Η Ubisoft είναι εάν όχι η μοναδική εκδότρια εταίρεια, τότε μία από τις ελάχιστες, που της αρέσει να ασχολείται τα τελευταία χρόνια με το χαρακτηριστικό του open-world σε συνδυασμό με την συνεχή υποστήριξη του συνεργατικού διαδικτυακού παιχνιδιού. Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον, φέρνοντας παραδείγματα στο μυαλό μου όπως τα Assassin’s Creed: Unity, The Division, For Honor, Watch Dogs 2 και μερικά ακόμη είναι δύο τα τινά. Είτε βλέπει που πηγαίνει μελλοντικά το gaming και θέλει να είναι εκ των πρωτοπόρων, είτε θέλει να “σπρώξει” το κοινό προς αυτή τη κατεύθυνση προκειμένου να διομορφώσει τις καταστάσεις στα δικά της στάνταρτς. Παρόλα αυτά, παρατηρώντας κανείς την ανταπόκριση του κόσμου στα γοητευτικά κατά γενική ομολογία εγχειρήματα της, όπου υπάρχει προσέλκυση σημαντικού κοινού το πρώτο διάστημα και εγκατάλειψη επίσης σημαντικού αιρθμού παικτών μετά από κάποιους μήνες, αναρωτιέται κανείς γιατί πασχίζει με τόσο κόπο; Ίσως, θα πω εγώ, γιατί απλά μπορεί, μέχρι να ΄ρθει η στιγμή που θα της κάτσει “η καλή“. Μπορεί το Tom Clancy’s Ghost Recon: Wildlands να είναι αυτή περίπτωση; Θα το ανακαλύψουμε ευθύς αμέσως.
Σαν πρώτη εικόνα και αίσθηση που σου προκαλεί το Ghost Recon: Wildlands είναι πως αν το The Division, που ανέφερα λίγες γραμμές πιο πάνω, συναντιόταν με το Just Cause 3, των Avalanche Studios και Square Enix, και κάνανε παιδιά, ένα από αυτά θα ήταν το Ghost Recon: Wildlands. Σεναριακά, ο νέος τίτλος που αναπτύχθηκε από την Ubisoft Paris για πάνω από μια τετραετία, δεν διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας αλλά ξεφεύγει ελαφρώς από αυτό που λέμε “επιφανειακή ιστορία” καθώς “απλώνεται” αρκετά. Περιληπτικά, το Ghost Recon: Wildlands λαμβάνει τόπο, σε λίγα χρόνια από τώρα, στη Βολιβία, με το καρτέλ ναρκωτικών της Santa Blanca να έχει αποκτήσει τεράστια δύναμη και καθολικό έλεγχο σε όλόκληρο το κράτος. Ανεξέλεγκτη βία, ναρκωτικά, διαφθορά, φόνοι και φτώχεια καταραμμένη είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που αποτυπώνουν το κλίμα στην περιοχή. Η αμερικανική κυβέρνηση αποφασίζει, εξαιτίας και μιας αφορμής, να αναλάβει δράση και στέλνει στη Βολιβία τέσσερα παλικαριά που τα σαράντα της Λιβαδειάς φαντάζουν απέναντί τους αμούστακα αγοράκια με κοντά παντελονάκια. Οι τέσσερις επίλεκτοι λοιπόν κομάντο ή αλλιώς “φαντάσματα” Ghosts των Ηνωμένων Πολιτείων αποστέλλονται κάτω από άκρα μυστικότητα ώστε σε συνεργασία με τον τοπικό ανιστασιακό στρατό να αποσταθεροποιήσουν “από μέσα” την οργάνωση της Santa Blanca καταλήγοντας στην εξουδετέρωση του αφεντικού, των αφεντικών, άσβερκου και καραφλοδαίμονα El Sueño (ελληνιστί “Το Όνειρο”). Δείτε τώρα κάτι απίστευτο που συμβαίνει. Μπορείτε αν θέλετε να παρακολουθείτε την ιστορία, να παρατηρείτε και να αναλύετε τα αφεντικά της κάθε περιοχής πριν τα εξοντώσετε ή απλά να μην ασχοληθείτε καθόλου με την ιστορία και απλά να χαρείτε τη συμμετοχή σας στο παιχνίδι.
