Όταν το ZombiU χώρισε και απέμεινε το Zombi μόνο του και έρημο…
Πόσο ελκυστικό και ενδιαφέρον μπορεί να φαντάζει καθετί στις μέρες μας φέρει την ονομασία αλλά και την θεματολογία των νεκροζώνταντων ζόμπι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πίσω από αυτήν την τρεντιά των τελευταίων χρόνων έχει στηθεί ολόκληρη βιομηχανία θεάματος με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να βλέπουμε εκφάνσεις ενδιαφέρουσες όταν αυτές γίνονται με προσήλωση και σχετικά δυνατό μπάτζετ αλλά βλέπουμε και κάτι εκτρώματα που μας κάνουν να θέλουμε να βγάλουμε τα μάτια μας με χρησιμοποιημένο πλαστικό πιρούνι. Θα μου πείτε, που στο καλό κολλάνε όλα αυτά που μας λες με την επανεμφάνιση του Zombi σε PC, PlayStation 4 και Xbox One, θα δείτε, θα απαντήσω λακωνικά. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Το ZombiU, όπως λεγόταν το 2012, αποτελούσε την πολυδιαφημιζόμενη αποκλειστική κυκλοφορία της third party εταιρείας για την Nintendo, Ubisoft, για το WiiU. Θα μου πείτε γιατί έμπλεξα και την φράση third party στην προηγούμενη πρόταση, μα γιατί ήταν και το στοιχείο που έδειχνε, όσο και αν δεν επαληθεύτηκε στη πορεία, ότι η Nintendo θα έχει και υποστήριξη τρίτων εταιρειών στη νέα της κονσόλα και μάλιστα με αποκλειστικές κυκλοφορίες. Λίγο ο τίτλος ζόμπι που ανέφερα πιο πάνω, λίγο η προώθηση με επιτυχημένα trailers, λίγο οι διαδραστικές ανοησίες του Reggie με το tablet χειριστήριο της κονσόλας, ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω που έβαζε την φάτσα του μπροστά στο gamepad και αυτό σχεδόν επιτυχημένα την μετέτρεπε σε ζόμπι, φαινόταν ένα δυνατό χαρτί στα χέρια της Ninty για το WiiU. Το ZombiU μπορεί να μην σάρωσε εν τέλει σε κριτικές και πωλήσεις, είναι ίσως ο λόγος που επανακυκλοφορεί προκειμένου “να βγάλει τα λεφτά του”, αλλά κατά γενική ομολογία στην playlist του WiiU ήταν ένα καλό παιχνίδι που συνεργαζόταν πάρα πολύ καλά με το πρωτότυπο χειριστήριο της κονσόλας. Το είπα tablet, gamepad, πρωτότυπο και ποιος ξέρει ακόμα πως θα μου βγεί να το χαρακτηρίσω αλλά ελπίζω να καταλαβαίνετε ότι το ίδιο χειριστήριο εννοώ. Τι κάνανε όμως τα παλικάρια της Ubisoft, κυκλοφορήσανε το ίδιο παιχνίδι 3 χρόνια μετά στις νέα γενιάς κονσόλες όπου, μαντέψτε, δεν υπάρχει αυτό το καινοτόμο χειριστήριο, αρα τι μας μένει; μην βιαστείτε, πάμε να δούμε.
Το Zombi λαμβάνει μέρος σε ένα μολυσμένο και αρρωστημένο Λονδίνο που το έχει πλακώσει το σκοτάδι, με εμάς (ή έναν από εμάς κάθε φορά) παρόντες σαν να βρισκόμαστε ακάλεστοι σε γιορτή μάζωξης απέθαντων. Αυτό το “σκοτάδι” κρατήστε το γιατί θα σας φάει, μεταφορικά, την ψυχή, μιας και το παιχνίδι πραγματικά δεν το λυπάται και μας το προσφέρει σε γενναίες δόσεις. Η αρχή γίνεται στο καταφύγιο aka safehouse όπου ακολουθούμε τη φωνή κάποιου που αυτοαποκαλείται Prepper και αρέσκεται στο να μας φορτώνει διάφορες αποστολές. Μην ανησυχείτε όμως, κατά την πρόοδο του παιχνιδιού θα γίνουμε “παιδί για τα θελήματα” και άλλων χαρακτήρων για δικά τους κάθε φορά συμφέροντα. Το Zombi εξελίσσεται κατά βάση γραμμικά και μας πηγαίνει από το χέρι στην επόμενη αποστολή. Παρόλα αυτά επισκέπτοντας κάθε περιοχή το παιχνίδι αποκτά έναν open world χαρακτήρα με τη δυνατότητα να επισκεφθούμε ξανά τις ίδιες περιοχές κάποια στιγμή αργότερα. Στο inventory έχουμε ένα μικρό σακίδιο πλάτης όπου μπορούμε να κουβαλάμε αντικείμενα που βρίσκουμε. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν survival horror τίτλο και η επιβίωση σε τέτοιου είδους καταστάσεις απαιτεί τη συλλογή από med kits, όπλα, σφαίρες κ.λ.π. με μόνιμο δίλημμα του τι αφήνουμε και τι κρατάμε στην τόση δα τσαντούλα.
