Το ρολόι δείχνει δύο ακριβώς τα ξημερώματα. Βρίσκω τον εαυτό μου μισό-κοιμισμένο στην καρέκλα του δωματίου μου με το χειριστήριο στο χέρι. Συνειδητοποιώ ότι αυτή η κατάσταση είχε διαρκέσει περίπου σαράντα λεπτά, ίσως και παραπάνω. Το παιχνίδι το οποίο έπαιζα εκείνη την στιγμή ήταν το The Witcher 3 και μη μπορώντας να συνεχίσω τα έκλεισα όλα και πήγα για ύπνο.
Την άλλη μέρα το πρωί καθώς προετοιμαζόμουν για την δουλειά, μου γεννήθηκε ένα ερώτημα εκείνη την στιγμή το οποίο προήλθε βέβαια από το γεγονός ότι εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα θα αγόραζα άλλο ένα game. Είπα στο εαυτό μου τι να το κάνεις αφού έχεις δεκατέσσερις τίτλους που τους έχεις αρχίσει αλλά δεν προχώρησες κανέναν. Παρεμπιπτόντως το παιχνίδι που ήθελα να αγοράσω ήταν το Μetal Gear Solid V: The Phantom Pain.
Ο προβληματισμός μου βέβαια δεν ήταν ότι με πήρε ο ύπνος ούτε το παιχνίδι το οποίο θα αγόραζα αλλά ήταν το κατά πόσο πλέον έχουν μεγαλώσει σε μέγεθος τα βιντεοπαιχνίδια όχι στα GB άλλα στην διάρκεια που απαιτούν αρκετά από αυτά. Θα μου πείτε είναι όλα τα παιχνίδια εκεί έξω μεγάλα σε διάρκεια; Όχι, φυσικά. Αλλά πλέον κάποια μεγάλα franchise έχουν μεγαλώσει κατά πολύ. Θα σας αναφέρω το παράδειγμα του MGSV: The Phantom Pain που στις πρώτες αποστολές περίπου δαπάνησα τέσσερις με πέντε ώρες ώστε να εξοικειωθώ με το περιβάλλον του παιχνιδιού. Κάτι παρόμοιο συνέβει και με το The Witcher. Να σας πω δε την αλήθεια ότι πλέον ακόμη δεν το έχω προχωρήσει γιατί δεν βρίσκω τον απαιτούμενο χρόνο και όταν έχω κάποια ώρα ελεύθερη δεν μπορώ να παίζω ένα τέτοιο game αποσπασματικά. Δηλαδή δύο με τρεις ώρες την μία μέρα και μετά πάλι δύο με τρεις ώρες την άλλη εβδομάδα. Το ίδιο συμβαίνει περίπου και με το The Witcher 3 και κάτι μου λέει το ίδιο θα συμβεί με το Fallout 4 και μελλοντικά ποιος ξέρει ακόμα με τι.
Για να μην καταντήσω κουραστικός βγάζοντας τα ψυχολογικά μου, θέλω να πω ότι η gaming βιομηχανία γνωρίζει προφανώς ότι ένας μέσος άνθρωπος εργάζεται περίπου από οκτώ έως δώδεκα ώρες την ημέρα. Αν προσθέσουμε και υποχρεώσεις όπως οικογένεια κ.α τότε ο ελεύθερος χρόνος μας είναι μηδαμινός έως ελάχιστος. Την ίδια ώρα γκρινιάζουμε για το ότι κάποια franchise έχουν διάρκεια τέσσερις έως εφτά ώρες. Αλλά εγώ θα σας πω και το άλλο. Πόσοι από εσάς έχετε ολοκληρώσει αυτήν την στιγμή που μιλάμε το The Witcher 3 ή το Metal Gear ή κάποιο άλλο αντίστοιχο πολυδάπανο από άποψης χρόνου Franchise; Σίγουρα πάντως υπάρχουν και περιπτώσεις ατόμων που διαθέτουν αρκετό ελεύθερο χρόνο. Κάποιος κάλλιστα μπορεί να μου απαντήσει “και τι σε νοιάζει εγώ το πήρα και ας το τερματίσω και σε ένα χρόνο“. Ωραία και εγώ θα πω και το άλλο. Eγώ /εσείς που το gaming το έχουμε χόμπι θα μπορούσατε να ασχοληθείτε μόνο με ένα τίτλο; Μαλλον όχι. Η gaming βιομηχανία αν στηρίζεται στο γεγονός το ότι θα πάρει κάποιος ένα game και μετά από ένα αρκετό χρονικό διάστημα πάρει άλλο ένα τότε θα είχε καταρρεύσει. Εν τω μεταξύ μπορεί κάποιος να πει ότι δεν είναι ανάγκη να ολοκληρώσεις πλήρες το game απλά παίξε μόνο την βασική ιστορία και φτάνει. Έλα όμως που πλέον υπάρχουν και περιπτώσεις όπου απαιτείται και ολοκλήρωση παράπλευρων αποστολών για να μπορέσει να ολοκληρώσεις το main story. Άλλος μπορεί να μου πει “αγόρασε ένα τίτλο με μέση διάρκεια περίπου πέντε με έξι ώρες“. Σωστά αλλά τα μεγάλα franchise όπως είπαμε μεγαλώνουν επικίνδυνα άσε που θα πρέπει να αφήσω αρκετούς τίτλους διαμάντια εκτός. Εκεί βέβαια μπορεί να μπει και ο παράγοντας της τιμής, με την έννοια ότι κάποιος ίσως δεν επιθυμεί να δώσει 70 ευρώ για ένα τίτλο έξι ωρών.
Ολοκληρώνοντας, πολλές φορές αυτούς τους μήνες όταν επιστρέφω σπίτι μετά απο μία γεμάτη ημέρα θα ανοίξω την παιχνιδοκονσόλα και θα χαλαρώσω με ενα παιχνίδι όπως το Fifa 16 ή το Pro Evolution ή Nba 2k16. Δεν μπορώ εκείνη την ώρα να κάτσω και να ξεκινήσω για παράδειγμα The Witcher 3 όταν για να ολοκληρώσεις ενα quest ή για να παίξεις ένα παράπλευρο quest θα απαιτήσει πολύ περισσότερο χρόνο οπότε αναγκαστικά δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Αν θέλουμε να συνοψίσουμε αυτά που είπαμε:
- Μήπως τελικά τα games απευθύνονται πλέον σε ένα συγκεκριμένο κοινό όπου οι ώρες ενασχόλησης είναι πλέον πολλές και ένας μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει;
- Έχουμε μεγαλώσει αρκετά και πλέον λόγω υποχρεώσεων αδυνατούμε να ασκήσουμε το αγαπημένο μας χόμπι;
- Η βιομηχανία μήπως τείνει να κάνει το gaming επάγγελμα;
Όλα αυτά μας βάζουν σε προβληματισμούς….