Μην απογοητευτείτε όμως, δεν το αναφέρω απαραιτήτως για κακό. Το Ghost Recon: Wildlands αποτελεί έναν ικανοποιητικότατο σε μέγεθος open-world τίτλο, δομημένο σε περιοχές που ελέγχονται από το αντίστοιχο αφεντικό και διαθέτουν διαφορετικό και κλιμακούμενο βαθμό δυσκολίας. Ένα σύστημα παρόμοιο με αυτό που είχε κάνει την εμφάνιση του στο The Division. Άλλωστε θεωρώ πως έχει δανειστεί και εξελίξει πολλά στοιχεία από τον συγκεκριμένο ττίλο σε βαθμό που μέχρι και ορισμένα ηχητικά εφέ αντιλήφθηκα ότι μπορεί να είναι ίδια. Από εκεί και περα ο μεγάλος χάρτης του Wildlands, που σε μορφολογία και αισθητική θυμίζει “Κυριακή στο χωριό“, ξεδιπλώνεται και οι περιοχές αποκαλύπτονται πιο ορθολογικά, ακολουθώντας τα waypoints των αποστολών ιστορίας. Υπάρχουν ακόμη επιλογές για side missions προκειμένου να μπορέσετε να ξεκλειδώσετε και να αναβαθμίσετε πιο εύκολα abilities ενώ οι μετακινήσεις μπορούν να πραγματοποιήθούν είτε με ότι όχημα υπάρχει διαθέσιμο, από τρακτέρ μέχρι ελικόπτερο είτε μέσω fast travels, που μου φάνηκαν ικανοποιητικά σε πλήθος, είτε φυσικά με τα πόδια. Πολύ όμορφο και χρηστικό είναι το μενού επιλογών του loadout, με νέα όπλα που ξεκλειδώνετε αλλά και με τα διάφορα parts που μπορείτε να προσαρμόσετε ή να παραμετροποιήσετε σε αυτά προκειμένου να αυξήσετε την απόδοσή τους και να ταιριάξει στα γούστα σας (tip: χρησιμοποιήστε όπου μπορείτε σιγαστήρα). Όμως όλη η ουσιά γύρω από το Ghost Recon: Wildlands ακούει στον χαρακτηρισμό του co-op, δυστυχώς αποκλειστικά online μεχρι 4 παίκτες και όχι offline που θεωρώ ότι θα το απογείωνε.
Ασχολήθηκκα αρχικά με το Ghost Recon: Wildlands παίζοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνος μου. Σε αυτή τη περίπτωση η υπόλοιπη ομάδα των τριών που ο έλεγχος τους πραγματοποιείται από το σύστημα, για κάποιο λόγο, που προφανώς πιστώνεται στη καλή δουλειά της ομάδας ανάπτυξης, ανταποκρίνονται αξιοπρεπώς, ακολουθούν τις εντολές μας, βρίσκουν σχεδόν πάντα σημάδι όταν τους καλείς να συγχρονιστούν, σε ακολουθούν ως επιβάτες στα οχήματα και το κυριότερο θα έρθουν να σε αναστήσουν όταν θα πέσεις κάτω. Σε αυτή τη περίπτωση αξίζει να επισημάνω πως ούτε εμείς ούτε οι εχθροί, ακόμα και σε χαμηλό βαθμό δυσκολίας, είναι “σφουγγάρια σφαιρών”. Πέφτουν και πέφτουμε σχετικά εύκολα ειδικά όταν δεν υπάρχει επαρκής κάλυψη και σκάμε γιόλο πυροβολώντας στη μέση του χωραφιού. Μάλιστα μπορώ να πω πως παίζοντας μόνος κανείς, το παιχνίδι γίνεται σχετικά εύκολο. Η πραγματική φύση όμως του Ghost Recon: Wildlands φαίνεται όταν παίζουμε διαδικτυακά και συνεργατικά. Αν τυχόν κάνετε join σε δημόσιο γκρουπ τότε κάντε την προσευχή σας να τύχετε με παίκτες που θέλουν να παίξουν σοβαρά και όχι να βάλουν στόχο να οργώσουν ότι χωράφι υπάρχει με το φορτηγό ή να δοκιμάσουν να πετάξουν το ελικόπτερο ανάποδα γιατί απλά χάνετε το χρόνο σας. Αν όμως πείσετε τους φίλους σας να σας ακολουθήσουν στο Ghost Recon: Wildlands τότε ετοιμαστείτε για μία χορταστική εμπειρία πολλών επιλογών. Η προσέγγιση κάθε αποστολής ή εχθρικού camp παρουσιάζει τεράστια ευελιξία. Μπορεί να χρειαστεί να κινηθείτε με ακρίβεια και stealth τακτική προκειμένου να μην διαφύγει ο στόχος, να χειριστείτε τα κυάλια ή το ιπτάμενο drone για να μαρκάρετε εχθρούς ή σημεία ενδιαφέροντος όπως συναγερμούς, ηλεκτρικές πηγές κ.ο.κ., να πυροβολήσετε φώτα, να περικυκλώσετε την περιοχή και όπου αλλού πάει ο νους σας πάντα μέσα σε φυσιλογικά όρια.
