Call of Duty: Advanced Warfare Review

Ο πόλεμος άλλαξε, και μαζί του η δημοφιλέστατη σειρά. Το Call of Duty: Advanced Warfare γκρεμίζει τα δεδομένα και τις προσδοκίες, όντας το καλύτερο Call of Duty μετά το Modern Warfare 2.

“This is advanced warfare”, μας λέει ο Kevin Spacey καθώς ξεναγούμαστε στις εγκαταστάσεις της Atlas, ενός ιδιωτικού στρατού που του ανήκει. Κάπου στα χρόνια του 2050, η Atlas είναι η νούμερο ένα επιλογή χωρών και πλούσιων πελατών για να προσφέρει λύσεις σε πολεμικά ζητήματα, χρησιμοποιώντας ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί από τεχνολογία και φυσικά από προσωπικό. Όταν στην πρώτη αποστολή κάτι πάει στραβά, ο πρωταγωνιστής μας με όνομα Mitchell δεν μπορεί να παραμείνει στον στρατό της πατρίδας του, κι ο Jonathan Irons (Kevin Spacey) του προσφέρει μια θέση στην Atlas. Όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, όπως μας έχουν συνηθίσει τα Call of Duty.

Από εκεί και μετά τα πράγματα γυρνούν σε κλασικά concept του Call of Duty που αγαπήσαμε, παρά το πολύ φουτουριστικό σκηνικό του. Στην διάρκεια του campaign (περίπου 8 ώρες μου πήρε) βλέπουμε πως η φιλοσοφία είναι ίδια: ήσυχη αποστολή με stealth που “στραβώνει” στο τέλος, δυνατή αποστολή στην μέση συγκρούσεων, αποστολή που χρησιμοποιείς gadgets που δε θα ξαναδείς ποτέ και πάει λέγοντας. Δεν ξεφεύγει από τα ασφαλή ψηλά στάνταρ που έχει θέσει σαν σειρά, και δεν προσπαθεί να ανακαλύψει τον τροχό. Όμως είναι μια πιο προσωπική ιστορία με πιο κινηματογραφικές σκηνές ενδιάμεσα στις αποστολές. Ο Kevin Spacey είναι φυσικά το αστέρι του καστ, δίνοντάς μου την εντύπωση πως θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν ταινία αν μετατρέπαμε τα κομμάτια gameplay σε cutscenes, και αξίζει να σημειωθεί πως για μια αποστολή βρισκόμαστε στην Σαντορίνη, για την οποία η Sledgehammer έκανε τρομερή δουλειά κι έμεινε πιστή στο πνεύμα. Από τραπεζομάντηλα, καταλόγους καταστημάτων ως και ταμπέλες ή αφίσες “ενοικιάζεται”, η προσοχή στην λεπτομέρεια είναι κάτι που και άλλοι κατασκευαστές θα έπρεπε να προσέχουν ώστε να μένει αυθεντικό το υλικό. Εν ολίγοις, η ιστορία είναι ικανοποιητική, θεαματική, εκρηκτική και διαρκεί ελάχιστα παραπάνω από ότι διήρκησε ένα ίδιας ταχύτητας playthrough μου σε προηγούμενους τίτλους της σειράς. Αν σας αρέσει η κλασσική, λίγο υπερβολική ιστορία που είχαν τα προηγούμενα Call of Duty, θα σας αρέσει και αυτή, έχοντας και μερικές δικές της αλλαγές και προσθήκες.

