Οι εταιρίες συνεχώς αυξάνουν τα data centers τους ώστε οι χρήστες να μπορούν να αποθηκεύσουν όλες τις φωτογραφίες με γατιά και μωρά που συλλέγουν. Ένα data center μπορεί να καταλαμβάνει εκατοντάδες τετραγωνικά μετρά σε χώρο και απαιτεί τρομερά ποσά ενέργειας για ψύξη, λειτουργία και συντήρηση. Ευτυχώς, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον σε συνεργασία με την Microsoft ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο που μπορεί να αποθηκεύσει όλες τις πληροφορίες που θα καταλάμβαναν ένα τεράστιο data center, στο μέγεθος ενός κύβου ζάχαρης. Σύμφωνα με την δημοσιευμένη έρευνα, η ομάδα κατάφερε να κωδικοποιήσει, να αποθηκεύσει και να ανακτήσει πληροφορίες σε μόρια DNA, που επιτρέπουν εκατομμύρια φορές πυκνότερη αποθήκευση από αυτή που διαθέτουμε σήμερα. Κατά την διάρκεια των πειραμάτων τους, κωδικοποίησαν τέσσερις φωτογραφίες σε νουκλεοτιδικές αλληλουχίες συνθετικού DNA, ενώ το πιο εκπληκτικό είναι πως κατάφεραν να αντιστρέψουν την διαδικασία και ανασυνθέτοντας τις εικόνες χωρίς να χαθεί ούτε ένα byte πληροφορίας. Με εξίσου υψηλό ποσοστό πληροφορίας έγινε και η αναδόμηση ηχητικών κλιπ. Στην θεωρία, μπορούν να αποθηκευτούν απίστευτα ογκώδη ποσά ήχου, εικόνας και κειμένου για εκατοντάδες, ακόμα και χιλιάδες, χρόνια. Ο ψηφιακός κόσμος, όλα τα δεδομένα που υπάρχουν σε αρχεία υπολογιστή, ιστορικά έγραφα, ταινίες, φωτογραφίες και οι πληροφορίες που συλλέγουν όλες οι συσκευές εκτιμάται πως θα ξεπεράσουν τα 44 τρισεκατομμύρια gigabyte μέχρι το 2020.
Για να καταλάβουμε το μέγεθος του αριθμού, είναι το νούμερο 44 με 12 μηδενικά από πίσω, με άλλα λόγια, φανταστείτε μια στοίβα με tablet από την γη μέχρι την σελήνη, 6 φορές. Η βάση το προβλήματος είναι πως παράγουμε πιο γρήγορα πληροφορίες από ότι αποθηκευτικό χώρο. Έτσι τα μόρια του DNA μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αρχεία, που αγγίζουν πολλά terabyte σε μέγεθος και δεν απαιτούν άμεση πρόσβαση. Για να μην ‘βαραίνω’ το άρθρο με περιττές πληροφορίες και ορολογίες, υπάρχει ο σύνδεσμος της δημοσίευσης στο τέλος του κειμένου, για όποιον επιθυμεί να μελετήσει αναλυτικά την μέθοδο. Δυστυχώς, υπάρχει ένα μειονέκτημα που, προς το παρόν, αποτελεί εμπόδιο στην εφαρμογή της τεχνολογίας, Σαν πειραματική λύση, υπάρχει το υψηλό κόστος σύνθεσης και ανάγνωσης DNA σε μεγάλη κλίμακα, όμως οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι και δηλώνουν πως δεν θα σταθεί ενάντια στα οφέλη, αν υπάρχουν τα σωστά κίνητρα. Σαν προσωπικό σχόλιο θα το πάω ένα βήμα παραπέρα, στο μέλλον, όπου με ένα μικροτσίπ εμφυτευμένο μέσα μας θα μετατρέπει κάθε άνθρωπο σε κινητό cloud. Οι συσκευές θα περιέχουν μόνο τις απαραίτητες πληροφορίες για να λειτουργήσουν, ενώ κάθε μιμίδιο και γατί θα αποθηκεύεται σε DNA αλληλουχίες μέσα μας.
Ενδεικτικά, στο ροζ υγρό της φωτογραφίας μπορούν να αποθηκευτούν μέχρι και 10.000GB πληροφορίας.
Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερα.