Στην πορεία σας λοιπόν έχετε μαζέψει ένα κάρο πράγματα, λέμε τώρα, μιας και ο διαθέσιμος χώρος είναι σχετικά περιορισμένος και συχνά, δυστυχώς περισσότερο απ’ όσο αντέχω, θα πρέπει να κάνετε το γνωστό ξεσκαρτάρισμα. Τα έχετε μαζέψει λοιπόν και πέφτετε πάνω σε μία ορδή από ζόμπι ή ακόμα καλύτερα σας έχει ξεφύγει η γωνία κάτω από τη σκάλα που κρύβεται ένα μοχθηρό ζόμπι και εν τέλει γίνεστε βορά στις ορέξεις των απέθαντων. Κάπου εκεί φανερώνεται και η επιρροή του παιχνιδιού από την σειρά Souls όπου με τον θάνατό του χαρακτήρα μας αποχαιρετούμε όλο το περιεχόμενο του σακιδίου μας και αναλαμβάνουμε έναν άλλο χαρακτήρα επιζών ξεκινώντας από το καταφύγιο, με τα προηγούμενα αντικείμενα μας να κείτονται στο σημείο όπου λάβαμε τον τελευταίο ασπασμό αλλά και τον προηγούμενο χαρακτήρα μας να έχει μεταμορφωθεί σε ζόμπι και να τα φυλάει σαν άλλος κέρβερος.
Όντας καθημερινοί, φυσιολογικοί άνθρωποι που πέσαμε σε μια κακοτυχία βρε αδερφέ, κάτι καθημερινό όπως τότε που ολόκληρο το Λονδίνο ξεπαστρέφθηκε από μία ανεξέλεγκτη εξάπλωση ιού και ο κόσμος έχει μεταμορφωθεί σε ζόμπι που θέλουν νας μας φάνε, δεν μπορούμε να κάνουμε κινήσεις και να χειριστούμε όπλα σαν τον Τσακ Νόρις. Τι θέλω να πω, ο χαρακτήρας μας δεν μπορεί να στοχεύσει και τόσο καλά κυρίως με τα πυροβόλα όπλα ενώ δεν μπορεί να τρέχει για πολύ ώρα πριν σταματήσει να πιάσει την ανάσα του. Κάπου εδώ όμως αποκαλύπτεται και το πόσο χαλαρά και αψήφιστα είχαν αναλάβει πιθανώς το έργο τους οι developers. Δεν γίνεται μετά από λίγα μέτρα ο χαρακτήρας να σέρνεται σαν γυμνοσάλιαγκας ενώ από την άλλη πλευρά κραδαίνοντας το cricket μπαστούνι μπορεί να ξεπαστρέβει τρεις γενιές ζόμπι χωρίς να στάξει στάλα ιδρώτα.
Δυστυχώς το Zombi χωλαίνει και στο τεχνικό τομέα και συγκεκριμένα οπτικά καθώς ακουστικά η ατόμοσφαιρα που δημιουργείται είναι αρκετά καλή βάζοντας μας στο κλίμα. Τα γραφικά κινούνται σε πολύ μέτρια επίπεδα και εκεί που πιστεύεις ότι το αποτέλεσμα μπορεί να σωθεί από την υψηλή ανάλυση απεικόνισης των κονσολών νέας γενιάς να το framedrop και ξενερώνεις. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να αντικρύσω γραφικά που βγάζουν μάτια, άλλωστε το WiiU σε δύναμη συγκρίνεται με τις προηγούμενης γενιάς κονσόλες, αλλά δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τα χαμηλής ανάλυσης textures και το κακό animation. Για να μην το αδικήσω όμως, υπάρχουν περιοχές όπου σχεδιαστικά τουλάχιστον έχουν αρκετό ενδιαφέρον.
Η πραγματικότητα είναι πως το ZombiU είχε σχεδιαστεί αρχικά για να εκμεταλεύεται όσο το δυνατόν περισσότερο το gamepad του WiiU μεταφέροντας στην οθόνη που κρατάμε στα χέρια μας όλες τις απαραίτητες πληροροφίες. Κάπου εδώ όμως στραβομουτσουνιάζω και αναρωτιέμαι, δεν υπήρχε η δυνατότητα ή τουλάχιστον η επιλογή να μεταφερφεί στα PS4 και Xbox One με τον ίδιο χαρακτήρα; τόσο γρήγορα ξεχάστηκαν τα second screen PSVita και SmartGlass; Αλλά προφανώς για να γίνει optimize ένα παιχνίδι απαιτεί περισσότερο χρόνο, αφοσίωση και φυσικά μπάτζετ κάτι που έδειξε να μην διαθέτει η ομάδα. Όσοι είχαν την ευκαιρία να γευτούνε του ZombiU στο WiiU να μην ξεχάσω να αναφέρω πως το ενδιαφέρον multiplayer έχει αφαιρεθεί με την μόνη αλληλεπίδραση διαδικτυακά να είναι τα leaderboards. Από εκεί και πέρα μην βιάζεστε να το καταδικάσετε, δεν είναι τόσο κακή επιλογή και συνυπολογιζόμενοι την digital κυκλοφορία του κάποια στιγμή θα βρεθεί η κατάλληλη στιγμή προσφορών και εκεί θα σας προτείνω να μην κρατηθείτε πίσω, ειδικότερα δε εάν ενθουσιάζεστε με το σύμπαν των ζόμπι.
[wp-review]
Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για review: PlayStation 4
Είδος: Survival Horror
Κυκλοφορεί για: PS4, Xbox One, PC
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 18/08/2015
Διάθεση για την Ελλάδα: CD Media
Εκδότρια Εταιρεία: Ubisoft
Εταιρεια ανάπτυξης: Straight Right (Zombi), Ubisoft Montpellier (ZombiU)
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
