Πριν από λίγες ημέρες η σεμνή τελετή της E3, που επέστρεψε ψηφιακά μετά από ένα έτος αναβολής εξαιτίας της πανδημίας, έλαβε τέλος και χαμπάρι δεν πήραμε, θα μπορούσε να πει κάποιος. Μα δεν είδαμε παρουσιάσεις εταιρειών; Είδαμε. Μα δεν είδαμε παιχνίδια; Είδαμε. E3 με την αίγλη που την είχαμε συνηθίσει όλες αυτές τις δεκαετίες είδαμε όμως; Δεν νομίζω.
Για να τελειώνουμε γρήγορα τα περί νικητή της E3 νομίζω πως όποιος παρακολούθησε μαζί μας διαδικτυακά και ζωντανά τις πιο σημαντικές παρουσιάσεις της η Microsoft ήταν αυτή που έκλεψε την παράσταση δικαίως. Ήταν η πρώτη χρονιά που δεν είχαμε διθυραμβικές δηλώσεις από τον Αμερικανικό κολοσσό πριν την παρουσίαση που να μιλά για τα εκπληκτικά πράγματα που θα δείξουν, πως ξέρουν τι το κοινό θέλει να δει και θα δει δυνατά αποκλειστικά παιχνίδια και μέναμε με την προσμονή. Φέτος ακολούθησε το σωστό μονοπάτι, δεν ανέβασε τον πήχη των προσδοκιών και παρέδωσε μία πάρα πολύ καλή παρουσίαση με νέα παιχνίδια, αποκλειστικά παιχνίδια που θα είναι διαθέσιμα από την πρώτη μέρα στο Xbox Game Pass και άλλα πόσα σε 90 λεπτά που πέρασαν νερό. Αν βλέπαμε και το Hellblade 2 και ακόμα περισσότερα 3rd person adventures που μου αρέσουν τότε θα μιλούσα με ακόμα πιο διθυραμβικά σχόλια. Παρόλα αυτά εμένα αυτά που είδα από τη Microsoft με ικανοποίησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό και νομίζω ότι με αντίστοιχες παρουσιάσεις δίνει ξεκάθαρο κίνητρο σε κάποιο παίκτη να επενδύσει και στα προϊόντα της.
Πάμε τώρα στα περί ηττημένου. Η E3 που μετρά διάρκεια ζωής εδώ και δεκαετίες και ήταν πάντα το αποκορύφωμα των ειδήσεων και των αποκαλύψεων στο gaming. Από νέες κονσόλες μέχρι τα καλύτερα παιχνίδια που θα βλέπαμε τα επόμενα χρόνια. Οι (μεγάλες) εταιρείες έδειξαν και απέδειξαν όμως πως τα τελευταία χρόνια δεν την έχουν ανάγκη. Η πρώτη μπαλοθιά που είχε κρούξει την καμπάνα κινδύνου αλλαγής της E3 ήταν πριν μερικά χρόνια όταν η Nintendo αποφάσισε να κατέβει από τη σκηνή και να παρουσιάζει ψηφιακά το περιεχόμενο της ενώ η κανονιά ακούστηκε από άκρη σε άκρη της γης όταν η Sony αποφάσισε να αποχωρήσει τελείως από αυτήν. H Nintendo συνεχίζει μέσα στο έτος τα διάσπαρτα και γεμάτα ανακοινώσεις Nintendo Direct ενώ η Sony έχει διαλέξει το δικό της δρόμο με τα συχνά και πολύ ενδιαφέροντα State of Play. Ακόμα και εταιρείες που συμμετέχουν στο θεσμό όπως η Microsoft προβάλλει τα δικά της event μέσα στο έτος, όπως το X0 event, ενώ είδαμε ότι η νέα γενιά κονσολών αποκαλύφθηκε σε ξεχωριστά events εκτός E3. Τι έχει λοιπόν να προσφέρει πλέον η E3; Για μένα αυτό που έχει να προσφέρει είναι βήμα σε μικρότερου βεληνεκούς εταιρείες που δεν μπορούν να προβληθούν ή να σταθούν μόνες τους και ίσως εκεί θα έπρεπε να επικεντρωθεί περισσότερο από εδώ και στο εξής. Η διοργανώτρια αρχή ESA δύσκολα θα αφήσει την E3 να ξεθωριάσει ακόμα περισσότερο έτσι απλά καθώς αν εξαιρέσουμε την ψηφιακή προβολή της φέτος, όταν γινόταν με φυσική παρουσία ήταν μία ακόμα μεγαλύτερη πηγή εσόδων και ένα τεράστιο event και για το ίδιο το Los Angeles.
Δυστυχώς αν δεν βρει τρόπο η ESA να διαμορφώσει τις επόμενες E3 στα νέα δεδομένα προσφέροντας περιεχόμενο που θα προσδώσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και φυσικά αίγλη θα συνεχίσει να αποτελεί μία σκιά του εαυτού της. Τα λέω με λύπη γιατί η ενασχόλησή μου με το gaming εδώ και δύο δεκαετίες περίπου είχαν τοποθετήσει την E3 ως κάτι αντίστοιχο με τον τελικό του Champions League. Δεν θέλω να πάω πολύ πίσω όταν ενημερωνόμασταν μόνο μέσα από τον έντυπο τύπο και το ίντερνετ θεωρούνταν πολυτέλεια αλλά λίγα χρόνια πίσω όταν ακόμα και οι εταιρείες περίμεναν αυτή τη διοργάνωση προκειμένου να μας εκπλήξουν. Η ευθύνη, για να είμαι ξεκάθαρος δεν βαραίνει αποκλειστικά την E3 καθώς οι εταιρείες είναι αυτές που αποφάσισαν να «ανεξαρτητοποιηθούν» παρόλα αυτά το γεγονός της E3 οφείλει, λόγω ιστορίας κυρίως, κατά τη γνώμη μου να είναι το highlight της χρονιάς στο gaming και όχι κάτι λίγο πολύ από τα ίδια.
Το ξέρετε ότι η άποψή σας έχει σημασία και θα χαρώ να δω τα σχόλιά σας και να συζητήσουμε σχετικά.
Μην ξεχάσετε να μας ακολουθήσετε στα παρακάτω Social Media. Busted είστε!