Ευτυχώς όμως το gameplay δέχτηκε κι αυτό αλλαγές κυρίως με την παρουσία των exoskeletons, δηλαδή ρομποτικές στολές που συνδέονται από την πλάτη ως τα άκρα με τον άνθρωπο και δίνουν νέες δυνατότητες. Μπορείς να κάνεις μεγάλα άλματα, κινήσεις αποφυγής (χρήσιμα για grenades, snipers κλπ) μεταξύ άλλων, πιο πολύπλοκων τρικ που δεν είναι πάντα διαθέσιμα. Για παράδειγμα, μπορείς να σκαρφαλώσεις μεταλλικούς τοίχους με τεχνολογία μαγνήτη στα γάντια, να ρίξεις “άγκυρα” σε ένα ψηλό σημείο (ή στήθος εχθρού) και να τραβηχτείς επάνω του ή το αντίστροφο, μπορείς να γίνεις αόρατος, ή μπορείς και να βγάλεις μια πτυσσόμενη ασπίδα από τον πήχη σου για να αντέξεις κάτω από πυρά, μεταξύ ακόμα περισσότερων δυνατοτήτων. Είναι ευχάριστο το γεγονός πως δεν σε περιορίζει όπως σε άλλα παιχνίδια (σειράς και μη) που σου παρουσιάζουν ένα νέο εργαλείο και δεν το ξανάχεις ποτέ αργότερα — εδώ σχεδόν όλα τα χρησιμοποιείς τακτικά και συνήθως κατά βούληση. Είναι το πιο ξεχωριστό κομμάτι του Advanced Warfare, το οποίο θα δούμε και παρακάτω.

Η γκάμα των όπλων είναι συχνά αυτή που φτιάχνει ή χαλάει ένα shooter, και η Sledgehammer πήρε διαφορετικό δρόμο και εδώ. Αντί να σε “πνίγει” με αμέτρητα όπλα που όμως δεν διαφέρουν δραστικά, προσφέρει περίπου 4-5 ανά κατηγορία που είναι εντελώς ξεχωριστά λειτουργικά. Είτε από άποψη ταχύτητας, είτε από δύναμης, είτε από μερικές ξεχωριστές ιδιότητες, δύο όπλα στο Advanced Warfare ποτέ δεν θα πεις πως μοιάζουν, ειδικά όταν μπορείς να τα επεξεργαστείς περαιτέρω με επιπλέον εξαρτήματα! Αυτό δεν σημαίνει πως άλλαξε ριζικά και η συμπεριφορά τους, αφού ακόμη τα όπλα δεν έχουν την απαραίτητη “κλωτσιά” για να νιώσεις την ζωντάνια του να πυροβολείς ώστε να βολεύει στον twitch, αστραπιαίο ρυθμό παιχνιδιού. Βέβαια, σε τόσο μελλοντικό σκηνικό μπορεί πολλά να έχουν αλλάξει ως προς τον τρόπο λειτουργίας τους (δεν εξηγείται στο παιχνίδι) όμως νομίζω ότι υπάρχει χώρος στην φόρμουλα του Call of Duty για τέτοιου είδους αλλαγές.

Τεράστια αλλαγή έχουν δεχτεί επίσης και τα grenades, με μια πολύ έξυπνη και όχι τόσο μεγάλη αλλαγή. Υπάρχει ένα ίδιο, έξυπνο grenade σε κάθε χέρι, με τα αριστερά να είναι EMP, Flash ή Threat (που εντοπίζει κοντινούς εχθρούς μέσα από αντικείμενα) και στο δεξί χέρι έχουμε Frag, Contact (έκρηξη στην επαφή) και Smart (το οποίο ανιχνεύει γενικά προς την κατεύθυνση που το έριξες και βρίσκει στόχο μόνο του). Το grenade λοιπόν μετατρέπεται με το πάτημα ενός κουμπιού στον τύπο που θες, κι έτσι έχεις ένα ενοποιημένο pool χειροβομβίδων για να κινείσαι, φρεσκάροντας τον χειρισμό χωρίς να τον αλλάζει ιδιαίτερα και αποφεύγοντας αχρείαστα μπερδέματα.

