Dragon Ball Xenoverse Review

Σπάει η κατάρα των μέτριων-προς-κακών Dragon Ball τίτλων με το Xenoverse;

Το αγαπημένο anime Dragon Ball είχε τύχη που λίγα άλλα μπορούν να καυχηθούν στον χώρο των video games, καθώς ένα μεγάλο μέρος των πολλών τίτλων του είναι — τουλάχιστον — λειτουργικά και ευχάριστα για τους fans της. Πρόσφατες προσπάθειες να δοκιμάσουν κάτι νέο συνήθως κατέληγαν με μετριότατα ή και επιεικώς κακά παιχνίδια, με πολλούς να λένε πως το Dragon Ball Budokai Tenkaichi 3 ήταν το τελευταίο καλό παιχνίδι, κι εκείνο κυκλοφόρησε στο PlayStation 2.

Για το Xenoverse, την 15η κυκλοφορία σε κονσόλες από εκείνη του πρώτου Budokai, βλέπει την βετεράνο εταιρία ανάπτυξης Dimps να “τραβάει” τα καλύτερα στοιχεία από το παρελθόν για να συνθέσει την καλύτερη γενική εικόνα παιχνιδιού ως σήμερα.

Αυτό επιτυγχάνεται σχεδόν από όλους τους τομείς. Η πλοκή του παιχνιδιού είναι ένα “what if” σενάριο όπου όλες οι παραδοσιακές κι αναγνωρίσιμες (και μη) μάχες που έχουμε δει στην σειρά ή στις ταινίες παίρνουν μια ανεξέλεγκτη στροφή με αποτέλεσμα να αλλάζει η ιστορία. Με την βοήθεια του Trunks, τον φύλακα του χρόνου, ο χαρακτήρας μας ανακαλύπτει μια συνομωσία πίσω από τις παράδοξες αλλαγές, και καλείται να επαναφέρει την τάξη.

Ο χαρακτήρας μας; Ναι, σωστά είδατε, δεν τον ονόμασα. Αυτό γιατί για πρώτη φορά μπορούμε να φτιάξουμε έναν χαρακτήρα από το μηδέν, απόρροια της πολύ ελεύθερης και πρωτότυπης πλοκής που δανείζεται αρκετά στοιχεία από το Dragon Ball Online. Διαλέγοντας μεταξύ ανθρώπων, Saiyan, Namekians, Majin και την φυλή του Frieza, δημιουργούμε ένα avatar με διαφορετικές δυνάμεις κι αδυναμίες ανάλογα με την φυλή και το φύλο. Λόγω της αγάπης μου προς τον Piccolo, έφτιαξα έναν ψηλό Namekian για να εκπροσωπεί την πλευρά των Time Patrollers, δηλαδή του τάγματος που φυλάει τον χρόνο. Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετά slots για χαρακτήρες που μπορείτε να φτιάξετε τουλάχιστον ένα από κάθε συνδυασμό.

Από εκεί κι έπειτα, είστε ελεύθεροι να εξερευνήσετε την πόλη TokiToki, με τα διάφορα μαγαζιά της και τις αποστολές της. Ο χαρακτήρας που σας εκπροσωπεί μπορεί να αλλάζει αμφίεση όπως εσείς θελήσετε, φορώντας ακόμα και ολόκληρες ή κομμάτια στολών από διάσημους και μη χαρακτήρες — φτιάξτε έναν Majin με την στολή του Tien, ή έναν άνθρωπο με τα ρούχα του Pilaf! Το κάθε ρούχο κι αξεσουάρ παίζει έναν ρόλο πέρα από την εμφάνιση, κι αυτός είναι η αλλαγή στα στατιστικά του παίχτη, τα οποία χωρίζονται σε κατηγορίες όπως Health και Ki Supers ή Strike Supers. Σε συνδυασμό με τα Z-Souls — “αξεσουάρ” που εκπροσωπούν στοιχεία του χαρακτήρα διάφορων προσωπικοτήτων της σειράς — τα οποία ενεργοποιούν μια ποικιλία συνθηκών στην μάχη, όπως αυτόματη αναπλήρωση Ki ενέργειας, έχουμε ένα αρκετά βαθύ (για τα προηγούμενα δεδομένα της σειράς) σύστημα customization.

Φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα είναι η πλήρης ελευθερία στην χρήση κινήσεων. Στη διάθεση μας δύο πλήκτρα που κάνουν γρήγορες ή δυνατές κινήσεις, ένα πλήκτρο για Ki blasts, ένα για άμυνα, ένα για πτήση και δύο για αύξηση/μείωση ύψους αιώρησης. Από μόνα τους αυτά συνθέτουν μια βασική (αλλά ευχάριστη και με καλή ροή) αρχή των combo, όμως το ζουμί κρύβεται στις Super και Ultimate κινήσεις. Τέσσερεις επιλογές σε κάθε μεριά επιτρέπουν να διαλέξεις από μια γκάμα δυνάμεων που ποικίλουν από μεταμορφώσεις Kaioken και Ginyu Force πόζες ως πασίγνωστες επιθέσεις σαν το Kamehameha ή αντεπιθέσεις για όταν τα πράγματα γίνουν “σκούρα”.

