Η παρουσίαση του PlayStation στην E3 του 2016 έχει μείνει στη μνήμη των περισσοτέρων μας γιατί η έναρξή της επιφύλασσε την επιστροφή του Kratos και του God of War ξεσπώντας ντελίριο ενθουσιασμού. Η συνέχεια όμως περιελάμβανε ένα τρέιλερ από έναν τίτλο του Sony Bend Studio που δεν είχαμε ακούσει μέχρι τότε. Στη γιγαντοοθόνη λοιπόν παρατηρήσαμε ένα μετά αποκαλυπτικό περιβάλλον, έναν τύπο με μια μηχανή, που έπειτα από διάφορες σκηνές τρόμου, έδειχνε να απολαμβάνει τη βόλτα του παρέα με μία ξανθιά γυναίκα και ακούσαμε μία αντρική φωνή να αφηγείται και να καταλήγει με θλιμμένο τόνο ότι οι ευτυχισμένες στιγμές ήταν ημέρες που πέρασαν. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή στη σχέση μας με το Days Gone μέχρι και σήμερα που έμελλε αυτή η σχέση να ολοκληρωθεί. Καλώς ή κακώς όταν έχουμε να κάνουμε με έναν αποκλειστικό τίτλο του PlayStation που εμφανίζεται ανάμεσα σε τίτλους όπως το God of War και το Horizon Zero Dawn είναι απόλυτα λογικό οι προσδοκίες μας να χτυπάνε ταβάνι ασχέτως αν για το Bend Studio αποτελεί την παρθενική του εμφάνιση στη μεγάλη κατηγορία του PlayStation 4.
Αυτός ο τύπος λοιπόν με τη μηχανή, είναι ο Deacon St. John και αποτελεί τον απόλυτο πρωταγωνιστή του Days Gone. Η ιστορία του ξεκινά όταν αναγκάζεται να αποχωριστεί την αγαπημένη του Sarah, σε ένα σκηνικό πανικού, που οι παραμορφωμένοι άνθρωποι επιτίθενται αδιακρίτως και ο καθένας τρέχει για τη ζωή του. Η δική μας ιστορία μαζί του ξεκινά σχεδόν δύο χρόνια αργότερα όταν βρίσκεται περιπλανώμενος, με τον αδελφικό του φίλο Boozer και τις μηχανές τους. Μέλη και οι δύο της λέσχης μοτοσικλετιστών Mongrel έχουν μια αγάπη προς τους δύο τροχούς που τείνουν να ταξιδεύουν την ψυχή και όχι μόνο το σώμα. Ευρισκόμενοι λοιπόν σε ένα περιβάλλον του Βορειοδυτικού Ειρηνικού κοντά στο Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών σκοπός τους είναι, αφού ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, να ταξιδέψουν προς το βορρά. Το μυαλό του Deacon όμως είναι στη Sarah, προσπαθώντας μέσα από μία μίξη συναισθημάτων να συνειδητοποιήσει εάν υπάρχει νόημα να την αναζητήσει σε ένα κόσμο που έχει ξεπεράσει το χείλος της καταστροφής. Οι άνθρωποι που έχουν νοσήσει και έχουν μεταμορφωθεί σε αυτούς που το παιχνίδι αποκαλεί Freakers, αποτελούν ένα είδος νεκροζώντανων που τρέφονται από τους νεκρούς, είναι άκρως επιθετικοί και ιδιαίτερα γρήγοροι στις κινήσεις τους. Ο Βόθρος, όπως αποκαλείται η πλημμυρισμένη με κίνδυνο περιοχή του Days Gone, δεν διαθέτει μόνο Freakers αλλά και τους αιρετικούς, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, Rippers και φυσικά ομάδες ανθρώπων που δεν το έχουν σε τίποτα να επιτεθούν για να ληστέψουν, να εκφοβίσουν ακόμα και να σκοτώσουν.
Όταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τους Freakers μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες τότε η τύχη είναι ξεκάθαρα με το μέρος μας. Όταν όμως έρθουμε αντιμέτωποι με τις εντυπωσιακές κατά τα άλλα ορδές τότε την έχουμε βαμμένη και αν δεν έχουμε προετοιμάσει το έδαφος και τους εαυτούς μας κατάλληλα τότε ο μόνος τρόπος είναι αυτός του όπου φύγει και μάλιστα όσον το δυνατόν πιο γρήγορα. Η μηχανή του Deacon, όπως γίνεται αντιληπτό από την εμφάνιση του ίδιου μέχρι το εξώφυλλο του τίτλου, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και αποτελεί το μεταφορικό μας μέσο, τη φίλη μας, την ερωμένη μας, το καταφύγιό μας, το σπίτι μας το ίδιο. Γι’ αυτό πρέπει να την φροντίζουμε, να την επισκευάζουμε καταναλώνοντας παλιοσίδερα, να την αναβαθμίζουμε στα διάφορα camps και να την ανεφοδιάζουμε συχνά με βενζίνη. Οι άνθρωποι για να επιβιώσουν της καταστροφής έχουν δημιουργήσει camps, οι Deacon και Boozer όμως επέλεξαν να μην ζήσουν σε κάποια από αυτά αλλά να επιβιώσουν περιπλανώμενοι με τις μηχανές τους. Η εξάρτησή μας όμως από αυτά υφίσταται γι’ αυτό το λόγο ο Deacon θα αναλαμβάνει συχνά δουλειές από αυτά είτε ως κυνηγός επικηρυγμένων είτε ως μισθοφόρος είτε για να εξυπηρετήσει δικούς του σκοπούς με αντάλλαγμα credits και πόντους στην εμπιστοσύνη του εκάστοτε camp. Τα credits που αποκτούμε σε κάθε camp μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να αγοράσουμε αναβαθμίσεις της μηχανής, νέα όπλα ή αναβαθμίσεις αυτών καθώς και για να ανεφοδιάζουμε τη μηχανή με βενζίνη και τα πυρομαχικά μας. Όσο μεγαλύτερος είναι ο δείκτης εμπιστοσύνης τόσο μεγαλύτερη είναι και η πρόσβασή μας σε καλύτερα αντικείμενα. Credits και πόντους εμπιστοσύνης αποκτούμε και όταν καταθέτουμε λάφυρα, που είναι τα αφτιά των Freakers, φυτά και ζώα που έχουμε θανατώσει και όταν στέλνουμε ανθρώπους που έχουμε σώσει στο Βόθρο.
Οι μάχες στο Days Gone πραγματοποιούνται είτε σώμα με σώμα είτε με πυροβόλα όπλα. Για μένα οι πιο εντυπωσιακές και απολαυστικές είναι αυτές που πραγματοποιούνται σώμα με σώμα ειδικά όταν χρησιμοποιούμε ένα αμβλύ αντικείμενο ή ένα τσεκούρι ή ένα ρόπαλο που έχουμε προσαρμόσει καρφιά. Κάθε τέτοιο αντικείμενο όμως τείνει να φθείρεται επομένως όταν καταστραφεί εντελώς είτε ξεμένουμε με το πιο αδύναμο μαχαίρι μας είτε λουτάρουμε κάποιο άλλο είτε επισκευάζουμε κάποιο που έχουμε craftάρει λίγο πριν καταστραφεί καταναλώνοντας παλιοσίδερα, εφόσον έχουμε πρώτα ξεκλειδώσει την αντίστοιχη δεξιότητα. Δεξιότητες ξεκλειδώνουμε κάθε φορά που ανεβαίνουμε επίπεδο δεξιότητας έπειτα από τα XP των αποστολών. Το skill tree που χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες διαθέτει ενδιαφέρουσες δεξιότητες που θα κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη. Η συνολική μας υγεία και η αντοχή μας που καταναλώνεται όταν τρέχουμε, όταν κάνουμε αποφυγές και όταν μαχόμαστε σώμα με σώμα αυξάνονται όταν κάνουμε ένεση στον εαυτό μας που ανακαλύπτουμε στα πολυπόθητα επιστημονικά βαλιτσάκια της NERO. Τα πυροβόλα όπλα που χρησιμοποιούμε, χωρίζονται σε βασικό που είναι και το μεγάλο μας όπλο, σε βοηθητικό όπως πιστόλι και το ειδικό που μπορεί να είναι από μία βαλλίστρα μέχρι sniper rifle. Η ποικιλία σε αυτά αν και περιορισμένη είναι ικανοποιητική χωρίς να θεωρώ ότι το gunplay είναι το μεγάλο highlight του τίτλου. Από εκεί και πέρα η συλλογή πόρων είναι ζωτικής σημασίας καθώς μπορούμε να craftτάρουμε από αντικείμενα αναπλήρωσης υγείας μέχρι βόμβες μολότοφ που είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Οι βόμβες μολότοφ θα αποδειχθούν σημαντικό εργαλείο στα χέρια μας προκειμένου να κάψουμε και τις διάφορες φωλιές των Freakers, όπου εκεί θα έρθουμε αντιμέτωποι με μεγάλο όγκο εχθρών αλλά και για να καθαρίσει ο δρόμος και θα μας επιτρέψει ο τίτλος να κάνουμε fast travel στο μέρος που επιθυμούμε.