Το Pick 10 σύστημα που έκανε ντεμπούτο στο Call of Duty: Black Ops ΙΙ επιστρέφει ως Pick 13 εδώ, και θα έλεγα ήταν σοφή επιλογή η χρήση και παραλλαγή του. Ουσιαστικά, μπορείς να έχεις ό,τι συνδυασμό εξοπλισμού και perk θες στον χαρακτήρα σου, με το κάθε αντικείμενο να έχει ένα κόστος πόντων το οποίο δεν πρέπει να ξεπερνάει το 13. Σε συνδυασμό με την νέα φιλοσοφία “λιγότερα ίσον περισσότερα”, που δίνει λιγότερα όπλα με περισσότερες διαφορές μεταξύ τους και μια πληθώρα νέων αξεσουάρ για τα όπλα αυτά όπως το Parabolic Microphone που ανιχνεύει σιγανούς ήχους όπως αντιπάλους με perk για αθόρυβα βήματα ή σιγαστήρα στο όπλο. Παρομοίως, τα Perks και Wildcards προσθέτουν επιπλέον δυνάμεις και δυνατότητες στον παίχτη, με τις περισσότερες να επιστρέφουν από την δοκιμασμένη και επιτυχημένη φόρμουλα παλαιότερων τίτλων, αλλά και οι νέες προσθήκες είναι αρκετά ισορροπημένες και καλοφτιαγμένες.

Τα streaks επίσης άλλαξαν ριζικά, γιατί πλέον πέρα από την καθιερωμένη τριάδα (αρχικά τουλάχιστον) βοηθητικών αντικειμένων και δυνατοτήτων που ενεργοποιούνται μέσω πόντων εντός του ματς, έχουμε και την δυνατότητα παραμετροποίησης αυτών. Ενώ έπαιζα με το ιπτάμενο drone ως ένα από τα Scorestreak μου, και είδα ότι με βολεύει πιο πολύ να προσθέσω ένα “καπέλο” 50 πόντων επιπλέον ώστε να έρχεται κοντά μου για προσωπική προστασία αντί να γυροφέρνει στην πίστα! Οι πόντοι μαζεύονται μέσα από διάφορες πράξεις, όπως προφανώς kills ή assists, κι έτσι δίνεται η ευκαιρία και σε παίχτες που παίζουν ως support για υποστήριξη στην ομάδα τους να έχουν την ευκαιρία σε αντίστοιχα βραβεία για την απόδοσή τους εντός των ματς, αντί να τα έχουν μόνο ως βραβείο για kills.

Η δυναμική του multiplayer δεν αλλάζει μόνο από αυτά, καθώς έχουμε και τα προαναφερθέντα exoskeletons. Για εμένα, το Call of Duty άρχιζε να γίνεται βαρετό και βαρύ πλέον, όμως η Sledgehammer δεν φοβήθηκε να “παίξει” με τη φόρμουλα. Υπάρχει ο μεγάλος παράγοντας της κάθετης μάχης πλέον, με παίχτες να πηδούν αριστερά και δεξιά με ταχύτητα, και οι χάρτες επιτρέπουν την μάχη σε πολλά επίπεδα. Αντί να κλεινόμαστε σε διαδρόμους και flat χάρτες με μερικά ψηλά σημεία για snipers, μπορεί ο παίχτης κάθε λογικής — είτε με SMG, είτε με βαρύ όπλο, είτε με πιστόλι — να συμμετέχει ενεργά στην μάχη, γρήγορα κι ανά πάσα στιγμή. Τα exoskeletons έρχονται επίσης με το δικό τους σετ δυνάμεων: Exo Launcher και Exo Ability. Το Launcher επιτρέπει την ρίψη grenade και την επιλογή τους από μια εκτενή λίστα — τα Variable Grenades που είχαμε στο campaign δεν επιστρέφουν ως η βασική επιλογή για πολλούς τύπους, με τα Frag και τα Threat για παράδειγμα να είναι μόνα τους. Τα Abilities δίνουν πράγματα όπως το να γίνεσαι αόρατος ή να γεμίζει η ζωή σου λίγο πιο γρήγορα από το κανονικό για ένα μικρό διάστημα, τα οποία επίσης όλα υπάγονται στο σύστημα Pick 13 κι ίσως είναι η αιτία που αυξήθηκε το όριο πόντων!