Αναλογιζόμενοι πάντα την έκταση και τη φύση του Ghost Recon: Wildlands, τεχνικά στέκεται σε πολύ καλό επίπεδο και σίγουρα σε αρκέτα πιο ανεβασμένο από αυτό που αντιληφθήκαμε μέσω της Beta έκδοσης, που προηγήθηκε λίγες ημέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία του και θα σας βοηθήσει να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Τα περισσότερα bugs από τη Beta έχουν εξαφανιστεί, ευτυχώς, στην ολοκληρωμένη έκδοση αν και δεν έχουν εξαλειφθεί εντελώς. Πίστευω όμως πως οποιεσδήποτε παραφωνίες παραμένουν μπορούν να αντιμετωπιστούν σχετικά εύκολα μέσα από patches που θα ακολουθήσουν. Μην περιμένετε γραφικά επιπέδου Horizon: Zero Dawn αλλά αν θέλουμε να το συγκρίνουμε με υπόλοιπα παιχνίδια της Ubisoft, συγκρίνεται με τους τελευταίους σύγχρονους τίτλους της εταιρείας, αφήνοντας ίσως έξω από συγκρίσεις το Watch Dogs 2 που θρωρώ ξεχωριστή περίπτωση. Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως ο χαρακτήρας που αναλαμβάνουμε μπορεί να παραμετροποιηθεί εξαρχής, υπάρχουν επιλογές φύλου, σχήματος και χρώματος προσώπου, χρώμα και σχέδιο μαλλιών, εξοπλισμών κ.λ.π. προκειμένου να δώσουμε ένα πιο προσωπικό τόνο. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι επιλογές για τατουάζ και ειδικότερα αυτών που πιάνουν ως μανίκι όλο το χέρι, ή είσαι badass ή δεν είσαι. Ηχητικά τουλάχιστον επό εφέ δεν έμεινα ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος ενώ κάποιες στιγμές ένιωθα τον ήχο να κόβεται στιγμαία. Όχι κάτι ιδιαίτερα ενοχλητικό αλλά με ξένισε όσες φορές και να συνέβει.
Που καταλήγουμε λοιπόν με το Ghost Recon: Wildlands; Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι μπορεί να μην έχει την αίσθηση ή την ευελιξία σε θέματα τακτικής που έχει το Metal Gear Solid V, μπορεί να μην είναι το open-world παιχνίδι όπως γνωρίσαμε το είδος στο Grand Theft Auto V ή όπως μας το παρουσίασε η Ubisoft με το Watch Dogs 2 αλλά είναι μία διασκεδαστική εμπειρία που καταλήγει εθιστική, κυρίως όταν αποφασίσετε και βρείτε φιλαράκια να παίξετε co-op σε πρώτο πλάνο αλλά και solo σε δεύτερο, μιας και μπορεί να μειώνεται η πρόκληση από τη μία αλλά από την άλλη η πιο χαλαρή προσέγγιση μιας αποστολής, τουλάχιστον σε μένα, είναι πιο διασκεδαστική εμπειρία. Δεν αρνούμαι ότι κι εγώ είχα σταθεί επιφυλακτικά αρχικά απένταντι στο παιχνίδι αλλά αρκούσε λίγη ώρα για να με κάνει να κολλήσω μαζί του. Όσοι μπορεί να το σκεφτόσασταν για το Ghost Recon: Wildlands αυτό που εχώ να σας πω είναι μην το φοβάστε, οπλιστείτε, κουμπώστε το γεμιστήρα σας και ορμήξτε στη μάχη με τακτική.
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PS4 Pro
Είδος Παιχνιδιού: Tactical Shooter
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 07/03/2017
Κυκλοφορεί για: PlayStation 4, Xbox One, PC
Διάθεση για την Ελλάδα: CD Media
Εταιρεία Ανάπτυξης: Ubisoft Paris
Εκδότρια Εταιρεία: Ubisoft
[/vc_column][/vc_row]
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
