Επιστροφή στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. – Fascist Killing Simulator 2017.
Μετά από τρία χρόνια η Rebellion φέρνει στις κονσόλες μας το 4ο παιχνίδι Sniper Elite κάνοντας μια μικρή παράκαμψη με το Spin-Off Zombie Army Trilogy. To Sniper Elite 4 κυκλοφορεί από τις 14 Φεβρουαρίου από την ίδια την Rebellion για PlayStation 4, Xbox One και PC. Το παιχνίδι είναι ένας “επίγειος παράδεισος” για τους λάτρεις των stealth και των παιχνιδιών τακτικής. Μετά από τρεις προκατόχους θεωρώ ότι οι πολλές συστάσεις για το τίτλο περιττεύουν. Παρόλα αυτά πάμε να δούμε το Sniper Elite 4 αναλυτικότερα.
Για ακόμη μια φορά το παιχνίδι μας βάζει στην στρατιωτική στολή του πράκτορα της OSS, Karl Fairburne και αυτή την φορά μας μεταφέρει στην Φασιστική Ιταλία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το έτος 1943 όπου ο Ντούτσε είναι πια αυτός όπου κινεί τα νήματα στην χώρα. Άμεσος στόχος μας είναι να βοηθήσουμε την Ιταλική Επανάσταση να υπερτερήσει του Φασιστικού ζυγού και καθεστώτος ενώ ο έμμεσος στόχος είναι να καταστρέψουμε ένα όπλο το οποίο θα βγάλει νικητήριους τις δυνάμεις του Άξονα στον πόλεμο. Δεν θα μείνω πολύ στο κομμάτι της πλοκής καθώς είναι σχεδόν ανύπαρκτη και δεν υπάρχει μεγάλη ουσία, χωρίς να σημαίνει κάτι κακό αυτό αφού θα ασχοληθούμε πολύ περισσότερο στον τρόπο διαδραστικότητας του Sniper Elite 4. Πέρα από μερικούς χαρακτήρες και NPC’s κλειδιά, δεν αλληλεπιδρούμε με άλλους εκτός αν πρόκειται να μαχαιρώσουμε πισώπλατα ή να χαρίσουμε στο κεφάλι τους μια ωραιότατη σφαίρα, τότε το πράγμα αλλάζει, ναι θα συναντήσουμε πολλούς τέτοιους. Τα μόνα άτομα που θα γνωρίσουμε είναι άλλοι Αμερικανοί στρατιωτικοί αλλά και άνθρωποι της Ιταλικής Επανάστασης όπως την Sofia Di Rocco.
Όπως προ-ανέφερα, το Sniper Elite 4 είναι ένας επίγειος παράδεισος για τους λάτρεις των Stealth και των παιχνιδιών τακτικής. Παρά την “έλλειψη” της πλοκής υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλά πράγματα να κάνετε, να αλληλεπιδράσετε, να εξερευνήσετε και να σκοτώσετε. Θα ξεκινήσω με τα μικρό-προβληματάκια που συνάντησα ή τι θα ήθελα να δω στο παιχνίδι καθώς είναι ελάχιστα ώστε να αφήσω το καλό για το τέλος και να μείνει μια καλύτερη εντύπωση. Αρχικά συναντούμε κάποια θεματάκια με την κάμερα όσον αφορά την κίνηση του χαρακτήρα μας κατά την διάρκεια του τρεξίματος. Η κάμερα γίνεται πολύ πιο δύσκολη στην κίνηση με αποτέλεσμα να μην μπορείς να ελέγξεις πολύ ικανοποιητικά το περιβάλλον γύρω σου. Το παιχνίδι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως Sandbox για Snipers κατά κάποιο τρόπο αφού οι 8 χάρτες σε κάθε αποστολή μας δίνουν πάρα πολλές ελευθερίες προσέγγισης, κίνησης αλλά όχι μετακίνησης. Μερικοί χάρτες είναι πολύ μεγάλοι με αποτέλεσμα το περπάτημα και οι αποστάσεις να είναι κουραστικές, από την άλλη, κάθε γωνία είναι γεμάτη από