Το πόσο εύκολα μπορείς να συνδέσεις τις άνωθεν επιθέσεις στα combo σου είναι εκπληκτικό, κι ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το ότι οι μάχες παραμένουν πιστότατες στο πνεύμα της σειράς. Δεδομένου του ότι έχεις μαζέψει αρκετή ενέργεια Ki ή Stamina μέσα από καλή χρήση και διαχείριση ή παράγοντες που τα αναπληρώνουν, μπορείς να εξαπολύσεις special δυνάμεις χωρίς όριο σε κάθε μάχη! Οι αρένες πάντοτε είναι μεγάλες για να χωρούν τις διαστάσεις της μάχης, μιας και χρησιμοποιούνται και οι τρεις διαστάσεις για την κίνηση όπως γινόταν στα Budokai Tenkaichi και Battle of Z. Διάφορα μέρη τους δε, μπορούν να καταστραφούν εν μέσω μάχης, κάνοντας τες ακόμα πιο ζωντανές κι εντυπωσιακές. Οι πλευρές που μάχονται μπορούν να είναι οποιουδήποτε συνδυασμού με όριο τους 3 μαχητές σε κάθε πλευρά, κάνοντας ένα ήδη ξέφρενο κι εντυπωσιακό σκηνικό ακόμα πιο ζωντανό και “δυνατό”!

Οι δυνάμεις αυτές αποκτώνται είτε μέσω εκπλήρωσης των αποστολών της ιστορίας, είτε μέσω αγοράς τους στα μαγαζιά της TokiToki, είτε μέσω δασκάλων, είτε μέσα από τα Parallel Quests — στην ουσία, τα side quests. Εκεί ακολουθείτε εντελώς φανταστικά σενάρια που ποικίλουν από μάχες με πλοκή ενάντια στην ιστορία, κυνήγι Dragon Ball και άλλα. Παρότι η ποικιλία στις αποστολές δεν είναι τεράστια, ο αριθμός αυτών μαζί με τα διάφορα έπαθλα (όπως ρούχα, αξεσουάρ και δυνάμεις, ή Zeni, τα “χρήματα” σας) θα σας κάνουν να παίξετε ούτως ή άλλως — κι όχι μόνο γι’ αυτό. Η κύρια ιστορία είναι αρκετά δύσκολη σε πολλά σημεία, κι επομένως θα χρειαστεί να κάνετε grinding για να μαζέψετε νέα “όπλα” και πόντους για τα στατιστικά σας. Αυτό είναι ευχή και κατάρα — είναι διασκεδαστικό το να παίζεις νέα σενάρια και να ξεφεύγεις από την βασική πλοκή, όμως ίσως κουράσει μετά από ένα σημείο λόγω της συνεχούς επανάληψης. Ευτυχώς, οι δάσκαλοι που προανέφερα είναι κεντρικοί χαρακτήρες της σειράς, οι οποίοι σας μαθαίνουν διάσημες κινήσεις τους και προσφέρουν επιπλέον αγαθά για το ταξίδι σας, με μόνο περιορισμό το ότι πρέπει να έχετε έναν δάσκαλο την φορά. Έτσι, άφησα τον Piccolo σύξυλο και “χώθηκα” κάτω από τα φτερά του Vegeta για να πάρω λίγη από την λάμψη του.

Την επανάληψη μπορείτε να την εξαλείψετε (εν μέρει) στρατολογώντας φίλους για να σας βοηθήσουν σε όποια αποστολή επιτρέπεται. Πέραν τούτου, υπάρχει φυσικά το World Tournament το οποίο δυστυχώς ακόμα δεν έχει αρχίσει, κι όπου θα μπορείτε να αντιμετωπίζετε αντιπάλους από κάθε πλάτος της γης με την δομή του φημισμένου τουρνουά. Κοινές, απλές μάχες επίσης υπάρχουν κι όχι μόνο online άλλά και τοπικά, όπου όμως η επιλογή για 1v1 και η χρήση ενός χάρτη — εν αντιθέσει με την ποικιλία περιοχών στην ιστορία κι online — είναι μια επιλογή που με έκανε να ξύνω το κεφάλι μου γεμάτος απορία. Μπαίνοντας online σας δίνει και την επιλογή να βλέπετε τους χαρακτήρες παιχτών εντός της TokiToki, κάνοντάς το να μοιάζει με ΜΜΟ μιας και υπάρχει πληθώρα φράσεων και κινήσεων για να επικοινωνήσετε με τους υπόλοιπους, και να τους προσκαλέσετε να σας βοηθήσουν σε κάποια αποστολή.

