game of Thrones. Εγώ πάλι είμαι από τους πρώτους νομίζω, από πολλές ιστοσελίδες που έχετε διαβάσει απόψεις, που σας λέει, ότι η σεζόν αυτή δεν είναι τόσο κακή όσο νομίζουμε ότι είναι. Και θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως το γιατί.
(ΠΡΟΣΟΧΉ. ΑΠΟ ΑΥΤΌ ΤΟ ΣΗΜΕΊΟ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ SPOILERS ΓΙΑ ΤΗΝ ΌΓΔΟΗ ΣΕΖΟΝ. ΌΣΟΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΈΧΟΥΝ ΔΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝ, ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΑΣ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΩΝΣΗ)
Καταρχάς, θέλω να πω σε αυτό το σημείο πως είμαι πιο «αντικειμενικός πεθαίνεις». Γιατί με βάσει τα δεδομένα που είχαν δημιουργηθεί από τις προηγούμενες σεζόν, ήταν λογικό να δούμε το τελείωμα που είχαμε και τα γεγονότα που συνέβησαν. Να μην ξεχνάμε βέβαια, το γεγονός ότι υπάρχουν και τα βιβλία του συγγραφέα George R.R Martin στην μέση, ο οποίος μάλιστα είπε σε συνέντευξη του πως περίπου το τελείωμα που είδαμε σε αυτήν την σεζόν, θα έχουν και τα βιβλία του. Οι Benioff & D.B Weiss ανέλαβαν, με βάση τα δεδομένα που τους παρείχαν να προσφέρουν ένα “τέλος” και ταυτόχρονα μια “καινούργια αρχή”. Για αυτό και κάποια κεφάλαια, σίγουρα θα έπρεπε να κλείσουν.
Θα μπορούσαν αυτά τα κεφάλαια να είχαν κλείσει καλύτερα; Σίγουρα. Για παράδειγμα, ας πάρουμε την ιστορία με τον Night King. Προσωπικά, εγώ ήμουν από τους λίγους που του άρεσε πάρα πολύ η μάχη του Winterfell με τους νεκρούς, αλλά σίγουρα, όπως και σε άλλους μου ξίνισε λίγο η κατάληξη της. με το τελείωμα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από την Arya. Σίγουρα θα μπορούσαν να είχαμε κάνει μια μάχη νωρίτερα στην έβδομη σεζόν, προκειμένου να καταλάβουμε ότι “δεν μπλέκεις” με τους νεκρούς. Ωστόσο, επειδή αυτό δεν έγινε, με βάσει και πάλι τα δεδομένα που είχαμε μπροστά μας, έπρεπε να υπάρξει ένα οριστικό τέλος με τον Βασιλιά των Νεκρών, ακριβώς επειδή εν τέλει δεν θα μας ενδιέφερε τόσο πολύ αυτός, όσο το ποιος θα κερδίσει τον θρόνο.
Επίσης, άλλη μια έντονη ένσταση που υπήρξε, ήταν ο θάνατος της Cersei και του Jaime Lannister. Πολλοί θεώρησαν πως ήταν ένας αστείος θάνατος το να πεθάνουν μαζί, ενώ υπήρξαν προτάσεις να πεθάνει η Cersei, βασανιστικά. Όχι και πάλι όχι. Ανέκαθεν, μας συνέδεσαν τους Lannister μαζί. Το θεώρησαν ηρωικό και ιπποτικό να πεθάνουν και οι δύο μαζί, αν και δεν μου άρεσε καθόλου το ότι κατάφεραν και έκαναν τον Jaime να πάει μαζί με την Brienne και μετά να ξαναγυρίσει στην Cersei, αφού δημιούργησε άλλο ένα κενό στην πλοκή. Πάω στοίχημα επίσης ότι εάν η Cersei πέθαινε βασανιστικά ή μέσω ενός δράκου, τότε όλοι αυτοί που παραπονιούνται τώρα θα έλεγαν “Μα ταίριαζε να πεθάνουν μαζί με τον Jaime, είναι ταιριαστοί μαζί”. Υπήρξαν μερικές συγκινητικές στιγμές, κάποιες ωραίες ατάκες, με τον The Hound να κλέβει σε αυτές την παράσταση και ταυτόχρονα τις καρδιές όλων μας, πανάθεμα τον.