Σε ένα περισσότερο ευρύ πλαίσιο, το Days Gone, αποτελεί ένα αρκετά σωστά δομημένο και ισορροπημένο παιχνίδι και ευτυχώς απέβαλε από τις πρώτες ώρες τον φόβο και την ανασφάλεια που που με είχε κυριεύσει μέσα από κάποια τρέιλερς που προηγήθηκαν τις κυκλοφορίας του. Θεωρούσα ότι σε μεγάλο βαθμό θα είμαι αντιμέτωπος με ορδές από Freakers κάνοντας την εμπειρία μου μετά από ένα σημείο κουραστική και επαναλαμβανόμενη. Ευτυχώς, οι ορδές ή ο μεγάλος όγκος από Freakers είναι περιορισμένος και σε συγκεκριμένα σημεία του παιχνιδιού. Οι αποστολές στο Days Gone, εκτός από αυτές τις λίγες που μας καλούν να κινηθούμε stealth χωρίς τη δυνατότητα εναλλακτικής προσέγγισης, είναι ενδιαφέρουσες, μικρές σχετικά σε διάρκεια με αποτέλεσμα να αποφεύγονται τα παραπάνω συμπτώματα, δηλαδή να καταλήγουν κουραστικές και επαναλαμβανόμενες. Στο σημείο που πάσχει το Days Gone είναι σε αυτό της παρουσίασης όλων αυτών που θέλει να μας συστήσει ο τίτλος. Η επιλογή των αποστολών, η ολοκλήρωσή τους, τα μενού δεξιοτήτων και οι λοιπές εκφάνσεις του ενώ δείχνουν δουλεμένα εντούτοις φανερώνει ότι οι developers χάθηκαν κάπου στη προσπάθεια να τα οργανώσουν. Επίσης, ο χάρτης του Days Gone, που δεν είναι αχανής και είναι αρκετά συγκεκριμένος και είναι κάτι που μ’ αρέσει ιδιαίτερα σε open world παιχνίδια εντούτοις χάνει κάποιους πόντους από την έλλειψη ποικιλομορφίας. Παρόλα αυτά η δυναμική αλλαγή του καιρού, που υπόψιν τα κρύο και υγρό περιβάλλον επηρεάζει στην εμφάνιση περισσότερων Freakers, σώζει την παρτίδα.
Τεχνικά το Days Gone έχει αναπτυχθεί με τη χρήση της Unreal Engine 4 και το αποτέλεσμα κυρίως στα μοντέλα των βασικών χαρακτήρων, τα animations και τα περιβάλλοντα είναι αρκετά εντυπωσιακά. Παρόλα αυτά συνάντησα και κάποια χαμηλής ανάλυσης textures καθώς και pop up αντικείμενα που εμφανίζοταν στον ορίζοντα. Όσον αφορά την απόδοση δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα όμως και πάλι συνάντησα κάποια frame drops όταν συνέβαιναν πολλά στην οθόνη μου αλλά ευτυχώς οι περιπτώσεις ήταν λίγες. Ηχητικά το Days Gone αγγίζει το υψηλό production value των υπόλοιπων πρωτοκλασάτων αποκλειστικών τίτλων του PlayStation, με εξαιρετική μουσική επένδυση που σε μεταφέρει αυτόματα στο κλίμα του παιχνιδιού και πειστικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς που υποδύονται και χαρίζουν τις φωνές στους πρωταγωνιστές μας.
Ολοκληρώνοντας, το Days Gone αποτελεί μία ισχυρή σε βάση single player εμπειρία, με ενδιαφέρουσα ιστορία και story telling, που θα κάνει αρκετά flash backs προκειμένου να χρίσει το παρόν και τις προσωπικότητες των χαρακτήρων όμως με ελλείψεις και αστοχίες που δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να τις αποφύγει το Bend Studio, με την πρώτη του προσπάθεια στη μεγάλη κατηγορία του PlayStation 4. Μπορεί να μην φτάνει το production value τίτλων όπως God of War, The Last of Us ή ακόμα Horizon Zero Dawn αλλά αποτελεί μία πέρα ως πέρα σταθερή βάση που πρέπει να χτίσει πάνω σε αυτή το Bend Studio, να διορθώσει τις αστοχίες του και να φέρει στο μέλλον ένα sequel του Days Gone που θα μπει στη βιτρίνα των αποκλειστικοτήτων. Μπορεί όμως να περηφανεύεται από τώρα που πρόσφερε τον εξαιρετικά δομημένο χαρακτήρα Deacon στην φαρέτρα των μασκότ του PlayStation. Τέλος, αξίζει να επισημάνω ότι το παιχνίδι έρχεται στην Ελλάδα με ελληνική μετάφραση, σε μενού, κείμενα και υποτίτλους ενώ διαθέτει ακόμα και ένα αρκετά λεπτομερές Photo Mode, που αν το χρησιμοποιήσουμε ορθά θα έχουμε πολύ όμορφες in-game φωτογραφίες.
Ευχαριστούμε θερμά τη Sony Hellas για την έγκαιρη παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του παρόντος Review.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
