Ένα adventure που παραδειγματίζει και ανοίγει το δρόμο για νέες κυκλοφορίες.
Θα ήθελα να ξεκινήσω κατηγορώντας λίγο τον εαυτό μου γιατί η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν ήμουν και πολύ του παραδοσιακού PC gaming και ως εκ τούτου δεν έχω ασχοληθεί με το πρώτο μέρος του The Book of Unwritten Tales, που κυκλοφόρησε το 2009. Καλα θα μου πείτε: “Monkey Island, Grim Fandango δεν έπαιξες ποτέ;“. Μα και φυσικά έπαιξα αλλά στα παιδικά μου χρόνια. Συγκεκριμένα, τα Monkey Island τα ξανατερμάτισα στη remastered συλλογή που βγήκε για PS3 και το Grim Fandango για μία ακόμη φορά στο PS4. Τώρα που δικαιολογήθηκα και νιώθω ελαφρύτερος καμιά 10αριά κιλά αφού τα έβγαλα από μέσα μου μπορώ να συνεχίσω με το The Book of Unwritten Tales 2, το οποίο με πήρε και με βούτηξε στον κόσμο του, απελευθερώνοντας με μόνο όταν αντίκρυσα τους τίτλους τέλους.
Ως κλασσικό point and click adventure το The Book of Unwritten Tales 2 έκανε, όπως είναι λογικό την εμφανισή του αρχικά στους υπολογιστές 7 μήνες πριν κυκλοφορήσει στις κονσόλες, οπότε ούτε νέο παιχνίδι είναι ούτε σε κάποιον που αρέσουν τα adventures, άγνωστο. Το χιούμορ του ξεχωριστό και ιδιαίτερο, στο ίδιο ύφος των Monkey Island και Grim Fandango που μόνο τυχαία δεν ανέφερα προηγουμένως. Ανάμεσα στους διαλόγους του παιχνιδιού θα ανακαλύψετε αναφορές στο πρώτο μέρος, που επαναλαμβάνω δεν έπαιξα, αλλά εν τέλει δεν με επηρεάσε από το να κατανοήσω την ιστορία ή καλύτερα τις ιστορίες των τεσσάρων πρωταγωνιστών μας. Από εκεί και πέρα, όταν ένα point and click adventure μεταφέρεται στις κονσόλες το ερώτημα που γεννάται είναι ένα και σημαντικό: “Πως στο καλό παίζουμε με το χειριστήριο;“.
Χωρίς να εκθρονίσει τον χειρισμό με ποντίκι και πληκτρολόγιο, το port του The Book of Unwritten Tales 2 στις κονσόλες τα πηγαίνει περίφημα και σε αυτόν το τομέα, τουλάχιστον όσο καλά θα μπορούσε να τα πάει δεδομένου των συνθηκών. Μπορεί τα πάντα να εξελίσσονται λίγο αργά αλλά υπάρχουν προσθήκες που εξισορροπούν κάπως την κατάσταση όπως για παράδειγμα η αποκάλυψη με το πάτημα ενός πλήκτρου όλων των σημείων ενδιαφέροντος και αλληλεπίδρασης. Εάν νομίζετε ότι αυτό θα κάνει την επίλυση των γρίφων παιχνιδάκι τότε γελιέστε γιατί και από ποσότητα αλλά και από ποιότητα δυσκολίας γρίφων το The Book of Unwritten Tales 2 εκπροσωπεί επάξια το είδος.
Ακόμη ένα σημείο που με εντυπωσιάσε στο The Book of Unwritten Tales 2 αποτελεί ο τεχνικός του τομέας. Ένας μαγευτικός τρισδιάστατος κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, με υπέροχους φωτισμούς και σκιάσεις που συμπληρώνονται από ένα απολαυστικό voice acting. Δύσκολα θα εντοπίσετε στιγμές στα οποία χωλαίνει ο τίτλος. Ξεχωριστό σημείο για μένα στο παιχνίδι η στιγμή που ο ένας εκ των τεσσάρων πρωταγωνιστών μας, Wilbur, χρειάζεται να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο στα πλάισια μιας εργασίας σε μία βιβλιοθήκη. Το πόσο έξυπνα έχουν απεικονίσει οι δημιουργοί το ταξίδι πίσω στο χρόνο είναι κάτι που πρέπει να το δείτε για να μαγευτείτε.
Για να καταλήξω λοιπόν εκεί που εν τέλει θέλω να καταλήξω. Το The Book of Unwritten Tales 2 δεν προϋποθέτει να είστε λάτρεις των point and click adventures ούτε να έχετε παίξει το πρώτο μέρος της σειράς για να ασχοληθείτε μαζί του και να το απολαύσετε. Έχοντας στην κατοχή σας μία κονσόλα και ένα σχετικα μικρό budget ετοιμαστείτε να ξεκινήσετε ένα όμορφο ταξίδι που θα διαρκέσει σχεδόν 30 ώρες. Ο τίτλος αποτελεί παραδειγματικά τον τρόπο που πρέπει να γίνεται ένα port αυτού του είδους στις κονσόλες και ας ελπίσουμε να κριθεί επιτυχημένο και από άποψη πωλήσεων για να ακολουθήσουν και νέες κυκλοφορίες.
[wp-review]
Ταυτότητα Παιχνιδιού
Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για review: PlayStation 4
Είδος: Adventure
Κυκλοφορεί για: PS4, Xbox One, PC
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20/02/2015(PC), 22/09/2015
Διάθεση για την Ελλάδα: Enarxis Dynamic Media
Εκδότρια Εταιρεία: Nordic Games(PC), The Adventure Company
Εταιρεια ανάπτυξης: King Art Games
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
