Επιτέλους έφτασε η στιγμή που πάρα πολλοί περιμέναμε, για τη συνέχεια του «επικού» Final Fantasy VII Remake. Όπως πιθανότατα γνωρίζετε, κυκλοφόρησε μόλις η συνέχεια του, το Final Fantasy VII Rebirth και αφού το παίξαμε και το λιώσαμε θα σας πούμε και εμείς δύο λογάκια (όρεξη να έχετε να διαβάζετε), για ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου franchises της gaming βιομηχανίας που με συνοδεύουν από μικρό παιδί. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου σε κάθε κονσόλα που έχει περάσει από τα χέρια μου είχα έρθει σε επαφή με σχεδόν όλους τους τίτλους Final Fantasy (ναι ακόμα και στο GameBoy το έπαιζα). Ποτέ όμως δεν ήμουν fan των turn based jrpg αλλά το Final Fantasy VII στην εποχή του πρώτου PlayStation μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον για την ιστορία του αλλά και για την ιαπωνική κουλτούρα που είχε τόσο έντονη. Μόλις ανακοινώθηκε λοιπόν ότι το Final Fantasy VII θα ξεκινήσει Reboot τριλογία το hype μου ήταν τεράστιο και πάλι καλά το πρώτο της σειράς πίσω στην εποχή του PlayStation 4 μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Τι παίζει όμως με το Rebirth; Πάμε να δούμε παρέα.
Στο Final Fantasy VII Rebirth δεν βρίσκεται στο «τιμόνι» ο Tetsuya Nomura, αλλά ηγείται ο co-director του Final Fantasy 7 Remake, Naoki Hamaguchi. Αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά και σε άλλους τίτλους (βλ. God Of War), ώστε όταν τα παιχνίδια πρόκειται να βγουν σε τριλογίες κλπ. να μένει η βασική δομή τους στο παρασκήνιο αλλά να πέφτουν και άλλες νέες ιδέες στο τραπέζι. Αυτή η τεχνική εναλλαγής ρόλων στην παραγωγή των παιχνιδιών βοηθάει πολύ στην αποφυγή της ρουτίνας κατά τη δημιουργία τους. Το παιχνίδι καταφέρνει να σε κρατάει καθηλωμένο από τα πρώτα δευτερόλεπτά του αλλά εδώ δεν θα αναλύσω περισσότερο διότι είναι μια εμπειρία που αξίζει να την ζήσετε. Θα σας αναφέρω απλά για την ανάγκες του Review την βασική ιστορία του, διότι δεν θέλω να σας γράψω κάποια spoils μιας και θα βρείτε μέσα σε αυτό αρκετές ανατροπές που γεννούν πολλά συναισθήματα. Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς συνεχίζεται από εκεί ακριβώς που τελείωσε το πρώτο μέρος. Ο Cloud Strife και η παρέα έχουν μόλις φύγει από την βιομηχανική πόλη του Midgard και με νέο σκοπό τους να βρουν τον Sephiroth και να σταματήσουν πάση θυσία τα σχέδια του. Να σημειωθεί πως θεωρείται δεδομένο πως θα πρέπει κανείς να έχει παίξει το Final Fantasy VII Remake πριν μπει στον κόπο να πιάσει το Final Fantasy VII Rebirth.
Ξεχάστε λοιπόν την closed linear συνοχή του πρώτου παιχνιδιού και ετοιμαστείτε να εξερευνήσετε έναν νέο τεράστιο κόσμο που ξεδιπλώνεται μπροστά σας. Ναι καλά καταλάβατε το νέο Final Fantasy είναι open world, αλλά όχι σαν όλα τα υπόλοιπα που έχετε συνηθίσει. Πρώτη φορά βλέπω σε τέτοιου είδους παιχνίδι τόσο ζωντανό κόσμο και με συνεχόμενη αλληλεπίδραση. Το παιχνίδι ανταμείβει τον παίχτη για την συνεχή ανακάλυψη του κόσμου του και ερχόμαστε αντιμέτωποι με side quests που δεν είναι επαναλαμβανόμενα και βαρετά. Καταφέρνουν να μας κρατούν προσηλωμένους στο παιχνίδι, μας ανταμείβουν καλά και καταφέρνουμε μέσω αυτών να δημιουργούμε πιο γερές σχέσεις με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Σε περίπτωση που προχωράμε σε Main Quest εννοείται πως το παιχνίδι αποκτά μια πιο closed linear τακτική αλλά είναι και άκρως λογικό.