στρατιώτες οπότε μου φαίνεται λογική η απουσία χρήσης οχημάτων, παρόλα αυτά πιστεύω θα ήταν μια πάρα πολύ ωραία προσθήκη. Τέλος, το οπλοστάσιο είναι κάπως μεγάλο αλλά και λίγο περιορισμένο ταυτόχρονα, σηκώνει πολλές μετατροπές, ανεβαίνοντας Level, κερδίζοντας εμπειρία από τα Kills μας, έχουμε πρόσβαση σε όπλα, skins και μετατροπές που αποκτούνται με πολύ κόπο, θα ήθελα ένα μεγαλύτερο οπλοστάσιο το οποίο το οποίο όμως μπορούμε να το επεκτείνουμε με μελλοντικά DLC. Φυσικά μπορούμε να κάνουμε pick-up όπλα αλλά θα χάσουμε προκαθορισμένες ρυθμίσεις που έχουμε κάνει στα Loadοuts μας πριν ξεκινήσει η αποστολή. Μπορούμε να έχουμε μαζί μας ένα πιστόλι, ένα πολυβόλο και φυσικά το πιστό μας Sniper, εκεί όμως που δίνει πραγματικά ρέστα και με εντυπωσίασε είναι τα εκρηκτικά που έχει το παιχνίδι. Δεν θέλω να φανώ άπληστος, υπάρχει σχετικά μεγάλο οπλοστάσιο, απλά θα το ήθελα λίγο μεγαλύτερο και να έχω ευκολότερη πρόσβαση σε αυτό.
Αν ποτέ το Assassin’s Creed είχε ως φόντο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τότε το Sniper Elite 4 είναι ότι πιο κοντινό σε αυτό. Το να είμαστε αθόρυβοι και Stealth είναι το παν, αυτό όμως δεν μας περιορίζει στο να μην πάρουμε το πολυβόλο μας και να αρχίζουμε να “γαζώνουμε” ό,τι κινείται. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, οι αποστολές είναι 8, σε κάποιους ίσως ακούγεται μικρός ο αριθμός όμως δεν είναι. Μπορούμε να τερματίσουμε το παιχνίδι σε 3-4 ώρες έως 10+ ώρες αφού μπορούμε να προσεγγίσουμε τις αποστολές με πάρα πολλούς τρόπους. Μπορούμε να τερματίσουμε ευθέως το παιχνίδι, μπορούμε να κάνουμε ταυτόχρονα Side Quests και να είμαστε Stealth, να “γαζώσουμε” κόσμο όπως προ-είπα, κάνοντας κάποια Killing Challenges ή ακόμη και να μην σκοτώσουμε κανέναν. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό όχι όμως και τόσο διασκεδαστικό αφού μπορούν να γίνουν Kills με πάρα πολλούς τρόπους, είτε μαζεύοντας πολλούς στρατιώτες σε ένα σημείο και μετά να προκαλέσουμε έκρηξη, είτε ρίχνοντας τους σε γκρεμούς, είτε πλακώνοντας τους με αντικείμενα. Το περιβάλλον μπορεί να λειτουργήσει εις βάρος μας αλλά πολύ περισσότερο υπέρ μας αφού τα πάντα μπορούν να γίνουν παγίδες. Υπάρχει πλούσιο περιεχόμενο στις 8 αποστολές του παιχνιδιού, είναι στο χέρι μας ο τρόπος που θα τις διαχειριστούμε, πράγμα που μου αρέσει και θεωρώ πως είναι πάρα πολύ καλό αφού μπορείς να παίξεις ξανά και ξανά κάθε μία με πάρα πολλούς τρόπους χωρίς να σε κάνει να βαρεθείς και να μπουχτίσεις από το παιχνίδι. Αν ποτέ συμβεί αυτή η περίπτωση, μπορείς πάντα να τρέξεις στο Survival Mode του παιχνιδιού, να παίξεις με τους φίλους σου Online και να μπεις στο Σκοπευτήριο και να εξασκήσεις το σημάδι σου.
Αν ποτέ το Assassin’s Creed είχε ως φόντο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τότε το Sniper Elite 4 είναι ότι πιο κοντινό σε αυτό.
