Assassin’s Creed Rogue Review

Το Assassin’s Creed Rogue είναι ένας τίτλος που ήταν καταδικασμένος να περάσει στα «ψιλά»… Ένας τίτλος που λόγω της ταυτόχρονης κυκλοφορίας του AC Unity πάει πλέον σε δευτερεύον ρόλο. Ένας τίτλος χωρίς Hype… Και όμως αυτού του είδους οι τίτλοι έχουν την δυνατότητα να κάνουν το μικρό η το μεγάλο «μπαμ» όπως λέμε συνήθως. Πολλοί μιλούσαν για «αρπαχτή» και προσπάθεια της Ubisoft να «ξεζουμίσει» το Franchise οικονομώντας και από τους κατόχους της προηγούμενης γενιάς κονσολών. Τι πραγματικά μέλλει γενέσθαι θα το αναλύσουμε παρακάτω.

Τα γεγονότα του τίτλου διαδραματίζονται χρονικά τον 18^ο αιώνα στη Βόρεια Αμερική που πλέον είναι υπό την κυριαρχία των Γάλλων και των Άγγλων. Ο ήρωας μας είναι μέλος της αδελφότητας των Assassins αλλά σύντομα κατά την πρόοδο του παιχνιδιού αυτό θα αλλάξει. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες για να μην αποκαλύψουμε σημαντικές πτυχές της ιστορίας πάντως αυτό που θα πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι για πρώτη φορά οι δημιουργοί του Franchise τοποθετούν τον παίχτη σε μια προηγουμένως «άβολη» η αν θέλετε πιο ουδέτερη θέση σε ότι αφορά την διαμάχη μεταξύ Assassins και Templars.

O Shay Patrick Cormac που είναι και ο χαρακτήρας που χειριζόμαστε σε αντίθεση με κάποιους πρωταγωνιστές προηγουμένων AC, έχει προσωπικότητα και αποφεύγει το μοντέλο των κυνικών χαρακτήρων που βρίσκουμε στα τελευταία μέρη της σειράς. Η ιστορία σαν ιδέα και σαν σπουδαιότητα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, κάποιες φορές όμως δεν αποδίδεται με την πρέπουσα σημασία που της αξίζει. Το Storyline αν και μικρό για παιχνίδι της σειράς γίνεται αρκετά πιο ενδιαφέρον με την παρουσία κάποιων «δυνατών» κατά την γνώμη μας χαρακτήρων των παλαιότερων AC3 και AC Black Flag.

Η αλήθεια είναι ότι στον τομέα του Gameplay μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το Rogue σαν μια όμορφη μίξη του AC 3 και περισσότερο του Black Flag. Ο παίχτης έχει στην κατοχή του ένα πλοίο (Morrigan) και όπως στο Black Flag περιφέρεται μέσω αυτού και εν συνεχεία μέσω Fast Travel στους διάφορους προορισμούς του χάρτη. Οι χάρτες είναι τρεις και περιέχουν πλήθος τοποθεσιών προσφέροντας μάλιστα ιδιαίτερη ποικιλία από τοποθεσία σε τοποθεσία κάνοντας την εξερεύνηση πραγματική διασκέδαση.

Πηγαίνοντας στον χειρισμό του χαρακτήρα ο Shay έχει όλες σχεδόν τις δυνατότητες που έχουμε δει στα προηγούμενα Assassin’s Creed. Ξεκινώντας από τα σπαθιά, τα Hidden Blades, τα Berserk και Sleep Darts κτλ. Νέα προσθήκη είναι το Grenade launcher που κάνει την ζωή μας πιο εύκολη σε κάποια απαιτητικά σημεία. Όπως και πριν έτσι και εδώ έχουμε αναβαθμίσεις του χαρακτήρα που γίνονται μέσω Crafting ενώ φυσικά υπάρχουν και οι αναβαθμίσεις του Morrigan. Όλα τα στοιχεία των ναυμαχιών του Black Flag έχουν διατηρηθεί αναλλοίωτα με κάποιες μικρές θετικές προσθήκες. Η melee μάχη είναι ακριβώς όπως στο Black Flag απλή χωρίς να είναι ιδιαίτερα προκλητική και εδώ είναι που πρέπει να ρίξουν (επιτέλους) περισσότερη δουλειά στους επόμενους τίτλους οι Developers.

Αυτά που συνολικά προσφέρει το Rogue, πέρα από το main quest του, είναι αυτά που ανεβάζουν κατά πολύ την διάρκεια του τίτλου. Κάποια από αυτά είναι το κυνήγι ζώων σε στεριά και θάλασσα, η καταστροφή φρουρίων, η προστασία ανθρώπων ώστε να αποφευχθεί η δολοφονία τους και μια τεράστια γκάμα από Collectibles όπως κομμάτια από πανοπλία των Βίκινγκ, χάρτες θησαυρών και πολλά άλλα. Για όσους από εσάς πάτε για το 100% completion θα αφιερώσετε περίπου 30 ώρες gameplay. Εδώ επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι ο τίτλος δεν περιλαμβάνει multiplayer modes.

Προχωρώντας στον οπτικό τομέα ο τίτλος είναι αναμενόμενα όπως κάθε AC χάρμα οφθαλμών. Τι κι αν έχουν τα χρονάκια τους οι κονσόλες προηγούμενης γενιάς και εδώ θα βρείτε σημεία στο παιχνίδι που θα σαν εντυπωσιάσουν. Σε αυτό βοηθάει το υπέροχο Setting του τίτλου που περιλαμβάνει από τροπικές περιοχές μέχρι και πλήρως παγωμένες τοποθεσίες στον βόρειο χάρτη. Πραγματικά θα ήταν υπέροχο να γνωρίζαμε πως θα αποδιδόταν αυτή η ομορφιά σε μια next Gen κονσόλα η σε High End Pc. Από θέματα bugs να πούμε ότι συναντήσαμε ελάχιστα στις 20 περίπου ώρες ενασχόλησης και μόνο ένα από αυτά μας ανάγκασε να κάνουμε restart τον τίτλο.  Ο ήχος περιλαμβάνει κάποια ρεαλιστικά εφέ που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους υπάρχουν από προηγούμενους τίτλους της σειράς. Παρόλα αυτά αποδίδονται τα πάντα σχεδόν παραπάνω από ικανοποιητικά, από τους ήχους των σπαθιών και των όπλων, την Ambient μουσική του Background, τα γρυλίσματα των εξωτικών ζώων μέχρι και τα τραγούδια του πληρώματος στο Morrigan.

[wp-review]

 

Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!