Όταν κανείς εισάγεται στον μαγικό κόσμο δημιουργημένο από την J.K Rowling, τον κόσμο του Harry Potter, θυμάται τις παιδικές αναμνήσεις που έχει ζήσει διαβάζοντας τα βιβλία αλλά και την εισαγωγή στην πρώτη ταινία, το μακρινό 1999, στο Harry Potter and The Philosopher’s Stone. Η παραμυθένια και ταυτόχρονα σκοτεινή ατμόσφαιρα που σου δημιουργεί, τα συναισθήματα χαράς και λύπης που παίζουν μέσα σου και εναλλάσσονται μεταξύ τους από την μια στιγμή στην άλλη. Η εποχή του Harry Potter, ως προς τις ταινίες, έκλεισε (;) το 2011 με το δεύτερο μέρος του Harry Potter and The Deathly Hallows. Ωστόσο, όπως λέμε. το κλείσιμο ενός κεφαλαίου, σημαίνει ταυτόχρονα την αρχή ενός νέου. Και εδώ, το νέο αυτό κεφάλαιο ονομάζεται Fantastic Beasts and Where to Find Them.
To Fantastic Beasts and Where to Find Them είναι ταινία βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της J.K Rowling, που αποτελεί στην ουσία ένα prequel, πολύ πριν γεννηθεί ο Harry Potter, αλλά που εξελίσσεται μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Μας μιλάει για την εποχή, όπου δεν κυριαρχεί ο Voldemort, αλλά άλλος ένας επικίνδυνος μάγος, από τους πιο επικίνδυνους, ο Gellert Grindelwald, που απειλεί την μαγική κοινότητα αλλά και ολόκληρο τον ανθρώπινο κόσμο με τις σκοτεινές του δυνατότητες. Σε αντίθεση, με το Harry Potter, εδώ δεν παίζει μόνο ρόλο η μαγεία, αλλά τα μαγικά πλάσματα που έχει στην κατοχή του, ο πρωταγωνιστής μας, ο Newt Scammander, ο οποίος στο μέλλον θα αποτελέσει τον συγγραφέα του βιβλίου που έχει τον ομώνυμο τίτλο με την ταινία, Fantastic Beasts and Where to Find Them, το οποίο θα αποτελεί το βασικό εγχειρίδιο των μαθητών στην σχολή του Hogwarts.
Στην ταινία μας, ο Newt Scammander, που τον υποδύεται ο πολυτάλαντος Eddie Redmayne, είναι ένας μάγος, ο οποίος έχει καταβολές μάλιστα από το Hogwarts και έρχεται στην Αμερική, σε μια περίοδο, όπου κυριαρχεί ο φόβος για τον Gellert Grindelwald, έναν από τους πιο επικίνδυνους μάγους όλων των εποχών. Οι μάγοι αποτελούν μια κλειστή κοινότητα εκείνη την περίοδο και ο κίνδυνος αποκάλυψης τους, λόγω του Grindelwald είναι μεγάλος. Ο Scammander, στην βαλίτσα του έχει κάποια φανταστικά πλάσματα, τα οποία έχει μαζέψει από διάφορα μέρη του κόσμου και όταν αυτά κυκλοφορούν, λόγω ενός λάθους, ελεύθερα στους δρόμους της Νέας Υόρκης, πρέπει μαζί με την βοήθεια του φίλου του, Jacob Kowalski (Dan Fogler), ενός Muggle, ο οποίος άθελά του και στην συνέχεια, με την θέλησή του, εμπλέκεται σε αυτό, να τα βρει, πριν η MACUSA, το Μαγικό Συμβούλιο της Αμερικής, το οποίο ήδη έχει μια άσχημη άποψη για αυτά, να αναλάβει πρωτοβουλία να τα βρει και να τα “εκτελέσει”. Ταυτόχρονα, ο Scammander έχει την βοήθεια δύο μελών της MACUSA, δύο γυναικών που μάλιστα είναι και αδερφές. Της Tina και της Queenie Goldstein.
Αυτό που μπορεί να παρατηρήσει κανείς, στην ταινία, είναι ότι αρχικά έχει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα σε σχέση με τις ταινίες Harry Potter. Σίγουρα, και εδώ η μαγεία παίζει σημαντικό ρόλο. Αλλά έχει δύο πράγματα, τα οποία δεν είχαν (κατ’ εμέ) οι ταινίες Harry Potter. Χιούμορ και δράση. Ως προς το χιούμορ, το Harry Potter movie franchise, είχε κάποιες στιγμές που γέλαγες, αλλά στο Fantastic Beasts, ο χαρακτήρας του Jacob Kowalski είναι ένας από τους πιο αξιολάτρευτους και αστείους χαρακτήρες που έχουμε γνωρίσει. Είναι ακριβώς τόσο αστείος και ταυτόχρονα σοβαρός όσο πρέπει. Σίγουρα, ο Kowalski αποτελεί ένα από τα τεράστια “συν” της ταινίας αλλά και ο χαρακτήρας του Eddie Redmayne είναι πολύ χιουμοριστικός και ταυτόχρονα πολύ μυστήριος. Στην ταινία, δεν μαθαίνουμε πολλά για τον χαρακτήρα του Scammander και μας περιτριγυρίζει ένα μυστήριο γύρω από αυτόν, μέχρι και τη μία ώρα συμπληρωμένης ταινίας. Σίγουρα, όμως, όπως βλέπουμε, είναι ένας άνθρωπος που είναι αρκετά έξυπνος, καλοσυνάτος και βασανισμένος.