Η A.I του παιχνιδιού βγήκε πολύ πιο έξυπνη από όσο περίμενα, δεν μοιάζει σε τίποτα με άλλα Shooter παιχνίδια όπου οι στρατιώτες τρελαίνονται μόνοι τους, ακόμη και αν έπαιζα το παιχνίδι σε μέτρια δυσκολία. Για αυτό, το να είστε αθόρυβοι είναι το παν, μελετήστε καλά το περιβάλλον σας, κάντε Tag τους στόχους και τους γύρω σας με την απαραίτητη λειτουργία των κιαλιών και πράξτε αναλόγως. Αν είστε άπειρος στα Shooter παιχνίδια το Sniper Elite θα σας βοηθήσει να βρείτε τον στόχο σας με πολλούς τρόπους, αν όχι, μπορείτε να κλείσετε τα βοηθήματα από το μενού ρυθμίσεων το οποίο είναι πλούσιο με πολλές παραμέτρους ώστε να ζήσετε την καλύτερη και δυνατή εμπειρία του παιχνιδιού.
Τώρα θα δούμε κάτι για το οποίο πολλοί ίσως αναρωτιέστε, τα γραφικά. Από τα Trailers και τις εικόνες πριν την κυκλοφορία, μπορώ να πω πως περίμενα λίγο πιο πάνω του μετρίου τον τομέα αυτόν του παιχνιδιού, ευτυχώς γελάστηκα. Τα γραφικά του παιχνιδιού ξεπέρασε των προσδοκιών μου αφού η Ιταλία με φόντο την Μεσόγειο έμοιαζε ολοζώντανη. Η Rebellion ξεπέρασε τον εαυτό της, πιστεύω πραγματικά πως το Sniper Elite 4 θα θριαμβεύσει περισσότερο στα PC παρά στις κονσόλες. Ο Μεσόγειος ήλιος δεν έλειπε από το Ιταλικό ταμπεραμέντο που έβγαζε το παιχνίδι ανάμεσα στις εκκλησίες, τις πορτοκαλιές και τα γραφικά καφενεδάκια τις τότε εποχής και τα κτίσματα, μοιάζει με ταξίδι στο χωριό, μονάχα που είναι υπό κατοχή. Λεπτομερή σκηνικά αποτελούν μια πιστή αντιγραφή του Μεσογειακού κλίματος. Το μάτι χάνεται στο περιβάλλον και στο βάθος που του έχει δοθεί. Όπου υπάρχουν λίγα Cinematics βλέπουμε πως η ομάδα της Rebellion έχει κάνει πολύ όμορφη δουλειά. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η εισαγωγή που γίνεται πριν από κάθε αποστολή αφού θυμίζει αρκετά, πλάνα της τότε εποχής κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ. Κλείνοντας δεν θα μπορούσα να μην μιλήσω για τα Killcams τα οποία εμφανίζονται κατά την επίτευξη βολών με την πρώτη προσπάθεια. Τα Killcams τα συναντάμε στα μάτια, στα νεφρά, στην κοιλιακή χώρα φυσικά στο κεφάλι και στους όρχεις όπου πολλοί επιδιώκουν να πετύχουν αφού το παιχνίδι δίνει ένα γενναιόδωρο ποσό εμπειρίας. Τα Killcams για όσους δεν είναι γνωστοί με τον τίτλο, δείχνουν την διάνυση της σφαίρας και το σημείο που στοχεύει στο σώμα με X-Ray δείχνοντας σκελετούς αλλά και όργανα να σκάνε στο σώμα, αυτό ίσως ενοχλήσει κάποιους αφού τα πλάνα είναι λίγο gore, όμως μπορούν να τα “κλείσουν” από το μενού ρυθμίσεων. Για να κλείσω, συνάντησα κάποια μικρά θέματα με τα Textures τα οποία μπορούν να διορθωθούν με κάποιο Patch, όταν κρύβεσαι στους θάμνους ή στο νερό το παιχνίδι παρουσιάζει κάποια μικρά glitch τα οποία δεν χαλάνε την όλη εμπειρία του αλλά κατά την γνώμη μου θα μπορούσαν να λείπουν.