Πηγαίνοντας στα τεχνικά θέματα, ο τίτλος καταφέρνει να κρατήσει σταθερή απόδοση στα καρέ ακόμα κι όταν πολλά εντυπωσιακά εφέ όπως σύγκρουση μεγάλων κυμάτων ενέργειας με ταυτόχρονη καταστροφή και μάχες στο background — πολύ ευχάριστο μιας και μιλάμε για την πρώτη προσπάθεια στις νέες κονσόλες. Η κίνηση είναι επίσης “νερό” και συμπληρώνει την πανέμορφη αισθητική, η οποία αντανακλά την χαρακτηριστική δουλειά του Akira Toriyama. Παρά το γεγονός ότι μπορούμε να φτιάξουμε τους χαρακτήρες μας όπως (σχεδόν) θέλουμε, πάντα φαίνονται σαν να είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ήδη υπάρχοντος σύμπαντος, ακόμα και σε μάχες όπου έρχεσαι δίπλα-δίπλα με τρελές δημιουργίες παιχτών.

Για το soundtrack έχω ξανά να πω τα καλύτερα, και δε θα μιλήσω τόσο για την συμπερίληψη τραγουδιών που ξέρουμε κι αγαπάμε ή τα αξιόλογα νέα τραγούδια αλλά για το δυνατό, ολοκαίνουριο theme που συντροφεύει την εισαγωγική σκηνή ως το κεντρικό μενού. Μια μίξη ηλεκτρονικής μουσικής με την χαρακτηριστική Ιαπωνική, γρήγορη εκτέλεση που αποτελείται από ηλεκτρικές κιθάρες και γρήγορα τύμπανα, και τέλος την φωνή του τραγουδιστή να σε γεμίζει ενέργεια όπως και οι δυνατές μάχες του τίτλου.

Το γεγονός ότι υπάρχουν και οι Ιαπωνικές φωνές για τους χαρακτήρες όπως και οι Αγγλικές είναι ένα μεγάλο συν για τους λάτρεις, μιας και κρίνω πως σε σημεία η απόδοση των Ιαπώνων ήταν αρκετά πιο πειστική και ειλικρινής από ότι των Αγγλόφωνων.

Μερικά από τα παράπονά μου είναι ότι εξελίχθηκε αρκετά μεν το σύστημα μάχης και είναι πιο κοντά σε πραγματικό fighting παιχνίδι από ποτέ, όμως ακόμα λείπει το εξαιρετικό βάθος που θα κάνει τις μάχες να κριθούν πραγματικά από την ικανότητα του χρήστη αντί για την δύναμη των κινήσεων — χαρακτήρες όπως Vegito, Broly κλπ έχουν ένα καθαρό προβάδισμα απέναντι σε άλλους όπως ο Piccolo, που δεν είναι σε καμιά περίπτωση “σάκος του μποξ”.

Στα παράπονα θα προστεθεί και η αδυναμία υποστήριξης του online κομματιού, μιας και η Namco ακόμα παλεύει να σταθεροποιήσει τους servers αφού, για άλλη μια φορά, “δεν υπολόγισε την τεράστια εισροή παιχτών”. Με τέτοια έμφαση στο online παιχνίδι, θα περιμέναμε καλύτερη υποδομή — προς το παρόν, υπάρχει μεγάλο lag ακόμα κι όταν συνδεθείς με παίχτες εντός της ίδιας ηπείρου, κι αυτό αν καταφέρεις να συνδεθείς στον Xenoverse server γενικότερα.

Τέλος, η κάμερα μερικές φορές αδυνατεί να ακολουθήσει επαρκώς την ξέφρενη δράση, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε εμπόδιο, αφού μπορεί να μπλέκεται στο περιβάλλον ή να στριφογυρνάει σαν τρελή σε μια προσπάθεια να παραμείνει στον στόχο. Αυτό, σε συνδυασμό με τον εξαιρετικά υψηλό βαθμό δυσκολίας σε μερικές αποστολές (σε σημείο που το παιχνίδι απαιτεί grinding για πρόοδο) μπορεί να σε κάνει να βγεις χαμένος μετά από μια μεγάλης διάρκειας, δύσκολη μάχη απλώς και μόνο από μια κακιά στιγμή της κάμερας. Οι εχθροί δεν συγχωρούν στις μετέπειτα αποστολές, και το κάθε λάθος πληρώνεται — όταν δεν ευθύνεσαι εσύ αλλά το παιχνίδι, ο εκνευρισμός δεκαπλασιάζεται.

Συνοπτικά, έχουμε τον καλύτερο Dragon Ball τίτλο των αρκετών τελευταίων ετών. Πρωτότυπη ιστορία με νέα πρόσωπα, πρωτοφανής επεξεργασία και δημιουργία, πιο διαδραστική μάχη, killer soundtrack και πάνω απ’ όλα, αυτά συγκεντρώνονται σε ένα πακέτο που παραμένει πιστό στην πηγή. Με εξαίρεση μερικά προβλήματα, είναι ο τίτλος που θέλουμε να γίνει παράδειγμα για μετέπειτα παιχνίδια, κι αποτελεί ένα καλό σημείο εισόδου για τους αμύητους.

[wp-review]

[wp-review]