Ο κύριος ανταγωνιστής της ταινίας, είναι ο Percival Graves (Colin Farrell), υψηλόβαθμο μέλος της MACUSA και επίσημος ντετέκτιβ. Ο Graves προσεγγίζει τον Credence Barebone (Ezra Miller), υιοθετημένο γιο αρχηγού μιας ομάδας που έχει ως σκοπό της να ξεσκεπάζει μάγους και μάγισσες, ώστε να τον βοηθήσει να βρει ένα άτομο που έχει το Obscurus, μια σκοτεινή μαγική δύναμη, που ο Graves θεωρεί υπαίτια για διάφορους φόνους στην Νέα Υόρκη και όχι μόνο.
Επίσης, άλλο ένα στοιχείο που έλειπε από το Harry Potter για εμένα, ήταν η δράση. Σίγουρα, βλέπαμε Quidditch, βλέπαμε στο τέλος κάθε ταινίας συνήθως μια επική μονομαχία, αλλά εδώ εξαρχής είχαμε μια ροή που σου κράταγε το ενδιαφέρον. Για εμένα, η τελική μονομαχία στην ταινία, είναι μια από τις καλύτερες (αν όχι η καλύτερη) που έχω δει σε ταινία βασισμένη στον κόσμο του Harry Potter. Η δράση στις ταινίες Harry Potter, για εμένα, είχαν πάντα να κάνουν με την δράση του μυαλού. Μπορεί ο Lord Voldemort να μην ήταν παρών σωματικά, να μην τον βλέπαμε συνέχεια, αλλά η δράση που εκτυλίσσονταν στο μυαλό των πρωταγωνιστών και ταυτόχρονα οι εξελίξεις που κάποτε έδιναν μια αχτίδα ελπίδας στον κόσμο του πρωταγωνιστή και άλλοτε απλά τον έκαναν ακόμα χειρότερα ψυχολογικά, έκαναν το Harry Potter, το θρυλικό franchise που είναι σήμερα. Η ροή στο Harry Potter είχε να κάνει περισσότερο με την πλοκή, μαθαίναμε περισσότερα πράγματα και οι ταινίες είχαν μια εξαιρετική ιστορία να σου διηγηθούν, αλλά από ένα σημείο και μετά καταντούσε, μερικές φορές. λίγο βαρετό. Εδώ, υπάρχουν και τα δύο σε μια εξαιρετική ισορροπία. Βλέπουμε να εκτυλίσσονται γεγονότα μπροστά στα μάτια μας, αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει και μια δράση, ειδικά στο σημείο όπου ο Scammander αναζητά τα απελευθερωμένα πλάσματα του.
Αν μου έμαθε επίσης κάτι αυτή η ταινία είναι να περιμένουμε το απροσδόκητο. Αρχικά, άλλοι νομίζουμε ότι είναι οι καλοί και οι κακοί της υπόθεσης και τελικά καταλήγουμε να έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό, που δεν το περιμένουμε. Η δουλειά στα CGI και στα πλάσματα ήταν αψεγάδιαστη. Σε έβαζε αμέσως στο κλίμα της ταινίας και ότι πρόκειται να δεις κάτι που δεν ανήκει στον πραγματικό κόσμο, είναι μια ταινία που θα παίξει με την φαντασία σου, θα διευρύνει τους ορίζοντές σου σε άλλους κόσμους, θα σε κάνει να έχεις αμφιβολίες σχετικά με το τι υπάρχει στην πραγματικότητα και τι όχι. Το soundtrack επίσης, είναι εφάμιλλο του θρυλικού Harry Potter και πάλι σε βάζει στο “τρυπάκι” των παιδικών αναμνήσεων.
Για να κλείσω το άρθρο μου, το Fantastic Beasts and Where to Find Them ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Το hype ήταν μεγάλο, όλοι κάνανε λόγο για μια πολύ καλή ταινία και δεν είχαν άδικο. Μας εισάγει σε έναν νέο κόσμο, διαφορετικό από τον σκοτεινό κόσμο του Harry Potter, οι ηθοποιοί κάνουν πολύ καλή δουλειά στο να μας δώσουν μια φοβερή εμπειρία, με τα πολλά μπράβο να πηγαίνουν στους Eddie Redmayne, Dan Fogler & Ezra Miller. Έχουμε άλλες τέσσερις ταινίες να δούμε και μάλιστα πρόκειται από ότι ακούγεται να έχουμε την πρώτη μας γνωριμία με έναν πιο νέο Albus Dumbledore. Γενικά, είναι μια ταινία που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει, ακόμη και αυτοί που δεν έχουν κάποια σχέση με το Harry Potter franchise.