Η εξερεύνηση του κόσμου του Final Fantasy VII Rebirth προσφέρει μια τεράστια ποικιλία δραστηριοτήτων. Για όσους αγαπούν να χάνονται μέσα σε ένα παιχνίδι, η τεράστια ποικιλία δραστηριοτήτων που προσφέρεται θα σας αφήσει με το στόμα ανοικτό. Αν καθόμασταν να πούμε δυο λόγια για όλα τα mini-games που είναι διαθέσιμα, θα χρειαζόμασταν να χωρίσουμε το review μας σε τρία κομμάτια, ακριβώς όπως και η Square Enix κάνει για το remake της.
Ο κόσμος χωρίζεται σε διαφορετικά regions. Με την είσοδό μας σε ένα region μπορούμε, εφόσον το επιτρέπει η φάση του παιχνιδιού στην οποία βρισκόμαστε, να κάνουμε Fast Travel σε διάφορα σημεία ενδιαφέροντος. Μελλοντικά, θα μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο και ανάμεσα στα διαφορετικά regions, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις. Για να το κάνουμε όμως αυτό, σε πρώτη φάση θα πρέπει να έχουμε πρόσβαση σε ένα μεταφορικό μέσο. Ένα από αυτά είναι και τα αγαπημένα χαρακτηριστικά πλάσματα της σειράς Final Fantasy, τα Chocobos. Εκτός από ένα απλό μεταφορικό μέσο, κάθε chocobo έχει διαφορετικές ικανότητες, με κάποια από αυτά να μπορούν να περπατήσουν σε κάθετους τοίχους. Σας συμβουλεύουμε λοιπόν, όπου δείτε φτερωτό φίλο να κάνετε έναν κόπο παραπάνω να «παίξετε» μαζί του.
Στο παιχνίδι θα έρθουμε σε επαφή με έναν «φίλο από τα παλιά», το όνομα αυτού Chadley. Ο νεαρός φίλος μας αποφάσισε να φύγει από τα εργαστήρια της Shinra και να βιώσει από πρώτο χέρι τα θαύματα του πλανήτη. Πρόκειται για έναν πολύ χρήσιμο side character και αν ακολουθήσουμε το quest line του θα μας ανταμείψει με πάρα πολύ χρήσιμα αντικείμενα τα οποία δυναμώνουν κατά πολύ όλο μας το party. Το quest line του δεν είναι και πολύ δύσκολο. Πρέπει απλώς να ενεργοποιούμε διάφορους πύργους μέσα στα Regions οι οποίοι συλλέγουν πληροφορίες για τη γύρω περιοχή. Ο Chadley λοιπόν θα μας ανταμείψει με χρήσιμα materia.
Πολλοί ίσως θα αναρωτιέστε τί είναι αυτά τα Materia και γιατί θέλω να δώσω έμφαση. Αν δεν ξέρετε τι κάνετε εδώ; Πηγαίνετε να παίξετε το πρώτο παιχνίδι της σειράς ή έστω κάποιο Final Fantasy γενικά. Αλλά εντάξει αφού είμαι καλό παιδί θα σας τα εξηγήσω, με πείσατε. Η γενική φιλοσοφία μεταξύ πρώτου και δεύτερου τίτλου παραμένει ίδια. H επιστροφή του ATB (active time battle) ορίζει πως θα πάει το «πράγμα». Επιθέσεις και άμυνες κατά των εχθρών μας γεμίζουν το ATB, που μας δίνει πρόσβαση σε summons, spells, χρήση αντικειμένων και abilities. Τα spells και τα summons που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ορίζονται από τα materia που έχουμε τοποθετήσει στον εξοπλισμό σας. Για τα special abilities του κάθε χαρακτήρα ο λόγος πέφτει καθαρά στο όπλο, ενώ και άλλα abilities μπορούν να αποκτηθούν από την τοποθέτηση ανάλογων materia. Να σημειωθεί ότι με διάφορες συνθήκες μπορούμε να «μάθουμε» μόνιμα το ability ενός όπλου, έχοντας πρόσβαση σε αυτό ακόμα και αν αλλάξουμε εξοπλισμό.
Τα Synergy Abilities που έκαναν την εμφάνισή τους στην ιστορία της Yuffie, στο DLC Intergrade του πρώτου τίτλου, επιστρέφουν, προσφέροντάς μας μια ιδιαίτερα μεγάλη ποικιλία από ισχυρά combos που αξιοποιούν τις ικανότητες μεταξύ δύο συμμάχων μας για να μας προσφέρουν ένα θεαματικό και καταστρεπτικό για τους εχθρούς μας αποτέλεσμα. Εκτός όμως των Synergy Abilities, έχουμε και τα Synergy Skills στη διάθεσή μας, όταν αμυνόμαστε στις μάχες. Η αποτελεσματική χρήση αυτών των skills αυξάνουν θεαματικά γρήγορα το ATB μας, δίνοντάς μας τρομερή άνεση στις μάχες. Ένα παράδειγμα τέτοιων skills, εκτοξεύει τον Cloud ή την Tifa στον αέρα, ώστε να μπορούμε να βαρέσουμε εύκολα και άμεσα τους ιπτάμενους εχθρούς μας. Άλλο τέτοιο παράδειγμα θα φέρει τον Cloud ανάμεσα στην Aerith και τους εχθρούς της, ώστε να την προστατεύσει από τα χτυπήματά τους.
