Δύο διαφορετικές κατηγορίες παιχνιδιών που προκαλούν όμως αρκετές ”συζητήσεις” στη gaming κοινότητα. Το αιώνιο ερώτημα AAA τίτλοι ή Indie; Αρχικά να αναφέρουμε ότι το παρών κείμενο έχει ως στόχο να ενώσει και όχι να διχάσει. Για αυτό ξεκίνησα με το ότι είναι διαφορετικές κατηγορίες και σε αυτή τη ζωή όλα είναι θέμα στόχου. Άλλο στόχο έχουν οι AAA τίτλοι άλλο στόχο έχουν τα Indie.
Αρχικά θα αναφερθούμε στα Indie Games. Εξ ορισμού λοιπόν τα Indie είναι games τα οποία έχουν μικρό budget και συνήθως σχεδιάζονται από εταιρείες μικρού βεληνεκούς. Τα χαρακτηριστικά τους είναι το μεγάλο potential, η καλλιτεχνική συνήθως χροιά των τίτλων αλλά και το ότι η γενική ιδέα του τίτλου, έρχεται πιο κοντά στη ‘’καρδιά’’ του gamer. Όλα αυτά ξεκίνησαν κυρίως το 2000 όταν το digital publishing ξεκινούσε και όταν οι μεγάλες εταιρείες για να αποφύγουν το ρίσκο ξεκίνησαν το ‘’scouting’’ περιμένοντας πρώτα να δουν τις μικρές εταιρείες να κάνουν μεγάλα βήματα μόνες τους. Βέβαια η ελευθερία αυτή έχει κάνει την αγορά να έχει γεμίσει από Indie games και Ιndie developers. Παρότι δείχνω μία γενική συμπάθεια στα Indie καθώς διάφορα games όπως το Child of Light κατατάσσονται στα top games, το να γίνεις Indie developer δε σημαίνει ότι θα γίνεις επιτυχημένος. Ένα Ιndie game φαντάζει ως ‘’παραμύθι’’ στα μάτια του αγοραστή και συνήθως οι μικρές εταιρείες βγάζουν το καλύτερό τους εαυτό σε αυτά τα games δημιουργώντας από την αρχή, χωρίς καλούπια. Φυσικά και εδώ ο στόχος είναι τα χρήματα και η καταξίωση. Δεν έχουμε αυταπάτες.
ΑΑΑ games. Πολύ χρήμα. Τίτλοι με πολύ κόσμο στο design. Ίσως 2 και 3 εταιρείες σε ένα Project. Σπάνια λειτουργείς με ελευθερία. Ο στόχος είναι ένας. Τα χρήματα. Το ρίσκο μεγάλο καθώς αν δε βγει απλά χάνεις. Και χάνεις πολύ. Υπάρχουν ΑΑΑ τίτλοι διαμάντια. Όπως και υπάρχουν τέτοια games σκουπίδια. Οι ναυαρχίδες των εταιρειών. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση και για αυτές τις εταιρείες. Εταιρείες που πολλές φορές για να βγει η δουλειά έχουν γραφεία σε όλο τον κόσμο με διαφορετικό timezone έτσι ώστε η δουλειά να έχει ροή 24 ώρες τη μέρα. Εταιρείες που έχουν στο ”οπλοστάσιό” τους στρατό από designers κ.α. Μεγάλα Projects με τα οποία μεγαλώσαμε. Πως να ξεχάσω όταν για να αγοράσω το Metal Gear Solid 1 στο PS1, έπρεπε να γράψω 10 στα αγγλικά και να ξοδέψει η μητέρα μου 30.000 δραχμές. Πως να ξεχάσεις τη πρώτη φορά που κρυφά από το πατέρα σου άνοιξες τον υπολογιστή για να δεις επιτέλους ποιο παιχνίδι σου απαγόρεψε να παίξεις την προηγούμενη μέρα. Είδες κάτι να γράφει εκεί. DIABLO! Απλά έκλεισα την οθόνη στη πρώτη σκηνή από το φόβο. Αμέτρητοι τίτλοι, φτιαγμένοι για διασκέδαση. Σε αυτή τη ζωή υπάρχουν 2 πράγματα. Η εμμονή στο σκοπό και η εμμονή στο σχέδιο. Νομίζω ότι αυτές οι εταιρείες έχουν στόχο τον σκοπό. Ότι και να γίνει πρέπει να πετύχουν.
Πρέπει να υπάρχει διαμάχη; Όχι. Δεν υπάρχει καν νόημα στο να πεις ποια κατηγορία έχει τα καλύτερα games. Σε κάθε κατηγορία θα βρεις φοβερούς τίτλους αλλά και σκουπίδια. Το θέμα είναι να έχεις κριτική σκέψη και να μπορείς να ξεχωρίσεις. Να κρίνεις τον απαράδεκτο από τον τίμιο. Και να το θέσω διαφορετικά. Θα προτιμούσες να δουλεύεις σε μία μεγάλη εταιρεία όπου όλα τα credits θα τα έπιανε η εταιρεία και όχι εσύ; Ή να δημιουργούσες σε μία εταιρεία μικρή όπου το όνομα σου σίγουρα θα φαινόταν. Θα ήθελες όμως να δουλεύεις με μικρό budget και το μέλλον σου να είναι αβέβαιο; Όλα είναι θέμα στόχων και επιλογών. Καλό gaming σε όλους!
Ποια η γνώμη σας για το θέμα; Πρέπει να υπάρχει διαμάχη;
Μην ξεχάσετε να μας ακολουθήσετε στα παρακάτω Social Media. Busted είστε!
