Blair Witch Project, η ταινία που ήμουν 8 ετών και την είχε νοικιάσει ο ξάδερφος μου από το video club. Μία μάγισσα μου έλεγε που τρώει παιδάκια. Μία ιστορία που χωρίς να έχουμε δει τελικά τη ταινία, μας τρομοκρατούσε στις μεταξύ μας συζητήσεις τότε στο δημοτικό, μόνο που το σκεφτόμασταν. Μόνο που απλά το συζητούσαμε, θέλαμε να αλλάξουμε κουβέντα το επόμενο λεπτό. Πλέον πέρασαν είκοσι έτη για να κάτσω και να απολαύσω από την αρχή, τον νέο τίτλο της Blooder Team (γνωστής από το Layers of fear). H εταιρεία όμως έπαιξε διπλό ρόλο. Η ανάπτυξη και το publishing ενός τίτλου άλλωστε δεν είναι εύκολο πράγμα. Το Blair Witch Game, ήρθε κοντά μας με μικρό έως ελάχιστο hype και σίγουρα όχι με υπερβολική διαφήμιση. Αυτό προσωπικά με έκανε να πιστέψω ότι η εταιρεία ήθελε να κρατήσει μικρό καλάθι και να περιμένει την πρώτη αντίδραση του κοινού χωρίς άγχος. Το Blair Witch Game, είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό Horror. Είναι η συνεχής μάχη του πρωταγωνιστή με τον εαυτό του. Δεν έχει να κάνει μόνο με μάγισσες και χαρτορίχτρες, παρά με τη μάχη που δίνουμε όλοι μας καθημερινά. Τους φόβους μας, τις τύψεις για λάθη που έχουμε κάνει και το μοναδικό δρόμο για εξιλέωση.
Σεναριακά το Blair Witch προσπάθησε να έρθει όσο πιο κοντά γίνεται στην αντίστοιχη ταινία. Ο αστυνομικός Ellis, ο οποίος υποφέρει από Post Traumatic Stress Disorter (PTSD), εντάσσεται στην ομάδα αναζήτησης ενός χαμένου παιδιού, του Peter. Η Bloober μας θυμίζει μέσω των διαλόγων ότι χρόνια πριν έγινε μία ακόμα εξαφάνιση, συνδέοντας έτσι τη ταινία με τα γεγονότα του παιχνιδιού. Ο Ellis, χαμένος στα εσωτερικά του προβλήματα, με μία εύθραυστη ερωτική σχέση, και με τις Ερινύες του παρελθόντος να τον κυνηγούν, βρίσκει παρηγοριά στην Bullet, ένα πανέμορφο Belgian Malinois, το οποίο θα τον βοηθήσει για να φτάσει στην άκρη του νήματος. Το σενάριο είναι άρτιο, με την εταιρεία να εμβαθύνει αρκετά στους χαρακτήρες με διάφορα flashbacks και όχι μόνο. Ο σκύλος μας κρατά συντροφιά σε ένα σουρεαλιστικό σκηνικό που έχει στηθεί, για να χαρακτηρίσουμε το Blair Witch Game, ως ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά παιχνίδια που έχουμε παίξει ποτέ. Δεν παρατηρήσαμε κενό λοιπόν στο σενάριο, ίσα ίσα που μας κράτησε σε εγρήγορση με τους φανταστικούς διαλόγους αλλά και με τις καλοφτιαγμένες ατάκες των ηρώων.
Ο σχεδιασμός του παιχνιδιού είναι πολύ καλός. Το Level Design αξιοπρεπέστατο. Ο τίτλος εξελίσσεται στο 80% εντός του δάσους, με τα χρώματα και τα γραφικά να είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Η εταιρεία προσπάθησε να «αντιγράψει» μερικά σημεία της ταινίας, όπως η εξέλιξη της ιστορίας εντός του δάσους ή εντός ερειπωμένων σπιτιών, όμως σε αρκετές των περιπτώσεων κουραστήκαμε, και πόνεσαν τα μάτια μας από την κακή εστίαση της κάμερας. Υπάρχει πάντως σκηνή ακριβώς ίδια με τη ταινία. Δε λέμε περισσότερα. Το γεγονός απουσίας μάχης, έδωσε την έμπνευση στην εταιρεία να δημιουργήσει ένταση, όταν οι «κακοί» του παιχνιδιού, έρχονται σε επαφή με το φωτισμό μας. Κινούνται με μεγάλη ταχύτητα κατά μήκος της οθόνης, κάνοντας το ποντίκι του υπολογιστή να παίρνει φωτιά και να μας κάνει να ζαλιστούμε ουκ ολίγες φορές.