Από modes δεν θα βρούμε μεγάλες αλλαγές, με τα Hardpoint και Capture the Flag του Black Ops II να επιστρέφουν μαζί με κλασσικά όπως Team Deathmatch ενώ το όριο παιχτών είναι 18 άτομα στις next-gen κονσόλες και είναι κάτι που είδαμε πρώτη φορά στο περσινό Ghosts, μια ευχάριστη μικρή αλλαγή που δίνει περισσότερη ζωή στις μάχες. Δεδομένης της ασταμάτητης δράσης και ολοκαίνουριας κάθετης διάστασης, οι παίχτες έχουν όλο τον χάρτη δικό τους, και εννοώ πως ποτέ δεν ένιωσα ότι ίσως είμαστε λίγοι ή ότι οι χάρτες είναι πολύ μεγάλοι. Το χτίσιμο τους είναι επιεικώς άψογο, κάτι που έλειπε από και δυσαρέστησε τους παίχτες του Ghosts, και ευτυχώς η Sledgehammer έκανε εξαιρετική δουλειά — για εμένα είναι το νούμερο ένα πράγμα που κρατάει ζωντανή την online κοινότητα, μαζί με την ισορροπία.

Πέρα από όλα αυτά, έχουμε το Create-an-Operator, όπου διαλέγουμε από μια μεγάλη γκάμα αντικειμένων για τον στρατιώτη μας (αρσενικό ή θηλυκό) και τον ντύνουμε αναλόγως. Από το exoskeleton ως γυαλιά, γάντια, μπότες και στολή, είναι μια προσθήκη που ζητούσα εδώ και χρόνια από τη σειρά για ένα παραπάνω στρώμα προσωποποίησης και διαχωρισμού του κάθε στρατιώτη. Νέα αντικείμενα ξεκλειδώνεις μέσα από τα levels που ανεβαίνεις με την εμπειρία από τα ματς, είτε από τα Supply Drops, δηλαδή πακέτα που δίνονται τακτικά και περιέχουν τυχαία αντικείμενα τριών βαθμίδων σπανιότητας. Μπορεί να έχει ένα καινούριο Playercard ως φόντο για τον παίχτη, ένα όπλο με έτοιμα τα attachments, ή ένα καινούριο εξάρτημα για τον στρατιώτη. Το έμβλημα παίχτη είναι πλήρως customizable με διάφορα σχήματα τα οποία μπορείτε να παραμορφώσετε και να χρωματίσετε, και φυσικά η κοινότητα μας έχει δείξει ότι μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στον τομέα αν ασχοληθεί αρκετά.

Για τελευταία μεγάλη παράγραφο άφησα το Exo Survival, ένα Horde mode στην ουσία όπου 1-4 παίχτες αντιμετωπίζουν κύματα αυξανόμενα δυσκολότερων αντιπάλων. Είναι κάτι που σίγουρα θα τραβήξει αυτούς που επιθυμούν ένα πιο χαλαρό mode με φίλους κυρίως, αλλά εξίσου διασκεδαστικό και δυναμικό όσο το ανταγωνιστικό του κομμάτι. Διαρροές έδειξαν πως τα πασίγνωστα πλέον Zombies θα επιστρέψουν ως κάτι παρόμοιο μελλοντικά σε μορφή DLC, και ως μέρος του Season Pass, το οποίο περιλαμβάνεται στην Atlas Pro Edition. Σε bugs και προβλήματα δεν θα σταθώ καθώς ειλικρινά δεν αντιμετώπισα τίποτα, πέρα από ελάχιστα framerate drops για κλάσματα δευτερολέπτου και σε μικρό βαθμό. Δείχνουν πως, αν μη τι άλλο, πρέπει να αλλαχτεί η μηχανή γραφικών του παιχνιδιού που έχει κλείσει ήδη δεκαετία σε χρήση, όμως ακόμα δεν χαλάνε την εμπειρία.