Ο ήχος είναι κάτι που με μπέρδεψε λίγο. Αρχικά, πλην του πρωταγωνιστή μας Karl Fairburne του οποίου χαρίζει την φωνή ο Tom Clarke Hill ο οποίος έχει χαρίσει την φωνή του και σε άλλα παιχνίδια και ταινίες, δεν υπάρχει κάποια άλλη ερμηνεία που ξεχωρίζει, το υπόλοιπο Voice-Cast ήταν φτωχό με τους υπόλοιπους ηθοποιούς να υποδύονται δύο ρόλους. Αντιθέτως, το Voice-Over των NPC’s ήταν πολύ ανώτερο αφού όχι μόνο υπήρχε μεγαλύτερη έκφραση αλλά μιλούσανε την Γερμανική και Ιταλική γλώσσα κάτι το οποίο το βρήκα πολύ εντυπωσιακό. Δεν στέκομαι πολύ σε αυτό το σημείο αφού όπως είπα και στην αρχή του Review δεν θα μας κρατήσει η ιστορία οπότε δεν θα μας ενοχλήσει, παρόλα αυτά, πιστεύω έπρεπε να επισημανθεί. Όσο για τα ηχητικά εφέ, και τον υπόλοιπο τομέα ήχου, εδώ έχω να πω πάλι πολύ καλά λόγια αφού το παιχνίδι πλαισιώνεται από μια καλογραμμένη και όμορφη μουσική εποχής η οποία και ανταποκρίνεται στο ύφος του ενώ κάθε κάλυκας που έπεφτε από την βολή του Sniper έμοιαζε με αληθινό. Πιστεύω πως δόθηκε μεγάλη σημασία από την ομάδα ήχου σε αυτό τον τομέα.
Έχω να πω μόνο τα καλύτερα για το Sniper Elite 4, πιστεύω όχι αδίκως, αν εξαιρέσουμε το ψεγάδι της ιστορίας όπου πλήττει την σειρά από το πρώτο παιχνίδι και ίσως η κίνηση της κάμερας τότε ναι, μιλάμε για ένα εντυπωσιακό τίτλο που αξίζει την προσοχή όλων όσων είναι λάτρεις των Shooter παιχνιδιών, είναι πολύ όμορφο, δημιουργώντας μια αίγλη για τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο. Με έβαλε σε σκέψεις, γιατί να μην αναπτύσσονται πια τέτοια παιχνίδια της τότε περιόδου. Γιατί να μην υπάρχει ένα Call of Duty με τις προδιαγραφές του Sniper Elite 4 ή ένα Medal of Honor το οποίο με τα σημερινά δεδομένα να ζωντανεύει ξανά την Απόβαση στην Νορμανδία; Θα ήθελα να παραδειγματιστούν και άλλες ομάδες ανάπτυξης από το Sniper Elite και να δούμε στο μέλλον παρόμοια παιχνίδια είτε σε πρώτο είτε σε τρίτο πρόσωπο. Είναι παράδειγμα προς μίμηση. H Rebellion, έδωσε περισσότερη σημασία στον τομέα του ήχου, τον γραφικών και του Gameplay παρά της ιστορίας, ωστόσο πολλές φορές, όπως έτσι και εδώ τα καλά παιχνίδια δεν κρίνονται από το σενάριο τους. Τα γραφικά, το περιβάλλον και φυσικά o όλος τρόπος παιξίματος είναι παραπάνω από αρκετός ώστε να δικαιολογήσουν αυτήν την “απουσία” θυσιάζοντας ένα καλό Voice-Over και μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα πλοκή. Δεν είναι τυχαίο όπου ακολουθείται καιρό αυτή η συνταγή. Αδράξτε την πρώτη ευκαιρία και κάντε αυτό το ταξίδι στο χρόνο.
[vc_row][vc_column width=”1/2″]
[/vc_column][vc_column width=”1/2″]Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PlayStation 4
Είδος: Shooter, Stealth
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14/02/2017
Κυκλοφορεί για: PlayStation 4, Xbox One, PC
Εκδότρια Εταιρεία: Rebellion
Διάθεση για την Ελλάδα: IGE
Εταιρεία Ανάπτυξης: Rebellion
[/vc_column][/vc_row]
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