Κάτι που παρατηρήσαμε είναι η πλήρης απουσία χάρτη. Βέβαια ποιος είναι καλύτερος οδηγός από τη Bullet, η οποία μας βοηθά σε κάθε μας βήμα. Μπορούμε να τη χαϊδέψουμε ή να τη καλέσουμε κοντά μας. Παρακαλούσαμε καθ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού να μην πάθει κάτι, αυτό το φοβερό malinois. Η Bullet μπορεί να ανιχνεύει μυρωδιές, να εντοπίζει εχθρούς, και ανάλογα με τις κινήσεις του σώματός της, να μας προειδοποιεί για τα πάντα. Το μεγαλύτερο μέρος του τίτλου, αναλώνεται στην αναζήτηση στοιχείων κρατώντας απλά ένα φακό κάτι το οποίο σε μερικά σημεία κουράζει. Από σημείο σε σημείο, βρίσκουμε διάφορες κασέτες όπου, ενώνουμε το παρελθόν με το μέλλον, και μπορούμε να βρούμε τι θα κάνουμε έπειτα για να προχωρήσουμε. Η κάμερα χρησιμοποιείται και για τον εντοπισμό στοιχείων που μόνο με night vision θα μπορούσαν να βρεθούν.
Το κινητό που κρατάμε (φάση nokia 3310) δε χρησιμεύει πουθενά πλην να κρατά την αδρεναλίνη μας σε υψηλά επίπεδα με τα μηνύματα από αγνώστους κ.α.! Μην περιμένει κανείς πιστολίδι, ούτε μάχες ούτε συνεχή jumpscares και εκρηκτικότητα. Όλα στηρίζονται στο σχεδιασμό που λόγο της ατμοσφαιρικότητάς του, μας κάνει να φοβόμαστε σε κάθε μας βήμα. Μην περιμένει επίσης κανείς Resident Evil 7, ακόμα και αν μιλάμε για First Person καταστάσεις. Δεν υπάρχουν μαγικά νεράκια που να θεραπεύουν κομμένα χέρια. Στο Blair Witch πέθανες; Κανένα πρόβλημα. Respawn λίγο πιο πριν ή στο ίδιο σημείο. Η συλλογή στοιχείων είναι το κλειδί για τα πάντα. Περιπλάνηση στο δάσος λοιπόν και αστυνομική ”περιπέτεια” μπροστά στα μάτια μας.
Ο τίτλος έχει διάρκεια περίπου 9 ώρες. Σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού νιώσαμε ότι χαθήκαμε αν και η Bullet έσωζε πάντα τη κατάσταση. Εναλλαγές σκηνικών, με το παρελθόν του Ellis, να μη μας αφήνει σε ησυχία. Αξιοπρεπέστατη μουσική και ήχος που ταιριάζει γάντι στο Blair Witch, με τον Arkadiusz Reikowski να παίζει τα «ρέστα» του, μετά από δημιουργίες σε τίτλους όπως το Layers of Fear και το Kholat. Ξεχωρίσαμε το κομμάτι ”I am Here but you are Not” αλλά και το ”Fog”. Μιας και το δοκιμάσαμε σε PC, να αναφέρουμε ότι δεν παρατηρήσαμε frame drops, αφού ο τίτλος είναι αρκετά ελαφρύς για έναν αξιοπρεπή υπολογιστή. Στον τεχνικό τομέα η εταιρεία θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάποια πράγματα την επόμενη φορά. Πολλές φορές ο χαρακτήρας «κολλά» σε σημεία όπως τοίχος ή πόρτα ή ακόμα και κλαδιά. Δεν είναι τόσο σοβαρό αλλά έπρεπε να το αναφέρουμε.
Εν κατακλείδι, το Blair Witch Game, προσπάθησε να έρθει όσο πιο κοντά μπορούσε στην αντίστοιχη ταινία. Σε κάποια σημεία το κατάφερε, σε άλλα όχι και τόσο. Αρκετοί ίσως γκρινιάξουν από την απουσία μάχης αλλά η μαγεία του τίτλου εκεί είναι. Στην ατμόσφαιρα και το σουρεαλισμό που προσφέρει. Το gameplay είναι απλούστατο, κάτι το οποίο πολλές φορές κουράζει. Σώζει τη κατάσταση όμως το σενάριο και ο σχεδιασμός του παιχνιδιού. Μικρής διάρκειας τίτλος που όμως αξίζει. Πολύ όμορφη μουσική, που σε κρατά σε εγρήγορση και να θες να συνεχίσεις μέχρι το τέλος. Δε ξέρω αν ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι η Bullet ή ο Ellis. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο τέλος ελπίζουμε ο ήρωας μας να βρήκε γαλήνη και ηρεμία. Πάλεψε με το παρελθόν του. Πάλεψε το βαθύτερο είναι του. Ίσως και να τον ξαναδούμε. Ελπίζουμε όχι στον ύπνο μας όμως.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