Συνεχίζοντας λίγο ακόμα με το πολύπλοκο combat του παιχνιδιού θέλω να αναφερθώ και στο Stagger bar των αντιπάλων μας. Με τη χρήση των δυνατών materia, combos και synergy οι αντίπαλοί μας γεμίζουν μια Stagger Bar που καταφέρνει να τους ακινητοποιήσει και να τους κάνει ευάλωτους σε συνεχόμενα χτυπήματα. Το stagger επιτυγχάνεται πιο εύκολα όταν καταφέρνουμε να βρούμε τα αδύναμα σημεία των αντιπάλων μας.
Στο Final Fantasy VII Rebirth βλέπουμε ένα αρκετά βελτιωμένο δυναμικό talent tree. Ο κάθε χαρακτήρας έχει την δική του σελίδα συλλογής και κατανομής talent πόντων που μέσω αυτών μπορούμε να ξεκλειδώσουμε σταδιακά abilities, synergies ή και passive effects που θα μας δώσουν τρομερά πλεονεκτήματα. Κάθε χαρακτήρας έχει τους δικούς του προσωπικούς πόντους και μπορούμε εύκολα να κάνουμε ανακατανομή αυτών των πόντων σε κάθε χαρακτήρα, εφόσον θέλουμε να λάβουμε το μέγιστο bonus για την κάθε περίσταση.
Στον οπτικό τομέα τώρα του παιχνιδιού ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρώτο σχολιάσω. Τα γραφικά είναι απλώς εκπληκτικά με έναν κόσμο που σε κάνει να χάνεσαι μέσα σε αυτόν. Εντάξει μερικές φορές τα γρασίδια και οι φυλλωσιές είχαν μικρά anti-aliasing θέματα αλλά μέσα στην οπτική πανδαισία του παιχνιδιού απλά περνούσαν απαρατήρητα. Εφόσον το παιχνίδι μας παρέχει εκπληκτικά γραφικά σε τομέα terrain, μαλλιά, ρούχα, movement, νερά, κτήρια κλπ. δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με το ότι είδα μερικά τετραγωνάκια στο γρασίδι. Ο ήχος του ειλικρινά είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι από όλα τα παιχνίδια της σειράς. Η μουσική επιμέλεια του τίτλου είναι απλά μαγεία, θα ακούσουμε καινούριο soundtrack αλλά και τα ίδια κλασσικά κομμάτια σε remix. Τέλος, να σχολιάσω και το photo mode, το οποίο είναι υπερβολικά εύκολο στην χρήση του και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ειλικρινά παντού, ναι ακόμα και στα cutscenes.
Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω τα επίπεδα δυσκολίας που έχει το παιχνίδι γιατί και αυτά μου έκαναν εντύπωση. Κατά την εκκίνηση του παιχνιδιού θα δούμε το easy, medium και dynamic (το hard ξεκλειδώνεται αφού πρώτα τερματίσουμε το παιχνίδι). Τι είναι το dynamic όμως σας ακούω να ρωτάτε. Πρόκειται για μια δυσκολία η οποία μέσω AI καταλαβαίνει το playstyle μας, τα level μας αλλά και τον εξοπλισμό μας και ορίζει από μόνο του το παιχνίδι το πόσο δύσκολο ή εύκολο θα γίνεται. Μία ωραία προσθήκη που προσωπικά δεν την έχω δει σε άλλον τίτλο να εφαρμόζεται ανάλογα.
Και επιτέλους σταματάει η φλυαρία μου και φτάνουμε στο γενικό συμπέρασμα του παιχνιδιού. Το Final Fantasy VII Rebirth πρόκειται για έναν τίτλο διαμάντι. Ό,τι κάνει, το κάνει σωστά. Πήρε όλα τα μικρά λαθάκια που είχε ο προκάτοχός του και τα βελτίωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σε όλους τους τομείς του είναι άψογο, με τη σωστή δόση από χιούμορ, άγχους, ψυχαγωγίας και δράματος. Γραφικά εκπληκτικά με μικρά ψεγάδια που δεν είναι καν άξια αναφοράς. Μουσική όπως πάντα μαγική που δένει υπέροχα με το όλο concept του παιχνιδιού. Απλά δεν έχω λόγια για το καλύτερο Final Fantasy που έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
