Στους προβληματισμούς της προηγούμενης εβδομάδας είχαμε μπει σε σκέψεις για το πόσο εχουν μεγαλώσει και θα μεγαλώνουν τα βιντεοπαιχνίδια και κατά ποσο χρόνο ελεύθερο θα βρίσκουμε για να ασκούμε το αγαπημένο μας χόμπι. Πέρα όμως από αυτό γίνονται βίαια και πιο βίαια ακόμη. Ξέρετε αν το παρατηρήσετε όντως θα δούμε ότι κάποια γίνονται βιαιότερα και αλλα συνεχίζουν τον δρόμο που είχαν πάρει προ πολλού. (βλ. Grand Theft Auto).
Το θέμα των βιντεοπαιχνιδιών παραμένει περίπου στο ίδιο μοτίβο. Θέματα με πολέμους, παιχνίδια πάλης, παιχνίδια τρόμου και πολλά ακόμα, άλλα να μην αναλύσουμε όλες τις κατηγορίες διότι θα βρούμε πάρα πολλούς τίτλους με βία.
Θα μου πείτε τώρα για ποιο λόγο γράφω αυτό το κείμενο αυτην την στιγμή. Ο λόγος απλός διότι πολλά παιδιά μικρής ηλικίας ασχολούνται με τέτοιου είδους παιχνίδια αυτήν την στιγμή που μιλάμε και τις περισσότερες των περιπτώσεων με σχετική άγνοια των γονιών. Μάλιστα κάποια από αυτά εχουν οδηγηθεί σε αποτρόπαιες πράξεις και πολλές φορές οι εγκληματολόγοι έχουν ρίξει τις ευθύνες στα βιντεοπαιχνίδια. Πολλοί ψυχολόγοι μάλιστα ρίχνουν συνολικά το βάρος της ευθύνης εκεί.
Θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο ότι πλέον ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης αλλά και της παραπληροφόρησης, του διαδικτύου,της ψηφιακής εποχής με την βία να είναι διάχυτη και στις ειδήσεις και στις εκπομπές και στις ταινίες κάθε είδους. Τα παιδιά έχουν πλέον εύκολη πρόσβαση σε πολλές πηγές και λόγω της ηλικίας και επειδή σε αυτές τις ηλικίες οι πληροφορίες που δέχεται ο εγκέφαλος τις παίρνει αυτούσιες χωρίς να δέχονται επιμέρους επεξεργασία δρούνε κάποιες φορές ξαφνικά και ίσως αποτρόπαια. Θα μου πείτε ότι οι ενήλικες δεν επηρεάζονται; Σαφώς και αν βάλουμε και τις ψυχιατρικές διαταραχές που πιθανώς έχουν τότε ίσως τους διεγείρει σε αυτές τις εγκληματικές πράξεις.
Μήπως όμως η κοινωνία κάποιες φορές κρίνει πολύ εύκολα και ρίχνει τις ευθύνες ενώ τα αίτια ίσως είναι βαθύτερα; Τι εννοώ θα μου πει κάποιος. Αν ένα παιδί έχει κάποιες ψυχιατρικά λανθάνουσες τάσεις τότε ίσως το βιντεοπαιχνίδι είναι το πάτημα ή αν θέλετε το ερέθισμα για να οδηγηθεί στο μοιραίο. Οι γονείς από την άλλη πλευρά πολλές φορές δεν ενημερώνουν σωστά τα παιδιά για το τι περιεχόμενο μπορεί να έχει ένα τέτοιου είδους παιχνίδι ή μπορεί να ξεγελιούνται με τον όρο «παιχνίδι» διότι η πλειοψηφία τείνει μακριά από τον όρο αυτό και εγώ πιστεύω σε λίγα χρόνια τα περισσότερα βιντεοπαιχνίδια θα απευθύνονται σε ενήλικους όχι μόνο από θέμα βίας αλλα και πολυπλοκότητας. Ένας θα με ρωτήσει έχει και παιδικούς τίτλους εκεί έξω και πολύ σωστά αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η κατάλληλη ανταπόκριση και σίγουρα ενημέρωση παρόλο που υπάρχει και η κατάλληλη σήμανση πάντα (PEGI 15 κ.λ.π)
Να εξηγήσουμε το PEGI τι σημαίνει. Προέρχεται από τις λέξεις Pan European Game Info. O αριθμός δηλαδή το δέκα-πέντε στην περίπτωση μας σημαίνει την ηλικιακή διαβάθμιση ενός ψυχαγωγικού προιόντος στην προκειμένη περίπτωση τα βιντεοπαιχνίδια και προσφέρουν μια καθοδήγηση στους γονείς βοηθώντας τους τι θα αγοράσουν για το παιδί τους.
Άρα αν συνοψίσουμε τους προβληματισμούς
- Μήπως η βία όντως αυξάνεται στα videogames;
- Mήπως πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη παιδεία από τους γονείς και να υποδείξουν στα παιδιά το τι είναι σωστό και τι λάθος.
- Μήπως οι ειδικοί εγκληματολόγοι-ψυχολόγοι ποινικοποιήσουν το gaming που για εμάς θεωρείται ένα χόμπι
Όλα αυτά μας βάζουν σε σκέψεις, διότι κακά τα ψέματα αποτελεί ένα κοινωνικό ζήτημα.
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