Παρά την ηλικία της, η μηχανή παράγει αρκετά εντυπωσιακά γραφικά στις new-gen κονσόλες και PC, με τον φωτισμό να κλέβει την παράσταση. Υπάρχει μεγάλη λεπτομέρεια ειδικά στα textures των χαρακτήρων, όμως και ο κόσμος είναι πολύ αναβαθμισμένος. Για παράδειγμα, τα φύλλα των φυτών δεν φαίνονταν καλά ή ήταν κάτι ασήμαντο στις περασμένες κυκλοφορίες — εδώ είναι μια τρισδιάστατη προσθήκη στον κόσμο που φαίνεται πιο ζωντανός από ποτέ, παρά την δομή αποστολών που παραπέμπει σε πορεία τρένου. Πολύ καλά λόγια θα πω και για τα cutscenes, τα οποία είναι δραματικά περισσότερα από ότι παλιά, και είναι σαν αληθινά τα γραφικά σε αυτά. Σίγουρα η ένταξη του Kevin Spacey στο καστ συντέλεσε σε αυτό, και το αποτέλεσμα είναι πολύ ευχάριστο.

Εν κατακλείδι, έχουμε το πιο φρέσκο και ξεχωριστό Call of Duty των τελευταίων ετών, αλλά όχι μόνο. Είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά shooter γρήγορου ρυθμού και παίρνει αρκετά απαραίτητα ρίσκα για τη σειρά — επιτέλους — με τα αποτελέσματα να αποδίδουν καρπούς. Ανέκαθεν η σειρά προσέφερε απίστευτη ποιότητα παραγωγής για την τιμή κάθε αντίτυπου, Η προσθήκη της Sledgehammer στο rotation δίνει άλλον ένα χρόνο ανάπτυξης στους υπόλοιπους (2 χρόνια ως τον επόμενο τίτλο της Sledgehammer) κι εύχομαι να τον αξιοποιήσουν όπως η νεοφερμένη εταιρία, που ξεκίνησε την ζωή της βοηθώντας την Infinity Ward στο Modern Warfare 3. Αν ο νέος καταφέρνει να ρίξει στην σκιά τον παλιό (περσινό μέτριο Ghosts από την Infinity Ward), τότε είμαι ανοιχτός στο να δούμε περισσότερα στούντιο να πειραματίζονται με την σειρά αν το αποτέλεσμα σημαίνει φρεσκάδα και ποιότητα.

Bonus Round: Η Atlas Pro Edition περιλαμβάνει αποκλειστικό  2 ξεχωριστά Exoskeleton και 1 κράνος για το multiplayer, δύο ξεχωριστά όπλα για να κάνετε την αρχή, ένα ξεχωριστό Calling Card για φόντο online, έναν χάρτη (Gorge) για το multiplayer (και η επιλογή στην λίστα για να παίζετε μόνο σε αυτόν είναι ευπρόσδεκτη προσθήκη) και τέλος, ένα όμορφο steelbook κι ένα συλλεκτικό βιβλιαράκι με σκίτσα και εικόνες του παιχνιδιού. Το σημαντικότερο είναι ότι περιέχει και το Season Pass, που σας δίνει πρόσβαση στα πρώτα 4 DLC πακέτα του παιχνιδιού, δηλαδή χάρτες και επιπλέον modes. Αν σκοπεύετε να αγοράσετε το Season Pass κυρίως, αναζητείστε αυτή την έκδοση για να γλυτώσετε χρήματα και να έχετε μερικά επιπλέον bonus.

[wp-review]