Πριν οδηγηθούμε στην συζήτηση του τέλους, να πω ένα μεγάλο μπράβο στους συντελεστές για την εκπληκτική παραγωγή που μας χάρισαν, με επικά σκηνικά, ωραία μουσική υπόκρουση και κυρίως πολλή δουλειά. Τα θετικά είναι πολλά. Ωστόσο εδώ, έχουμε και αρκετά αρνητικά, τα οποία μας κάνουν να σκεπτόμαστε ότι ίσως η σεζόν να μην ήταν αντάξια των προσδοκιών μας. Μερικές φορές, έβλεπες κενά στην πλοκή, τα οποία δεν απαντήθηκαν ποτέ, έβλεπες την ροή να προχωράει ακαθόριστα, χωρίς να διατηρεί έναν σταθερό ρυθμό, έβλεπες γεγονότα να περνιούνται με μεγάλη ταχύτητα, σαν να βιαζόντουσαν οι συγγραφείς, πράγμα που μπορεί να το παρατηρήσει κανείς από την ανεξήγητη απουσία (μέχρι του τελευταίου επεισοδίου) της Yara Greyjoy που δεν εμφανίστηκε ποτέ να βοηθήσει τον Theon και τους λοιπούς. Επίσης τι φάση με τον Jon Snow; Ώρες, ώρες ήταν σαν οι μόνες λέξεις που ήξερε να λέει μετά την “φάση” με την Daenerys στο τέλος του έβδομου κύκλου ήταν οι “My Queen”, “I don’t want the throne”, “The Starks keep their promise”. Εντάξει Jon, είπαμε, bend the knee, αλλά έχεις και μια αξιοπρέπεια, god damnit!
Το τέλος τώρα. Η αλήθεια είναι ότι η κατάληξη του Jon Snow ήταν αυτή που φοβόμουν και δεν ήθελα να δω με τίποτα. Το γεγονός ότι η Daenerys θα έκαιγε το King’s Landing και θα γινόταν ένας μοντέρνος τύραννος, σαν τον πατέρα της, το περίμενα πως και πως και ίσως ο χαρακτήρας της Emilia Clarke να ήταν από τους πιο καλογραμμένους χαρακτήρες στο σύμπαν του Game of Thrones. Ο θάνατος της από τα χέρια του Snow και το μετέπειτα ξέσπασμα/θρήνος του μοναδικού δράκου που της είχε μείνει, του Drogon, είναι ίσως από τις καλύτερες σκηνές που έχουν περάσει από την τηλεοπτική σειρά αυτή. Μπράβο στην Daenerys. Ο νέος βασιλιάς είναι ο Bran και ο Tyrion Lannister (που είναι ο μοναδικός Lannister που έμεινε ζωντανός) τον προλόγισε υπέροχα. Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πλέον στρατιώτες, αφού η εποχή του πολέμου πέρασε. Χρειάζονται ιστορίες για μια νέα παρακαταθήκη και ο Bran ξέρει τα πάντα, σε συνδυασμό με τις γνώσεις και την σοφία που διαθέτει. Αντικειμενικά, το ξέραμε, ότι ήταν ο καταλληλότερος βασιλιάς για το νέο αυτό βασίλειο.
Το μόνο κακό με αυτές τις επιλογές και με το τραγικό τέλος του Jon Snow, που είναι χειρότερο και από τον θάνατο, είναι ότι είχαμε δεθεί εξαρχής με συγκεκριμένους χαρακτήρες, τους οποίους είχαμε αγαπήσει. Και το να τους βλέπουμε να πεθαίνουν ή να παθαίνουν κάτι κακό και να βλέπουμε άλλους, όπως την Sansa Stark, που δεν την αγαπήσαμε και ιδιαίτερα σε αυτήν την σεζόν, να κερδίζουν κάτι σημαντικό, μας πληγώνει την καρδιά, όπως και να το κάνουμε. Το καλό με το τέλος αυτό, είναι ότι έχουν μείνει ανοιχτά μέτωπα και σίγουρα θα μάθουμε στο μέλλον το πως είναι ο κόσμος του Game of Thrones, μετά και την κυριαρχία του Bran Stark στα ΈΞΙ πλέον Βασίλεια, αφού είχαμε την ανεξαρτητοποίηση του Βορρά (ως απαίτηση της Sansa).
Για να κλείσω το άρθρο μου, σίγουρα η τελευταία σεζόν αυτή του Game of Thrones είχε σκαμπανεβάσματα, θα μπορούσε να είχε γίνει και με καλύτερο τρόπο, ωστόσο με βάσει τα δεδομένα που είχαν κάνει μέχρι και την τελευταία σεζόν, οι Benioff & Weiss μας έδωσαν ένα φινάλε της κύριας ιστορίας. Πρόσωπα που αγαπήσαμε πλέον δεν υπάρχουν, άλλα έχουν τραβήξει τον δικό τους δρόμο και αυτό δεν άρεσε σε πολλούς. Αλλά για εμένα, εμείς ως τηλεοπτικό κοινό, πέσαμε θύμα των προσδοκιών που είχαμε δημιουργήσει αλλά και λόγω του ότι ίσως στο τέλος ξεχάσαμε την ταυτότητα που είχε εξαρχής η σειρά. Καλώς ή κακώς, όπου δημιουργεί καλό, δημιουργεί και κακό. Οι καλές πράξεις και το happy ending συνοδεύονται με την τραγικότητα και το δράμα των ίδιων του των χαρακτήρων. Το σίγουρο πάντως είναι πως θα κάνει πολύ καιρό κάποια προσπάθεια να αντικαταστήσει επάξια το φαινόμενο που ακούει στο όνομα Game of Thrones.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
